Ο Γιώργος Λιάνης έχει ζήσει τη δημοσιογραφία στις πιο αυθεντικές, επικίνδυνες και ρομαντικές της εκφάνσεις. Δεν υπήρξε απλώς παρατηρητής της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας – υπήρξε πρωταγωνιστής σε στιγμές-σταθμούς. Άλλωστε, ήταν εκείνος που ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη της χούντας έδωσε ντοκουμέντα που φώτισαν τα πιο σκοτεινά της σημεία. Ρεπόρτερ πρώτης γραμμής, πολιτικός με ουσιαστικό αποτύπωμα στον αθλητισμό και τον πολιτισμό, συγγραφέας που κατέγραψε μνήμες και αλήθειες μέσα από συνεντεύξεις-ντοκουμέντα με εμβληματικές μορφές του εικοστού αιώνα, από τον Νέλσον Μαντέλα και τη Μελίνα Μερκούρη μέχρι τον Γιάννη Ρίτσο, την Οριάνα Φαλάτσι, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Οδυσσέα Ελύτη.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο Γιώργος Λιάνης ανοίγει για πρώτη φορά κεφάλαια της ζωής του που δεν είχε ποτέ αγγίξει δημόσια. Αποκαλύπτει τα τελευταία λόγια που του είπε ο Ανδρέας Παπανδρέου αλλά και ποια συνέντευξή του –από τις σπουδαιότερες της καριέρας του– δεν δημοσιεύτηκε ποτέ. Μιλά για την ηχηρή αποχώρησή του από την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», τη σύγκρουσή του με τον Σταύρο Ψυχάρη και σκιαγραφεί τον Χρήστο Λαμπράκη, τον άνθρωπο πίσω από τον εκδότη. Εξηγεί γιατί κατά καιρούς τού αποδίδονται βαρύγδουπα προσωνύμια όπως «άνθρωπος των Τούρκων», «των Σκοπίων», «Κοσκωτάνθρωπος» ή απλώς… «ξάδερφος». Παράλληλα, αναφέρεται χωρίς περιστροφές στο ΠΑΣΟΚ του σήμερα και στον λόγο που δεν μπορεί να το αναγνωρίσει, θυμίζοντας τη φράση της Μελίνας Μερκούρη που έλεγε: «Πρόεδρε, δεν αρέσουμε».
Ομολογεί ότι ένιωσε ντροπή για το τελευταίο διάστημα της ζωής του Στέλιου Καζαντζίδη και αποκαλύπτει το τηλεφώνημα που του έκανε η μητέρα ενός από τους αστυνομικούς που δολοφόνησε ο Νίκος Κοεμτζής. Επίσης, μιλά για τη σημαντικότερη συνέντευξη της ζωής του αλλά και για τη μία και μοναδική μέρα που θα ήθελε να ξαναζήσει. Τέλος, εξομολογείται τον βαθύτερο καημό του –τον αδελφό του–, ενώ απαντά και σε όσους σχολιάζουν τη διαφορά ηλικίας με τη γυναίκα του.
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Γιάννης Πανταζόπουλος
Κάμερα - μοντάζ: Γεράσιμος Δομένικος
Ηχοληψία: Άλεξ Αντωνίου
Μίξη ήχου: Φαίδωνας Κτενάς
