Αν και έχουν περάσει σχεδόν τρεις μήνες, ο οδηγός ελκήθρου Thomas Waerner, θα θυμάται για πάντα την περιπέτεια που πέρασε στην Αλάσκα.
Ο 47χρονος κέρδισε το Iditarod Trail Sled Dog Race τον Μάρτιο, αλλά οι πτήσεις ακυρώθηκαν λόγω κορωνοϊού, και δεν μπορούσε να επιστρέψει στην οικογένειά του. Ωστόσο, κατάφερε τελικά να γυρίσει, χρησιμοποιώντας ως μεταφορικό μέσο για εκείνον και τα σκυλιά του ένα ιστορικό αεροσκάφος που προορίζεται για ένα νορβηγικό μουσείο.
«Να κερδίζεις τον αγώνα και μετά να επιστρέφεις στο αεροπλάνο. Νομίζω ότι αυτό ήταν ένα από τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή», δήλωσε ο Waerner στο CNN Sport σε τηλεφωνική συνέντευξη.
Το Iditarod είναι ένας θρυλικός αγώνας μεγάλων αποστάσεων που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο μονοπάτι μεταξύ Anchorage και Nome στην Αλάσκα. Ο αγώνας σχεδόν 1.000 μιλίων καλύπτει μερικά από τα πιο δύσκολα σημεία του πλανήτη, και κάθε ομάδα έχει δεκάδες σκυλιά και έναν οδηγό.
Φέτος ήταν ο δεύτερος αγώνας του Waerner στον διαγωνισμό και η νίκη του μετά από εννέα ημέρες σκληρής προσπάθειας ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για τον βετεράνο οδηγό ελκήθρου.
Τα σχέδια του Waerner για να επιστρέψει σπίτι του άλλαξαν όταν διάβασε ότι μια τοπική αεροπορική εταιρεία προσπαθούσε να πουλήσει ένα ιστορικό αεροσκάφος τύπου DC-6 στο Μουσείο Ιστορίας της Αεροπορίας στη Σόλα της Νορβηγίας.
Το αεροπλάνο μετρούσε πάνω από 60 χρόνια πτήσεων, κάνοντας το παρθενικό του ταξίδι το 1946 πριν πετάξει σε τρεις ξεχωριστές ηπείρους. Συμπτωματικά, οι φίλοι του Waerner είχαν σχέσεις με τον ιδιοκτήτη του αεροσκάφους και, με τη βοήθεια του χορηγού του, κατάφερε να πετάξει στις 2 Ιουνίου.
Ο Waerner μετέφερε στο αεροσκάφος 24 σκυλιά - 16 δικά του και άλλα οκτώ από έναν συνδιαγωνιζόμενο. «Η ζωή είναι λίγο περίεργη», δήλωσε, παραδεχόμενος ότι η κατάσταση ήταν λίγο σουρεαλιστική. «Αλλά είμαι ένας θετικός τύπος. Εάν είστε απλά θετικοί, θα βρείτε πάντα λύσεις και θα ξεπεράσετε τα εμπόδια σας».
Έχουν περάσει περισσότεροι από τρεις μήνες από τότε που ο Waerner έφυγε για την Αλάσκα. Η σύζυγός του, είχε ταξιδέψει μαζί του, αλλά έφυγε νωρίτερα, όταν η πανδημία ξεκίνησε. Ο Waerner έχει πέντε παιδιά και 35 σκυλιά πίσω στη Νορβηγία, οπότε είχε πολλές υποχρεώσεις με την κτηνίατρο σύζυγό του.
«Νιώθω λίγο άσχημα για αυτήν που έχει όλες αυτές τις δουλειές και δεν είμαι εκεί για να την υποστηρίξω καθόλου», είπε. «Θα ήταν ωραίο να γυρίσω σπίτι και να επιστρέψω στην κανονική ζωή». Ενώ βρέθηκε σε μια άλλη ήπειρο, ο Waerner γεμίζει τις μέρες του εκπαιδεύοντας τα σκυλιά του και περπατώντας με τους φίλους του στην Αλάσκα.
Παραμένει σε καθημερινή επαφή με την οικογένειά του μέσω βιντεοκλήσεων και περιμένει να απολαύσει τον καφέ του με τη γυναίκα του και να δειπνήσει ξανά με τα παιδιά.
Η τελετή απονομής του επάθλου για το Iditarod έχει αναβληθεί και τελικά ο Waerner δεν έζησε αυτό που είχε φανταστεί. Ωστόσο, η περιπέτειά του δεν τον εμποδίζει από το να θέλει να επιστρέψει στην Αλάσκα για να συμμετάσχει στο Itidarod του επόμενου έτους.
Ο Waerner πιστεύει ακράδαντα ότι είναι η ικανότητά του να ανταπεξέρχεται στις προκλήσεις ενός αγώνα Itidarod που τον βοήθησε να ξεπεράσει τη σημερινή του κατάσταση.
«Έχει ζεστό καιρό, κρύο καιρό, βρέχει, περνάμε από κακά μονοπάτια, καλά μονοπάτια και συμβαίνουν πράγματα που πρέπει να αντιμετωπίζουμε όλη την ώρα. Η επίδοσή μου στον διαγωνισμό ήταν που με έσωσε.
Με πληροφορίες από CNN
