Ο Γεωργούλης, η υπεράσπιση των «δικών μας» και άλλες παγίδες

Ο Γεωργούλης, η υπεράσπιση των «δικών μας» και άλλες παγίδες Facebook Twitter
Η ιδιαιτερότητα με τον κόσμο που στηρίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι η έκδηλη δυσκολία του να αναγνωρίσει ότι ένας «δικός μας» μπορεί να μην είναι καλός και δίκαιος. Εικονογράφηση: Ατελιέ LiFO
0

ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΛΛΩΝ ανθρώπων από τη βάση των οπαδών του Αλέξη Τσίπρα για την υπόθεση Γεωργούλη αναγνωρίζει κανείς ένα πρόβλημα που δεν φαίνεται να υπάρχει στον ίδιο βαθμό στα άλλα κόμματα: ένα υπερβάλλον πάθος δικαιολόγησης και υπεράσπισης του χώρου και των ανθρώπων του λες και πρόκειται για επίθεση του συστήματος (άλλη μία).

Δεν έχω δει ανθρώπους από το ΠΑΣΟΚ να σπεύδουν να βγάλουν υπερασπιστική γραμμή για την Εύα Καϊλή ούτε νεοδημοκράτες για τον Πάτση ή τον Δημητριάδη των υποκλοπών. Οι φανατισμοί και οι ανοησίες είναι, βέβαια, πολλών λογιών και τους συναντάς παντού, στη μία ή άλλη μορφή.

Ας πούμε, πολλοί οπαδοί της κυβέρνησης σπεύδουν να δουν πίσω από κάθε αμάρτημα μεμονωμένου συριζαίου την «απάτη» ή την «αθλιότητα» της όλης αριστεράς (φτιάχνοντας απαράδεκτους ισοπεδωτικούς χυλούς). Και ενώ άλλοτε περιμένουν να δουν τι θα αποφανθεί εν ευθέτω χρόνω η Δικαιοσύνη, στην ενδεχόμενη κακοποιητική συμπεριφορά Γεωργούλη δείχνουν βεβαιότητα.

Επιτέλους, κανένας δεν καταδιώκει πια τους αριστερούς καλλιτέχνες, πολλώ δεν μάλλον ανθρώπους δίχως κανένα παρελθόν σε κινήματα και πολιτικές συγκρούσεις, όπως ο Αλέξης Γεωργούλης.

Όμως η ιδιαιτερότητα με τον κόσμο που στηρίζει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι η έκδηλη δυσκολία του να αναγνωρίσει ότι ένας «δικός μας» μπορεί να μην είναι καλός και δίκαιος. Μια σχεδόν μεταφυσική ταυτοτική γραμμή, μαζί με την εντύπωση ότι όλα τα συστήματα γυρίζουν γύρω από την επιθυμία του ΣΥΡΙΖΑ να ξανακυβερνήσει, θέλοντας να εμποδίσουν, να αμαυρώσουν ή να συκοφαντήσουν.

Στην ουσία πρόκειται για μια θεωρία ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης που εμφανίζεται ακόμα και σε φαιδρές ιστορίες ή περιπτώσεις όπως αυτή του Αλέξη Γεωργούλη. Η ιδέα ότι κάποιος διώκει ή φοβάται την αριστερά προέρχεται από ένα παρελθόν όπου είχε έρεισμα στην πραγματικότητα και στη ζωή.

Όμως έχουν περάσει δεκαετίες από τότε και σήμερα έχουμε πια μια συμβατική και στην ουσία μη κινηματική πολιτική δύναμη η οποία μπορεί όντως να ενοχλεί ένα τμήμα των ελίτ, αλλά δεν είναι αντιπαθής (το αντίθετο) σε πολλές άλλες μερίδες του «κατεστημένου».

Όλα τα κόμματα πρέπει να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι οι σεξιστικές αθλιότητες, η ατομική διαφθορά ή ακόμα και άλλες ανήθικες συμπεριφορές και στάσεις υπάρχουν και σε δικούς τους ανθρώπους· να συμφιλιωθούν με το γεγονός πως χρειάζονται κανόνες, διαγραφές και αποπομπές. Η έννοια της συντροφικότητας ή κάποιος παραταξιακός πατριωτισμός δεν μπορεί να γίνονται ομερτά, φυλετική συνενοχή ή έντεχνη κάλυψη.

Το σοβαρότερο πρόβλημα είναι ο κόσμος της βάσης, τα κοινά που διαπαιδαγωγούνται καθημερινά σε λογικές κερκίδας. Φεμινίστριες που ψάχνουν να δικαιολογήσουν τον έναν, ενώ κατασπαράζουν τον άλλον ή, ακόμα χειρότερα, κάποιοι που αναζητούν θεωρητική δικαιολόγηση αυτής της τερατώδους ασυνέπειας, θεωρώντας, εν τέλει, πως κάθε βιαστής ή κακοποιητής πρέπει να προέρχεται από το «αντίπαλο στρατόπεδο».

