Άκις Βλουτής: Έργα από όνειρο και παιδικές μνήμες

Άκις Βλουτής: Έργα από όνειρο και παιδικές μνήμες Facebook Twitter
Ο Πατέρας είναι ένα σημαντικό έργο που περιλαμβάνει καταστάσεις πολύ δύσκολες για τον ανθρώπινο ψυχισμό αλλά και που, δι' ελέου και φόβου, επιφέρει την κάθαρσιν.
0

Με ένα βαρύ βιογραφικό που αριθμεί περισσότερες από 60 παραστάσεις, έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του ως ηθοποιός στο θέατρο του Λευτέρη Βογιατζή και στη συνέχεια σε παραστάσεις του Στάθη Λιβαθινού και έχοντας συνεργαστεί με μερικούς από τους σημαντικότερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες στην Ελλάδα, ο Άκις Βλουτής γίνεται φέτος ο «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ. Άνθρωπος χαμηλών τόνων, αλλά υψηλών απαιτήσεων, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε ένα έργο φτιαγμένο από όνειρο και παιδικές μνήμες.

 

— Πόσα χρόνια κάνετε θέατρο;

Παίζω θέατρο από το 1992. Είχα τη χαρά και την τύχη να συνεργαστώ από την αρχή με σημαντικούς ανθώπους του χώρου, όπως ο Λευτέρης Βογιατζής, ο Στάθης Λιβαθινός κ.ά. Από το 2008 και για μία δεκαετία ανέλαβα το Από Μηχανής Θέατρο. Κι εκεί έγιναν συνεργασίες με θεατρανθρώπους που εκτιμώ πολύ και που λάμπουν στον χώρο του θεατρικού πολιτισμού.


— Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο; Ποια εμπειρία σάς οδήγησε σε αυτή την επιλογή;

Στην αρχή ασυνείδητα και στη συνέχεια απολύτως συνειδητά, το θέατρο σε ωθεί να κάνεις βαθιά βουτιά προς τα μέσα, είναι ο δρόμος για την αυτογνωσία που, προσωπικά, ποτέ δεν με έχει προδώσει. Με κάθε έργο στο οποίο παίζω ή σκηνοθετώ η εικόνα της ζωής τούτης ανοίγει λίγο περισσότερο.

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι το κοινό μας παρακολουθεί σιωπηλά, σαν συνεπαρμένο. Δεν ακούγεται μιλιά στην αίθουσα όσο διαρκεί η παράσταση. Είναι πολύ συγκινητικό.


— Ηθοποιός ή σκηνοθέτης; Ποιον από τους δύο ρόλους προκρίνετε;

Ως ηθοποιός μετέχει κανείς σε ένα κομμάτι του έργου. Γίνεται ο χαρακτήρας, προσπαθεί να δει την πραγματικότητα του έργου μέσα από τα μάτια του ήρωα, υπερβαίνει την προσωπική του οπτική. Είναι γοητευτική και προκλητική διαδικασία να γίνεσαι κάθε βράδυ ένας άλλος. Η σκηνοθεσία, από την άλλη πλευρά, έχει μια ολότητα, προϋποθέτει ένα συνολικό όραμα που αφορά όλες τις πτυχές της δουλειάς. Τον σκηνοθέτη τον αφορούν όλοι οι ρόλοι εξίσου, καθώς επίσης ο ήχος, το φως και η συνολική ατμόσφαιρα. Τα τελευταία δύο χρόνια που σκηνοθετώ τον εαυτό μου έχω εκπλαγεί πολύ ευχάριστα με τη διαδικασία. Γι' αυτό και σκοπεύω να συνεχίσω και τα δύο.


— Τι σας δίδαξε η μέχρι τώρα εμπειρία σας στον χώρο;

Ότι διατελώ αεί διδασκόμενος και ότι στο θέατρο όλα αρχίζουν εκ νέου με κάθε έργο.

Άκις Βλουτής: Έργα από όνειρο και παιδικές μνήμες Facebook Twitter
Στην παράσταση με τη Δήμητρα Χατούπη.


— Πώς μεταφράζεται οικονομικά η επιλογή «κάνω σοβαρό θέατρο»; Απαιτεί θυσίες;

Μόνο θυσίες απαιτεί. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, που οι Έλληνες έχουν πληγεί σοβαρότατα από τη συνεχιζόμενη οικονομική δυσπραγία, το θέατρο ρεπερτορίου αγωνίζεται να σταθεί. Και, ευτυχώς, στέκεται.


— Νίκες - ήττες της δουλειάς σας;

Ούτε νίκες ούτε ήττες. Ένα θερμό χειροκρότημα και μέσω αυτού η επαναφορά στη σκηνή για τρεις και τέσσερις αυλαίες είναι για μένα πραγματική χαρά.


