Ο ΣΥΡΙΖΑ γυρίζει τις πλάτες του στο μέλλον

Ο ΣΥΡΙΖΑ γυρίζει τις πλάτες του στο μέλλον Facebook Twitter
Ο ίδιος ο Τσίπρας, κάποτε το μεγάλο χαρτί, ως ο χαρισματικός ηγέτης, αποτέλεσε τελικά και το τεράστιο μειονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ.
0


ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ 
εκλογές με ένα σκοτεινό, αρνητικό προεκλογικό μήνυμα; Αν κάτι μου έκανε τεράστια εντύπωση στην προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η αβυσσαλέα απόσταση που τη χώριζε από την αισιοδοξία του 2015 και το περίφημο σλόγκαν «Η ελπίδα έρχεται». Ακόμα και στην πιο ριζοσπαστική στιγμή του ο ΣΥΡΙΖΑ έδινε ένα εναλλακτικό αφήγημα για το μετά, για το μέλλον. Όλα ανεξαιρέτως τα προεκλογικά σποτ της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις πρόσφατες εκλογές ήταν βαθιά αρνητικά, πολύ μαύρα και αποκλειστικά εστιασμένα στις παθογένειες της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, με προσωποποιημένα στοιχεία ad hominem επίθεσης.  Δεν υπήρχε ίχνος της πειστικής απάντησης που θα έδινε ο ΣΥΡΙΖΑ στα πολλά ανοιχτά ζητήματα και προβλήματα της παρούσας κυβέρνησης σε θέματα διαφθοράς, υποκλοπών, κακοδιαχείρισης, παρά μόνο μονομερής καταγγελία.

Με εντυπωσίασε το γεγονός πως ένα κόμμα με μεγάλη πλέον εμπειρία σε εκλογικές αναμετρήσεις, που έφερε τα πάνω-κάτω στο πολιτικό σκηνικό της χώρας πριν από δέκα και κάτι χρόνια, φάνηκε τώρα να αγνοεί εντελώς μια από τις κλασικές αρχές της πολιτικής επικοινωνίας, κοινώς το ότι πρέπει να έχεις ένα θετικό μήνυμα για το μέλλον σε σχέση με την εκλογική σου πρόταση και όχι απλά να αποδομείς τον άλλον. Όποιος έχει δει την ωραία ταινία του Pablo Larrain NO, σχετικά με την εξαιρετικά επιτυχημένη καμπάνια ενάντια στον στρατηγό Πινοσέτ το 1988 στη Χιλή, δεν θα το ξεχάσει ποτέ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, με αίσθηση (αν όχι παράκρουση) ηθικού πλεονεκτήματος, δεν κατάφερε να επικοινωνήσει λιανά το μήνυμά του σε μια ευρύτερη μάζα ανθρώπων. Δεν έπεισε, ίσως γιατί ο ίδιος δεν ήταν πεισμένος. Δεν σκέφτηκε το μέλλον, γιατί φαίνεται να είναι ο ίδιος σκαλωμένος στο παρελθόν.

Μπορείς να κερδίσεις εκλογές με ένα θολό μήνυμα για την επόμενη μέρα; Η πολυδιάσπαση και το αλαλούμ που επέδειξε την τελευταία περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις προτάσεις του για προοδευτική διακυβέρνηση, που ενίοτε ήταν κυβέρνηση μειοψηφίας με την ανοχή μικρότερων κομμάτων και ενίοτε ήταν ειδικού σκοπού, για να καταλήξει σε κυβέρνηση νικητών «μακράς πνοής», συνετέλεσαν και αυτά σε μια καταστροφική προεκλογική καμπάνια. Η βόμβα μεγατόνων της πρόσκλησης στους παραπλανημένους πρώην ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, καθαρά χρηστικά και χωρίς καμιά πειστική πρόταση για το πώς ακριβώς αυτοί οι άνθρωποι θα αναμορφώνονταν και θα αναβαπτίζονταν πολιτικά ως προοδευτικοί στο παρά πέντε των εκλογών, συνετέλεσε στη δημιουργία μιας έντονης αίσθησης ερασιτεχνισμού, ακροβασιών και πολιτικού καιροσκοπισμού από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ. 

