Το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής (ΙΚΠΙ), σε συνεργασία με το Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ πραγματοποίησε έρευνα σε δείγμα 1001 Ελλήνων, παρουσιάζοντας στη συνέχεια την «ακτινογραφία της υγείας» των κατοίκων της χώρας.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, μόνο 4 στους 10 Έλληνες δηλώνουν ότι έχουν πολύ καλή υγεία ενώ συνεχίζουν να καπνίζουν σαν φουγάρα παντού ή σχεδόν παντού. Οι προληπτικές εξετάσεις για τους κατοίκους στη χώρα μας δεν είναι προτεραιότητα και ίσως πολυτέλεια σε περίοδο κρίσης, ενώ φαίνεται πως και η διατροφή μας έχει αλλάξει σημαντικά τα τελευταία χρόνια που γινόμαστε όλο και πιο υπέρβαροι.
Ειδικότερα, από τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν προκύπτουν τα εξής:
- Το 41% του ενήλικου ελληνικού πληθυσμού δηλώνει ότι η υγεία του είναι εξαιρετική ή πολύ καλή. Αυτοί που κυρίως δηλώνουν οτι η υγεία τους είναι κακή, είναι οι συνταξιούχοι 14% και οι έχοντες βασική εκπαίδευση 17%.
- Το 39% δεν κάνει ούτε μέτρια φυσική άσκηση ενώ το ποσοστό αυτό αγγίζει το 50% στα χαμηλότερα κοινωνικό-οικονομικά στρώματα.
- Το 9% δεν καταναλώνει καμία μερίδα λαχανικών την ημέρα και το 15% δεν καταναλώνει κανένα φρούτο.
- Μόνο το 41% έχει κανονικό βάρος σώματος , ενώ 17% είναι παχύσαρκοι και 42% υπέρβαροι.
- Το ποσοστό των καπνιστών παραμένει υψηλό παρότι έδειχνε ότι άρχισε να μειώνεται τα τελευταία χρόνια ιδίως στους νέους και κυμαίνεται στο 37% με 40% στους άνδρες και 34% στις γυναίκες. Όμως και το παθητικό κάπνισμα παραμένει σε υψηλά ποσοστά παρά την απαγόρευση και υπολογίζεται στο 27% σε χώρους εργασίας, στο 78% στα εστιατόρια και στο 92% στις καφετέριες και τα μπαρ.
- Αποτέλεσμα της κρίσης και της ψυχικής πίεσης που δέχονται οι πολίτες είναι και η σημαντική μείωση από 49,5 σε 45,8 του δείκτη ψυχικής υγείας στον πληθυσμό.
- 2 στους 10 δεν έχουν μετρήσει την αρτηριακή τους πίεση, τη χοληστερόλη και το σάκχαρο αίματος, ενώ μόλις οι μισές γυναίκες κάνουν μαστογραφία.
- Το 60% προσφεύγει πλέον σε ιδιώτες γιατρούς και χρησιμοποιεί ελάχιστα τα ιατρεία του ασφαλιστικού ταμείου (8%).
- 1 στους 3 γνωρίζει τι είναι τα γενόσημα φάρμακα, 1 στους 5 τα εμπιστεύεται, ενώ 83% δεν ζητά από τον ιατρό να δει αν το γενόσημο φάρμακο θα ήταν καλό στην περίπτωση της πάθησης του. Ενδιαφέρον έχει το στοιχείο ότι το 61% δεν γνωρίζει εάν υπάρχουν πιο φθηνά φάρμακα απ αυτά που του δίνει ο γιατρός του και το 44% δηλώνει οτι κάθε μήνα διαθέτει για υπηρεσίες υγείας και φάρμακα πάνω από 5% του εισοδήματος, με αυτούς που διαθέτουν για τον ίδιο λόγο πάνω από το 10% του εισοδήματός τους, να ξεπερνούν το 15%.
* Τα αποτελέσματα της πανελλαδικής έρευνας Hellas Health VΙ παρουσίασαν σήμερα ο Γιάννης Τούντας, διευθυντής του ΙΚΠΙ και του Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας και ο Κυριάκος Σουλιώτης, επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Υγείας της Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
Δεν υπάρχει δωρεάν υγεία στην Ελλάδα, ας μην κοροιδευόμαστε. Όποιος χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο, να κλείσει ραντεβού σε κάποιον γιατρό ή ακόμα χειρότερα να εγχειριστεί, γνωρίζει την ποιότητα της περίθαλψης...όταν φτάσει η σειρά σου μετά από ατέλειωτους μήνες που θα σου κλείσουν ραντεβού.
Καμία απολύτως λογική, να είσαι άρρωστος σήμερα και να θες να πας στον γιατρό ή να νοσηλευτείς και να σου κλείνουν ραντεβού 8 και 10 μήνες μετά.
Απέτυχε οικτρά και το δωρεάν σύστημα υγείας στην Ελλάδα, όπως αποτύχαμε και σε όλα τα άλλα. Αν είσαι φτωχός, δεν θα είσαι και υγιής.
Ναι, αν έχεις αμυγδαλίτιδα ή κάτι άλλο σχετικά ελαφρύ το σύστημα υγείας σε στέλνει αναγκαστικά λόγω καθυστερήσεων σε ιδιώτες.
Για τους ανθρώπους όπως εγώ όμως, που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας το δημόσιο σύστημα υγείας είναι σωτήριο και αναντικατάστατο. Είναι κρίμα να απαξιώνεται έτσι.
Έχω νοσηλευτεί σε ιδιωτικές κλινικές και σε δημόσια νοσοκομεία (Γενικό Κρατικό και Σισμανόγλειο, τόσο στα επείγοντα όσο και σε θάλαμο).
Στα ιδιωτικά υπάρχει καθαριότητα, ευγένεια, ανέσεις, πολιτισμένοι νοσοκόμοι αλλά ταυτόχρονα το κόστος είναι μεγάλο και τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση συνέβησαν λάθη και παραβλέψεις.
Στα δημόσια με μηδενικό ή ελάχιστο κόστος προσφέρονται ιατρικές υπηρεσίες που είναι τουλάχιστον εφάμιλες με αυτές των ιδιωτικών, κάτω από πολύ δυσχερέστερες συνθήκες.
Ίσως εχω τύχει σε καλούς γιατρούς. Ποτέ δε μου έχει ζητηθεί φακελάκι. Η φιλοτιμία, η σχολαστικότητα και η κατάρτιση των γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία όπου έχω νοσηλευτεί με εντυπωσιάζουν κάθε φορά. Στην περίπτωσή μου πραγματικά έψαξαν τα πάντα.
Δεν καταλαβαίνω γιατί μας αρέσει να απαξιώνουμε σε αυτό το βαθμό το δημόσιο σύστημα υγείας. Υπάρχει σαπίλα, υπάρχουν και προβλήματα, δεν είναι τέλειο αλλά λειτουργεί σε αξιοσημείωτο βαθμό δεδομένων των προβλημάτων του.
Προσωπικά νιώθω ευγνωμοσύνη που ζω στην Ελλάδα με το προβληματικό δημόσιο σύστημα υγείας της και όχι στις ΗΠΑ όπου συγγενείς μου με αντίστοιχα προβλήματα υγείας χάσαν τις οικονομίες μιας ζωής για να ανταπεξέλθουν στη θεραπεία τους.