Explainer: Γιατί η παραίτηση της Τζασίντα Άρντερν είναι μάθημα για τους απανταχού ηγέτες;

Explainer: Γιατί η παραίτηση της Τζασίντα Άρντερν είναι μάθημα για τους απανταχού ηγέτες; Facebook Twitter
Η παραίτηση της Τζασίντα Άρντερν σηματοδοτεί το τέλος του «επαγγελματία πολιτικού».
0

— Θα τολμούσε ποτέ άνδρας, Ευρωπαίος πρωθυπουργός να δηλώσει ότι παραιτείται από την πρωθυπουργία «λόγω κόπωσης»;

Όχι και γι’ αυτό έχει πολιτική αξία τόσο η πρόθεση της Τζασίντα Άρντερν, πρωθυπουργού της Νέας Ζηλανδίας να παραιτηθεί και να μη διεκδικήσει εκ νέου τον θώκο, όσο και τα λόγια που επέλεξε για να προχωρήσει σ’ αυτήν τη σοκαριστική για κάποιους, αναμενόμενη για άλλους, «παραίτηση». 

Η ειλικρινής αναφορά της στην κόπωση έρχεται σε μία χρονική στιγμή που σταδιακά η σωματική και η ψυχική εξουθένωση, για πρώτη φορά στους καπιταλιστικούς κόσμους της Δύσης, λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψιν (και κυρίως όχι ως «γυναικείο νάζι») από σοβαρούς πολιτικούς που τολμούν να λυγίσουν από το βάρος της κεντρικής πολιτικής σκηνής της χώρας τους, αλλά και από την απαίτηση για βιώσιμες οικογενειακές σχέσεις.  

— Έχει φύλο η κόπωση;
Κατά τον νοτιοκορεάτη φιλόσοφο Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν και στο εξαιρετικό του «Η κοινωνία της κόπωσης» (εκδόσεις Opera), όχι. Ο νέος τύπος σκλάβου, όπως αναφέρει, είναι ο άνθρωπος που υποβάλλει τον εαυτό του σε εθελοντική εξάντληση, μέσα σε μία κοινωνία θετικότητας που άρρητα δεν επιτρέπει στους ανθρώπους ούτε να δηλώσουν κουρασμένοι, ούτε να ασθενήσουν, ούτε καν να παραιτηθούν. Ωστόσο, δεν έλειψαν οι φωνές που επιχείρησαν να αποδώσουν το burn out της Άρντερν αποκλειστικά στο φύλο της. Το αστείο είναι ότι φυσικά και υπάρχει έμφυλο πρόσημο σ’ αυτή την ιστορία, αλλά όχι όπως το παρουσιάζει η μισογυνιστική ρητορική.

Ο νέος τύπος σκλάβου είναι ο άνθρωπος που υποβάλλει τον εαυτό του σε εθελοντική εξάντληση, μέσα σε μία κοινωνία θετικότητας που άρρητα δεν επιτρέπει στους ανθρώπους ούτε να δηλώσουν κουρασμένοι, ούτε να ασθενήσουν, ούτε καν να παραιτηθούν.

— Τι εννοούμε με αυτό;
Ότι η Άρντερν είναι μία έξυπνη, εργατική, φιλότιμη, δίκαιη, ειλικρινής πολιτικός, αλλά όχι η Super Woman, όπως η ίδια ήδη από το 2018 είχε πει ότι δεν είναι. «Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο μπορώ να κάνω αυτήν τη δουλειά είναι ότι ο σύντροφός μου μπορεί να φροντίζει σχεδόν αποκλειστικά το παιδί. Δεν θέλω να δημιουργήσω την εικόνα της superwoman, γιατί δεν πρέπει να έχουμε την απαίτηση οι γυναίκες να είναι superwomen».

