Καραμέλες Αστακού

Καραμέλες Αστακού Facebook Twitter
4

Στον μικρό ξενώνα της Ορεινής Κορινθίας, θα κοιμηθούμε στο χθες. Στο διακοσμητικό σύμπαν που έχει επιμεληθεί η κυρία Καίτη, με κουρελούδες, υφαντά, πλαστικές αζαλέες, μπομονιέρες-διακοσμητικά, πορσελάνινες μαρκησίες και μπακιρένια μπρίκια.

Ο μινιμαλιστής θα το έλεγε κιτς. Αυτό το εμπριμέ, κλαρωτό φόντο που φιλοξένησε την παιδική μου ηλικία σε σπίτια σαν της κυρίας Καίτης, που στη σερβάντα στήνουν τις επιχρωματισμένες φωτογραφίες του παππού πλάι στο κρυστάλλινο μπολ με το κέρασμα. Καραμέλλες Αστακού.

Η σκληρή καραμέλλα που στην καρδιά της κρύβει μια σχεδόν μαλακή κρέμα καρύδας, κακάο ή-μήπως πραλίνας; Τεράστια για τα παιδικά μας στόματα, άκαμπτη για τα παιδικά δόντια, την πιπιλούσες για μια αιωνιότητα και μια μέρα, μέχρι το γλυκό σάλιο να ποτίσει τα δάχτυλα, τα μάγουλα, να φτάσει μέχρι τα μαλλιά και να τα κολλήσει, να τρέξει στο στήθος να κοκκαλώσει τα ρούχα, μετά να ραγίσεις επιτέλους την καρδιά της, να ρουφήξεις λίγη-λίγη την κρέμα, να βαρεθείς το πολύ το κύριε-ελέησον της γλύκας να φτύσεις τα υπολείματα στο τασάκι, να γίνει έξαλλη η μαμά. Κ

Καταδέχομαι το κέρασμα της κυρίας Καίτης, μετά από 40 χρόνια η καραμέλλα μου φαίνεται μικρότερη, σχεδόν χωρά στο στόμα «των μεγάλων», ίδια γεύση αλλά λιγότερο γλυκιά-ίσως την επηρεάζουν οι ενήλικες πίκρες-ίδιο μυστήριο: άχρωμη, διόλου θελκτική αν την βάλεις ανάμεσα στα φλούο mash mellows των καιρών, τεράστια, σε ξεθυμασμένο περιτύλιγμα με ένα απειλητικό ζουζούνι που καθώς την ξετυλίγεις κουνά τις κεραίες του-κατσαρίδα έτοιμη να σου επιτεθεί.

Και είναι να απορείς. Ποιός σκέφτηκε να δώσει το όνομα ενός οστρακόδερμου που απουσιάζει από τη γευστική αλλά και τη γλωσσική νοημοσύνη ενός παιδιού για να το δελεάσει. Αν σήμερα ο εμπνευστής τους είχε εκθέσει την ιδέα του στους μάνατζερς των marketings θα είχαν σκίσει τα πτυχεία τους, θα έκοβαν το δρόμο της δόξας για τον γλυκό Αστακό. Που έγινε διάσημος, έκαψε τις καρδιές γενεών και γενεών από τη δεκαετία του '50 και κυκλοφορεί απτόητος την ανυπέρβλητη κλασικότητά του.

«Βάλτε μου και λίγες Αστακού» λέει η μαμά μου στο καφεκοπτείο που αγοράζει ελληνικό. Για να αντιληφθείς ευθύς πως εννοεί καραμέλλες γενικώς. Καθότι ειδικώς, υπάρχουν κάποιες συνταγές επιτυχίας που ξεπερνούν όλους μαζί τους κώδικες της εμπορικότητας. Στο γευστικό μυστικό που κάτω από το περιτύλιγμα κάτι μυστικό έχει να ψιθυρίσει στη γλώσσα.

Γεύση
4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM

σχόλια

4 σχόλια