The Cooler

Facebook Twitter
0


Βασισμένο σε αλήθινή ιστορία.

Ο Cooler είναι αυτός που θα του προτείνεις να έρθει σε ένα νέο εστιατόριο, ενώ ξέρεις ότι θα το μετανιώσεις. Έχεις καιρό να του προτείνεις κάτι κι έχεις απωθήσει το γεγονός ότι είναι ο Cooler – ακόμα χειρότερα, μπορεί να νομίζεις ότι θα έχει αλλάξει.

Ο Cooler δεν απορρίπτει προσκλήσεις. Όχι από ευγένεια, αλλά επειδή δεν τον καλούν συχνά.

Ο Cooler παρκάρει ένα μισάωρο μακριά από το εστιατόριο γιατί το να πληρώσει πάρκινγκ του φαίνεται εξωφρενικό. Όταν θα μπει στην αίθουσα θα του πεις όλο χαρά «ωραία δεν είναι;» προσπαθώντας να ανεβάσεις τη διάθεση. Ο Cooler θα ρίξει μια ματιά στο ταβάνι και θα πει «καλά είναι» ενώ αυτό που ψάχνει είναι αν έχει διαθέσιμες γυναίκες. Εσύ θα ξαναθυμηθείς γιατί είχες καιρό να βγεις μαζί του.

O Cooler δε θα ρίξει ούτε ματιά στο σερβιτόρο, εκτός αν ο σερβιτόρος είναι διαθέσιμη γυναίκα. Δε θα εντυπωσιαστεί από το μεγάλο όνομα που υπογράφει το μενού ή ούτε από τον φούρνο με ξύλα. Όχι επειδή είναι σνομπ, αλλά επειδή δεν έχει ιδέα ποιος είναι αυτός ο σεφ κι επίσης, φούρνους με ξύλα είχε και στο χωριό του (όχι μεταφορικά).

Ο Cooler θα μελετήσει αμίλητος τον κατάλογο λες και πρόκειται να δώσει εξετάσεις. Δεν θα του αρέσει τίποτα, εκτός κι αν υπάρχει το φαγητό που του έφτιαχνε η μαμά του όταν είχε πυρετό. Δεν θα αναγνωρίσει τα μισά συστατικά του καταλόγου αλλά δε θα ρωτήσει να μάθει γιατί νομίζει ότι τα ξέρει. Αν δεν έχεις βαρεθεί ήδη, μπορείς να τον ρωτήσεις τι είναι η salsa verde. Θα σου πει ότι είναι κέτσαπ με μαγιονέζα και θα το λέει στα σοβαρά.

Ο Cooler θα κάνει πολλές ερωτήσεις στο σερβιτόρο γιατί νομίζει ότι είναι εκλεκτικός. Τελικά θα παραγγείλει κάτι που δεν υπάρχει στον κατάλογο. Ο ευγενικός σερβιτόρος μπορεί να του προτείνει ένα συνδυασμό από αυτά που υπάρχουν. Θα το δεχτεί με συγκαταβατικότητα αυτοκράτορα.

Όσο περιμένετε το φαγητό θα πει πόσο ακριβά είναι όλα. Εσύ δεν θα ξέρεις τι να πεις γιατί ο λόγος που σου αρέσει το εστιατόριο είναι η σχέση ποιότητας-τιμής. Δεν τολμάς να προτείνεις να πάρετε και κρασί. Τελικά ο Cooler θα το προτείνει μόνος του, απαιτώντας να είναι αυτός που θα το διαλέξει, λέγοντας ότι «αφού δε θα φάμε καλά, τουλάχιστον ας πιούμε», συντρίβοντας οριστικά κάθε πιθανότητα διασκέδασης. Η επιλογή του κρασιού θα γίνει με γνώμονα την γεωγραφική του εγγύτητα με το χωριό του.

Όταν θα έρθει το πρώτο πιάτο θα γουρλώσει τα μάτια και θα πει «ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ;» Αυτό το βιολί θα συνεχιστεί και την ώρα που θα το καταβροχθίζει χωρίς να προσέχει τι τρώει, ενώ κάνει υπολογισμούς για το πόσο κοστίζει κάθε μπουκιά. Αν του πεις «μα η ζύμη είναι πολύ καλή» θα πει «σιγά το δύσκολο» ενώ δεν έχει μαγειρέψει ποτέ στη ζωή του. Στο σπίτι του έχει έναν καταψύκτη γεμάτο με φαγητά της μαμάς του.

Όταν εσύ είσαι στη δεύτερη μπουκιά αυτός το έχει φάει όλο και κοιτάζει επίμονα το πιάτο σου. Αν δεν προσφερθείς να του δώσεις, θα το ζητήσει μόνος του. Εσύ μπορεί να σκέφτεσαι ότι τρως ένα καταπληκτικό φαγητό, αλλά δε θα το πεις. Αυτός θα πει ότι έχει φάει καλύτερα. Αν ρωτήσεις που, θα σου πει μια ταβέρνα –που αλλού; Στο χωριό του.

Την άλλη μέρα θα σου πει εμπιστευτικά «συγνώμη που σου το λέω, αλλά το χθεσινό εστιατόριο ήταν εντελώς μάπα». Εσύ θα υποσχεθείς σιωπηλά να μην φας ποτέ ξανά μαζί του.


The Cooler

Στην ταινία του 2003, ο Cooler είναι ένας άντρας με τόσο κακή αύρα, που χαλάει την διάθεση όλων όπου εμφανίζεται. Η μοναδική του ιδιότητα θα τον κάνει απαραίτητο σε ένα καζίνο.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