Εστιατόριο στη Γερμανία απαγόρευσε την είσοδο στα παιδιά και τελικά η τολμηρή απόφαση ήταν επιτυχής

Εστιατόριο στη Γερμανία απαγόρευσε την είσοδο στα παιδιά και τελικά η τολμηρή απόφαση ήταν επιτυχής Facebook Twitter
19

Ένα εστιατόριο στην γερμανική πόλη Μπιντς, στο νησί Ρύγκεν της Βαλτικής Θάλασσας, απαγόρευσε την είσοδο σε παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών μετά τις 5 το απόγευμα. 

Η απόφαση πυροδότησε τη συζήτηση για το κατά πόσο τα παιδιά είναι καλοδεχούμενα σε τέτοιους χώρους. 

«Οι πελάτες διαμαρτύρονταν πως θέλουν να έχουν ένα όμορφο δείπνο με ένα μπουκάλι κρασί και κατά καιρούς τα παιδιά το κατέστρεφαν αυτό» λέει ο Ρούντολφ Μαρκλ, ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Η Κουζίνας της Γιαγιάς» που προχώρησε στη σχετική απόφαση. «Πετάνε φαγητά από εδώ και εκεί, παίζουν κυνηγητό, φωνάζουν δυνατά, κρύβονται κάτω από τα τραπέζια. Οι πελάτες δεν έχουν πια υπομονή» εξηγεί. 

Ο κ. Μάρκλ είναι ιδιοκτήτης του εστιατορίου εδώ και 11 χρόνια και λέει πως η συμπεριφορά των παιδιών γίνεται χειρότερη κάθε χρονιά. Κατηγορεί τους γονείς, λέγοντας πως δεν ενδιαφέρονται για τη συμπεριφορά των παιδιών τους και δυσαρεστούνται όταν τους λένε να τα ελέγξουν. Η σχετική απαγόρευση τέθηκε σε ισχύ στις 13 Αυγούστου. 

«Δεν έχει να κάνει τίποτα με διακρίσεις» λέει ο Μαρκλ. «Είναι εστιατόριο, δεν είναι παιδική χαρά» τονίζει και προσθέτει πως ούτε οι ενήλικες μπορούν να έχουν ανάρμοστη συμπεριφορά. 

Η απαγόρευση δεν φαίνεται να επηρέασε την επιτυχία του εστιατορίου, το αντίθετο. Ο Μαρκλ λέει πως έχει λάβει ως τώρα περίπου 1.200 mail, κυρίως από ανθρώπους που προέρχονται από τη γαστρονομία και την εκπαίδευση, οι οποίοι επιδοκιμάζουν την απόφαση του. Κάποιοι άλλοι ιδιοκτήτες εστιατορίων του έγραψαν πως σκέφτονται να εφαρμόσουν παρόμοιο κανόνα.

Επίσης τα σχόλια στη σελίδα του εστιατορίου στο Facebook είναι κατά κύριο λόγο θετικά. Ο Μαρκλ λέει πως έχει λάβει και κάποιες απειλές θανάτου «από μερικούς τρελούς ανθρώπους. Αλλά αυτά συμβαίνουν, δεν μπορείς να τα πάρεις σοβαρά». 

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα εστιατόριο ή καφέ στη Γερμανία προκαλεί δημόσια συζήτηση απαγορεύοντας την είσοδο στα παιδιά. Το 2012 μια αντίστοιχη απόφαση σε δημοφιλές καφέ του Βερολίνου προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις .

Η απαγόρευση παιδιών σε δημόσιους χώρους δεν είναι τόσο σπάνια όσο παλαιότερα. Εστιατόρια σε πολλές χώρες δεν τους επιτρέπουν την είσοδο, επικαλούμενα νομικούς λόγους ή ακόμα και λόγους ασφαλείας. Επίσης, πολλές αεροπορικές εταιρίες έχουν καθιερώσει ζώνες «χωρίς παιδιά» ή απαγορεύουν ακόμα και τα μωρά στην πρώτη θέση. 

