Αλλιώτικα αλλά απνευστί / Τόπο στα Νιάτα, 3

Αλλιώτικα αλλά απνευστί / Τόπο στα Νιάτα, 3 Facebook Twitter
Ιάκωβος Ανυφαντάκης
0

1. Χαμός στην Πουλχερίας: Νεκροί και τραυματίες σε κάθε κεφάλαιο. Βία και πίκρα και χιούμορ σε κάθε σελίδα. Καταιγιστικός ρυθμός σε κάθε παράγραφο. Σπιρτάδα και κλείσιμο του ματιού σε κάθε πρόταση. Κάνεις μια έτσι, φραπ, και αρχίζεις να διαβάζεις κι έχεις ταξιδέψει απ' τα Εξάρχεια στη Βέροια, και από το πατατράκ σε μια εκ νέου εύθραυστη γαλήνη μέσα σε μερικές ημέρες και σε 129 σελίδες. Μεσολαβούν ακρωτηριασμοί, μπουνίδια, πιστολίδια, απειλές, εκβιασμοί, κυνηγητά, έρωτες που σβήνουν την αυγή, ένας τρελός τραχύς και ταχύς χαμός.

2. Slow Emotion: Όλα γίνονται με τη βραδύτητα μιας μνήμης, που είτε λειτουργεί είτε όχι δεν προκαλούνται κοσμοϊστορικά πράγματα. Όλα γίνονται σε αργή κίνηση, σε slow motion, διότι αργή είναι και η συγκίνηση, διότι έχουμε slow emotion. Τα πάθη είναι ανύπαρκτα, δεν έχουν καν αυτοκτονήσει, όπως σ' εκείνο το παλιό ποίημα («Τα πάθη αγκαλιασμένα αυτοκτονούν»), και δεν αυτοκτονούν διότι δεν έχουν καν υπόσταση ώστε να τη χάσουν αυτοκτονώντας. Παράδοξο ενδεχομένως, αλλά αληθινό: όλη αυτήν τη βραδύτητα συγκινήσεων και την ανυπαρξία παθών τη διαβάζεις λες και διαβάζεις όχι Μαρσέλ Προυστ ή Χένρι Τζέιμς, αλλά Ντάσιελ Χάμετ ή Τζο Νέσμπο.

3. Οι δύο συγγραφείς: Ο Στέλιος Παπαγρηγορίου (Ηράκλειο Κρήτης, 1983) καταβροχθίζει εξεπίτηδες αστυνομικά της κακιάς ώρας σαν τον ήρωα του μυθιστορήματος Arab Jazz που μας δώρισε δυναμικά ο Καρίμ Μισκέ (εκδ. Πόλις) και βλέπει απανωτές βιντεοταινίες όπως ο Κουέντιν Ταραντίνο, ενώ ο απολύτως συνομήλικος και σύντεκνος Ιάκωβος Ανυφαντάκης (Ηράκλειο Κρήτης, 1983) θα προτιμήσει να εντρυφήσει στις παρατεταμένες μελωδικές ανάσες του Χένρι Τζέιμς και στις λεκτικές μαρμαρυγές της πρόζας του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ.

Στέλιος Παπαγρηγορίου - Οι σημαίες δεν ανεμίζουν τη νύχτα. Εκδόσεις Νεφέλη. Σελίδες: 1294. Τα δύο βιβλία: Ο Παπαγρηγορίου υπογράφει το ενάτης κατηγορίας παρανουάρ χαρτοπολτοαστυνομικό της δεκάρας Οι σημαίες δεν ανεμίζουν τη νύχτα (εκδ. Νεφέλη). Ο ήρωας είναι χαμένος από χέρι, και από δάχτυλο. Αυτοφωράκιας είναι, ένα «επάγγελμα» του κακού χαμού, που άλλωστε τείνει να εκλείψει, όπως αυτό του αβανταδόρου στους παπατζήδες. Και, φυσικά, μπλέκει. Και, φυσικά, χρωστάει. Και, φυσικά, του κόβουν το ένα δάχτυλο, έτσι, για προειδοποίηση. Ο Φινλανδός σωματέμπορας, κακοποιός, πρύτανης της άγριας νύχτας κι ένα σωρό άλλα, Μίκα Τανάλια! Και ο Κώστας Κοβαλένκο, όπως είναι το όνομα του αυτοφωράκια μας, παίρνει ανάποδες και, έτσι για την αλητεία, κλέβει μια σούπερ ακριβή Μερσεντές του Μίκα Τανάλια και τα βάζει με όλη τη συμμορία σαν βλαμμένος και βγαλμένος από καμιά ταινία που αμέλησε να σκηνοθετήσει ο μέγας Ινδιανοτεξανός Σαμ Πέκινπα. Το τι ακολουθεί το διαβάζεις, φίλε αναγνώστη, με μάτια γουρλωμένα, μόνιμο σφιγμένο χαμόγελο και φραπεδιά όπως-και-δήποτε. Το διαβάζεις, επίσης, με αγάπη για τα αστυνομικά της πεντάρας και για τις ταινίες που, μακριά από κάθε έντεχνο άλλοθι, θέλουν να μας κάνουν να ταξιδέψουμε. Και τα καταφέρνουν.

