Το τέλειο τζατζίκι και πώς να το πετύχετε

Το τέλειο τζατζίκι και πώς να το πετύχετε Facebook Twitter
Διαλέξτε ένα ξίδι από ξινόμαυρο, ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και μην τα τσιγκουνευτείτε.
0

ΤO KAΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ μου είναι το τζατζίκι! Το λατρεύω δροσερό, μόνο του, πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί (κομπλέ με ρίγανη και λάδι), μέσα σε πίτα με σουβλάκι ή κεμπάπ, δίπλα σε ψητά λαχανικά ή κρεατικά και ως συνοδευτικό σαλατικό δίπλα στις καλοκαιρινές πίτες. 

Το μυστικό της επιτυχίας του είναι το νόστιμο κρουστό αγγούρι, το καλό ελαιόλαδο, το καλό ξίδι και από δίπλα πολύ μαύρο πιπέρι και λίγο άνηθο. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά:

Το αγγούρι. 2-3 μικρά ή ένα μεγάλο, δεν μας πειράζει, διαλέξτε ό,τι προτιμάτε. Το σημαντικό είναι να το τρίψετε στο χονδρό μέρος του τρίφτη (με τις μεγαλύτερες τρύπες) σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις από πάνω μέχρι κάτω μόνο (και όχι συνεχόμενα, όπως π.χ. τρίβουμε το τυρί). Αυτό θα σας εξασφαλίσει πιο τραγανά «φιλετάκια» αγγουριού που θα τα διακρίνετε και θα τα απολαμβάνετε σε κάθε μπουκιά και όχι έναν πολτό. Θα το βάλετε σε σίτα, θα το αλατίσετε ελαφρά και θα το αφήσετε μισή ωρίτσα να βγάλει το νερό του. Μην ξεγελαστείτε όμως, όσο νερό έμεινε στο μπολ από κάτω δεν είναι όλο το νερό που πρέπει να ξεφορτωθείτε, περιέχει κι άλλο νερό το αγγούρι. Οπότε στίψτε το καλά μέσα σε μια καθαρή πετσέτα της κουζίνας ή ανάμεσα στις χούφτες σας και θα εκπλαγείτε με το πόσο ακόμα νερό θα βγάλει. Δεν το θέλουμε αυτό το νερό μέσα στο τζατζίκι, θέλουμε το τζατζίκι μας να στέκεται πάνω στο πιρούνι σε κάθε μπουκιά, στεγνό από περιττά υγρά. 

Πολύ μαύρο πιπέρι. Τελευταία ανακάλυψα πόσο πάει το μαύρο πιπέρι με τον άνηθο! Το προσθέτω γενναιόδωρα και στο τζατζίκι αλλά και στη σπανακόπιτα γιατί βρίσκω ότι ταιριάζει πολύ. Δίνει γεύση στα δύο πιο βαρετά λαχανικά, το σπανάκι και το αγγούρι, θέλουν βοήθεια αυτά τα δύο, γευστική υποστήριξη, από μόνα τους δεν στέκουν γερά (εκτός εξαιρέσεων που δεν είναι της παρούσης, εννοώ, μην μου πείτε για τα τραγανά αγγουράκια από το μποστάνι του παππού στην Ικαρία γιατί θα βάλω τα κλάματα). 

Πολύ ξίδι από κόκκινο σταφύλι και το καλύτερό σας ελαιόλαδο. Τα αξίζει το τζατζίκι! Διαλέξτε ένα ξίδι από ξινόμαυρο, ένα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και μην τα τσιγκουνευτείτε, βάλτε αρκετό και από τα δύο. Θα βάλουμε ελαιόλαδο ανακατεύοντας αρχικά το γιαούρτι, στο μίγμα με το σκόρδο και θα το ραντίσουμε στο τέλος με λίγο ακόμα. 

Γιαούρτι (light κάνει; Ναι, κάνει!) Όχι 0% λιπαρά αλλά μέχρι και 2% είμαστε καλά, αρκεί να είναι στραγγιστό. Εξάλλου ό,τι γαλακτοκομικά λιπαρά αποφύγετε θα τα προσθέσει –φυτικά– το ελαιόλαδο στο τζατζίκι δίνοντάς του τη σωστή υφή. Είπαμε, το τζατζίκι πρέπει να στέκει στο πιρούνι. Αγοράστε το κεσεδάκι του μισού κιλού και από αυτό προσθέστε το μισό, να υπερέχει το αγγούρι και όχι το γιαούρτι στο τζατζίκι. 

Τα βασικά τα είπαμε (επίτηδες δεν αναφέρθηκα στο σκόρδο γιατί ελάχιστα σκόρδα πια αξίζουν για το καλοκαιρινό βασιλόπουλο, προτιμήστε ελληνικά και ιδίως Θράκης και αποφύγετε τα κινέζικα που πικρίζουν), πάμε για τη συνταγή: 

tzatziki aggouri Facebook Twitter
Αποφλοιώνουμε το αγγούρι αλά ζέβρα, αφήνοντας λίγη φλούδα για εμφάνιση και νοστιμιά.