— Σας βλέπουμε πάντα σε σημαντικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας. Γιατί ο «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ φέτος και όχι κάποιο άλλο έργο;

Ο «Πατέρας» είναι ένα σημαντικό έργο που περιλαμβάνει καταστάσεις πολύ δύσκολες για τον ανθρώπινο ψυχισμό αλλά και που, δι' ελέου και φόβου, επιφέρει την κάθαρσιν. Το δικό μας ανέβασμα το βασίζουμε πολύ στο κείμενο του Στρίντμπεργκ, γιατί οι αλήθειες του είναι πανανθρώπινες. Όμως δεν θα είναι το μοναδικό έργο για φέτος...


— Πώς αντιδρά το κοινό στο έργο; Τι πιστεύετε ότι αφήνει στην ψυχή των θεατών σας;

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι το κοινό μας παρακολουθεί σιωπηλά, σαν συνεπαρμένο. Δεν ακούγεται μιλιά στην αίθουσα όσο διαρκεί η παράσταση. Είναι πολύ συγκινητικό.

Άκις Βλουτής: Έργα από όνειρο και παιδικές μνήμες Facebook Twitter
Άκις Βλουτής και Λουκία Πιστιόλα


— Σε μια εποχή τόσο δύσκολη, που όλοι αναζητούν ψυχαγωγία, γιατί πιστεύετε ότι το κοινό επιλέγει να δει τον «Πατέρα»;

Γιατί το κοινό μάλλον δεν μπαίνει σε φόρμες. Κάποιοι, μάλλον πολλοί, ψυχαγωγούνται με λιγότερο εύπεπτα έργα.


— Συνδυάζεται ένα τόσο απαιτητικό επάγγελμα με μια ισορροπημένη καθημερινή ζωή;

Μα, μόνο με μια ισορροπημένη ζωή μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να δημιουργήσει κάποιος. Σε κλίμα ασφάλειας και αγάπης στην καθημερινότητά του. Αλλιώς, πώς;


— Ποια όνειρα έχετε για το μέλλον;

Όπως συνηθίζω να λέω, όνειρα από την αστερόσκονη που είμαστε φτιαγμένοι εμείς οι άνθρωποι: να ζω όμορφα, να δημιουργώ, να κάνω καλό θέατρο, να γίνομαι καλύτερος ή σοφότερος –το ίδιο κάνει– άνθρωπος μέσω αυτού.

Info

Αύγουστος Στρίντμπεργκ

O Πατέρας

Θέατρο Άλφα

Πατησίων 37

Παρασκευή, Σάββατο 21:00 & Κυριακή 19:00

 

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι «Όρνιθες» του Νίκου Καραθάνου επιστρέφουν στη Στέγη - Οι συντελεστές μιλούν για την ανανεωμένη παράσταση

Θέατρο / Οι «Όρνιθες» του Νίκου Καραθάνου επιστρέφουν στη Στέγη - Οι συντελεστές μιλούν για την ανανεωμένη παράσταση

Όσα ειπώθηκαν στην εκδήλωση για την εξαιρετικά επιτυχημένη παράσταση που παρουσιάζεται με ανανεωμένη διανομή, στις 29 και 30/12, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, προτού ταξιδέψει στο Σαντιάγκο της Χιλής.
THE LIFO TEAM
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Να φοβηθώ τι; Μήπως πουν ότι ήμουν χάλια στον Άμλετ; Μα, θα το πουν!»

Θέατρο / Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Να φοβηθώ τι; Μήπως πουν ότι ήμουν χάλια στον Άμλετ; Μα, θα το πουν!»

Ο αγαπημένος ηθοποιός αναλαμβάνει στα 40 του να υποδυθεί για πρώτη φορά τον «Άμλετ», υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Κατερίνας Ευαγγελάτου, και δηλώνει έτοιμος, ακόμα και για μια μεγάλη αποτυχία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ευθύμης Μπαλαγιάννης: «Η απόσταση και η ταύτιση με έναν ρόλο είναι ένα λεπτό σχοινί»

Οδηγός Θεάτρου / Ευθύμης Μπαλαγιάννης: «Η απόσταση και η ταύτιση με έναν ρόλο είναι ένα λεπτό σχοινί»

Ο Ευθύμης Μπαλαγιάννης αποδεικνύει συνεχώς πως το «μικρόβιο» του ηθοποιού εξελίχθηκε σε ταλέντο που έχουμε απολαύσει ήδη στις θεατρικές αλλά και τηλεοπτικές του εμφανίσεις.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