«Η αγαπημένη μου συνήθεια στην Κλειτορία είναι να θαυμάζω τις μέλισσές μου»

επεξ Ο Βασίλης πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο και άφησε την Αθήνα για το χωριό της μητέρας του, την Κλειτορία, κόντρα σε όλους όσοι προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν Facebook Twitter
Η Κλειτορία βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Χελμού, στην κοιλάδα του Αροάνιου ποταμού, μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο, περιτριγυρισμένη από ποτάμια και βουνά. Φωτ.: Jane Laurie/ Flickr
0


Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΑΚΗΣ γεννήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, όμως περνούσε πολύ χρόνο στις διακοπές και στις γιορτές στο χωριό της μητέρας του, την Κλειτορία. Η αγάπη του για το χωριό ήταν τόσο μεγάλη που όσο μεγάλωνε ο ίδιος, η επιθυμία να ζήσει μόνιμα εκεί μεγάλωνε επίσης.

Τελικά πραγματοποίησε το όνειρό του και μετακόμισε όταν ολοκλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία, 20 χρονών περίπου. Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα. Όχι μόνο για να καταφέρει να ζήσει αυτόνομα, κάνοντας διάφορες δουλειές, όπως σερβιτόρος, οικοδόμος, κ.ά., αλλά κυρίως για να προσαρμοστεί στις συνθήκες ζωής εκεί.

Κοιτώντας σήμερα πίσω σε αυτήν τη διαδρομή, 24 χρόνια μετά από εκείνη την απόφαση, ο Βασίλης αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένος. Έχει αποκτήσει μια υπέροχη οικογένεια με τη γυναίκα του, Παναγιώτα, η οποία μεγάλωσε σε γειτονικό χωριό και, αν και απέκτησε δύο πτυχία σε Πάτρα και Αθήνα, μοιράστηκε το όνειρό του να επιστρέψει και να ζήσει ξανά στο χωριό. Δούλεψε σκληρά και έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια καλή επιχείρηση, μια υψηλής ποιότητας μελισσοκομική μονάδα.

«Αν κάποιος έχει υπομονή, επιμονή και όρεξη για δουλειά, τον συμβουλεύω να κάνει ένα αντίστοιχο βήμα με το δικό μου. Η ανηφόρα μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά πάντα σε αποζημιώνει και στο τέλος της ημέρας η ψυχή είναι γεμάτη».

Δυσκολίες σαφώς και υπάρχουν. Μέσα σε αυτά τα 24 χρόνια είδε το χωριό στο οποίο αποφάσισε να χτίσει το μέλλον του να χάνει πάνω από τον μισό του πληθυσμό, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Όμως, όπως μας περιγράφει παρακάτω, η ποιότητα ζωής σε ανταμείβει.

Ο Βασίλης πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο και άφησε την Αθήνα για το χωριό της μητέρας του, την Κλειτορία, κόντρα σε όλους όσοι προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν Facebook Twitter
«Κοιτώντας πίσω, μπορώ να σου πω ότι νιώθω ευτυχισμένος για την επιλογή που έκανα πριν από 24 χρόνια! Νιώθω απόλυτα δικαιωμένος».

Εγώ θα προσθέσω μόνο πως τις περισσότερες φορές, ανεξάρτητα από το μέρος που ζεις, για να έχεις μια ολοκληρωμένη ζωή χρειάζεται προσπάθεια. Ο Βασίλης πηγαίνει τον γιο του τέσσερις φορές την εβδομάδα για προπόνηση μπάσκετ στην Τρίπολη, που βρίσκεται περίπου μία ώρα μακριά. Θα μπορούσε να είχε ακολουθήσει μια άλλη δραστηριότητα, από την πολύ περιορισμένη γκάμα επιλογών που προσφέρονται στο χωριό και να μην «τρώει» 8 ώρες στο τιμόνι. Αλλάζει η οπτική αν σκεφτείς όμως πως αυτές τις ώρες θα τις δαπανούσε έτσι και αλλιώς στην Αθήνα, απλώς για να πηγαινοέρχεται στη δουλειά του…

«Η Κλειτορία βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Χελμού, στην κοιλάδα του Αροάνιου ποταμού, μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο, περιτριγυρισμένη από ποτάμια και βουνά.

Στα παιδικά μου χρόνια έκανα τις διακοπές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και του καλοκαιριού με τους γονείς μου στην Κλειτορία, που είναι το χωριό καταγωγής της μητέρας μου. Οι σκέψεις να πάω να ζήσω μόνιμα στο χωριό υπήρχαν από τα παιδικά μου χρόνια. Ωστόσο, την τελική απόφαση την πήρα αφού τελείωσα τη στρατιωτική μου θητεία, περίπου 20 ετών. Η μετάβαση από τη ζωή στην πόλη στη ζωή του χωριού τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολη, καθώς ήμουν μακριά από την οικογένειά μου και τους φίλους που είχα στην Αθήνα.