Υλικά

3-4 μικρά αγγουράκια ή ένα μεγάλο, καθαρισμένα αλά ζέβρα και 1-2 μικρά για το ντεκόρ, επίσης ξεφλουδισμένα αλά ζέβρα

4-5 σκελίδες σκόρδο λιωμένες στο ειδικό εργαλείο

¼ φλυτζάνι ελαιόλαδο

4-5 κουταλιές της σούπας ξίδι από κόκκινο σταφύλι

Αλάτι για το αγγούρι αρχικά και ελάχιστο ακόμα μετά

2-3 κουταλάκια του γλυκού μαύρο πιπέρι τριμμένο

Λίγο άνηθο (2-3 κορφούλες) ψιλοκομμένο 

250 γραμμάρια στραγγιστό γιαούρτι (κατά προτίμηση με 5% λιπαρά ή πλήρες)

ΤΖΑΤΖΙΚΙ Facebook Twitter
Κόβουμε το αγγουράκι διαγώνια σε χονδρές φέτες και τις αλατίζουμε. Τις ραντίζουμε με λίγο ξίδι και ελαιόλαδο και τις βάζουμε στο τζατζίκι πλαγιαστά μέχρι να καλυφθούν ως τη μέση τους. Τρίβουμε λίγο ακόμα πιπέρι, ραντίζουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και σερβίρουμε.

Εκτέλεση

Τρίβουμε το αγγούρι όπως αναφέραμε πιο πάνω. Το βάζουμε σε σίτα και το ραντίζουμε με λίγο αλάτι. Το αφήνουμε το πολύ μισή ώρα να αποβάλλει τα πολά υγρά του και μετά το σφίγγουμε μέσα στις παλάμες μας ή σε καθαρή πετσέτα κουζίνας για να στεγνώσει εντελώς. 

Σε ένα μπολ βάζουμε το σκόρδο, το ξίδι, το πιπέρι, τον άνηθο και το μισό ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε το τριμμένο και καλά στραγγισμένο αγγούρι. Ανακατεύουμε ξανά με πιρούνι. 

Με αυγοδάρτη χτυπάμε το γιαούρτι (ιδίως αν είναι με χαμηλά λιπαρά) με λίγο ελαιόλαδο για να γίνει πιο κρεμώδες. 

Προσθέτουμε το γιαούρτι στο μίγμα με το αγγούρι και ανακατεύουμε απαλά με πιρούνι από κάτω προς τα πάνω. 

Βάζουμε το τζατζίκι στο ψυγείο να κρυώσει καλά.

Πριν σερβίρουμε: Κόβουμε το αγγουράκι διαγώνια σε χονδρές φέτες και τις αλατίζουμε. Τις ραντίζουμε με λίγο ξίδι και ελαιόλαδο και τις βάζουμε στο τζατζίκι πλαγιαστά μέχρι να καλυφθούν ως τη μέση τους. Τρίβουμε λίγο ακόμα πιπέρι, ραντίζουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και σερβίρουμε. 

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Στέκι του Ζήση

Γεύση / Στον Ζήση στην Καστέλλα για παϊδάκια και κοκορέτσι

Ο λόφος της Καστέλλας ήταν ανέκαθεν μια αγαπημένη συνοικία του Πειραιά. Για όσους ξέρουν καλύτερα και την επισκέπτονται από τα παλιά, ξέρουν πως είναι και ένα αγαπημένο σποτ των κρεατοφάγων. Ο λόγος είναι η ταβέρνα του Ζήση που βρίσκεται εκεί παραπάνω από σαράντα χρόνια.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Αυλή στρωμένη με χαλίκι και πιατέλες με παϊδάκια στον Κορομηλά

Γεύση / Αυλή στρωμένη με χαλίκι και πιατέλες με παϊδάκια στον Κορομηλά

Μία από τις παλιές ταβέρνες της Αγίας Παρασκευής και τις πιο αγαπημένες αυλές της περιοχής, που έχει παραμείνει αναλλοίωτη στον χρόνο, μας περιμένει να απολαύσουμε τίμιες, αγνές γεύσεις και χορταστικές μερίδες.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Το κεμπάπ του Σέρκου

Γεύση / Το αυθεντικό αρμένικο κεμπάπ του Σέρκου στην Κοκκινιά

Μικρός κατάλογος, αυθεντικό, αρμένικο κεμπάπ και ένα μαγαζί που σε ταξιδεύει στον χρόνο και σε κάνει να θέλεις να ψάξεις ακόμα πιο καλά τις παλιές γειτονιές και τις αυθεντικές γεύσεις του Πειραιά.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ
Ο Μίμης στο Παγκράτι πάει το χειροποίητο σουβλάκι σε άλλο επίπεδο

Γεύση / Ο Μίμης στο Παγκράτι πάει το χειροποίητο σουβλάκι σε άλλο επίπεδο

Τιμώντας με το όνομά του την κληρονομιά των παλιών και κλασικών του είδους, φτιάχνοντας τα πάντα από το μηδέν και ταιριάζοντάς τα με κορυφαία ελληνικά κρασιά ήπιας παρέμβασης, το new age σουβλατζίδικο του Παγκρατίου είναι μια γαστρονομική έκπληξη.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Το ξακουστό πεϊνιρλί του Θέμη στη Δροσιά

Γεύση / Το ξακουστό πεϊνιρλί του Θέμη στη Δροσιά

Το πεϊνιρλί δεν είναι ένα παίξε-γέλασε έδεσμα, καθώς πίσω του κρύβεται μεγάλη ιστορία και τέχνη. Στα μέρη μας το πρωτοέφεραν οι Πόντιοι το 1920, αφού εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους. Για εκείνους ήταν μια λιχουδιά που έφτιαχναν όλα τα σπίτια. Για εμάς είναι ολόκληρη μαγεία.
ΔΩΡΑ ΜΑΣΤΟΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