Μνήσθητί μου, Γιάννη, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου

antetokounmpo white house Facebook Twitter
Oι ιστορικοί της εποχής θα λένε για την Ελλάδα ότι το έτος 2021 αποτέλεσε μια κρίσιμη καμπή στην εξέλιξη της χώρας ως η χρονιά που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έγινε και επίσημα ο πιο διάσημος, ο πιο επιτυχημένος αλλά και ένας από τους πιο πλούσιους Έλληνες στον κόσμο. Φωτ.: Win McNamee/Getty Images/Ideal Image
0

ΣTO MAKΡΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ –αν αποδειχτεί κάπως υπερβολική η Γκρέτα και τελικά υπάρξει τέτοιο για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη– οι ιστορικοί της εποχής θα λένε για την Ελλάδα ότι το έτος 2021 αποτέλεσε μια κρίσιμη καμπή στην εξέλιξη της χώρας ως η χρονιά που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ένα παιδί μεταναστών από τη «μαύρη ήπειρο», όπως κάποιοι συμπατριώτες μας ακόμα τότε αποκαλούσαν την Αφρική, έγινε και επίσημα ο πιο διάσημος, ο πιο επιτυχημένος αλλά και ένας από τους πιο πλούσιους Έλληνες στον κόσμο.

Έκτοτε η χώρα άφησε πίσω της το παλαιό καθεστώς της εθνικής εσωστρέφειας, της γραφικής εντοπιότητας και της γηγενούς μιζέριας. Τίτλος του σχετικού λήμματος, ποιος άλλο; «Από τα Σεπόλια στον Λευκό Οίκο».

Μπορεί και να ισχύει με κάποιον τρόπο αυτό που του είπε χαριτολογώντας ο Πρόεδρος Μπάιντεν, εξαίροντας τα επιτεύγματά του αλλά και το εξέχον DNA μιας οικογένειας μεταναστών: «Ξέρω πως η μητέρα σου είναι πολύ περήφανη, όπως και ο πατέρας σου από εκεί ψηλά. Είστε μια τρομερή οικογένεια. Είναι σαν να έχετε κερδίσει σε διαγωνισμό γονιδίων».

Αυτό τουλάχιστον είναι το καλό σενάριο (τζάμπα είναι η ελπίδα, εξάλλου). Στο ίδιο μεγάλο λήμμα ενδέχεται να περιλαμβάνεται ως μικρή υποσημείωση, δίκην εύθυμου αντιπερισπασμού, και ως δείγμα προϊστορικών αντιλήψεων μιας ευρύτατης βλοσυρής και μουλωχτής μειοψηφίας(;) που τότε ακόμα διεγειρόταν από τη ρητορική του μίσους, και η μνημειώδης ατάκα που είχε εκστομίσει από την τηλεόραση τρία χρόνια πριν ο υπουργός Ανάπτυξης και αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος περί κάποιου «Ακενοτούμπο» που «παίζει ως Έλληνας στο NBA», παρότι «κάπου στην Αφρική γεννήθηκε ο άνθρωπος».

Αν είναι και αρχαιολόγος της μαζικής κουλτούρας ο συγγραφέας του λήμματος, μπορεί να βάλει και τίτλο στην υποσημείωση αυτή κάτι παλιό και νόστιμο, τύπου «Ο παράς κι ο φουκαράς» ή «Ο εμίρης κι ο κακομοίρης».

Ο κ. Γεωργιάδης είχε θεαθεί κατά καιρούς σε διαδηλώσεις όπου κυριαρχούσαν συνθήματα της συνομοταξίας «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι», events όπου σύχναζε και ο επίσης υπουργός κ. Πλεύρης, ο οποίος είδε το περασμένο καλοκαίρι, ανήμερα μάλιστα της κατάκτησης του πρωταθλήματος από τους Μπακς, το προφίλ του πάνω από μια ανάρτηση η οποία είχε αλιευτεί υποτίθεται από το 2015 και το Ευρωμπάσκετ εκείνης της χρονιάς και έλεγε ότι «τρεις μόνο πόντους έβαλε ο νέγρος Γιάννης της εθνικής... μηδαμινό, αν όχι ανύπαρκτο το κέρδος για την πατρίδα από την ιθαγένεια σε λάθρο».

Επρόκειτο για τρολιά την οποία πολλοί «έφαγαν» ακριβώς επειδή ήταν κάτι που θα μπορούσε να έχει σκεφτεί, σύμφωνα με το βιογραφικό του, δεν επιτρέπεται όμως να δικάζουμε το ασυνείδητο του καθενός, παρά μόνο τα λόγια και τις πράξεις του, συνεπώς δεν μπορούμε να του τη χρεώσουμε.

