Καραμέλες Αστακού

Καραμέλες Αστακού Facebook Twitter
4

Στον μικρό ξενώνα της Ορεινής Κορινθίας, θα κοιμηθούμε στο χθες. Στο διακοσμητικό σύμπαν που έχει επιμεληθεί η κυρία Καίτη, με κουρελούδες, υφαντά, πλαστικές αζαλέες, μπομονιέρες-διακοσμητικά, πορσελάνινες μαρκησίες και μπακιρένια μπρίκια.

Ο μινιμαλιστής θα το έλεγε κιτς. Αυτό το εμπριμέ, κλαρωτό φόντο που φιλοξένησε την παιδική μου ηλικία σε σπίτια σαν της κυρίας Καίτης, που στη σερβάντα στήνουν τις επιχρωματισμένες φωτογραφίες του παππού πλάι στο κρυστάλλινο μπολ με το κέρασμα. Καραμέλλες Αστακού.

Η σκληρή καραμέλλα που στην καρδιά της κρύβει μια σχεδόν μαλακή κρέμα καρύδας, κακάο ή-μήπως πραλίνας; Τεράστια για τα παιδικά μας στόματα, άκαμπτη για τα παιδικά δόντια, την πιπιλούσες για μια αιωνιότητα και μια μέρα, μέχρι το γλυκό σάλιο να ποτίσει τα δάχτυλα, τα μάγουλα, να φτάσει μέχρι τα μαλλιά και να τα κολλήσει, να τρέξει στο στήθος να κοκκαλώσει τα ρούχα, μετά να ραγίσεις επιτέλους την καρδιά της, να ρουφήξεις λίγη-λίγη την κρέμα, να βαρεθείς το πολύ το κύριε-ελέησον της γλύκας να φτύσεις τα υπολείματα στο τασάκι, να γίνει έξαλλη η μαμά. Κ

Καταδέχομαι το κέρασμα της κυρίας Καίτης, μετά από 40 χρόνια η καραμέλλα μου φαίνεται μικρότερη, σχεδόν χωρά στο στόμα «των μεγάλων», ίδια γεύση αλλά λιγότερο γλυκιά-ίσως την επηρεάζουν οι ενήλικες πίκρες-ίδιο μυστήριο: άχρωμη, διόλου θελκτική αν την βάλεις ανάμεσα στα φλούο mash mellows των καιρών, τεράστια, σε ξεθυμασμένο περιτύλιγμα με ένα απειλητικό ζουζούνι που καθώς την ξετυλίγεις κουνά τις κεραίες του-κατσαρίδα έτοιμη να σου επιτεθεί.

Και είναι να απορείς. Ποιός σκέφτηκε να δώσει το όνομα ενός οστρακόδερμου που απουσιάζει από τη γευστική αλλά και τη γλωσσική νοημοσύνη ενός παιδιού για να το δελεάσει. Αν σήμερα ο εμπνευστής τους είχε εκθέσει την ιδέα του στους μάνατζερς των marketings θα είχαν σκίσει τα πτυχεία τους, θα έκοβαν το δρόμο της δόξας για τον γλυκό Αστακό. Που έγινε διάσημος, έκαψε τις καρδιές γενεών και γενεών από τη δεκαετία του '50 και κυκλοφορεί απτόητος την ανυπέρβλητη κλασικότητά του.

«Βάλτε μου και λίγες Αστακού» λέει η μαμά μου στο καφεκοπτείο που αγοράζει ελληνικό. Για να αντιληφθείς ευθύς πως εννοεί καραμέλλες γενικώς. Καθότι ειδικώς, υπάρχουν κάποιες συνταγές επιτυχίας που ξεπερνούν όλους μαζί τους κώδικες της εμπορικότητας. Στο γευστικό μυστικό που κάτω από το περιτύλιγμα κάτι μυστικό έχει να ψιθυρίσει στη γλώσσα.

Γεύση
4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

4 σχόλια