Η Σάνα, η Μαγκνταλένα και οι φόβοι της εποχής

Η Σάνα, η Μαγκνταλένα και οι φόβοι της εποχής Facebook Twitter
Οι νησίδες διαρκούς ειρήνης νιώθουν την εγγύτητα του κακού. Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΣΧΗΜΑΙΝΟΥΝ όταν θυμώνουν. Το πρόσωπο σφίγγει, το χιούμορ κόβεται με το μαχαίρι, η μεγαθυμία της έκφρασης λήγει άδοξα. Το ίδιο, υποθέτουμε, συμβαίνει και στον φόβο. Όταν φοβάσαι, μαζεύεσαι και αναδιπλώνεσαι σε εκείνη την αυτοσυντήρηση που δεν αφήνει πολλές χαραμάδες για τον άλλο. Έπειτα, βγαίνουν τα αγκάθια και χτίζεται η αμυντική περίφραξη για λόγους ασφαλείας.

Συμβαίνει άραγε κάτι αντίστοιχο όταν μια χώρα φοβάται και νιώθει πως την απειλούν; Γίνεται και αυτή πιο «άσχημη», χάνοντας την προηγούμενη ταυτότητα της φιλήσυχης άνεσης και της ανέμελης πλήξης;

Σκέφτομαι φυσικά τη Φινλανδία της Σάνα Μαρίν ή τη Σουηδία της Μαγκνταλένα Άντερσον. Υπερβόρειες κοιτίδες των νεοφυών επιχειρήσεων, του κοινωνικού καπιταλισμού και των εκπαιδευτικών καινοτομιών, υποχρεώνονται πια από τη βία της πραγματικότητας να αλλάξουν την ιεράρχηση των αξιών τους.

Νέοι σοσιαλδημοκράτες ή οικολόγοι που έβλεπαν συνήθως τα αμυντικο-πολεμικά θέματα ως παιχνίδια πρωτόγονων αρσενικών που δεν θέλουν να λύσουν τα προβλήματα τους με τον διάλογο ανακαλύπτουν αιφνιδίως τι σημαίνει πραγματική ανασφάλεια.  

Αυτό που ξεκίνησε από τις 23 Φεβρουαρίου του 2022 στην Ουκρανία, αλλά έχει προαναγγελθεί από καιρό, αλλάζει την αρχιτεκτονική των κρατών και τις δημόσιες στάσεις των λαών.

Η στιγμή αυτή φέρνει μαζί της πολλές ανατροπές. Οι νησίδες διαρκούς ειρήνης νιώθουν την εγγύτητα του κακού. Φεμινιστικές ευαισθησίες συναντούν την ανάγκη της αποτρεπτικής ισχύος. Κόσμοι μαθημένοι σε προωθημένα θέματα αξιών ξυπνούν μέσα στην πιο παλαιά κληρονομιά της πολιτικής: στην υπεράσπιση της πατρίδας, στην οχύρωση, στην προστασία. Να φανταστούμε τις soft ίντριγκες του «Borgen» (της δανέζικης πολιτικής σειράς), πέφτοντας πάνω στο παγερό πρόσωπο του Βλαδίμηρου Πούτιν και στα βαριά υπονοούμενα της Μαρία Ζαχάροβα.

Υπάρχει όμως ένα αντίδοτο στο γκρίζο της συγκυρίας. Το αντίδοτο είναι οι εμπεδωμένες δημοκρατικές αξίες αυτών των χωρών που, παρά τα προβλήματά τους, ξέρουν να προχωρούν, μαθαίνοντας. Ο βαρετός πραγματισμός των πολιτικών τους, στοιχείο που συχνά μας φαίνεται υπναλέο και υποτονικό, είναι πλεονέκτημα σε σχέση με κάτι που σπανίζει στα δικά μας: την ικανότητά τους να προσαρμόζονται μέσα από έξυπνους συμβιβασμούς, αποφεύγοντας τη δογματική εμμονή.

Όπως στα σχολεία τους, όπου επιβραβεύουν το πείραμα και τις ομαδικές ερευνητικές εργασίες, έτσι και στη δημόσια ζωή τους φαίνεται να «ακούνε» τα γεγονότα και να διαβάζουν ψύχραιμα τα σημεία των καιρών. Δεν σπεύδουν να αρνηθούν την πραγματικότητα στο όνομα των φρονημάτων τους αλλά φροντίζουν να καταλάβουν έγκαιρα τη θέση τους μέσα στην καινούργια διάταξη του κόσμου μας.

Ασχημαίνουν, λοιπόν, και οι χώρες, όπως και τα πρόσωπα, μπροστά στην απειλή; Το μόνο βέβαιο είναι ότι η σημερινή παγκόσμια αναταραχή δεν αφήνει κανέναν άθικτο. Γίνεται ανέφικτο το να «είναι κανείς στον κόσμο του». Η ουδετερότητα, πολυτέλεια που μπόρεσε να σταθεί για δεκαετίες ή και για αιώνες σε ορισμένες γωνιές της Ευρώπης, μοιάζει όλο και πιο δύσκολη στάση.

