''Εβραίος είσαι;'' Από τον πολιτικό επιστήμονα Ιωακείμ Βράβα

Facebook Twitter
9

 

Έχοντας για όνομα το "Ιωακείμ", δεν ήταν και λίγες οι φορές, σε διάφορες γλώσσες, που έπρεπε να απαντήσω στο ημισκότεινο, φιλύποπτο "Εβραίος είσαι;".

Είτε προσπαθώντας να νοικιάσω διαμέρισμα στο Παρίσι, είτε γνωρίζοντας μικροκαραβανάδες στο στρατό, είτε συναντώντας νέους ανθρώπους σε μπαρ και συνέδρια. Δεν έχει σημασία από που προερχόταν η ερώτηση και ποιο στόμα την ξεστόμιζε. Τα μάτια όλων είχαν την ίδια υποβόσκουσα χαιρεκακία ότι είχαν επιτέλους συναντήσει και αποκαλύψει έναν εν δυνάμει εχθρό.

"ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΤΙ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ;", σταθερή η απάντηση μου. Η αλήθεια είναι πως μετά το σοκ της πρώτης φοράς, αυτό που μου ερχόταν στο μυαλό να απαντήσω ήταν «μπορώ να σου αποδείξω αν είμαι και ταυτόχρονα να δεις που γράφω εσένα και την αδούλευτη φαιά ουσία σου, μαλάκα». Αλλά δεν το΄κανα.

Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να με φέρει σε θέση να αποκαλύψω το τι πιστεύω για την πολιτική, τη θρησκεία, τα δικαιώματα. Όχι εν ονόματι μιας άνευρης ουδετερότητας και προστασίας των προσωπικών μου δεδομένων. Απλά επειδή γενιές και κοινωνίες έχουν θυσιαστεί ώστε ελεύθερα κα ι ανεμπόδιστα να πιστεύω και να είμαι, ό,τι πιστεύω και ό,τι είμαι. Δεν θα απεμπολήσω ιστορικά κεκτημένα επειδή με νευρίασε και με προκάλεσε το Χ φασισταριό.

Αν σου απαντήσω, θα είναι σα να ομολογώ ότι, όντως, έχει σχέση με τη γνωριμία μας, την προσληψή μου, το ενοικιαστήριο, η καταγωγή και η θρησκεία μου. Παραχωρώ στην παράνοιά σου έδαφος για να καλλιεργηθεί. Προτιμώ να της ρίξω άκυρο και να μένει να χάσκει, εκτός θέματος. Μισώ τον πολιτικό ορθολογισμό του «τα κρύβω όλα κάτω από το χαλί», όσο και τον ανορθολογισμό της πανηλιθιότητας. Σου δηλώνω αυτό που είμαι, αυτό που πιστεύω όταν εγώ θέλω, είτε από χαρά, είτε από λύπη, είτε από περηφάνεια, είτε από ανάγκη διεκδίκησης, είτε επειδή απλά έτσι γουστάρω. Αλλά εγώ επιλέγω τον τόπο και τον χρόνο, που οι πράξεις ή τα λόγια μου θα αποκαλύψουν στοιχεία της ταυτότητάς μου. Το κάνω σύμβολο, σημαία, κουρέλι, σαρκασμό, ό,τι μου αρέσει. Δεν θα θρέψω όμως αναίτια τον ρατσισμό σου και την προσπάθεια σου να υποβαθμίσεις τη στάση μου, κολλώντας μου ταμπελάκια όποτε σε βολεύει για να σε χειροκροτήσουν οι ομοϊδεάτες σου.

Την περασμένη κιόλας Κυριακή, ένας διάλογος ανάμεσα σε μια καλή φίλη και έναν από αυτούς τους νεόκοπους αντισυστημικούς, που εκμεταλλέυτηκαν όλον τον κομματικό μηχανισμό για να αναδειχθούν, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι το κόμμα τους υποστήριζε σε Βουλή και κοινωνία, κλιμακώθηκε ραγδαία. Αυτό το σύμβολο της πολιτικής αγνότητας επέμενε να του αποκαλύψει η φίλη μου τί ψήφισε στις εκλογές, και αυτή, άμαθη από τέτοιους τακτικισμούς, υπέκυψε. Μόνο και μόνο για να την εξοργίσει και να τη χλευάσει. Και να γυρίσει σπίτι βαυκαλιζόμενος ότι δέχεται κριτική όχι από τη λογική, αλλά από την επάρατο αριστερά. «Χάρηκε για τη γνωριμία», κυνικά και αποχώρησε νικητής.