Όλοι κάνουμε δημόσιες σχέσεις στον Γιάννη λες και τις έχει ανάγκη (ποτέ δεν τις είχε άλλωστε, με τη δική του δουλειά, με τη δική του στοχοπροσήλωση, με τη δική του αυτοπεποίθηση πορεύτηκε).

Ακόμα όμως δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον θαυμασμό και το δέος που μας διακατέχει για το γεγονός ότι κάποιος από «δω» –από την Ελλάδα, την Αθήνα, τα Σεπόλια, ό,τι νομίζει κανείς ότι μοιάζει πιο ακριβές– διήνυσε με τόσο μυθιστορηματικό τρόπο τέτοια ιλιγγιώδη απόσταση μέχρι να κατακτήσει την κορυφή του κόσμου. Σα να το είχε πάντα. Σαν να διαθέτει υπερφυσικές ιδιότητες. Σαν να μπορεί να ελέγχει με κάποιο τρόπο ακόμα και το timing των περιστάσεων.

Ακόμα κι αυτή η εθιμοτυπική συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο ήταν η πρώτη που έγινε από παίκτες ομάδας του NBA στον Λευκό Οίκο μετά από μια πενταετία, καθώς οι προηγούμενοι πρωταθλητές είχαν αρνηθεί να συναντηθούν με τον Ντόναλντ Τραμπ.

Ποιος ξέρει, μπορεί και να ισχύει με κάποιον τρόπο αυτό που του είπε χαριτολογώντας ο Πρόεδρος Μπάιντεν, εξαίροντας τα επιτεύγματά του αλλά και το εξέχον DNA μιας οικογένειας μεταναστών: «Ξέρω πως η μητέρα σου είναι πολύ περήφανη, όπως και ο πατέρας σου από εκεί ψηλά. Είστε μια τρομερή οικογένεια. Είναι σαν να έχετε κερδίσει σε διαγωνισμό γονιδίων».

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«The Gentlemen»: Επτά ώρες συναρπαστικής και άμυαλης ξεγνοιασιάς στο σύμπαν του Γκάι Ρίτσι 

Daily / «The Gentlemen»: Επτά ώρες συναρπαστικής και άμυαλης ξεγνοιασιάς στο σύμπαν του Γκάι Ρίτσι 

Η σειρά του Netflix είναι οτιδήποτε θα περίμενε κανείς –και με το παραπάνω– από μια τυπική δημιουργία του Άγγλου σκηνοθέτη, περιέργως όμως το πράγμα λειτουργεί μια χαρά, παρά το άπλωμα της ιστορίας σε οχτώ επεισόδια. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Στη μνήμη του κορυφαίου σύγχρονου θεωρητικού και ιστορικού του σινεμά, Ντέιβιντ Μπόρντγουελ

Daily / Στη μνήμη του κορυφαίου σύγχρονου θεωρητικού και ιστορικού του σινεμά, Ντέιβιντ Μπόρντγουελ

Πέθανε πριν από λίγες μέρες στα 76 του ο επιφανής Αμερικανός πανεπιστημιακός που επί δεκαετίες καθοδηγούσε τους σπουδαστές κινηματογράφου ανά την υφήλιο με τα βιβλία του και με τον ακατάβλητο ενθουσιασμό του για το μέσο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεν μας άξιζε ο Γιάννης Αντετονκούμπο, αλλά θα είναι πάντα και δικός μας

Daily / Δεν μας άξιζε ο Γιάννης Αντετονκούμπο, αλλά θα είναι πάντα και δικός μας

Το ντοκιμαντέρ «Giannis: The Marvelous Journey» είναι μια καλοφτιαγμένη και κατά τόπους συγκινητική καταγραφή της παραμυθένιας διαδρομής του αναιμικού παιδιού από το αθηναϊκό «γκέτο», που κατέκτησε την κορυφή του κόσμου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι «προφητείες» του Έντουαρντ Σαΐντ για το Παλαιστινιακό έχουν επαληθευτεί με τον χειρότερο τρόπο 

Daily / Οι «προφητείες» του Έντουαρντ Σαΐντ για το Παλαιστινιακό έχουν επαληθευτεί με τον χειρότερο τρόπο 

Δύο δεκαετίες μετά τον θάνατό του, τα γραπτά του επιφανούς Παλαιστινιο-Αμερικανού πανεπιστημιακού, συγγραφέα και στοχαστή μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ, όπως επιβεβαιώνουν ακόμα και σκόρπια σπαράγματα από το πλούσιο και βαρυσήμαντο έργο του. 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη χώρα, το φάντασμα του «woke»

Daily / Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη χώρα, το φάντασμα του «woke»

Ζούμε την ιδεολογική ηγεμονία μιας βαθιά σκοτεινής και καχύποπτης δεξιάς, ασχέτως του αν στην καθοδηγούμενη συχνά και προμελετημένη υστερία κατά της πανίσχυρης δήθεν woke κουλτούρας, σιγοντάρει κάθε καρυδιάς καρύδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