Κάποτε, αυτή η μανία για ευφημισμούς και στρεψόδικα επιχειρήματα είχε πάρει το βαρύ όνομα «κομματικότητα». Είχε καθαγιαστεί στην κομμουνιστική αριστερά ως μια στάση ηθικής προσήλωσης στο κόμμα. Φαίνεται όμως πως έχει μεταβιβαστεί στο αλλοπρόσαλλο, οχλοκρατικό πατιρντί των social media. «Πρέπει να υπερασπίζουμε τους ανθρώπους μας που βάλλονται». Αυτή η φράση, φαινομενικά αθώα και για κάποιους συγκινητική, γέννησε τέρατα και ιδίως μια κακέκτυπη ιδέα πολιτικής συσπείρωσης και αντιπαράθεσης.

Μια διέξοδος από αυτή την παράδοση παραλογισμού θα ήταν να υπάρξουν ανοιχτά φωνές που θα πουν όχι στις ίδιες τις «αυθόρμητες» τάσεις του ακροατηρίου τους. Φωνές που προφανώς δεν θα υπολογίζουν το αν θα γίνουν αρεστές ή όχι, το αν θα ακουστεί πως «εξυπηρετούν το αφήγημα του αντίπαλου» ή όχι. Τα κόμματα δυσκολεύονται πολύ να χειριστούν αυτό το λεπτό ζήτημα, πόσο μάλλον που ο προεκλογικός ανταγωνισμός δεν πρέπει να διώξει ψήφους. Νομίζω περισσότερο απ’ όλους ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ας το κάνουν, όμως, όσοι/-ες δεν είναι υποψήφιοι/-ες και δεν έχουν ανάγκη να μιλούν τη γλώσσα μιας ιδεατής παραταξιακής αρμονίας. Επιτέλους, κανένας δεν καταδιώκει πια τους αριστερούς καλλιτέχνες, πολλώ δεν μάλλον ανθρώπους δίχως κανένα παρελθόν σε κινήματα και πολιτικές συγκρούσεις, όπως ο Αλέξης Γεωργούλης.

Το ζήτημα που επείγει είναι η ελευθερία της δικαιοσύνης να προχωρεί τις έρευνές της, το δικαίωμα των θυμάτων να μιλούν και να καταγγέλλουν, οι όροι της προσωπικής και δημόσιας πολιτικής ηθικής. Και επίσης, το να μη γίνονται τα συναισθήματα ένας βρόχος που πνίγει τη λογική και τη στοιχειώδη αίσθηση δικαιοσύνης και συνέπειας σε αρχές.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η καταγγελία που πάγωσε τον ΣΥΡΙΖΑ

Ρεπορτάζ / Αλέξης Γεωργούλης: Η καταγγελία που πάγωσε τον ΣΥΡΙΖΑ

«Είχε ακουστεί μια αόριστη φήμη, ένα κουτσομπολιό, τίποτα συγκεκριμένο» λέει στην LiFO o Δημήτρης Παπαδημούλης, που κάλεσε τον Αλέξη Γεωργούλη για εξηγήσεις και εκείνος του το διέψευσε κατηγορηματικά.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Guest Editors / Η ανάγκη μιας σκαλωσιάς: Μεταμορφώσεις και φεμινισμοί

Η πατριαρχία είναι παντού: στην οικονομία, στην κοινωνία, στην ψυχολογία, στην αισθητική, στον πολιτισμό, σε ολόκληρη την ανθρώπινη κατάσταση. Όταν σκεφτόμαστε το πολιτικό, δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε το φεμινιστικό.
ΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
«Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οπτική Γωνία / «Ζούμε στην εποχή της ισορροπίας του ισχυρού»

Οι παγκόσμιες και περιφερειακές επιπτώσεις της σύγκρουσης στη Γάζα και τα αδιέξοδα του Παλαιστινιακού. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μια ομάδα μαθητών κατασκεύασε ρομπότ που καθαρίζει τις θάλασσες

Περιβάλλον / Πώς μια ομάδα μαθητών από τον Άλιμο έφτιαξε ρομπότ που καθαρίζει τον βυθό;

Το Greek Seabot είναι το υποβρύχιο ρομπότ που δημιούργησε μια μαθητική ομάδα από το ΕΠΑΛ Αλίμου για να βοηθήσει στον καθαρισμό των βυθών από πλαστικά και απορρίμματα. Μιλούν στη LIFO οι μαθητές για τα κίνητρά τους και το όραμά τους για ένα πιο καθαρό περιβάλλον.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Οι αλλαγές που φέρνουν στο μεταναστευτικό η πρόσφατη απόφαση της Λειψίας και η νέα πολιτική του Μερτς/ Μεταναστευτικό: Από τη Μέρκελ στον Μερτς και η αλλαγή που φέρνει η απόφαση της Λειψίας

Βασιλική Σιούτη / Μεταναστευτικό: Πώς επηρεάζει την Ελλάδα η αλλαγή πολιτικής της Γερμανίας;

Μετά την εκλογή του Φρίντριχ Μερτς, η Γερμανία αυστηροποιεί τη μεταναστευτική πολιτική της και αναζητά τρόπους για να εξαιρεθεί από την υποχρέωση εφαρμογής της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ώστε να μην κάνει δεκτά νέα αιτήματα ασύλου.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες; 

