«It's the end of the f****g world»: Γέλιο απ’ έξω, κλάμα από μέσα

«It's the end of the f****g world»: Γέλιο απ’ έξω, κλάμα από μέσα Facebook Twitter
Ο Τζέιμς και η Αλίσα, στην αρχή παρουσιάζονται ως δύο αλλόκοτοι έφηβοι (ο ένας με εμμονή στον φόνο, η άλλη στο σεξ), αλλά σε κάθε επεισόδιο αποκαλύπτεται ότι είναι απλώς δύο δυστυχισμένα παιδιά, κατεστραμμένα από τις καταστάσεις που έχουν ζήσει.
2

«Laughing on the outside, crying on the inside» λέει ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια των '40s που ακούγεται σε δύο κομβικά σημεία της αριστουργηματικής σειράς «It's the end of the fucking world» του αγγλικού Channel 4, που εξακολουθεί να απασχολεί τα μέσα όλου του κόσμου με αναλύσεις και trivia, αυτήν τη φορά επειδή όλοι περιμένουν με αγωνία τον δεύτερο κύκλο.

Το τραγούδι που ξαναέγινε επιτυχία στην teenage εκδοχή του, του 1962, με την Bernadette Carroll, στοιχειώνει τις σκηνές που αποκαλύπτουν την παθολογία του χαρακτήρα του Τζέιμς (ο οποίος σκοτώνει ζωάκια με το μαχαίρι που του χάρισε ο πατέρας του στα 13α του γενέθλια) αλλά και τη δραματική σκηνή με τη λίμνη αίματος που ανοίγει το 4ο επεισόδιο.

Το «It's the end of the fucking world» μπορεί να βασίστηκε στο ομώνυμο κόμικ βίαιης ενηλικίωσης του Charles Forsman, όπου οι σκηνές βαναυσότητας και θλίψης εναλλάσσονται με έναν τρόπο που σε τσακίζει, αλλά η σειρά παρουσιάζει πολύ πιο πετυχημένα την ιδιοσυγκρασία των δύο ηρώων, του Τζέιμς και της Αλίσα, οι οποίοι στην αρχή παρουσιάζονται ως δύο αλλόκοτοι έφηβοι (ο ένας με εμμονή στον φόνο, η άλλη στο σεξ), αλλά σε κάθε επεισόδιο αποκαλύπτεται ότι είναι απλώς δύο δυστυχισμένα παιδιά, κατεστραμμένα από τις καταστάσεις που έχουν ζήσει.

Δεν είναι Μπόνι και Κλάιντ, δεν είναι Θέλμα και Λουίζ, είναι δύο χαρακτήρες αντιπαθητικοί στην αρχή, εντελώς weirdos, που καταλήγεις να συμπαθήσεις όσο οι σκιές που τους ακολουθούν διαλύονται σιγά-σιγά, και τελικά να τους λατρέψεις.

Η μεταμόρφωσή τους, όπως και οι αποκαλύψεις που δικαιολογούν τον διαταραγμένο ψυχισμό τους, είναι εντυπωσιακές μέχρι το τέλος και από Μίκι και Μάλορι στο Γεννημένοι Δολοφόνοι μετατρέπονται σε ήρωες του Wes Anderson, γιατί στο τέλος η σειρά μετατρέπεται σε έναν ύμνο στην αυτοθυσία και στην αληθινή αγάπη.

Κι ενώ ο Τζέιμς τη συνοδεύει σε ένα ταξίδι με σκοπό να τη σκοτώσει (για να ζήσει την εμπειρία του πώς είναι να σκοτώνεις άνθρωπο!), στην πορεία, έστω και ασυναίσθητα, της σώζει τη ζωή και στο τέλος θυσιάζεται γι' αυτήν, σε μια σκηνή στην παραλία που σε κάνει κομμάτια.

Η σειρά είναι πολύ καλύτερη από το κόμικ, από το οποίο έχει κρατηθεί μόνο το βασικό στόρι, και είναι εμπλουτισμένη με χαρακτήρες και λεπτομέρειες που κάνουν πολύ πιο ξεκάθαρο τον ψυχισμό των ηρώων και δίνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στην πλοκή. Η σειρά διαδραματίζεται στη σύγχρονη νότια Αγγλία, ενώ το κόμικ στην Αμερική, σε έναν αόριστο παρελθοντικό χρόνο.

«It's the end of the f****g world»: Γέλιο απ’ έξω, κλάμα από μέσα Facebook Twitter
Η σειρά είναι πολύ καλύτερη από το κόμικ, από το οποίο έχει κρατηθεί μόνο το βασικό στόρι
 

Η περιπέτεια που ζουν ο Τζέιμς και η Αλίσα γίνεται σταδιακά ένα σκοτεινό ταξίδι, κατά τη διάρκεια του οποίου ο ένας μαθαίνει να ζει με τον πόνο της απώλειας της μητέρας του και η άλλη ότι είναι απλώς ένα παραμελημένο παιδί, που κάνει ό,τι μπορεί για να τραβήξει το ενδιαφέρον των γύρω του.

Κι ενώ στο τέλος όλα πάνε κατά διαόλου, φαίνονται ξαφνικά ξεκάθαρα και φυσιολογικά, γιατί με έναν τρόπο, που εκβιάζεται από το στόρι, μπορείς να τα δικαιολογήσεις.

Δεν είναι Μπόνι και Κλάιντ, δεν είναι Θέλμα και Λουίζ, είναι δύο χαρακτήρες αντιπαθητικοί στην αρχή, εντελώς weirdos, που καταλήγεις να συμπαθήσεις όσο οι σκιές που τους ακολουθούν διαλύονται σιγά-σιγά, και τελικά να τους λατρέψεις.

