Ο Πολ Βαν Ντόρεν, ο συνιδρυτής της εταιρείας Vans, πέθανε σε ηλικία 90 ετών.
Η εταιρεία ανακοίνωσε τον θάνατό του στα social media. «Ο Πολ δεν ήταν απλά ένας επιχειρηματίας, ήταν ένας πρωτοπόρος», ανέφερε η εταιρεία, τα sneaker της οποίας τα λάτρεψαν οι skateboarders προτού εξελιχθούν σε παγκόσμια επιτυχία.
«Τα τολμηρά πειράματα του Πολ στον σχεδιασμό προϊόντων, τη διανομή και το μάρκετινγκ, μαζί με το ταλέντο του για την αποδοτικότητα μετέτρεψαν μια οικογενειακή επιχείρηση παπουτσιών σε ένα brand διεθνώς αναγνωρισμένο», ανέφερε ακόμη η εταιρεία στην ανακοίνωση.
Ο Πολ Βαν Ντόρεν παράτησε το σχολείο και μετακόμισε από τη Βοστώνη στη νότια Καλιφόρνια. Μαζί με τον αδελφό του Τζέιμς- ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2011- και τους συνεταίρους τους Γκόρντον Λι και Σερτζ Ντέλια δημιούργησαν το 1966 την Van Doren Rubber, η οποία έφτιαχνε και πωλούσε παπούτσια.
«Ελάτε αργότερα να πληρώσετε»
Στην αρχή, πάσχιζαν να φτιάξουν αρκετά κομμάτια προκειμένου να καταφέρουν να γεμίσουν τα κουτιά στα ράφια της αποθήκης. Ο Βαν Νόρεν είχε εμπειρία δύο δεκαετιών στην κατασκευή παπουτσιών, αλλά μηδενική προϋπηρεσία στις πωλήσεις.
«Η πρώτη πελάτισσα μου έδωσε ένα χαρτονόμισμα 5 δολαρίων. Τα παπούτσια κόστιζαν 2,49 δολάρια, αλλά δεν είχα χρήματα στην ταμειακή μηχανή, οπότε της έδωσα τα παπούτσια», περιέγραψε ο Βαν Νόρεν στο Los Angeles Magazine τον προηγούμενο μήνα, σε συνέντευξη με αφορμή τα απομνημονεύματά του που κυκλοφόρησαν.
«Καταλήξαμε να πουλήσουμε 16 ή 18 ζευγάρια εκείνη την ημέρα. Τους έλεγα “ελάτε για αργότερα να πληρώσετε”. Κάθε ένας από αυτούς τους ανθρώπους γύρισαν πίσω και πλήρωσαν», ανέφερε ακόμη.
Ο γιος του Βαν Ντόρεν, Στιβ, απέδωσε την επιτυχία της εταιρείας στο «δαιμόνιο» του πατέρα του. «Ήταν ένας άνθρωπος του συστήματος. Έκανε πράγματα όπως οι κωδικοί με χρώματα στα κουτιά, μπλε για τους άνδρες, πράσινο για τις γυναίκες και πορτοκαλί για τα αγόρια, προκειμένου να μπορείς να δεις απευθείας τι απόθεμα είχες», είχε δηλώσει σε συνέντευξη στο ίδιο περιοδικό, το 2009.
Επίσης, επέτρεπε στους πελάτες να παραγγέλνουν παπούτσια φτιαγμένα στα μέτρα τους. Παράλληλα, διεύρυνε την καταναλωτική βάση, επιτρέποντας τα παπούτσια να πωλούνται παντού, από καταστήματα με είδη για σερφ, έως πολυκαταστήματα.
Ο ίδιος ο Βαν Ντόρεν θεωρούσε πως το κλειδί της επιτυχίας ήταν να δίνεις στον πελάτη οτιδήποτε θέλει. «Είτε είναι σκακιέρα, ζωηρά ροζ και κίτρινα χρώματα, είτε δεινόσαυροι και νεκροκεφαλές, άκου τη γνώμη τους για τα χρώματα και τα σχέδια», έγραψε στα απομνημονεύματά του.
Τα παπούτσια του κέρδισαν το ενδιαφέρον των skateboarders και η εταιρεία, που παρακολουθούσε τις τάσεις, έσπευσε να το αξιοποιήσει αυτό. «Όλοι έδιωχναν αυτά τα παιδιά από πάρκα και πισίνες. Και ξαφνικά υπήρχε μια εταιρεία που τους άκουγε, τους στήριζε και έφτιαχνε παπούτσια για εκείνους», είχε πει ο Βαν Ντόρεν σε συνέντευξη.
Η εταιρεία πλήρωσε τον Στέισι Περάλτα, επαγγελματία του skateboard, για να φορέσει τα παπούτσια της. Αλλά η δημοτικότητά της εκτοξεύθηκε όταν ο Σον Πεν φόρεσε ένα ζευγάρι της στην ταινία του 1982 «Fast Times at Ridgemont High».
Παρόλα αυτά, οι απομιμήσεις και ο ανταγωνισμός ροκάνισε τα κέρδη της Vans, κάτι στο οποίο συνέβαλαν και οι ατυχείς προσπάθειες να επεκταθεί η εταιρεία σε εξειδικευμένα παπούτσια για το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, την ελεύθερη πτώση, ακόμη και για το breakdancing. Τελικά, η εταιρεία αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση το 1984 και πωλήθηκε σε τράπεζα τέσσερα χρόνια αργότερα.
Η εταιρεία μετονομάστηκε αργότερα σε Vans και το 1991 εισήχθη στο χρηματιστήριο, ενώ το 2004 πωλήθηκε στην VF, στην οποία ανήκουν διάφορα brand, ανάμεσά τους τα Timberland και The North Face.
Σήμερα, τα παπούτσια της παρασκευάζονται εκτός των ΗΠΑ. Συνεχίζει να πουλά τα παραδοσιακά μοντέλα, ενώ παρακολουθεί και τις τάσεις, μέσω συνεργασιών με σχεδιαστές και επαγγελματίες αθλητές του skateboard, του BMX και του σερφ μεταξύ άλλων. Κάθε χρόνο τα κέρδη της ανέρχονται σε περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Με πληροφορίες από AP
σχόλια