Οι άνθρωποι του κύκλου μου αρχικά ήταν αρνητικοί στο να φύγω, αλλά εγώ ευτυχώς δεν τους άκουσα τότε. Κοιτώντας πίσω, μπορώ να σου πω ότι νιώθω ευτυχισμένος για την επιλογή που έκανα πριν από 24 χρόνια! Νιώθω απόλυτα δικαιωμένος.

Αυτήν τη στιγμή μπορώ να βρω πολύ περισσότερα θετικά από ό,τι αρνητικά σε σχέση με την προηγούμενη ζωή μου. Το μεγαλύτερο είναι η ποιότητα ζωής που υπάρχει στην επαρχία. Και η δυνατότητα που σου δίνει, αν δουλέψεις συστηματικά, να δημιουργήσεις μια καλή επιχείρηση. Στη δική μου περίπτωση αυτό έγινε με μια μελισσοκομική μονάδα.

Ο Βασίλης πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο και άφησε την Αθήνα για το χωριό της μητέρας του, την Κλειτορία, κόντρα σε όλους όσοι προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν Facebook Twitter
Έχουμε δημιουργήσει μια μελισσοκομική μονάδα με ένα πρότυπο συσκευαστήριο-τυποποιητήριο.

Σε ένα χωριό δίπλα από την Κλειτορία, στο Πλανητέρο, έχουμε δημιουργήσει μια μελισσοκομική μονάδα με ένα πρότυπο συσκευαστήριο-τυποποιητήριο. Παράγουμε το βιολογικό μέλι KòRYS, το οποίο έχει κερδίσει πάνω από 40 βραβεία ποιότητας και γεύσης στο εξωτερικό, και με την καθετοποιημένη μονάδα που έχουμε το τυποποιούμε και το εξάγουμε σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, αλλά και το κάνουμε διανομή σε καταστήματα στην Ελλάδα.

Τα αρνητικά και στη ζωή αλλά και στην επιχείρηση τα αντιμετωπίζω με σωστό προγραμματισμό και οργάνωση. Και φυσικά με πολλή θετική σκέψη και ενέργεια.

Τις καθημερινές τον χειμώνα ο κόσμος λιγοστεύει πολύ στο χωριό μας. Στη ζωή μας, όμως, δεν χρειαζόμαστε πολλούς και ευτυχώς αυτούς τους λίγους που χρειάζομαι εγώ τούς έχω δίπλα μου.

Όταν χρειάζεται να ηρεμήσουμε και να καθαρίσουμε το μυαλό μας, συνήθως πηγαίνουμε έναν περίπατο δίπλα στον ποταμό Αροάνιο, κοιτώντας την κορυφή του Χελμού.  Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του τόπου μου είναι η άγρια φυσική ομορφιά, το καταπράσινο τοπίο, τα ποτάμια και οι βουνοκορφές που το περιβάλλουν.

Αν ήθελα να καταλάβει κάποιος αμέσως σε τι μέρος ζω, θα τον πήγαινα στο πλατανόδασος στο Πλανητέρο να ακούσει τις λαλέουσες πέστροφες, όπως είχε γράψει και ο Παυσανίας, ή στην κοιλάδα του Αρχαίου Κλείτορα για να γαληνέψει η ψυχή του ακούγοντας το κελάηδημα των πουλιών.

Βέβαια, αξιοθέατα στην περιοχή μας υπάρχουν πάρα πολλά. Το χιονοδρομικό μας κέντρο (σ.σ. Καλαβρύτων), το ξακουστό Σπήλαιο των Λιμνών, τα περιπατητικά μονοπάτια που ξεκινούν από το Πλανητέρο μέχρι και το Διάσελο του Κυνηγού, οι πηγές του ποταμού Λάδωνα, το μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου στου Φιλιά, οι καταρράκτες στον μύλο του Καμζόλα στην Άνω Κλειτορία, οι εγκαταστάσεις για δραστηριότητες καγιάκ και ράφτινγκ στον ποταμό Λάδωνα πριν το χωριό Δάφνη. Και όλα αυτά περίπου 20 λεπτά από το χωριό μας.

Ο Βασίλης πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο και άφησε την Αθήνα για το χωριό της μητέρας του, την Κλειτορία, κόντρα σε όλους όσοι προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν Facebook Twitter
Το πλατανόδασος στο Πλανητέρο. Φωτ.: Αντώνης Ρωμανός/ Travel Vibe

Όσο για το μυστικό που κρύβει αυτό το μέρος, θα έλεγα πως είναι ότι μεγαλώνει ανθρώπους με ελεύθερο και ανυπότακτο πνεύμα. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον ότι οι κάτοικοι στον τόπο που ζω έπαιξαν πρωταγωνιστικό και καθοριστικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821, αλλά και στην Αντίσταση κατά την περίοδο της Κατοχής.

Όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη γη, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία είναι ιδιαίτεροι και πολύ σκληραγωγημένοι, με μεγάλες αντοχές στην καθημερινή, σκληρή και χειρωνακτική εργασία.

Αυτό που μας λείπει αρκετά και δεν έχουμε κοντά μας είναι οι δραστηριότητες για τα παιδιά μας (σ.σ. έχει δύο παιδιά, 12 και 8 ετών). Αυτό όμως δεν μας αποθαρρύνει. Πηγαίνω τον γιο μου τέσσερις φορές την εβδομάδα για προπόνηση μπάσκετ στην Τρίπολη, η οποία είναι περίπου μία ώρα μακριά.

Ο Βασίλης πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο και άφησε την Αθήνα για το χωριό της μητέρας του, την Κλειτορία, κόντρα σε όλους όσοι προσπαθούσαν να τον μεταπείσουν Facebook Twitter
Το ξακουστό Σπήλαιο των Λιμνών. Φωτ.: Γιώργος Αβαγιανός

Γενικά είμαστε ευνοημένοι από τη γεωγραφία. Η Αθήνα είναι μόλις δύο ώρες μακριά, ενώ η Πάτρα μιάμιση. Δεν αισθανόμαστε αποκομμένοι.

Αν είχα τη δυνατότητα, θα βελτίωνα τις συνθήκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ως προς την εκπαίδευση, διαθέτουμε σχολεία σε όλες τις βαθμίδες.

Η δικιά μου αγαπημένη συνήθεια χειμώνα-καλοκαίρι είναι οι επισκέψεις στα μελίσσια μου. Να θαυμάζω τις μέλισσές μου, τις αλλαγές της φύσης κάθε εποχή και τα διαφορετικά χρώματα στα τοπία.

Αν κάποιος έχει υπομονή, επιμονή και όρεξη για δουλειά, τον συμβουλεύω να κάνει ένα αντίστοιχο βήμα με το δικό μου. Η ανηφόρα μπορεί να είναι δύσκολη, αλλά πάντα σε αποζημιώνει και στο τέλος της ημέρας η ψυχή είναι γεμάτη. Για παράδειγμα, σου δίνει άλλη αίσθηση όταν τα παιδιά τελειώνουν τα διαβάσματά τους το απόγευμα και πάνε να παίξουν μόνα τους στην πλατεία ως τις 9 το βράδυ, ανέμελα και κυρίως με ασφάλεια».

Στείλτε τις προτάσεις σας για τη στήλη «Γειτονιές της Ελλάδας» στο [email protected]

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Δοτσικό Γρεβενών

Γειτονιές της Ελλάδας / Πήρε μόλις 5 δευτερόλεπτα στην Εύα για να αποφασίσει να αναλάβει το καφενείο στο Δοτσικό

Μια τριαντάχρονη διοργανώνει τέκνο πάρτι σε ένα καφενείο, σε ένα κυριολεκτικά «αγγελοπουλικό» σκηνικό με έξι μόνιμους κατοίκους στη Βόρεια Πίνδο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Κομοτηνή Αγγελική Δράκου

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η Κομοτηνή δεν έχει τη θάλασσα στα πόδια της, έχει όμως φανταστικούς ουρανούς»

Αν και δεν φανταζόταν πως θα μπορούσε να ζήσει μόνιμα στην πόλη που γνώρισε ως φοιτήτρια, η Αγγελική Δράκου επέστρεψε ως ερωτική μετανάστρια σε αυτήν, ασχολείται με τα βιολογικά βότανα και νιώθει πιο «Κομοτηναία από τους Κομοτηναίους».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οδοιπορικό στην Τουρκία: Βαδίζοντας στα χνάρια του Αινεία

Ταξίδια / Τσανάκαλε, Αρχαία Τροία, Καταρράκτες Sütüven. Ένα οδοιπορικό στην Τουρκία

Από τον εντυπωσιακό ναό του Απόλλωνα Σμινθέα στο Γκιουλπινάρ μέχρι τον χολιγουντιανό Δούρειο Ίππο στο Τσανάκαλε, η Τουρκία ξεδιπλώνει έναν απολαυστικό χάρτη γεμάτο μύθο και… καλοκαιρινές εκπλήξεις.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Γειτονιές της Ελλάδας / Σε ένα μικρό χωριό στο Ζαγόρι έχουν γυριστεί 60 ταινίες μικρού μήκους