Με πληροφορίες από Quartz

Διεθνή
19

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

9 σχόλια
Συμφωνώ με το μέτρο και ανυπομονώ να το ακολουθήσουν και εστιατόρια στην Ελλάδα. Εκεί βέβαια που θέλω να το εφαρμόσουν περισσότερο είναι και μερικά beach bar με απαγόρευση εισόδου σε παιδιά κάτω των 10 ετών. Δεν είναι δυνατόν να πληρώνεις 20 ευρώ ένα μπάνιο και να ακούς τις τσιρίδες των παιδιών και τις φωνές των μαμάδων: "Κωστάκηηη! Όχι στα βαθιά παιδί μου!"
Σχεδόν γέλασα με το "Oma's Küche".Άκου όνομα για εστιατόριο, που δεν είναι ευπρόσδεκτα τα παιδιά... Τελοσπαντων, ο περιορισμός ξεκινάει στις 17:00, λέει στην πινακίδα, όπου επίσης αναγράφεται, ότι είναι ειδικοί στην ηρεμία την ξεκούραση και την χαλάρωση.Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα, αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τα παιδάκια στην πινακίδα. Πώς και δε βάλανε και "Χ" από πάνω...
Έλα ντε. Αυτό είναι το χειρότερο. Τι τα βάζεις τα παιδάκια στην πινακίδα, ανθρωπε μου;Για ξεκάρφωμα; Πες αυτό, που θες, βάλε τους όρους που θες, διακριτικά πολιτισμένα και μην το κάνεις θέμα. Ούτε προσβλητικοι χρειάζεται να είναι, απλά εξυπηρετούν κάποιες, ας το πούμε ανάγκες, συγκεκριμένων πελατών.
Με τρομάζει πολύ πως άνθρωποι μιλούν για άλλους συνάνθρωπους τους κατά αυτό τον τρόπο. Παιδιά είναι όχι τέρατα. Ναι υπάρχουν ατίθασα παιδια, παιδιά με τα οποία δεν μπορείς να βγάλεις άκρη και έχουν πρόβλημα συμπεριφοράς πολλές φορές ευθύνη γονεα. Το παιδί κακά τα ψέματα θέλει να ανακαλύψει τον κόσμο γύρω του, θα θέλει να κινηθει δεν μπορεί να κάτσε σε ένα τραπέζι με ένα ποτό στο χέρι όπως κάνει η μαμά του, όλα με ένα φυσικά το τονίζω. Και εσείς ήσασταν παιδιά, μην μου πείτε πως ποτέ ούτε μια φορά δεν παίξατε σε άλλο χώρο πέρα της παιδικής χαρας και του σπιτιού σας.Ναι να υπάρξουν κάποιοι χώροι που να μην επιτρέπεται η είσοδος σε παιδια αλλά μέχρι ένα σημείο. Αν δει η πολιτεία αύξηση να βάλει όριο αυτού του ποσοστού και ποιες επιχείρισης θα μπορούσαν να μην επιτραπεί αυτή η είσοδος. Να προβλέψουν σχετικούς χώρους για παιδιά. Η συζήτηση δεν είναι μονοτερμα. Επίσης δεν έχουν τη δυνατότητα όλοι οι γονείς να αφήνουν συνεχώς κάπου τα παιδιά τους, μην το ξεχνάμε αυτό.
Έχω δουλέψει σε εστιατόριο , να σκάνε οι οικογένειες κ να μου τρώει αρκετή ώρα να καθαρίζω κάτω από τα τραπέζια ,επάνω στις καρέκλες κ καναπέδες γιατί οι γονείς ήταν Μ... Κ δεν έβαζαν να κάθονται τα παιδιά κάτω να φάνε αλλά χοροπηδούσαν ... Οι γονείς μου κάθε φορά που μας έβγαζαν έξω κλπ , βγαίναμε κάπου που είχε καμία πλατεία δίπλα για να παίζουμε εκεί . Αν το παιδί σου δεν έχει τρόπους κ δεν μπορεί να κάτσει κάτω είναι δικό σου θέμα αλλά δεν θα το ανεχτεί ο καθένας κ με το δίκιο του . Έχω δει 5 χρόνα με τρόπους , η μάνα τους να φέρνει παιχνίδια κ να παίζουν ήσυχα πάνω στο τραπέζι κ να βλέπω 10χρονα να κάνουν σαν ζώα
