Βεντέτα, κόλαση και ίντριγκα στο «Καρτέλ» του Ντον Γουίνσλοου

Βεντέτα, κόλαση και ίντριγκα στο «Καρτέλ» του Ντον Γουίνσλοου Facebook Twitter
Ο Γουίνσλοου ξέρει να γράφει δυνατά. Σίγουρα έχει καταβροχθίσει, και αφομοιώσει δημιουργικά, τον αρχαιολόγο της φρίκης, τον μάστορα Τζέιμς Έλροϊ.
0

Μακιαβελισμός με οπλοπολυβόλα

Εκεί που σταματάει η λογική, αρχίζει η παράνοια των οπλοπολυβόλων. Η κόλαση είναι εδώ: στην παράνοια, στη γενικευμένη βία, στην ΚΔΩΑ (Κτηνώδης Δύναμη Ωγκώδης Άγνοια, με ωμέγα λόγω άγνοιας), στα αλλεπάλληλα φονικά σε οποιοδήποτε μέρος, οποιαδήποτε στιγμή, στον αδυσώπητο πόλεμο ανάμεσα όχι πια στους Καλούς και στους Κακούς, αλλά στους Κακούς και στους Κακούς με θύματα τους Καλούς. Ο Ντον Γουίνσλοου (Don Winslow, Νέα Υόρκη, 1953) συνθέτει το ματωμένο συναξάρι των θυμάτων ενός απόλυτα ανορθόδοξου πολέμου εναντίον, πρωτίστως, της λογικής. Συμμορίες εξολοθρεύουν μέλη άλλων συμμοριών, οι πάντες είναι βαφτισμένοι στα δηλητήρια της διαφθοράς, οι σφαίρες και οι βόμβες και τα οδοντωτά μαχαίρια και οι γκαρότες και οι σιδερογροθιές συνθέτουν ένα κακόφωνο αποτρόπαιο κονσέρτο βδελυρότητας. Το Μεξικό γίνεται ο τάφος των ονείρων για γαλήνη και ηρεμία, ενώ τα συναισθήματα είναι εφιαλτικές παραμορφώσεις συναισθημάτων. Το Καρτέλ (μτφρ. Ιλάειρα Διονυσοπούλου, Καστανιώτης) είναι ένα κορυφαίο μυθιστόρημα-διαβατήριο για την επικράτεια του Κακού, για τον θάνατο της λογικής, για τη διεστραμμένη στρατηγική του ελέγχου και της εξουσίας. Οι ναρκέμποροι είναι εκατομμυριούχοι που ζούνε σαν ελεεινοί φτωχοί, πανίσχυρα τομάρια που φοβούνται και τον ίσκιο τους, καθώς ζούνε σε ένα μολυσμένο περιβάλλον τίγκα στους προδότες, στους τυχάρπαστους, στους τυχοδιώκτες, στους ανενδοίαστους κήρυκες του εκτροχιασμένου κυνισμού. Μέσα στα οχτώ χρόνια που αποτελούν τον αφηγηματικό χρόνο διαπράττονται όλα τα ειδεχθή εγκλήματα που μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου και πολλά που δεν μπορεί, και διαπράττονται εν ονόματι του καταμερισμού του χώρου ελέγχου από την εκάστοτε μεγαλοσυμμορία. Οι αριθμοί τα λένε όλα: ογδόντα χιλιάδες νεκροί σε μια οκταετία. Και υπήρξαν εκατοντάδες χιλιάδες τραυματισμένοι σωματικά αλλά και ψυχικά. «Όλοι σακάτηδες είμαστε», σκέφτεται συντετριμμένος ο Αρτ Κέλερ, ο (τρόπον τινά) καλός του βιβλίου, «και μαζί σερνόμαστε στον σακατεμένο μας κόσμο».