Η Βαγγελιώ Ρετάλη μιλά για το Zagoriwood, ένα φεστιβάλ που για λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι μετατρέπει τα ήσυχα Κάτω Πεδινά σε επίκεντρο κινηματογραφικής συνάντησης και δημιουργίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ταξίδια / Ο Δημήτρης και ο Κερέμ κάνουν πράξη την ελληνοτουρκική φιλία

Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Τούρκος. Δύο άνθρωποι που γνωρίστηκαν, έγιναν φίλοι και αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να αποτυπώνει όλα όσα τους συνδέουν − και όχι όσα τους χωρίζουν. Το «Meraki Café» στην Κωνσταντινούπολη. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Μπορεί να μην είναι ρόδινα τα πράγματα στην επαρχία, αλλά και πού είναι;»

Η Ευγενία Μαστοράκη άφησε την Αθήνα για την Οκτωνιά, ένα μικρό, γραφικό χωριό στην Εύβοια, όπου ζει με τον σύζυγό της και τα δυο τους παιδιά. Της λείπουν πολλά πράγματα, αλλά εκεί ανασαίνει καλύτερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η επαρχία έχει ανάγκη όλους εκείνους που κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα ή καλοκαίρι επιστρέφουν στους τόπους τους και λένε: «Τι ωραία θα ήταν να γυρνούσα μόνιμα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η κατάσταση στο Μεσολόγγι σήμερα είναι δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα»

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος επέστρεψε στο Μεσολόγγι και δημιούργησε την ομάδα Messolonghi by Locals με στόχο να επαναφέρει στο προσκήνιο την αξία τού να μένεις, να ζεις και να δημιουργείς στον τόπο σου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Η παλιά Ελλάδα που νομίζαμε πως χάθηκε ζει ακόμα σε τόπους σαν τη Νίσυρο»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη Νίσυρο οι άνθρωποι δουλεύουν - αλλά υπάρχει χρόνος και για την ψυχή»

Τη στιγμή που η Καλαμάτα άρχισε να του θυμίζει την Αθήνα, ο Σταύρος Παναγιωτόπουλος μετακόμισε σε έναν τόπο όπου δεν χρειάζεται να περιμένει τις διακοπές, μια και έχει το καλοκαίρι έξω από την πόρτα του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Ταξίδια / Οδοιπορικό στη «Στέγη του Κόσμου», το Θιβέτ

Σ’ αυτόν τον τόπο, ανάμεσα σε πανύψηλες χιονοσκέπαστες κορφές και απύθμενες χαράδρες, ο χρόνος και ο χώρος διαστέλλονται, ενώ στους απέραντους αγριότοπους όπου κατοικεί ο Θεός επιζεί ακόμα η γαλήνη ενός χαμένου παραδείσου.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Η Ελένη Νέρουππου άφησε την Αθήνα και βλέπει πια τους κόπους μιας χρονιάς στο Βασιλικό Ευβοίας να ανταμείβονται σε ένα μπουκάλι κρασί

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στη φύση, καθετί που παράγεις νιώθεις ότι είναι παιδί σου»

Η Ελένη Νέρουππου άφησε το Παγκράτι για να καλλιεργεί αμπέλια στο Βασιλικό Ευβοίας, για να ζήσει σε έναν τόπο όπου «οι ρυθμοί είναι πιο αργοί και σου επιτρέπουν να απολαύσεις ό,τι κάνεις».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Ταξίδια / Ανακαλύπτοντας την ξεχασμένη ελληνική κοινότητα της Αντίς Αμπέμπα 

Οι σκηνοθέτες Χρόνης Πεχλιβανίδης και Μαρία Γιαννούλη, κάνοντας έρευνα για το νέο τους ντοκιμαντέρ στην Αιθιοπία, ήρθαν σε επαφή με τα απομεινάρια της άλλοτε ένδοξης ελληνικής παροικίας. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τρέλα θέλει το βουνό και ενέργεια»

Από τα Σεπόλια έως την Τρίπολη και το καταφύγιο του Μαινάλου, ο Άρης Γιαννούκος αφηγείται την 20χρονη πορεία του μακριά από την πρωτεύουσα και πώς βρήκε στο βουνό πνευματική ηρεμία, λιγότερο άγχος και καθαρό μυαλό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους

Ταξίδια / Γιατί τα ταξίδια δεν έφεραν πιο κοντά τους ανθρώπους;

Τα ταξίδια στο εξωτερικό αυξάνονται εδώ και δεκαετίες σε όλο τον κόσμο. Το ίδιο όμως και ο εθνικισμός. Όπως φαίνεται, μόνο ο Μαρκ Τουέιν πίστεψε ότι «τα ταξίδια σκοτώνουν την προκατάληψη, τη μισαλλοδοξία και τη στενομυαλιά».
THE LIFO TEAM