Οι άνθρωποι του παραπάνω

Οι άνθρωποι του παραπάνω Facebook Twitter
Έχοντας ακόμα έντονη την εικόνα από κάποιους νέους που επέζησαν από το δυστύχημα στα Τέμπη,  θα πρότεινα να σκεφτούμε ως ήρωα τον άνθρωπο που πράττει το παραπάνω.
0

Η ΛΕΞΗ «ΗΡΩΑΣ», και όλα όσα τη συνοδεύουν, μοιάζει με ρητορικό άνθος άλλων εποχών. Συνομιλώντας συνήθως με ιστορικά κατορθώματα και παλιές ιστορίες, o ήρωας φέρνει στον νου δάφνες και δόξες οικείες από επετείους και επίσημους εορτασμούς. Φυσικά εδώ και χρόνια η δημοσιογραφική γλώσσα έχει επισημάνει και τους «ήρωες της καθημερινότητας».

Οι έκρυθμες καταστάσεις της κοινωνικής ζωής χρειάζονταν κι αυτές τους/τις ξεχωριστούς/-ές άνδρες και γυναίκες που υψώνονται πάνω από τα κοινά μέτρα. Και έπειτα προκύπτουν οι κρίσεις και οι μεγάλες καταστροφές για να δούμε ήρωα τον διασώστη, τον πυροσβέστη, τους ανθρώπους της μεγάλης προσπάθειας που βαφτίζουμε «ηρωική».

Έχοντας ακόμα έντονη την εικόνα από κάποιους νέους που επέζησαν από το δυστύχημα στα Τέμπη,  θα πρότεινα να σκεφτούμε ως ήρωα τον άνθρωπο που πράττει το παραπάνω. Είναι ο άνθρωπος του περισσεύματος, αυτός που δεν διστάζει για το καλό. Με αυτή την έννοια, μπορούμε να δούμε στο ηρωικό στοιχείο την προέκταση και την ανθοφορία ενός ήθους αλληλεγγύης που προφανώς προϋπάρχει. Κάποιος/-α δρα υπερβάλλοντας για το Καλό, δίχως κατ’ ανάγκη ο ίδιος/-α να έχει κάτι το εξαιρετικό.

Ο ηρωισμός είναι εν τέλει το αντίθετο της ανεύθυνης εξουσίας ή εκείνης της ανώνυμης γραφειοκρατικής ακολουθίας όπου κρύβονται οι ευθύνες: έρχεται σαν ένα χέρι βοήθειας που δεν υπολογίζει την κόπωση και τον προσωπικό φόβο.

Λέμε συχνά πως οι κοινωνίες μας δεν πρέπει να χρειάζονται τους ήρωες για να λειτουργούν καλά, για να ζουν οι πολίτες τους αξιοπρεπώς. Σωστό είναι αυτό, όμως την ίδια στιγμή ξέρουμε καλά πως κάποια πρόσωπα θα σηκώνουν πάντα ένα άλλο (και μεγαλύτερο) βάρος. Και αυτά τα πρόσωπα είναι οι άνθρωποι της ευθύνης δίχως να έχουν, συχνά, έναν θεσμικό ρόλο ευθύνης.

Ο Ανδρέας Αλικανιώτης, που έβγαλε πολλούς συνεπιβάτες του από το κατεστραμμένο δεύτερο βαγόνι του τρένου, δεν ήταν υπάλληλος, δεν εκπροσωπούσε κάποια Αρχή (εξουσία), όπως ο περιβόητος σταθμάρχης: μοναδική του Αρχή στάθηκε η ανάγκη να βοηθήσει, να βγει έξω από τη δική του προσωπική περίπτωση.

Η μοναχική εξουσία του ήταν η επιταγή μιας συνείδησης, μια εσωτερική ώθηση για το παραπάνω. Κάπως έτσι υπάρχει ο ηρωισμός στον κόσμο μας: σαν μια παρουσία που επιμένει να ψάχνει ένα νόημα όταν οι άλλοι εγκαταλείπουν. Ο ηρωισμός είναι εν τέλει το αντίθετο της ανεύθυνης εξουσίας ή εκείνης της ανώνυμης γραφειοκρατικής ακολουθίας όπου κρύβονται οι ευθύνες: έρχεται σαν ένα χέρι βοήθειας που δεν υπολογίζει την κόπωση και τον προσωπικό φόβο.

Έχουν δίκιο προφανώς όσοι λένε πως οι κοινωνίες μας κινούνται από τις μη ηρωικές ή αντιηρωικές καταστάσεις της καθημερινής παραγωγής. Τα άτομα στις δημοκρατικές κοινωνίες έχουν κάθε δικαίωμα να μένουν στα απαραίτητα, να κάνουν δηλαδή ό,τι ακριβώς επιτάσσει η θέση τους και όχι το παραπάνω. Έτσι λειτουργεί η συμβατική κοινωνική πραγματικότητα και οι «επιβάτες» της, εμείς όλοι. Με κοινούς, χαμηλούς φωτισμούς, αναρίθμητες μικρές παρτιτούρες που συνθέτουν τη μουσική της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησής μας.

Μέσα όμως από τους κοινούς φωτισμούς που κάνουν λειτουργική τη ζωή αναδύονται εκείνες οι αποφάσεις που την κάνουν αξιοθαύμαστη. Το Καλό είναι ό,τι υπερβαίνει την απλή λειτουργικότητα, τον μηχανισμό της αυτοσυντήρησης ή τις ζυγισμένες μερίδες συνετής ευδαιμονίας του καθενός. Όχι μια φαφλατάδικη «αριστεία» που περιφρονεί τους λιγότερο ικανούς ή τους άτυχους αλλά ένα δώρο που μας κάνουν άνθρωποι σαν τον Ανδρέα Αλικανιώτη του τρένου των Τεμπών.

Ο ήρωας στις δημοκρατίες έρχεται τελικά ως αιφνίδια πιστοποίηση της αλληλεγγύης και της γενναιόψυχης συμπόνιας σε έναν κόσμο που ξαφνιάζεται πάντα όταν τις συναντά.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