Οπτική Γωνία / Becca Bloom: Γιατί θεοποιούμε τις ζάπλουτες ενώ δεν έχουμε να φάμε;

Αν νομίζετε ότι η επίδειξη πλούτου προκαλεί σήμερα κοινωνική κατακραυγή, πλανάστε. Άνθρωποι που δυσκολεύονται οικονομικά, αντί να βιώσουν ταξική αφύπνιση, βλέποντας πώς ζει η δισεκατομμυριούχος σταρ του TikTok, θέλουν να μάθουν τα πάντα γι' αυτήν.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανήλικοι στην πρώτη γραμμή: Το νέο πρόσωπο της ακροδεξιάς στη Θεσσαλονίκη

Ελλάδα / 13χρονα παιδιά σε νεοναζιστικές συμμορίες: Πώς φτάσαμε εδώ;

Όλο και περισσότεροι έφηβοι και νέοι φαίνεται να γοητεύονται από ακροδεξιές ιδεολογίες. Τι σηματοδοτεί η έκρηξη αυτού του επικίνδυνου φαινομένου; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, Άρης Στυλιανού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
« Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Οπτική Γωνία / «Βρίσκω πολύ πιθανό να δούμε κάποια στιγμή μη λευκό Πάπα»

Ο επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας της Θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και διδάκτορας των πανεπιστημίων Βοστώνης και Λουβέν Χαράλαμπος Βέντης μιλά για την εκλογή του νέου Πάπα, την «επιστροφή» της θρησκείας και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα η Καθολική και η Ορθόδοξη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει…

Οπτική Γωνία / Η αντιπολίτευση που υποδύεται πως δεν καταλαβαίνει

Την τελευταία δεκαετία, όλα σχεδόν έχουν αλλάξει στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα σε εκείνο το κομμάτι της που βρισκόταν παραδοσιακά και ιστορικά απέναντι στη συντηρητική παράταξη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πως θα το ξοδέψεις

Ρεπορτάζ / Επίδομα ανεργίας: Όταν το κράτος αποφασίζει πώς θα το ξοδέψεις

Η απόφαση της κυβέρνησης να καταβάλλεται το επίδομα ανεργίας και άλλες κοινωνικές παροχές σε προπληρωμένη κάρτα, με πλαφόν 50% στην ανάληψη μετρητών, προκαλεί την αγανάκτηση των δικαιούχων. Σχολιάζουν στη LIFO άνεργοι πολίτες, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και εκπρόσωποι κλάδων που πλήττονται.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Empty the Tanks»: Σώστε τα δελφίνια!

Ρεπορτάζ / «Empty the Tanks»: Πότε θα σταματήσει η αιχμαλωσία των δελφινιών;

Η παγκόσμια καμπάνια «Empty the Tanks» εναντιώνεται στην αιχμαλωσία και την εκμετάλλευση των δελφινιών. Πώς εκφράζεται η κινητοποίηση στην Ελλάδα και ποια η τύχη των δελφινιών του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου; Μιλούν στη LIFO εκπρόσωποι οργανώσεων, αλλά και ο ιδρυτής του Αττικού Πάρκου.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Οπτική Γωνία / Υψηλοί τόνοι για τα Τέμπη, χαμηλοί για τα ελληνοτουρκικά 

Τα Τέμπη συνεχίζουν να πυροδοτούν εντάσεις μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αντιθέτως στα ελληνοτουρκικά και στο θέμα της πώλησης των Eurofighter στην Τουρκία που απασχόλησε την επικαιρότητα, η κριτική για τη στάση της κυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε χαμηλούς τόνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Aθήνα / Οδός Βύρωνος: Ένας δρόμος-ντροπή για τον δημόσιο χώρο

Τα πεζοδρόμια στην καρδιά της πόλης έχουν παραδοθεί στα τουριστικά καταστήματα, αποκλείοντας τους πιο ευάλωτους πολίτες, ενώ η Αθήνα χάνει τον βασικό λόγο ύπαρξής της: να είναι μια πόλη για ανθρώπους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Έχετε «επιστροφή φόρου»: Οι συχνότερες περιπτώσεις phishing

Οπτική Γωνία / «Έχετε επιστροφή φόρου, πατήστε εδώ»: Πώς να γλιτώσεις από το phishing

Παραπλανητικά μηνύματα, αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων, χακάρισμα τραπεζικών λογαριασμών. Το phishing είναι πιο συχνό και πολύ πιο επικίνδυνο πιο επικίνδυνο απ' ό,τι νομίζουμε. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Κυβερνοασφάλειας στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και επικεφαλής της Εθνικής Ομάδας Κυβερνοασφάλειας, Χρήστος Ξενάκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Οπτική Γωνία / Το χρονικό των χαμένων βίντεο των Τεμπών

Η υπόθεση των χαμένων βίντεο των Τεμπών αναδεικνύει, για ακόμη μία φορά, λανθασμένους χειρισμούς που έγιναν σε κρίσιμες φάσεις της ανακριτικής διαδικασίας, αφήνοντας πλήθος αναπάντητων ερωτημάτων.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