Το «It's the end of the fucking world» δεν είναι παραγωγή του Netflix, είναι όμως η καλύτερη, με διαφορά, coming of age σειρά που έχει προβάλει το Netflix και o δεύτερος κύκλος που ετοιμάζεται με μεγάλη μυστικότητα –και δεν θα έχει καμία σχέση με το κόμικ– αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

 

«It's the end of the fucking world» trailer

 

Ταινία καταδίωξης είναι το Diamonds of the night που κυκλοφορεί τον Απρίλιο από την Criterion, επιτέλους σε μια κόπια της προκοπής, τo συγκλονιστικό φιλμ του Τσέχου Jan Nemec, βασισμένο στην αυτοβιογραφική νουβέλα του Arnost Lustig, Darkness casts no shadow, όπου δύο έφηβα αγόρια το σκάνε από ένα τρένο που τα μεταφέρει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και κάνουν τα πάντα για να μείνουν ζωντανά.

Η ταινία, που είναι ένας ύμνος στη ζωή, είναι πολύ ανώτερη από το βιβλίο, παρότι ο σκηνοθέτης έχει πετάξει σχεδόν όλους τους διαλόγους που υπάρχουν στη νουβέλα, φτιάχνοντας ένα φιλμ σιωπηλό, σκληρό και βάναυσο, με ατελείωτο κυνηγητό, αλλά και ονειρικές σκηνές από τη ζωή που θα μπορούσαν να είχαν ζήσει, χωρίς να είναι όμως ξεκάθαρη η εποχή και τα ιστορικά γεγονότα.

Ο Μάνι και ο Ντάνι του βιβλίου στην ταινία δεν έχουν ούτε εθνικότητα ούτε ονόματα, είναι απλώς δύο νεαροί φυγάδες που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε έναν κόσμο όπου η συμπόνια και η ανθρώπινη ευγένεια έχουν εξαφανιστεί και κυριαρχεί η απανθρωπιά. Συγκλονιστικό ντεμπούτο από έναν σπουδαίο σκηνοθέτη, με ένα φινάλε που δεν ξεχνάς ποτέ.

 

Jan Nemec, Diamonds of the Night (1964)

 

TV & Media
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Maestro 3: Το Twitter υποκλίθηκε στη συγκλονιστική σκηνή της κακοποίησης της Κλέλιας

It's Viral / Maestro 3: Το Twitter υποκλίθηκε στη συγκλονιστική σκηνή της κακοποίησης της Κλέλιας

«Από την αρχή ο Παπακαλιάτης δείχνει την σκληρή πραγματικότητα που επικρατεί γύρω μας τα τελευταία χρόνια με την βία κατά των γυναικών και τις γυναικοκτονίες» ήταν ένα από τα δεκάδες σχόλια
LIFO NEWSROOM
Πάτρικ Άνταμς: Ο αγώνας με το αλκοόλ, η αποχώρηση από το Suits και η νέα αρχή

TV & Media / Πάτρικ Άνταμς: Ο αγώνας με το αλκοόλ, η αποχώρηση από το Suits και η νέα αρχή

Ο Πάτρικ Άνταμς, που αποχώρησε από το Suits το 2018, μοιράστηκε ότι η εμπειρία του να ξεπεράσει την εξάρτηση από το αλκοόλ του έδωσε τη δύναμη να αντιμετωπίσει τους προσωπικούς του δαίμονες και να προχωρήσει μπροστά
LIFO NEWSROOM

σχόλια

2 σχόλια
Είδα όλα τα επεισόδια απνευστί και δεν είμαι του “γυαλιού” γενικότερα, σπάνια ανοίγω τηλεόραση. Όντως η σειρά είναι πάρα πολύ καλή. Κάθε επεισόδιο είναι ένα διαμαντάκι.Σενάριο, ερμηνείες, φωτογραφία, πλοκή, σκηνοθεσία, όλα είναι εξαιρετικά. Να δούμε πως θα συνεχίσει, ο πήχης είναι ήδη πολύ ψηλά.
Η τεχνη παντα ειχε και εχει τους δικους της τροπους να αποδιδειτα πραγματα και ευτυχως.Εκει ομως που πρεπει να δοθει η δεουσαπροσοχη ειναι οταν μιλαμε για ανηλικους,διοτι εκει δεν εχουναναπτυχθει πληρως τα αντανακλαστικα,η παιδεια,και ο χαρακτηραςτους,και ακομα και ως βιολογικοι οντα ειναι τρικυμιωδη.Ιδιαιτερα στη σημερινη εποχη, τα θεματα της βιας και της σεξουαλικοτηταςειναι πολυ λεπτα ζητηματα και εχουν ανυπολογιστες συνεπειες.Και μπορει εγω και εσεις και εκατομμυρια αλλοι ενηλικοινα ειμαστε "συνειδητοποιημενοι"(εκατομμυρια αλλοι δυστυχως οχι),αλλα στους ανηλικους δεν λειτουργουν τα πραγματα ετσι.Μπορει να ειναι μια σειρα με ανηλικους αλλα προκειται για μια σειραγια ενηλικους.Νομιζω οτι ειναι σημαντικο να τονιστει αυτο και η ευθυνηειναι περισσοτερο των γονιων.Τα ιδια ισχυουν και για αλλα επισηςπαρεμφερη εργα τεχνης και ιδιαιτερως της 7ης.Αυτο μπορει να μηνσημαινει απαγορευση αλλα τουλαχιστον συζητηση και προβληματισμοςπραγματα που δεν ειναι καθολου δεδομενα.