Με αυτές τις λίγες λέξεις η 42χρονη πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας έθετε από τη μία τη σεξιστική απαίτηση οι γυναίκες να είναι τέλειες, αφού αποφασίζουν να εισέλθουν σε ανδροκρατούμενους χώρους, και από την άλλη το άχθος της «2ης βάρδιας», που ισχύει και για γυναίκες πολιτικούς που εννοούν να μεγαλώσουν οι ίδιες τα παιδιά τους και όχι οι νταντάδες και που μπορεί να υποστηρίζονται από τον σύντροφό τους, όμως λόγω διάρθρωσης των υποχρεώσεων μεταξύ μητρότητας και εργασιακής ζωής κάποτε ούτε αυτό είναι αρκετό.

Αρκεί να υπενθυμιστεί ότι η 42χρονη πολιτικός ανέβαλε δύο φορές τον γάμο της, λόγω υποχρεώσεων, μετέτρεψε, αναπολογητικά, το γραφείο της σε βρεφικό δωμάτιο και συνέχισε χωρίς σημαντική διακοπή το έργο της στο τιμόνι της χώρας.

— Πόσο ισχυρά είναι τα σενάρια περί παραίτησης λόγω φόβων για τη ζωή της ή λόγω της εξαιρετικά χαμηλής δημοτικότητας του τελευταίου διαστήματος;
Γενικά, είναι δύο πολιτικές εικασίες με αρκετή αλήθεια εντός τους. Η σκληρή πολιτική εναντίον του Covid-19 με αυστηρά μέτρα –υποχρεωτικότητα εμβολιασμού και ανελαστικά lockdown– έκανε την Άρντερν «κόκκινο πανί» για τους αντιεμβολιαστές και για κάθε είδους συνωμοσιολόγο. Ναι, πολλοί πόντοι της δημοτικότητάς της χάθηκαν εκεί, όμως οι απειλές περί εκτέλεσης και η επικήρυξή της (!) από αντιεμβολιαστές και όλη η πίεση προς την ίδια και την οικογένειά της, πρέπει να έπαιξαν σημαντικό ρόλο. 

Όσο για την πρώτη τη τάξει και εκτεταμένη κρίση που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ως ηγέτιδα της χώρας το 2019 –ο λόγος για τις πολύνεκρες επιθέσεις σε μουσουλμανικά τεμένη του Κράιστσερτς–, αυτές αντιμετωπίστηκαν με σοβαρότητα και ευαισθησία, παρά τη σκληρή κριτική για τον τραγικό απολογισμό σε νεκρούς και τραυματίες.

Η έκρηξη του ηφαιστείου στο Λευκό Νησί (με άλλους 22 νεκρούς) ναι μεν ήταν ακόμα μία κρίση που έπρεπε να διαχειριστεί επί θητείας της, αλλά η Άρντερν κρίνεται κυρίως για την πολιτική της τη διετία της πανδημίας και λιγότερο για τις τρομοκρατικές επιθέσεις και τις φυσικές καταστροφές.

— Ποια η παρακαταθήκη για όποι@ τη διαδεχθεί στο πρωθυπουργικό αξίωμα της Νέας Ζηλανδίας;
Κατ’ αρχάς η αποκατάσταση της πίστης στη διακυβέρνηση ως γυναικεία υπόθεση. Σε χρονικές συγκυρίες όπου η συνθήκη «γυναίκα πρωθυπουργός» ή «γυναίκα πολιτικός κούρσας» εβάλετο εξαιτίας συγκεκριμένων γυναικείων πολιτικών προσώπων σε νευραλγικές θέσεις και κομβικές στιγμές (βλ. Τερέσα Μέι και Λιζ Τρας στη Βρετανία, Μαρίν Λεπέν μετά τις γαλλικές εκλογές, Τζόρτζια Μελόνι ως θλιβερό απότοκο του φασισμού στην Ιταλία), η Άρντερν κατάφερνε πάντα να βγαίνει μπροστά με τη σωστή ή έστω την πιο λογική επιλογή.

