Ισπανία: Σήμερα η εκταφή του δικτάτορα Φράνκο - Θα μεταφερθεί στο Μινγκορούμπιο Ελ Πάρδο

Στο κοιμητήριο του Μινγκορούμπιο Ελ Πάρδο αναμένεται να μεταφερθεί η σορός του δικτάτορα της Ισπανίας, Φρανθίσκο Φράνκο μετά την εκταφή του την Πέμπτη.

H Ισπανία προετοιμάζεται σήμερα, 80 χρόνια μετά τον τερματισμό του αιματηρού Εμφυλίου Πολέμου, να «ενταφιάσει» ένα αλγεινό κομμάτι από το παρελθόν της, μεταφέροντας τη σορό του επί τέσσερις δεκαετίες δικτάτορα της χώρας Φρανθίσκο Φράνκο από το επονείδιστο για την ιστορική μνήμη της χώρας μαυσωλείο του στο Μνημείο της Κοιλάδας των Πεσόντων στο κοιμητήριο του Μινγκορούμπιο Ελ Πάρδο.

 

Ήταν στις 23 Νοεμβρίου 1975, όταν ο Φράνκο ενταφιάσθηκε στην Κοιλάδα των Πεσόντων με όλες τις τιμές ενός αρχηγού κράτους και με την παρουσία του βασιλιά Χουάν Κάρλος. Σήμερα, η διαδικασία για την απομάκρυνσή του από το μνημείο πρόκειται να είναι πιο διακριτική και η ταφή του στον οικογενειακό τάφο στο Ελ Πάρδο, δίπλα στη σύζυγό του Κάρμεν Πόλο, θα τηρηθεί σε στενό οικογενειακό κύκλο.

 

Η σορός του Ισπανού δικτάτορα θα ενταφιασθεί στο 'πάνθεον' του Κοιμητηρίου του Ελ Πάρδο στη Μαδρίτη, έπειτα από μία θρησκευτική λειτουργία, που θα τελεσθεί από τον γιό του πραξικοπηματία Αντόνιο Τεχέρα στις 23 Φεβρουαρίου 1981, Ραμόν Τεχέρα, και τον εφημέριο της Κοιλάδας των Πεσσόντων Σαντιάγο Καντέρα.

 

Αρχικά, η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει πως δεν επρόκειτο να επιτρέψει τιμές και σημαίες πάνω στο φέρετρο, όμως τελικά αποφάσισε πως η οικογένειά του έχει το δικαίωμα να τιμήσει όπως θέλει τον πρώην δικτάτορα μέσα στο Κοιμητήριο, δεδομένου ότι το μαυσωλείο αυτό αποτελεί οικογενειακό τάφο, παρ' ότι βρίσκεται και ανήκει σε δημόσιο χώρο, συνεπώς μπορούν οι οικείοι του να τελέσουν ιδιωτική λειτουργία.

 

Η κυβέρνηση είχε προτείνει στην οικογένεια Φράνκο να της πωλήσει το νέο μαυσωλείο, όμως αυτή δεν δέχθηκε. Οι Αρχές τόνισαν πως η οικογένεια θα έχει την ευθύνη για κόστος της συντήρησης του νέου τάφου του Φράνκο στο Ελ Πάρδο, όπου υπάρχει και ο τάφος της συζύγου του Κάρμεν Πόλο. Οι οικογένεια θα έχει την ευθύνη συντήρησης και των δύο τάφων, ενώ το κράτος θα έχει τη διοικητική μέριμνα του μαυσωλείου για τα επόμενα 44 χρόνια και θα εγγυάται την ασφάλειά του.

 

Η κυβέρνηση ενημέρωσε πως η ανακατασκευή του τάφου που θα υποδεχθεί τη σορό του Φράνκο στοίχισε 39.811,79 ευρώ, λογαριασμός που ήταν ο υψηλότερος στο συνολικό κόστος της εκταφής και μεταφοράς της από την Κοιλάδα των Πεσόντων στο Ελ Πάρδο, που είναι 63.061,40 ευρώ. Το να σκεπασθεί το έδαφος στο μαυσωλείο της Κοιλάδας θα στοιχίσει 4.932,92 ευρώ και μόνο η εκταφή έχει κοστολογηθεί 11.000 ευρώ.

 

Η ισπανική κυβέρνηση ενημέρωσε επίσης πως το κιβούρι του Φράνκο θα μεταφερθεί από τον ναό της Κοιλάδας των Πεσόντων στους ώμους των εγγονών του δικτάτορα, μέχρι το ελικόπτερο που θα μεταφέρει τη σορό στο Ελ Πάρδο. Η ταφόπλακα, που σκεπάζει τον τάφο του Φράνκο στην Κοιλάδα, έχει βάρος 1.500 κιλά θα ανασηκωθεί με ένα ειδικό υδραυλικό σύστημα. Ο εγγονός του Κριστόβαλ θα βρίσκεται εκεί για να ελέγξει ώστε να μην υπάρχουν παράνομες αποτυπώσεις της σκηνής από κάμερες, ενώ στο ελικόπτερο θα επιβιβασθεί για να συνοδεύσει το φέρετρο, ο άλλος εγγονός του Φρανθίσκο Φράνκο. Το φέρετρο δεν θα καλύπτεται από σημαία, όπως είχε ζητήσει η οικογένεια, τουλάχιστον έως την είσοδό του στο μαυσωλείο, όπου η οικογένεια έχει το δικαίωμα να τελέσει τη λειτουργία όπως θέλει. Στην νέα ταφή θα παραστούν 22 συγγενείς του Φράνκο, όπως και η υπουργός Δικαιοσύνης Μαρία Ντολόρες Ντελγάδο, ως μάρτυρας εκ μέρους του Βασιλείου της Ισπανίας.

 

Ο ΟΗΕ είχε καλέσει επανειλημμένως την Ισπανία να παρέμβει για την κατάργηση αυτού του επονείδιστου για την ιστορική μνήμη της χώρας Μνημείου στην Κοιλάδα των Πεσόντων, ένα μισαλλόδοξο επινίκιο μίας στυγνής δικτατορίας και ταπείνωσης των ηττημένων και χιλιάδων θυμάτων της 43χρονης θηριωδίας της. Μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που επέτρεπε τη μεταφορά της σορού, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας επεσήμανε το πρωτόγνωρο του γεγονότος, η σορός του Φράνκο να βρίσκεται θαμμένη δίπλα στα, άγνωστα ακόμη πολλά από αυτά, θύματά του. «Κλείνουμε ένα σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας μας. Κανένας εχθρός της δημοκρατίας δεν αξίζει να έχει ένα λατρευτικό μνημείο. Είναι μία μεγάλη νίκη για την ισπανική δημοκρατία»...Μία νίκη που άργησε 44 χρόνια.

 

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ / EFE / El Pais / El Publico