 
Το μικρό ξαδερφάκι του Τζέιμς Έλροϊ

Ο Γουίνσλοου ξέρει να γράφει δυνατά. Σίγουρα έχει καταβροχθίσει, και αφομοιώσει δημιουργικά, τον αρχαιολόγο της φρίκης, τον μάστορα Τζέιμς Έλροϊ. Σίγουρα έχει κάνει πολυετή έρευνα, παίζοντας με τον κίνδυνο και την τρέλα που ελλοχεύουν όταν περιπολείς στις ναρκοθετημένες εκτάσεις των ναρκεμπόρων. Αλλά έχει καταβροχθίσει και τον μέγιστο Ρομπέρτο Μπολάνιο, το πεντάτομο έπος του, το 2666 (μτφρ. Κρίτων Ηλιόπουλος, Άγρα), ιδίως τον τέταρτο τόμο, τα Εγκλήματα. Άλλωστε, φροντίζει να τιμήσει τον Χιλιανό ποιητή και μυθιστοριογράφο στη σελίδα 580, όταν βάζει τον Αρτ Κέλερ να τον αναφέρει ως αγαπημένο του συγγραφέα, μαζί με τον Έλμερ Μεντόσα και τον Λουίς Ουρέα. Έχει, φυσικά, καταβροχθίσει τον Ρέιμοντ Τσάντλερ και του κλείνει το μάτι στη σελίδα 600, αλλά ξέρει ότι δεν μπορεί να υπάρχει χαρακτήρας σαν τον επίμονα ρομαντικό Φίλιπ Μάρλοου, καθώς οι αρχές του 20ού αιώνα δεν έχουν τίποτα κοινό με τις δεκαετίες του 1940 και του 1950. Τώρα, επισημαίνει ο Γουίνσλοου, η στρατηγική της βαναυσότητας δεν είναι να την κρύβεις αλλά, απεναντίας, να τη διαλαλείς. Ο ένοχος δεν αρνείται την ενοχή, αντίθετα τη βροντοφωνάζει για να σπείρει τον τρόμο.


Μουσική, κινηματογράφος, λογοτεχνία

Όπως πολλά αστυνομικά, έτσι και το Καρτέλ έχει πλούσιο σάουντρακ. Στις σελίδες του «ακούμε» Γκούσταβ Μάλερ και Pearl Jam, ακούμε Μπρους Σπρίνγκστιν και Eagles, ακούμε Ράντι Νιούμαν και Στιβ Ερλ. Ο Γουίνσλοου κάνει μνεία και σε κινηματογραφικές ταινίες όπως ο Νονός, το Καζίνο, το Goodfellas, ο Σημαδεμένος. Για να δείξει από τι μακελειό κατάγεται το μυθιστόρημά του, ποια είναι η φιλμική αρχαιολογία του. Αλλά και για να ειρωνευτεί, όχι δίχως να φρικιά, τη σημερινή παρανοϊκή βαναυσότητα και την αγράμματη βλακεία των συμμοριτών, φονιάδων, νταήδων και τραμπούκων που παρελαύνουν στο βιβλίο του. Κοσμεί το Καρτέλ με λογοτεχνικά αποσπάσματα (Σαίξπηρ, Χέμινγουεϊ, Αριστοφάνης κ.λπ.). Ίσως γιατί η Τέχνη διασώζει τη λογική και την ευαισθησία. Παντού αλλού δεσπόζει το χάος: «Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν γραμμές μάχης [...] Πάνε, λοιπόν, και σκοτώνουν και μετά σκοτώνονται οι ίδιοι, και μετά ακολουθούν αντίποινα, και ο σκοτωμός αποκτά δική του υπόσταση, και η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν στρατηγοί στα στρατηγεία τους που μετακινούν πολύχρωμες πινέζες πάνω στον χάρτη, τροποποιώντας την τρομερή στρατηγική τους. Η αλήθεια είναι ότι οι los chacalosos, τα μεγάλα αφεντικά, έχασαν τον έλεγχο».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