Οι προεκλογικές αστοχίες δεν μπορούν βέβαια από μόνες τους να εξηγήσουν την πολιτική συντριβή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι πραγματικές αιτίες πάνε πίσω στο 2019 και στην αδυναμία αναδιάταξης και ανανέωσης αυτού του κόμματος, που είχε την ευκαιρία να τα αλλάξει όλα και όλους και τέσσερα χρόνια μπροστά του για να καλοκουρδίσει τη στρατηγική του. Πηγαίνει ακόμα πιο πίσω, στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στο ορατό τραύμα της μεσαίας τάξης που υπερφορολογήθηκε στα χρόνια της αριστερής διακυβέρνησης, τραύμα πολύ πρόσφατο και εν πολλοίς ανεπούλωτο, που σε μεγάλο βαθμό αναμόχλευσαν οι εξαγγελίες Κατρούγκαλου, πριν ο τελευταίος ανακληθεί όπως-όπως στην τάξη. Φυσικά οποιαδήποτε αναφορά, σοβαρή ή μη, σε παράλληλα νομίσματα ή άλλου τύπου ευρεσιτεχνίες απλώς επέτεινε μια αίσθηση ανασφάλειας για το τι θα μπορούσε να σημαίνει μια ενδεχόμενη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αν κανείς προσθέσει και την επίκληση ιστορικών παπανδρεϊκών συνθημάτων για «Αλλαγή», κατευθείαν από τη δεκαετία του ‘80, λες και έχει στερέψει εντελώς η φαντασία των κομματικών επιτελείων, τότε καταλαβαίνει πως το μείγμα των παραπάνω απέτρεψε παλιούς ή και πιθανούς νέους ψηφοφόρους από το να επιλέξουν το κόμμα της αριστεράς.

Τα παρόντα διακυβεύματα είναι βεβαίως μεγάλα και μια προοδευτική διακυβέρνηση είναι πάντα το ζητούμενο. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, με αίσθηση (αν όχι παράκρουση) ηθικού πλεονεκτήματος, δεν κατάφερε να επικοινωνήσει λιανά το μήνυμά του σε μια ευρύτερη μάζα ανθρώπων. Δεν έπεισε, ίσως γιατί ο ίδιος δεν ήταν πεισμένος. Δεν σκέφτηκε το μέλλον, γιατί φαίνεται να είναι ο ίδιος σκαλωμένος στο παρελθόν. Όμως κανείς δεν θα ξαναδώσει στο κόμμα αυτό carte blanche για να αυτοσχεδιάσει πολιτικές λύσεις εν κενώ και εν κινήσει, σε έναν κόσμο που αλλάζει με καταιγιστικούς ρυθμούς.

Τέλος, ο ίδιος ο Τσίπρας, κάποτε το μεγάλο χαρτί, ως ο χαρισματικός ηγέτης, αποτέλεσε τελικά και το τεράστιο μειονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αρνούμενος να παραιτηθεί, ως όφειλε, το 2019 μετά από μια βαριά εκλογική ήττα, δεν επέτρεψε στο κόμμα του να απογαλακτιστεί από την τόσο προσωποπαγή και αρχηγική μορφή που του έδωσε με τα χρόνια. Επιπλέον, αποτελεί πλέον ο ίδιος ζωντανή υπόμνηση των λαθών του παρελθόντος και όχι την παρακαταθήκη για ένα μέλλον που πρόκειται να γραφτεί· κοινώς μοιάζει να ηγείται ενός κόμματος που «γύρισε τις πλάτες του στο μέλλον», για να παραφράσουμε το γνωστό τραγούδι του Διονύση Τσακνή. Έφτασε πλέον η ώρα να απέλθει και να οδηγήσει επιτέλους το κόμμα του στην ανανέωση. Μάλλον, βέβαια, είναι ήδη αργά.

Ο Κωστής Κορνέτης διδάσκει Σύγχρονη Ιστορία στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη LifO.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οπτική Γωνία / Πολιτική κινητικότητα που δεν αλλάζει τίποτα 

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ξανά τη φθορά εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, με κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δείχνουν ανήμπορες να ανατρέψουν το κλίμα απαξίωσης, όπως και οι νέοι παίκτες – που είναι παλιοί. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Υγεία / «Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζ. κάνει επίθεση στη δημόσια υγεία»

Δημήτρης Δασκαλάκης: Ο διακεκριμένος ελληνικής καταγωγής λοιμωξιολόγος, που παραιτήθηκε πρόσφατα από επιτελική θέση  καταγγέλλοντας το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ για εξωθεσμικές πιέσεις και αντιεπιστημονικές πρακτικές, μιλά για την απόφασή του, τη δημόσια υγεία στην Αμερική, τον Covid, τον HIV αλλά και την αφύπνιση του επικίνδυνου «ιού» του φασισμού.   
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Ρεπορτάζ / Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει τη «φέτα ΠΟΠ»;

Πάνω από 312.000 θανατώσεις ζώων, φόβοι για lockdown και απειλή για μείωση των εξαγωγών του εθνικού προϊόντος μας εξαιτίας της ευλογιάς των προβάτων. Εμβολιασμός ή εκρίζωση του ιού; Ειδικοί μιλούν στη LiFO για το τι διακυβεύεται πραγματικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Social Media / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας, τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Θα έλεγε κανείς πως, μετά την έλευσή του, μια πετυχημένη selfie, σαν την περίφημη selfie των Oscar του 2014, αλλάζει τον μικρόκοσμο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