Η νεότερη καλόγρια είναι 27 ετών, η μεγαλύτερη 52. Και οι 18, που συγκεντρώθηκαν από διάφορα μοναστήρια σε ολόκληρη την Ιταλία θα σχηματίσουν την πρώτη εθνική ομάδα ποδοσφαίρου για καλόγριες στον κόσμο.
«Ήμουν πάντα παθιασμένη με το ποδόσφαιρο», είπε η αδελφή Livia Angelillis, η οποία σημείωσε ένα γκολ κατά τη διάρκεια του αγώνα εναντίον της Le Camille, μιας ομάδας πρώην παικτών του πρωταθλήματος γυναικών της Serie A, στο Μιλάνο. «Ίσως γεννήθηκα με μια μπάλα στα χέρια μου».
Ο Moreno Buccianti, πρώην ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής και ιδρυτής της εθνικής ομάδας ιερέων, είπε ότι παρακινήθηκε από τον πάπα Φραγκίσκο για να δημιουργήσει και μία αντίστοιχη ομάδα ποδοσφαίρου για καλόγριες.
Και έτσι έκανε. Το σχέδιο προωθήθηκε καθώς το Βατικανό είχε ιδρύσει ήδη την πρώτη του γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου, αποτελούμενη από εργαζόμενες στην Αγία Έδρα, το 2019. Κάπως έτσι, η ομάδα ιδρύθηκε επίσημα τον Ιούνιο του περασμένου έτους.
Το πρώτο παιχνίδι ευλογήθηκε από την αδερφή Paola D'Auria, την επίτιμη πρόεδρο της ομάδας και δεινή οπαδό της Λάτσιο που έγινε διάσημη στην Ιταλία για τα ποδοσφαιρικά της σχόλια στην τηλεόραση.
«Έχουμε μια ομάδα για ιερείς, οπότε ήταν σωστό να υπάρχει και μια ομάδα για μοναχές», είπε ο Buccianti. «Το μήνυμα του Πάπα ήταν πολύ σημαντικό και μέσω του ποδοσφαίρου οι μοναχές νιώθουν ευλογία – ο κύριος στόχος είναι να προσελκύσουν νέους πίσω στην εκκλησία».
Οι παίκτριες είναι ένα μείγμα εθνικοτήτων, συμπεριλαμβανομένων Ρουμάνων, Μεξικανών και Μαδαγασκανών καλογριών αλλά κοινό τους σημείο είναι ότι όλες έπαιζαν ποδόσφαιρο πριν γίνουν καλόγριες.
Η αδερφή Annika Fabbian, που παίζει επίθεση, έπαιζε για τη γυναικεία ομάδα νέων της Vicenza. Διδάσκει επίσης ιστορία της τέχνης και όποτε μπορεί παίζει στην αυλή του σχολείου με τους μαθητές της.
«Η μητέρα μου δεν ήταν τόσο χαρούμενη όταν εγκατέλειψα τα μαθήματα χορού για το ποδόσφαιρο», είπε η 32χρονη Annika. «Μου έλεγε να αφήνω όλο τον εξοπλισμό μου εκτός σπιτιού γιατί ήταν γεμάτος λάσπη. Αλλά μετά από λίγο το συνήθισε».
Η αδερφή Emilia Jitaru, 52 ετών, ήταν σχεδόν μία σταρ του ποδοσφαίρου στη χώρα της, τη Ρουμανία, καθώς έπαιζε σε κορυφαία ομάδα και είχε επιλεγεί να συμμετάσχει στην εθνική ομάδα γυναικών. Όμως, εγκατέλειψε την ποδοσφαιρική καριέρα και τον αρραβωνιαστικό της, για να ακολουθήσει την καλογερική.
«Το 1992 ετοιμαζόμουν να παίξω σε έναν αγώνα και ένας ιερέας είπε: «Έλα στη λειτουργία, θα σου φέρει πολλή χαρά».
«Του είπα ότι δεν πιστεύω στον Θεό. Την επόμενη μέρα, μια φωνή μέσα μου μου είπε να πάω στη λειτουργία και όταν συνάντησα τις αδερφές, κάτι άλλαξε – δεν είχα νιώσει ποτέ τέτοια χαρά πριν, ούτε καν όταν έβαζα γκολ.» είπε.
Όταν ο Buccianti άρχισε να μιλάει για πρώτη φορά για το σχηματισμό μιας ομάδας για καλόγριες, κάποιοι γελούσαν με το εγχείρημα.
«Ταυτόχρονα υπήρχε μια περιέργεια να δούμε καλόγριες να παίζουν ποδόσφαιρο», είπε.
Οι καλόγριες χρειάζονται άδεια από την επικεφαλής της μονής τους για να συμμετάσχουν, η πλειονότητα της οποίας το έχει δώσει, αν και μερικές από τις αδελφές τις έχουν χλευάσει.
«Κάποιοι εξακολουθούν να θεωρούν ότι είναι ένα ανδρικό άθλημα που δεν πρέπει να παίζεται από γυναίκες», είπε η αδελφή Annika.
«Τώρα μετά την επιτυχία της εθνικής Ιταλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών του 2019, η νοοτροπία έχει αλλάξει λίγο. Ποιος νοιάζεται όμως για τους επικριτές; Το κάνουμε αυτό για τους νέους».
Έχουν παίξει τέσσερις αγώνες από τη σύσταση της ομάδας, κερδίζοντας σε έναν αγώνα για τη συγκέντρωση χρημάτων τον Νοέμβριο για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας του ΟΗΕ για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Έχασαν με 4-1 από την Le Camille, αλλά είδαν τον αγώνα ως έναν τρόπο προετοιμασίας για τον επόμενο αγώνα τους στην Ασίζη τον Μάιο ενάντια στον κύριο αντίπαλο τους, το Βατικανό.
«Είναι μια μεγάλη δέσμευση», είπε η αδελφή Livia, δεινή οπαδός της Ίντερ. «Αλλά είμαστε τυχερές που μπορούμε να ενώσουμε το πάθος μας για το ποδόσφαιρο ενώ ασκούμε τον μοναχισμό».
Ο Buccianti ζητά από άλλες καλόγριες που επιθυμούν, να συμμετάσχουν στην ομάδα και ελπίζει να εμπνεύσει τον σχηματισμό εθνικών ομάδων για μοναχές πέρα από τα σύνορα της Ιταλίας.
Οι αδερφές λένε ότι το καλύτερο πράγμα για την ομάδα είναι ότι τις φέρνει όλες κοντά, για να συνεργάζονται και να υποστηρίζουν η μία την άλλη διασκεδάζοντας.
«Το να παίζεις με μια μπάλα είναι εύκολο, αλλά το να δημιουργήσεις μια ομάδα είναι πολύ σκληρή δουλειά και το καταφέραμε», είπε η αδελφή Emilia.
Με πληροφορίες του Guardian
σχόλια