Όντως νίκησε. Υποβάλοντας το φόβο, νίκησε τη δημοκρατία. Αν είσαι, σωρευτικά, λευκός, άνδρας, μεσήλικας, «χριστιανός» κατά το γράμμα και όχι κατ'ουσίαν, straight, κεντρώος πολιτικά και μεσαίος οικονομικά, δύσκολα μπορείς να αντιληφθείς το βίωμα του ρατσισμού και του φασισμού στην καθημερινότητά σου. Αυτό το απαξιωτικό μειδίαμα που μπορεί να σε εξοργίσει και να προσπαθήσει να μηδενίσει τη λογική και τα επιχειρημάτα σου, απλά λόγω ενός στοιχείου της βιολογικής ή της ψυχικής οντότητάς σου.

Όλοι οι άλλοι ξέρουμε, λίγο ή πολύ, τί σημαίνει ρατσισμός επί τω έργω. Και ζούμε πλέον σε ένα κράτος που τον υποστηρίζει. Πληρώνεσαι λιγότερο, απλά και μόνο επειδή είσαι νέος. Δεν λειτουργεί το μειονοτικό σχολείο σου, επειδή γίνεται κηδεία του Μητροπολίτη των Ορθοδόξων. Δεν έχεις πρόσβαση στη δημόσια υγεία, επειδή είσαι αρκετά φτωχός ώστε να μη μπορείς να διαθέσεις 25 ευρώ για την εξέτασή σου. Συλλαμβάνεσαι προληπτικά, επειδή θέλεις να διαδηλώσεις και μπορεί να κάνεις επεισόδια. Πώς να μη πάρουν θάρρος μετά οι Χρυσαυγίτες και τα ιδεολογικά φλέρτ τους;

Για όλους τους άλλους που δίνουν καθημερινά μάχη με τον ρατσισμό και τις φασίζουσες αντιλήψεις, οι Διεθνείς Ημέρες λίγη σημασία έχουν. Είναι όμως μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε όλοι, την απροκάλυπτη θυματοποίησή μας. Να μιλήσουμε για να καταλαγιάσουμε τον φόβο και να δυναμώσουμε την ελπίδα. Προχτές 9 Νοεμβρίου, ήταν η Διεθνής Ημέρα κατά του Φασισμού και του Αντισημιτισμού.

Λίγα να'ναι τα χρόνια τους. Santé!