Το νεαρόν της ηλικίας, το φεμινιστικό love story με τον σύντροφό της Κλαρκ Γκέιφορντ, οι πολιτικές της για ζητήματα ισότητας φύλου και παιδικής προστασίας δημιούργησαν ένα βαθιά ανθρώπινο προφίλ, που όμοιο του ίσως να μην είδαμε ποτέ στην παγκόσμια πολιτική σκηνή της τελευταίας 30ετίας. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι θαρραλέες τοποθετήσεις της για ΛΟΑΤΚΙ+ ζητήματα (για τα οποία οι περισσότερες ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίας αλληθωρίζουν ή στέκονται «απέναντι») και η όχι ξύλινη γλώσσα έκαναν την Άρντερν σημείο αναφοράς και έξω από τη χώρα της.

Γενικώς, η περίπτωση μίας νεαρής πολιτικού που μιλά και ζει σαν κανονικός άνθρωπος δεν κρύβει τα συναισθήματά της και δεν επιτίθεται με ληστρική διάθεση στα δημόσια ταμεία ήταν μία υπέροχη εξαίρεση, που πλέον απλώς ευχόμαστε να βρει μιμητές.

— Τώρα, τι ακολουθεί;
Για την Άρντερν, μετά τον Οκτώβριο, οπότε και κατεβαίνει η χώρα σε εκλογές, αναμένεται ηρεμία και επιστροφή στις υποχρεώσεις της οικογενειακής ζωής. Για τη Νέα Ζηλανδία αναμένεται –κατά κάποιους– σαρωτική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, καθώς αναλυτές εκτιμούν ότι ο θρίαμβος των Εργατικών της Άρντερν του 2017 δεν πρόκειται να επαναληφθεί το φθινόπωρο.

— Τι πραγματικά μένει όχι μόνο στη Νέα Ζηλανδία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, από αυτή την αναπάντεχη και σίγουρα καθόλου συνηθισμένη πολιτική κίνηση;
Μας μένει το τέλος του «επαγγελματία πολιτικού». Η σπουδαία υπενθύμιση ότι μπορεί κάποιος να μην είναι καρεκλοκένταυρος. Η έναρξη σοβαρών συζητήσεων για συγκεκριμένο αριθμό θητειών ανά πολιτικό πρόσωπο. Η σοβαρότητα με την οποία κάποια είδε την ψυχική υγεία και προτεραιοποίησε –όχι χωρίς κόστος– τη ζωή της έναντι της λύσσας για ύπαρξη στην πολιτική αρένα.

Το δικαίωμα στο να πεις ότι ένα συγκεκριμένο πολιτικό μοντέλο –αυτό που γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά στην Ευρώπη– είναι όχι απλώς μη βιώσιμο, αλλά εξουθενωτικό, ειδικά όταν έχεις να αφήσεις πίσω σου πραγματικό πολιτικό έργο. Και κυρίως ένας κατεπείγοντας έμφυλος αστερίσκος: ότι το ψέμα για γυναίκες που όλα τα καταφέρνουν –και καριέρα και οικογένεια– χωρίς σαρωτικές αλλαγές και όχι απλή βοήθεια καταρρέει με τον πιο εμφατικό τρόπο. Από τη Μεγάλη Παραίτηση ως γυναικεία υπόθεση μέχρι τη σοκαριστική παραίτηση της Άρντερν από μία καρέκλα την οποία λίγοι αφήνουν οικειοθελώς...

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Ρεπορτάζ / Αστικές Συγκοινωνίες: Mια αθόρυβη ιδιωτικοποίηση που προκαλεί κρότο

Τα πρόσφατα ατυχήματα με αστικά λεωφορεία φέρνουν στο προσκήνιο το θέμα της εκχώρησης συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ και καταγγελίες για θεσμικές αστοχίες. Οι εμπλεκόμενες πλευρές μιλάνε στη LiFO.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ένα ελληνο-αλβανικό ανήκειν εν τη γενέσει;

Guest Editors / Μεταξύ ελληνικότητας και αλβανικότητας 

Μια έρευνα επιβεβαιώνει ότι η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα αναδιαμορφώνει ριζικά τις έννοιες της ταυτότητας και του ανήκειν, αποκαλύπτοντας τις προκλήσεις και τις προοπτικές αυτής της νέας πραγματικότητας.
ΙΛΙΡΙΝΤΑ ΜΟΥΣΑΡΑΙ
ΕΠΕΞ Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Περιβάλλον / Ο μυστηριώδης κύριος Sweetman και η απίθανη ιστορία του σκοτεινού οξυγόνου

Άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη θαλάσσια ζωή και μπλόκαρε, έστω προσωρινά, τα σχέδια για εξορύξεις στον ανεξερεύνητο βυθό. Ο Andrew Sweetman μιλά στη LiFO για την έρευνα που έγινε απροσδόκητα viral και συγκρούστηκε με κολοσσούς, πολιτικές αποφάσεις και… το TikTok.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Ακροβατώντας / Ανακαλύφθηκε ο εχθρός

Τι σημασία έχουν τα μεγάλα σκάνδαλα, όταν η απειλή είναι μπροστά μας, όπως οι καραβιές Λίβυων και Σουδανών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που καταφθάνουν στη νότια Κρήτη και εισβάλλουν ανεξέλεγκτα στην πατρίδα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Κανελλόπουλος: «Να μας αποκαλούν “εφημερίδα των συριζαίων”; Εντάξει... γελάμε»

Ο δημοσιογράφος της «Εφημερίδας των Συντακτών» και του e-tetRadio μιλά για την εφημερίδα, επιβεβαιώνοντας τις τελικές συζητήσεις με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, για την κρίση της αριστεράς, την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του Τύπου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Οπτική Γωνία / «Είμαι Ισραηλινός, κι αυτό λειτουργεί πια ως ετυμηγορία» 

Ο θεατρικός σκηνοθέτης Guy Ben-Aharon, που βρέθηκε πρόσφατα στην Αθήνα, γράφει στη LiFO για την απόρριψη που βιώνει τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό ως Ισραηλινός που υποστηρίζει την ελευθερία της Παλαιστίνης. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Οπτική Γωνία / «ΟΠΕΚΕΠΕ: Χρόνιες παθογένειες» vs ποινικών ευθυνών

Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή τη δικογραφία για Αυγενάκη και Βορίδη, αλλά η ΝΔ δεν βλέπει ποινικές ευθύνες υπουργών στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και επιμένει ότι πρόκειται για «διαχρονικές παθογένειες». 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί κανείς δεν μας προστατεύει από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Οπτική Γωνία / Γιατί δεν μας προστατεύει κανείς από τον ανεξέλεγκτο θόρυβο;

Η Κομισιόν στέλνει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν έχει υιοθετήσει τα απαραίτητα σχέδια δράσης για την ηχορρύπανση. Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας; Μιλά στη LiFO ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ, Γεώργιος Παπανικολάου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένας κανονικός αφελληνισμός

Οπτική Γωνία / Ένας κανονικός αφελληνισμός

Στη θέση εκείνων των ξένων που καλλιεργούσαν μια αληθινή σχέση με την Ελλάδα, πολλαπλασιάζονται τα φιμέ τζάμια των υπερπολυτελών τζιπ, αόρατοι και αδιάφοροι μεσάζοντες, αγοραστές επαύλεων που υπενοικιάζονται ή έχουν γίνει φρούρια με μικρούς ιδιωτικούς στρατούς τραμπούκων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Οπτική Γωνία / Δημήτρης Νανόπουλος: «Ζούμε το τέλος του ανθρώπου και τη γέννηση ενός νέου τύπου ύπαρξης»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός μιλά για την προέλευση της συνείδησης, τoν εγκέφαλο ως κβαντική μηχανή και το μέλλον του ανθρώπου ως υβριδίου τεχνολογίας και βιολογίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Οπτική Γωνία / «Η ομοφοβία δεν είναι ιδεολογική τοποθέτηση αλλά μια μορφή βίας»

Ένα 13χρονο παιδί δεν άντεξε την ομοφοβία και έδωσε τέλος στη ζωή του. Ο ψυχίατρος-ψυχαναλυτής Σάββας Σαββόπουλος εξηγεί πώς μπορούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί να εντοπίσουν έγκαιρα τα σημάδια της αυτοκτονικής διάθεσης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