Ιάκωβος Ανυφαντάκης - Αλεπούδες στην πλαγιά. Εκδόσεις Πατάκη. Σελίδες: 117Ο Ανυφαντάκης υπογράφει τη νουβέλα Αλεπούδες στην πλαγιά (εκδ. Πατάκη), μια λογοτεχνική ανάπτυξη σε τρία μέρη της φράσης «Κάποιοι γράφουν αυτό που τους λείπει. Άλλοι γίνονται αυτό που διαβάζουν». Με οργανωμένη μαεστρία, ο συγγραφέας περιπλανιέται στα πάθη τα σχεδόν ανύπαρκτα μιας παρέας παλιών συμφοιτητών στη Γερμανική Φιλολογία που, ως φαίνεται, έζησαν και ζουν στις ρωγμές του χρόνου, στη σκιά ενός συμπαγούς τοίχου από καθήκοντα και υποχρεώσεις, ενός τοίχου που περιβάλλει ένα νεκροταφείο ονείρων, μιας μάντρας από παλιοσίδερα φιλοδοξιών. Κυκλοφορούν στα τρία μέρη των Αλεπούδων οι πολυσήμαντες μορφές του Χάινριχ Μπελ, του Τόμας Μαν, του Τόμας Μπέρνχαρντ, του Φίλιπ Ροθ, του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, αλλά η πραγματική πραγματικότητα στοιχειοθετείται από την ανημπόρια να υπερβούν κάποιοι άνθρωποι τον μικροαστικό επαρχιωτισμό, τη μιζέρια της μεταπτυχιακής ασημαντότητας, το τίποτα που στοιχειώνει τόσες και τόσες ζωές και ψυχές στις μέρες μας. Ευφυώς ο Ανυφαντάκης τοποθετεί τη δράση (!) της νουβέλας του στις παραμονές της μεγάλης κρίσης και κατάρρευσης, θυμίζοντάς μας ότι είχε προηγηθεί η διάβρωση των αξιών και, κυρίως, η από παντού δυσφήμηση κάθε τρόπου ζωής που λοξοκοίταζε προς τις αγέρωχες εκτινάξεις στο χάος του Αρθούρου Ρεμπό, προς τους οραματισμούς έστω και εντός καθημερινότητας του Άλεν Γκίνσμπεργκ, την ωραία τρέλα, τέλος πάντων, που σ' έστελνε από το καφενεδάκι της Σόλωνος στο κατάμαυρο μετα-πανκ μπαρ του Βερολίνου και ούτω καθεξής. Και αυτή η διάβρωση/δυσφήμηση είναι αυτό που επιχειρεί να καταγράψει, με αντονιονικά πλάνα μεταφερμένα στο χαρτί, ο Ανυφαντάκης.

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βιβλίο / Τα 5 πιο σημαντικά βιβλία του Μάριο Βάργκας Λιόσα

Η τελευταία μεγάλη μορφή της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας που πίστευε πως «η λογοτεχνία μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα» έφυγε την Κυριακή σε ηλικία 89 ετών. Ξεχωρίσαμε πέντε από τα πιο αξιόλογα μυθιστορήματά του.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
bernhard schlink

Πίσω ράφι / «Φανταζόσουν ότι θα έβγαινες στη σύνταξη ως τρομοκράτης;»

Το μυθιστόρημα «Το Σαββατοκύριακο» του Μπέρνχαρντ Σλινκ εξετάζει τις ηθικές και ιδεολογικές συνέπειες της πολιτικής βίας και της τρομοκρατίας, αναδεικνύοντας τις αμφιλεγόμενες αντιπαραθέσεις γύρω από το παρελθόν και το παρόν.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