Ελλάδα
9

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

6 σχόλια
Μεγαλωσα με τετοια ονοματα στην γειτονια μου...Ιακωβος (ξαδερφος μου) Αβρααμ (παιδικος μου φιλος) Ιωακειμ (γειτονας μας) Μυριαμ (η γιαγια μου) κλπ, και παντα προτιμουσα να ακουω τετοια ονοματα και οχι καποια αλλα οπως... Ακης, Μακης, Τακης, Σουλης, Νιτσα, Πιτσα, Σουλα, Τουλα, Τινα, Λινα... Οσο για τα αισθηματα των Ελληνων απεναντι στους Εβραιους τι να πω... ντροπη... το "περιφημο"... "Οι Εβραιοι σκοτωσαν τον Χριστο" κι αν το εχουμε φαει στη μαπα χιλιαδες φορες...
Η ρίζα του "κακού" προφανώς είναι πολύ πιο βαθιά απ' το ... ποιοι σκότωσαν τον (Εβραίο, παρεμπιπτόντως) Χριστό, ποιοι (Ρωμαίοι) είχαν καλές προθέσεις αλλά στο τέλος, βολικά "ένιψαν τας χείρας τους" και εκτέλεσαν, απ' το ποιοι φέρεται να κατασκεύασαν τα καρφιά του σταυρού (Γύφτοι).Ιστορικά ο φόβος και η απέχθεια του διαφορετικού, τα αντικρουόμενα συμφέροντα πάσης φύσεως και άλλοι παράγοντες, υποθέτω, οδήγησαν σ΄αυτήν ταπεινή παρουσίαση της ... ουσίας, ως μία "απλη" φράση: "Οι Εβραίοι σκότωσαν τον Χριστό". Και η ουσία ποια ήταν; Ότι οι Εβραίοι, οι τάδε και οι δείνα είναι οχτροί.Όμως θα ήθελα να σε ρωτήσω "Εφήμερε". Εσύ, που φέρεις και την ιδιότητας του "Χελίν"(sic) είσαι αντισημίτης;
Ο Κωστας πριν πολλα-πολλα χρονια οταν ηταν νεος -και αμυαλος- και κοντα στην εκκλησια, ναι ηταν -δυστυχως- αντισημιτης... Ο "Εφημερος" χαιρεται που δεν ειναι...
Ήταν απ' την αρχή προφανές ότι δεν είσαι αντισημίτης (ή ότι δεν είσαι πλέον).Η γενίκευση που έκανες πυροδότησε την ερώτηση, εκτός κι αν είναι στάνταρ ότι με τις γενικεύσεις εννοείς τις πλειοψηφίες. Επίσης μοιάζεις σαν να διαχωρίζεις τη θέση σου απ' όλους ημάς τους υπόλοιπους, λες και ημείς οι υπόλοιποι ενστερνιζόμαστε μία και μοναδική ομοιόμορφη συλλογή απόψεων ως Έλληνες. Ενδέχεται, πάντως, να έχω τη μύγα και να μυγιάζομαι ή να επιδεικνύω έναν υπερπροστατευτισμό όταν βλέπω ακατάπαυστη κριτική από κάποιους-ες Έλληνες-ίδες που διαβιούν στο εξωτερικό προς αυτούς που διαβιούν στο εσωτερικό, δεν το αρνούμαι. Θα μου πεις "απαγορεύεται να κρίνουμε τα κακώς κείμενα, το συντηρητισμό, τη μισαλλοδοξία, το ένα το άλλο;". Ίσως και πάλι να έχω τη μύγα αλλά μερικές φορές αισθάνομαι ότι τα βέλη σας πέφτουν συνολικά και αδιάκριτα πάνω στους φερόμενους ως φορείς των κακώς κείμενων δηλαδή τους Έλληνες του εσωτερικού, στο σύνολό τους. Κάνω λάθος;πάντοτε φιλικά
Εγώ πάντως,για να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου,δεν πιστεύω ότι είναι κάτι κακό που σε ρώτησε αν είσαι Εβραίος. Μπορεί να ήθελε απλά να ανοίξει κουβεντούλα, στο στυλ "από Τρίκαλα είσαι; Α,έχω ένα φίλο από εκεί"Βέβαια εξαρτάται από τον τρόπο που σε ρώτησε,αν ήταν φιλικός ή εχθρικός.Όπως το να ρωτήσεις κάποιον αν είναι μαλ*κας μπορεί να είναι και φιλικό και εχθρικό.Just some thoughts :P
Αγαπητέ Ιωακείμ,Έχω υπερβεί ήδη τα 50 και ενίοτε δέχθηκα κι εγώ το ίδιο ερώτημα λόγω του ονόματός μου (Αβραάμ). Θα συνταχθώ με την εύστοχη παρατήρησή σου «μπορώ να σου αποδείξω αν είμαι και ταυτόχρονα να δεις που γράφω εσένα και την αδούλευτη φαιά ουσία σου, μαλάκα».Εγώ βέβαια βαπτίστηκα χριστιανός ορθόδοξος, αλλά φαίνεται, για πολλούς μεγαλύτερη σημασία έχει το "άκουσμα" παρά η πραγματικότητα.Έχουν τόση άγνοια, όλοι αυτοί οι θιασώτες του εκδηλούμενου και μή φασιστορατσισμού, θύματα τόσο των γονεϊκών, θρησκοληπτικών και λαϊκιζουσών παρεμβάσεων. Άντε από κοντά και κάποιοι περιαστικοί μύθοι που τόσα χρόνια έχουν καλλιεργηθεί και το γλυκό έδεσε.Βέβαια, δεν γνωρίζουν ότι πολλά βιβλικά ονόματα μνημονεύονται και εορτάζονται και από την ορθόδοξη ανατολική εκκλησία.Αλλά ονόματα όπως Ιωάννης, Πέτρος, Θωμάς κλπ, άραγε τι είναι; Χριστιανικά ή "εβραϊκά"; * Αρκετά με τα "φοβικά σύνδρομα"! Δεν φταίνε, ούτε οι εβραίοι, ούτε οι "σκοτεινές δυνάμεις", ούτε οι Νεφελίμ και Ελοχίμ, για οτιδήποτε κακό μας έλαχε...* "Παν το αιτιατό, έχει και αίτιο", αρκεί να έχουμε την ικανότητα να το εντοπίσουμε.
Δεν ξέρω γιατί πολλοί από τους Έλληνες έχουμε αυτή την προκατάληψη εναντίον των Εβραίων. Αναπτύσσουμε πλήθος θεωριών συνομωσίας με πρωταγωνιστές κυρίως τους Εβραίους. Ρώτησα σχετικά μια φίλη μου (αριστερών, υποτίθεται, φρονημάτων), η οποία, σχεδόν, συμμεριζόταν τις απόψεις Καρατζαφέρη και Πλεύρη πάνω στο θέμα αυτό και δεν μπόρεσε να μου δώσει μια πειστική απάντηση. Έλεγε κάτι θεωρίες συνομωσίας που δεν αντέχουν στη λογική. Έχω μια αμυδρή εντύπωση ότι, υποσυνείδητα, όσοι αναπτύσσουν τέτοιες θεωρίες έχουν επηρεαστεί από θρησκόληπτους γονείς και επειδή δεν θέλουν να το παραδεχτούν, αναπτύσσουν θεωρίες συνομωσίας.