Ποιος: Κιμ Γιονγκ Ουν, Ανώτατος Ηγέτης της Βόρειας Κορέας από το 2011 – από τις τελευταίες χώρες στην Υφήλιο υπό απολυταρχικό καθεστώς με σοσιαλιστικό πρόσημο - και ταυτόχρονα πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος της Κορέας (WKP) το οποίο μονοπωλεί την εξουσία εδώ και 71 χρόνια.
Πού: Στην Πγιονγιάνγκ, πρωτεύουσα της Δημοκρατικής Λαϊκής Δημοκρατίας της Βόρειας Κορέας (DPRK) όπως ονομάζεται από το 1948 οπότε η διαίρεση της Κορέας σε σοβιετική (Βορράς) και αμερικανική ζώνη (Νότος) που ακολούθησε την πολύχρονη ιαπωνική κατοχή – το αντάρτικο κατά της οποίας καθοδηγούσε ο ιδρυτής της «δυναστείας» Κιμ Ιλ Σουνγκ - παγιώθηκε με το σχηματισμό δύο ξεχωριστών κρατικών οντοτήτων. Η υπερπολυτελής προεδρική κατοικία-φρούριο «Νο 55» στο προάστιο Ryongsong, συνολικής έκτασης 12km2 , είναι μόνο ένα από τα «παλάτια» - υπολογίζονται σε τουλάχιστον οκτώ - που διατηρεί ανά την επικράτεια ο τελευταίος των Κιμ.
Γιατί: Διότι λίγους μόλις μήνες ύστερα από την ιστορική, όπως είχε χαρακτηριστεί, συνάντησή του με τον νυν Αμερικανό πρόεδρο στη μεθόριο ανάμεσα σε Βόρεια και Νότια Κορέα που έδειχνε να εγκαινίαζε μια νέα εποχή στις σχέσεις της DPRK με τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα (ακολούθησαν άλλες δύο τέτοιες συναντήσεις, εξέλιξη που θεωρήθηκε διπλωματικός θρίαμβος του Ντόναλντ Τραμπ), με τον Κιμ να υπόσχεται αναστολή του πυρηνικού του προγράμματος, η κατάσταση έχει πάλι εκτραχυνθεί. Ο Βορειοκορεάτης ηγέτης προειδοποιεί ότι θα ακολουθήσει «νέο μονοπάτι», επαναλαμβάνει τις πυρηνικές δοκιμές, δηλώνει έτοιμος να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε αμερικανική πρόκληση και απειλεί να ματαιώσει τόσο την επόμενη προγραμματισμένη συνάντηση κορυφής όσο και τις συνομιλίες με τη Νότια Κορέα. Στον Κιμ δεν άρεσαν καθόλου οι πρόσφατες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις ΗΠΑ-Ν. Κορέας, φαίνεται επίσης ότι δεν τον ικανοποίησαν τα αμερικανικά ανταλλάγματα ώστε το οπλοστάσιό του να παραμείνει συμβατικό. Οι λεκτικές «τρυφερότητες» που αντάλλαζε το καλοκαίρι με τον Τραμπ και που είχαν γίνει παγκόσμιο σατιρικό viral φαντάζουν ήδη μακρινό παρελθόν, προχτές μάλιστα τον χαρακτήρισε ύπουλο, απερίσκεπτο και πάσχοντα από γεροντική άνοια.
Δια ταύτα: Η αμερικανική υπεροπλία έναντι της Β. Κορέας είναι οπωσδήποτε συντριπτική, ένα πυρηνικό πλήγμα εντούτοις στην «αυλή» των ΗΠΑ ή μια πολεμική σύρραξη στην κορεατική χερσόνησο θα έφερνε τα πάνω-κάτω στις διεθνείς ισορροπίες σε μια περιοχή μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας. Ο εκκεντρικός και εν περισσή χλιδή διαβιών Κιμ Γιονγκ Ουν που είναι στα 39 του χρόνια ο νεότερος αρχηγός κράτους στον κόσμο κυβερνά βεβαίως με σιδηρά πυγμή όπως οι πρόγονοί του, δεν είναι εντούτοις «τρελός» ούτε αυτοκτονικός τύπος όπως συχνά παρουσιάζεται από τα Δυτικά ΜΜΕ, μια τακτική μάλλον παρελκυστική. Παρότι προσηλωμένος στη βορειοκορεάτικη εκδοχή του μαρξισμού-λενινισμού και του δόγματος της αυτάρκειας (juche) έχει προβεί σε διάφορα συγκρατημένα ανοίγματα όπως η δυνατότητα αυτονόμησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο, οι εισαγωγές καταναλωτικών προϊόντων παρά το εμπάργκο, μέχρι και η αποδοχή ποπ και ροκ ακουσμάτων. Έχει υιοθετήσει ένα πιο προσιτό, πιο φιλολαϊκό προφίλ, έχει δρομολογήσει κοινωφελή δημόσια έργα, έχει καταρχήν συμφωνήσει να «σπάσει» ο πάγος με τη Ν. Κορέα. Παραμένει φυσικά δεσποτικός και απρόβλεπτος ενώ οποιαδήποτε αμφισβήτηση στο πρόσωπό του στο εσωτερικό είναι απλώς αδιανόητη. Γεγονός είναι επίσης ότι κάτι η προϋπάρχουσα έντονη προσωπολατρική παράδοση, κάτι η συστηματική καθεστωτική προπαγάνδα σε μια στρατιωτικοποιημένη χώρα που ουδέποτε υπήρξε δημοκρατία και που νιώθει διαρκώς περικυκλωμένη από εχθρούς, εξασφαλίζουν σχετικά αβίαστα μέχρι τούδε μια ευρεία λαϊκή συναίνεση. Όσο καταφέρνει να διατηρεί τις εσωτερικές και εξωτερικές ισορροπίες, δύσκολα μπορεί να εκβιαστεί η ανατροπή του.
