Η νεο-ναζιστική ιδεολογία είναι γνωστό ότι διαδίδεται και μέσω της μουσικής. Σκληροπυρηνικά συγκροτήματα της μέταλ και σκληρής ροκ μουσικής σκηνής εξειδικεύονται σε τραγούδια ύμνους για τον Χίτλερ, αλλά και καλούν σε ρατσιστική βία. Πρόκειται για τραγούδια που απαγορεύονται στη Γερμανία να ακουστούν σε συναυλίες που συμμετέχουν ανήλικοι.
Η αστυνομία δυσκολεύεται συνήθως να τα εντοπίσει. Τελευταία η Υπηρεσία Καταπολέμησης του Εγκλήματος της Σαξονίας, όπως γράφει ο Σκάι, έχει δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που μπορεί κανείς πιο εύκολα να εντοπίσει αυτήν την απαγορευμένη μουσική. Το πρόγραμμα χρησιμοποιεί ένα εργαλείο από τις εφαρμογές του κινητού, το λεγόμενο "ακουστικό αποτύπωμα". Με τη βοήθεια ενός αλγόριθμου γίνεται η επεξεργασία ορισμένων χαρακτηριστικών συχνοτήτων. Το κάθε τραγούδι αποκτά ένα στοιχείο αναγνώρισης που το κάνει μοναδικό – όπως τα δαχτυλικά αποτυπώματα του ανθρώπου. Το πρόγραμμα λειτουργεί ήδη με το όνομα Nazi – Shazam. Με τη βοήθεια της εφαρμογής κάποιος κρατά το κινητό του κοντά στο ηχείο και σε μερικά λεπτά εμφανίζεται ο τίτλος του τραγουδιού. Με αυτόν τον τρόπο στο μέλλον η αστυνομία θα κινείται, όταν εξελιχθεί το πρόγραμμα.
Για το ποια τραγούδια παίρνουν αυτό το στοιχείο αναγνώρισης, αποφασίζει η Ομοσπονδιακή Αρχή Εξέτασης Μέσων, από τα οποία κινδυνεύουν τα παιδιά. Για την ώρα περιλαμβάνει 1128 τίτλους κομματιών με νεοναζιστικό περιεχόμενο. «Κάθε χρόνο προστίθενται άλλοι 100 νέοι τίτλοι», λέει η Έλκε Μόνσεν-΄Ενγκμπερντινγκ, επικεφαλής της υπηρεσίας. Θεωρεί εξαιρετικά επικίνδυνα τέτοια τραγούδια που επιδρούν πολύ πιο άμεσα και επηρεάζουν κυρίως νεαρά άτομα.
Μουσική ως "ναρκωτικό" για την είσοδο νεαρών ατόμων στην ακροδεξιά σκηνή; Για τον Ντάνιελ Κέλερ, διευθυντή του Ινστιτούτου Μελετών Ριζοσπαστικών Κινήσεων στο Βερολίνο αποτελεί μονομερή θεώρηση. Τελικά, όπως λέει, υπάρχουν κι άλλα μέσα, όπως βιντεοπαιγνίδια, chatrroms και μέσα κοινωνικής δικτύωσης που είναι πολύ πιο επικίνδυνα ως «πύλη εισόδου» στα ακροδεξιά κυκλώματα, παραδέχεται ωστόσο, ότι και η μουσική παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Για τις έρευνές του ο Κέλερ μίλησε με πολλούς πρώην ναζιστές που του επιβεβαίωσαν πως η πρώτη επαφή με αυτούς τους κύκλους γίνεται μέσω της μουσικής. Ο Ράινερ Βέντ, από το συνδικάτο των αστυνομικών ελπίζει το πρόγραμμα να γίνει καθημερινό εργαλείο βοήθειας του αστυνομικού. Αντίθετα ο Ντάνιελ Κέλερ χαιρετίζει μεν την χρήση εφαρμογών εναντίον των ακροδεξιών, "αλλά στην εποχή του διαδικτύου ένας κλασσικός κατάλογος με τραγούδια αποτελεί αναχρονισμό".
σχόλια