Ο Αντώνης Συκάρης μιλά για τη φονική ανάβαση στα Ιμαλάια: «Πέντε μέλη της αποστολής χάθηκαν»

Ο Αντώνης Συκάρης μιλά για τη φονική ανάβαση στα Ιμαλάια: «Πέντε μέλη της αποστολής χάθηκαν» Facebook Twitter
ΑΠΕ-ΜΠΕ
0

Ο Έλληνας ορειβάτης Αντώνης Συκάρης μίλησε για την περιπέτεια της αποστολής του στην κορυφή Κ2 των Ιμαλαΐων με υψόμετρο 8.611 μέτρων.

Ο έμπειρος ορειβάτης μοιράστηκε τον πόνο της απώλειας πέντε έμπειρων συντρόφων του κατά την ανάβασή τους στην «κορυφή της ερημιάς».

«Θεωρείται το πιο δύσκολο βουνό του κόσμου. Η μεγάλη δυσκολία αυτής της κορυφής έγκειται στο γεγονός πως δεν υπάρχει πρόσβαση με πεζοπορία. Πρόκειται για έναν τεράστιο βράχο με "άγρια" αναρρίχηση πάνω στον πάγο στη βορεινή πλευρά του που είναι μόνιμα εκτεθειμένη στα στοιχεία της φύσης και με θερμοκρασίες μόνιμα στους -40 βαθμούς. Aν υπάρχει και αέρας η θερμοκρασία πέφτει ακόμα και κάτω από τους -60 βαθμούς Κελσίου. Το μεγάλο υψόμετρο, η τεχνική δυσκολία και οι χαμηλές θερμοκρασίες που σε εξασθενούν και σου δημιουργούν δίψα και πείνα σε τελειώνουν. Δε μπορείς να σταθείς πουθενά λόγω της μεγάλης κλίσης. Αν φύγεις πέφτεις στο χάος. Έτσι έπεσαν σε χαράδρες δύο σύντροφοί μου. Είναι αδύνατον να αντέξεις» είπε ο Αντώνης Συκάρης στον ιστότοπο «Έθνος».

«Δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο»

Ο εξοπλισμός που έφερε μαζί ήταν ο καλύτερος από όλους τους ορειβάτες που συμμετείχαν στην αποστολή.

«Εχω ανέβει σε πολλές κορυφές των Ιμαλαΐων αλλά αυτό το πράγμα δεν το είχα ξαναζήσει. Η στολή μου ήταν ειδικά κατασκευασμένη από Αμερικανούς και Ιταλούς. Αντέχει σε θερμοκρασίες και -43 βαθμούς Κελσίου με την προϋπόθεση πως δεν πρέπει να είναι ακίνητος. Με τον αέρα που υπήρχε η αίσθηση ήταν πολύ κάτω από τους -60 βαθμούς. Είναι θέμα λίγων λεπτών να παγώσεις ή να πάθεις ανεπανόρθωτη ζημιά. Για αυτό εκτιμώ πως οι τρεις αγνοούμενοι ορειβάτες δυστυχώς φαίνεται πως θα μείνουν για πάντα πάνω πάνω στο Κ2».

«Ακόμα και αν ζούσα θα μου έκοβαν τα πόδια»

Στα 7.440 μέτρα υψόμετρο ο Συκάρης αποφασίζει να σταματήσει την ανάβαση. Μία απόφαση, που όπως αποδείχθηκε του έσωσε τη ζωή. Ο ορειβάτης έπαθε κρυοπαγήματα στα πόδια και δεν ακολούθησε τους τρεις ορειβάτες που χάθηκαν: «Είχαμε φτάσει στα 7.440 μέτρα. Οι περισσότεροι χάσαμε τον εξοπλισμό μας στην κακοκαιρία και το βράδυ είχαμε μόνο τρεις σκηνές για να χωρέσουμε όλοι. Έμεινα για περίπου 45 λεπτά εκτεθειμένος και εκεί έγινε η ζημιά. Επιχείρησα να βγάλω τις μπότες μου και εκεί είδα τα δάκτυλά μου μαυρισμένα. Ο Γερμανός Μπέχαρντ Λίπερτ έκανε το ίδιο και είχαν μαυρίσει τα πόδια του. Ο γιατρός μας είπε πως ακόμα και να καταφέρετε να ανέβετε στην κορυφή θα έχετε χάσει πολύτιμο χρόνο και θα πρέπει να σας κόψουν τα πόδια. Αυτό ήταν. Σε συνδυασμό με την πρόβλεψη του μετεωρολόγου πως ο καιρός θα αγριέψει περισσότερο και θα κάνει το βουνό απροσπέλαστο πήρα τη δύσκολη απόφαση να σταματήσω και να επιστρέψω. Οι τρεις συνέχισαν και χάθηκαν».

Μετείχε με ελικόπτερο σε πτήση αναζήτησης των τριών συντρόφων του

Ο Αντώνης Συκάρης με κρυοπαγήματα νοσηλεύτηκε σε στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης Σκαρντού του Πακιστάν και σε υψόμετρο 2.500 μέτρων, ενώ από την Δευτέρα μεταφέρθηκε στο Ισλαμαμπάντ όπου μάλιστα μετείχε και σε πτήση αναζήτησης των τριών συντρόφων του με ειδικό στρατιωτικό ελικόπτερο: «Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός του Πακιστάν έχουν δώσει εντολή στο στρατό να μη σταματήσουν τις έρευνες εάν θα δεν τους βρουν. Ο Αλί Σαντπάρα ήταν ένας θρύλος και το εγχείρημα του το παρακολουθούσε όλο το Πακιστάν. Είναι πρώτο θέμα στις ειδήσεις εδώ. Πέταξα με ελικόπτερο στα 7.500 μέτρα και όπως μου είπε ο πιλότος είναι η πρώτη φορά που ένα ελικόπτερο ανεβαίνει τόσο ψηλά και τόσο κοντά στο Κ2».

«Πέθανε στα χέρια μου»

«Είναι η πιο δύσκολη αποστολή που έχω κάνει και έχω ζήσει πρωτόγνωρα και δυνατά συναισθήματα. Από τους 19 της αποστολής έχασαν τη ζωή τους οι πέντε. Οι τρεις είναι αγνοούμενοι και οι δύο έχασαν τη ζωή τους μπροστά στα μάτια μου. Ο Ισπανός Σέρτζιο Μινκότε στις 16 Ιανουαρίου και ο Βούλγαρος Ατανάς Σκατόφ στις 5 Φεβρουαρίου. Επεσαν στο κενό ενώ ανεβαίναμε. Ο Μινκότε πέθανε στα χέρια μου. Είναι συγκλονιστικό. Δεν είχα ξαναζήσει τέτοιο πράγμα. Ο Σκατόφ έπεσε σε γκρεμό περίπου δύο χιλιομέτρων. Τώρα βρίσκομαι με τη γυναίκα του Σκατόφ. Εχει έρθει στο Πακιστάν για να παραλάβει τη σορό του. Ειλικρινά έχουν στερέψει τα λόγια» .

Πολιτισμός
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους

Εικαστικά / Μια μεγάλη εικαστική έκθεση αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος

Στη Βενετία και στο Palazzo Franchetti μια έκθεση αφηγείται την «περιπέτεια» ενός σημείου της γυναικείας ανατομίας που έχει κατανοηθεί και αναπαρασταθεί στην τέχνη, τη διαφήμιση, τη μόδα, σε όλους τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
NEWSROOM