Αυτό που ξεκίνησε από τις 23 Φεβρουαρίου του 2022 στην Ουκρανία, αλλά έχει προαναγγελθεί από καιρό, αλλάζει την αρχιτεκτονική των κρατών και τις δημόσιες στάσεις των λαών. Όπως συμβαίνει κάθε φορά που η σύγκρουση γίνεται πιο σημαντική από την ισορροπία και την τεχνητή ηρεμία. Και αυτό βλέπουμε τώρα: η σύγκρουση ξαναπαίρνει τα ηνία, αναγκάζοντας αυτούς που συμφωνούν στα βασικά να ξαναπιάσουν το νήμα της κοινής τους πορείας. Η Δύση επινοείται ξανά εν κινδύνω. 


 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Οπτική Γωνία / Yπήρξε έστω και μία μέρα τα τελευταία 15 χρόνια που δεν μπήκες Instagram; Δεν υπήρξε. Δεν είσαι ο μόνος.

Kαθορίζει την εικόνα μας τη διάθεσή μας, τα οικονομικά μας, καθορίζει τον τρόπο που ζούμε. Ο Χαράλαμπος Τσέκερης, κύριος ερευνητής ΕΚΚΕ και πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής & Τεχνοηθικής, αναλύει το φαινόμενο Instagram.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Οπτική Γωνία / Αυτό που πραγματικά συνδέει τα κινήματα διαμαρτυρίας της Γενιάς Ζ ανά τον πλανήτη

Το κόστος ζωής, η ανισότητα, η διαφθορά, ο νεποτισμός, η βιαιότητα των δυνάμεων καταστολής: αυτά είναι τα ζητήματα που απασχολούν τα κινήματα της Γενιάς Ζ και όχι τόσο τα memes ή τα καρτούν.
THE LIFO TEAM
Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Οπτική Γωνία / Όταν οι αστυνομικοί γίνονται τηλεσχολιαστές, κάτι πάει στραβά στη χώρα

Δεν μιλάμε πια για ειδικούς αναλυτές θεμάτων ασφάλειας, αλλά για έναν νέο τύπο τηλεοπτικού ιεροκήρυκα: ο αστυνομικός που εξηγεί, καθοδηγεί και κρίνει τα πάντα «με τάξη και ασφάλεια».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει από πουθενά, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

Αθλητισμός / Αναστασία Ντραγκομίροβα: «Στήριξη δεν υπάρχει, αλλά έχω μάθει να μην γκρινιάζω»

H ανερχόμενη αθλήτρια του ελληνικού στίβου έχει μάθει να μην αφήνει το παρελθόν να την κρατά πίσω, τροφοδοτείται από το συναίσθημα, έχει στόχο τους Ολυμπιακούς και ζωγραφίζει παντού, ακόμα και στο δέρμα της.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Ρεπορτάζ / Γιατί ανοίγει ξανά η υπόθεση θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου

Δύο χρόνια μετά τον θάνατο της αγαπητής ηθοποιού, η υπόθεση βρίσκεται στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών και ερευνάται εκ νέου. Κοντινοί της άνθρωποι ισχυρίζονται ότι «δεν ήταν ατύχημα, αλλά εγκληματική ενέργεια».
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Οπτική Γωνία / Αμπντελά Ταϊά: «Η γενιά αυτή τολμά όσα δεν τολμήσαμε εμείς και της αξίζει κάθε στήριξη!»

Ο Μαροκινός συγγραφέας και σκηνοθέτης, κάτοικος Γαλλίας πλέον και γνωστός στην Ελλάδα από το υπέροχο μυθιστόρημα «Η ζωή με το δικό σου φως», μιλά με θαυμασμό για την εξέγερση της νεολαίας που συνταράσσει την πατρίδα του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Συνέντευξη / Νίκος Χασαπόπουλος: «Παραλίγο να πεθάνω από τη σκευωρία της Novartis»

Μετά από μισό αιώνα στο «Βήμα», ο Νίκος Χασαπόπουλος μιλά για πρώτη φορά για την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του, τις στιγμές που έζησε δίπλα σε Λαμπράκη, Ψυχάρη και πρωθυπουργούς, αλλά και για το μεγάλο λάθος του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Οπτική Γωνία / Ένας άλλος «Μεσοπόλεμος»: Το μένος για τα θύματα (που γίνονται φωνή)

Έχουμε ένα καινούργιο συναίσθημα, όχι το κλασικό της εποχής των φασισμών, δηλαδή τον φόβο μη βρεθεί κανείς στη θέση των κατώτερων, όσων έμειναν πίσω ή «από κάτω». Πλέον βλέπει κανείς μένος για τα θύματα που μιλάνε.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