Κι όμως...η μητέρα μου από πολύ νωρίς μου έμαθε να ΣΕΒΟΜΑΙ τους γύρω μου και ποτέ δεν έπαιξα σε καφετέρια,εστιατόριο,σε μέρη δηλαδή που ΔΕΝ είναι για παιχνίδι και κυνηγητό.Με πήγαινε σε παιδότοπους και σε παιδικές χαρές για να παίξω,και ποτέ δεν έκανα σαν υστερικό να τρέχω πέρα δώθε μέσα στα πόδια των σερβιτόρων.Ούτε στο σπίτι έκανα έτσι.Είναι απόλυτη ευθύνη του γονέα,να μάθει στο παιδί του οτι υπάρχουν όρια.Τα παιδιά που μικρά κάνανε έτσι,σήμερα είναι οι ενήλικες που θα πάνε σε μια καφετέρια και θα τους ακούσει μέχρι και το τελευταίο τραπέζι της παραδίπλα καφετέριας από τις γκαρίδες και την δυνατή ομιλία.Μια συμπεριφορά μάς ακολουθεί για μια ζωή.Ο ξάδερφός μου,είχε υστερικούς γονείς,μέσα σε απειλές και καυγάδες.Μέχρι τα 12-13,ήταν ένα πραγματικό βάσανο να βρίσκεσαι μαζί του,οπουδήποτε.Προσπαθούσε με φωνές,κυνηγητά,υστερίες,να τραβήξει την προσοχή,γιατί έτσι είχε μάθει!!! Είναι,ξαναλέω,απόλυτη ευθύνη των γονιών,για το πώς θα γαλουχήσουν ένα παιδί.Αν το παρατάνε με ένα ταμπλετ και δεν το βγάζουν να ξεδώσει και να παίξει σε μια παιδική χαρά,τι θα κάνει κι εκείνο; Θα βγάλει την ενέργειά του στο πιο ακατάλληλο μέρος. Άλλο πράγμα λοιπόν η παιδική χαρά,κι άλλο μια καφετέρια. Δεν είμαστε στο τσιφλίκι του πατέρα μας. ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ τον υπόλοιπο κόσμο που θέλει να περάσει όμορφα τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του,ή και τον άπειρο ελεύθερο χρόνο του.Το θέμα είναι οτι ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ.
Δεν διαφωνω με το μετρο, αλλα ειναι λιγο ειρωνικο ενα εστιατοριο με το ονομα "Η Κουζίνας της Γιαγιάς" να το εφαρμοζει.Προφανως δεν ειναι ενα μετρο που θα το εφαρμοσουν ολοι, οποτε χωροι για οικογενειες με παιδια παντα θα υπαρχουν και πρακτικα με βαση την προσφορα και την ζητηση η αγορα θα αυτορυθμιζεται...
Όσο υπάρχουν αντίστοιχα χώροι που δεν απαγορεύεται κάτι τέτοιο δεν υπάρχει πρόβλημα. Αλλά περαν τούτου τα σχόλια πολλών εδώ μέσα είναι απογοητευτικά. Ο άλλος λέει πως και στα σπίτια να καθόμαστε πάλι τον ενοχλούμε... Ενδεικτικά ενός κόσμου ολοένα και πιο παιδοφοβικου. Οποίος έχει παιδιά ξέρει για τί μιλάω.
