Ο Γιώργος Λάνθιμος ανακοίνωσε ότι θα κάνει ένα διάλειμμα από τον κινηματογράφο μετά το «Bugonia», με το περιοδικό «New York Magazine» να κατατάσσει σε σχετική λίστα τις ταινίες του.
Το New York Magazine χαρακτηρίζει τον Γιώργο Λάνθιμο ως «μια από τις πιο απίθανες ιστορίες επιτυχίας του κινηματογράφου του 21ου αιώνα: ένας ιδιόρρυθμος οραματιστής του οποίου οι κωμωδίες και οι αλληγορίες ανταγωνισμού, εξουσίας και τρέλας έχουν αγκαλιαστεί ευρέως από τους Αμερικανούς θεατές και τους ψηφοφόρους των βραβείων».
Βετεράνος του πειραματικού θεάτρου που έγινε γνωστός μέσω του λεγόμενου «weird wave», ο Λάνθιμος έκανε αίσθηση στους παγκόσμιους σινεφίλ κύκλους με την ανησυχητική και σκοτεινά αστεία τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Κυνόδοντας», γράφει το περιοδικό για τον σκηνοθέτη.
«Με τη βία, το παραβατικό, όπως το χαρακτηρίζει το περιοδικό, σεξ και τη γενική εικόνα της αποτρόπαιας γονεϊκής σκληρότητας, η ταινία έμοιαζε με τον ορισμό ενός καινοφανους στιλ. Κι όμως, προτάθηκε αμέσως για Όσκαρ. Τράβηξε περισσότερα βλέμματα στα βραβεία καθώς ο Λάνθιμος άρχισε να γυρίζει ταινίες στα αγγλικά, με μεγαλύτερα μπάτζετ και με διεθνείς αστέρες όπως ο Κόλιν Φάρελ και η Έμμα Στόουν».
Ενώ μερικές από αυτές τις ταινίες είναι πιο προσιτές από τις προηγούμενες εγχώριες, καμία από αυτές δεν είναι σαν τις κλασικές, που γίνονται sold out.
Γιώργος Λάνθιμος: Η κατάταξη των ταινιών του
Στο νούμερο 10, το New York Magazine έχει την ταινία «Ο καλύτερος μου φίλος» του 2001. Μόνο στο εναρκτήριο πλάνο, η πρώτη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου μοιάζει έστω και ελάχιστα με οποιαδήποτε άλλη ταινία του. Το δυσοίωνο ντεμπούτο του «ανήκει» περισσότερο στον συν-σκηνοθέτη, τον Λάκη Λαζόπουλο, ο οποίος έγραψε το σενάριο και υποδύθηκε τον εαυτό του ως παντρεμένο εραστή που βυθίζεται σε κρίση μέσης ηλικίας αφού πιάνει τον φίλο του στο κρεβάτι με τη σύζυγό του, γράφει το New York Magazine.
Στην ένατη θέση, το περιοδικό κατατάσσει την «Κινέττα», παραγωγής 2005. Αυτός είναι ο Λάνθιμος που ξέρουμε, αν όχι ακόμα ο Λάνθιμος που αγαπάμε. Σε αντίθεση με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη, η δεύτερη, που σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο, είναι αναγνωρίσιμα, ακόμη και αναμφισβήτητα, ο ίδιος: ένα αινιγματικό δράμα για τρεις ανώνυμους αγνώστους, έναν αστυνομικό με πολιτικά (Κώστας Ξυκομηνός), έναν φωτογράφο (Άρης Σερβετάλης) και μια υπηρέτρια (Ευαγγελία Ράντου), που συναντιούνται για να εκτελέσουν μυστηριώδεις αναπαραστάσεις βίαιων εγκλημάτων σε μια μικρή ελληνική πόλη-θέρετρο, μέχρι που η γραμμή μεταξύ μίμησης και πραγματικότητας αρχίζει να θολώνει.
Αινιγματική σε βαθμό λάθους, η ταινία χρειάζεται μια μικρή αιωνιότητα για να διευκρινίσει τη φύση των σχέσεών της, εμπιστευόμενη στο κοινό να αναλύσει την αλήθεια από τα κρυπτογραφήματα, που μόλις και μετά βίας μιλούν. Η περιέργεια μετατρέπεται γρήγορα σε πλήξη, ενώ η ασταθής κίνηση της κάμερας στο χέρι αποδεικνύει ότι ενώ ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης έβρισκε γρήγορα τη φωνή του, εξακολουθούσε να βελτιώνει την τέχνη του.
Στην όγδοη θέση, βρίσκει τις «Ιστορίες Καλοσύνης», ταινία του 2024: Λιγότερο από ένα χρόνο μετά την ταινία «Poor Things», και μόλις τρεις μήνες αφότου η ταινία κέρδισε πολλά Όσκαρ, ο Λάνθιμος επανενώθηκε με την Έμμα Στόουν, τον Γουίλεμ Νταφόε και τη Μάργκαρετ Κουόλεϊ για ένα παραφρον τρίπτυχο, οργανωμένο γύρω από σχέσεις κυριαρχίας και υποτακτικότητας.
Στην έβδομη θέση, οι «Άλπεις», παραγωγή του 2011.
Μετά από αυτή τη διεθνή επιτυχία, ο Λάνθιμος κατέφυγε στην πιο υπνοβατική, λιγότερο ζοφερή, κωμική εκδοχή της προηγούμενης ταινίας του, «Κινέττα», για αυτή την σχετικά ίδια ιστορία μιας ομάδας αντισυμβατικών συμβούλων πένθους, που προσλήφθηκαν για να υποδυθούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα τα οποία είχαν πεθάνει.
Ο «Θάνατος του Ιερού Ελαφιού», ταινία παραγωγής του 2017, ακολουθεί τις «Άλπεις» στην έκτη θέση. Η «Εκλογή της Σόφι» συναντά το «Ακρωτήρι του Φόβου», το οποίο με τη σειρά του συναντά την ελληνική μυθολογία σε αυτό το θρίλερ με γιάπηδες, που «απειλούν» έναν πλούσιο, καταξιωμένο γιατρό (ο Κόλιν Φάρελ, που ξανασμίγει με τον Λάνθιμο αμέσως μετά τον Αστακό) του οποίου τα λάθη στο χειρουργείο επιστρέφουν, για να τον στοιχειώσουν.
Μπαίνοντας στην τελική πεντάδα, το περιοδικό New Yorker ξεχωρίζει κατά σειρά τον «Αστακό», το «Βουγονία» την «Ευνοούμενη», το «Poor Things» και, φυσικά, τον «Κυνόδοντα».
Με πληροφορίες από New York Magazine