Ξέρετε το πρόβλημα μας δεν είναι τα παιδάκια αλλά οι ανεύθυνοι (για να το πω όσο πιο κομψά μπορώ) γονείς. Ακόμα και ο ιδιοκτήτης που εφάρμοσε αυτή την απαγόρευση ανάφερε ότι τα πράγματα τελευταία είχαν ξεφύγει... Αφού οι πελάτες του δεν ήταν διαθετειμένοι να σεβαστούν την επιχείρηση του και τους υπόλοιπους πελάτες ,αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Τί από την φράση <<παίζουν κυνηγητό γύρω από τα τραπέζια φωνάζοντας και πετώντας φαγητό>> δεν καταλάβατε;;; Άκου εκεί παιδοφοβία...
- So, logically--- If she weighs the same as a duck...- she's made of wood.- And therefore?- A witch!Ή αλλιώς, το ζωντανό, σύγχρονο παράδειγμα της ηλιθιότητας που σατίριζαν οι Monty Python τόσα χρόνια πριν...
Νομίζω ότι η αύξηση τέτοιων κινήσεων από ξενοδοχεία/εστιατόρια κ.α. θα έπρεπε να μας προβληματίζει σε ένα βαθμό ως σύγχρονη δυτική κοινωνία: Η λιγότερη αυστηρή επίβλεψη και ανατροφή των παιδιών (αν προσπαθείς να τα πειθαρχίσεις σε λένε και δεξιούλη άμα λάχει), η επαφή των παιδιών (μέσω του ίντερνετ) με περισσότερα ερεθίσματα που οδηγεί ενδεχομένως σε μια διαστρευλωμένη ιδέα περί δικαιωμάτων/υποχρεώσεων και από την άλλη πλεόν τέτοιες κινήσεις δεν σοκάρουν στον βαθμό που σόκαραν παλιά.Υ.Γ. συμφωνώ απόλυτα με την κίνηση του εστιατορίου απλα θεωρώ ότι το θέμα αξίζει μιας σοβαρής συζήτησης.
Εάν τα παιδάκια σας παίζουν κυνηγητό γύρω από τα τραπέζια φωνάζοντας και πετώντας φαγητό τότε ναι ίσως θα είναι καλύτερα να αποφύγετε την επίσκεψη σας σε εστιατόρια εκτός και αν διαθέτουν χώρο ψυχαγωγίας για τα παιδιά...
Εμείς οι γονείς δεν είναι ανάγκη να πηγαίνουμε παντού με τα παιδιά μας.Αν όμως θέλουμε να οηγαίνουμε παντού μαζί τους είναι αυτονόητο οτι δεν θα πηγαίνουμε σε όλα τα μέρη. Υ.Γ. Εμένα η κόρη μου είναι απολύτως συνεννοήσιμη και ένα τέτοιο μέτρο εμένα θεωρητικά με ρίχνει εφόσον δεν έχουμε δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα, παρόλα αυτά το μέτρο με βρίσκει σύμφωνη.
Αν δεν είστε ικανοί να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας έτσι ώστε να σέβονται τους άλλους, τότε ναι.Καλύτερο είναι να μείνετε στα σπίτια σας. Αλλά και στο σπίτι κλεισμένα θα τσιρίζουν και θα κοπανάνε, ενοχλώντας 3 οικοδομικά τετράγωνα γύρω γύρω.Ο εστιάτορας που έβαλε την απαγόρευση στο μαγαζί του, το λέει καθαρά σε όλες τις συνεντεύξεις που δίνει τον τελευταίο καιρό: Δεν έχουμε απολύτως τίποτα εναντίον των παιδιών κάθε ηλικίας. Έχουμε όμως μεγάλο πρόβλημα με τους γονείς που δεν μαθαίνουν τρόπους στα παιδιά τους.
Ενώ εμείς που δεν έχουμε παιδιά πρέπει να μας έρχεται ημικρανία από τα παιδάκια που φωνάζουν και κλαίνε! Και αν τολμίσεις να πεις και τίποτα ακούς την κλασική φράση "Παιδιά είναι! Τι να κάνουμε;" Δεν με νοιάζει που είναι παιδιά, πληρώνω να απολαύσω το φαγητό μου και θέλω ηρεμία. Τόσο απλό!