Γιατί οι αθλητές παθαίνουν κράμπες - Επιστήμονας εξηγεί

Γιατί οι αθλητές παθαίνουν κράμπες - Επιστήμονας εξηγεί Facebook Twitter
Φωτ.: Unsplash
0

Για τους αθλητές σε όλα τα αθλήματα, λίγες καταστάσεις είναι τόσο οδυνηρές όσο το να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον αγώνα ή την προσπάθεια λόγω μιας ξαφνικής μυϊκής κράμπας.

Αυτοί οι επώδυνοι, ανεξέλεγκτοι σπασμοί, γνωστοί ως μυϊκές κράμπες που σχετίζονται με την άσκηση- έχουν απογοητεύσει αθλητές, προπονητές και ερευνητές εδώ και δεκαετίες.

Οι επιστήμονες παραδοσιακά αποδίδουν τις κράμπες που προκαλούνται από την άσκηση σε αφυδάτωση ή ηλεκτρολυτικές ανισορροπίες. Ωστόσο, αυτή η θεωρία είχε αναπάντητα ερωτήματα.

Για παράδειγμα, πολλοί καλά ενυδατωμένοι αθλητές βιώνουν κράμπες, ενώ άλλοι που αγωνίζονται σε ζεστές, υγρές συνθήκες παραμένουν ανεπηρέαστοι.

Ένα αυξανόμενο σύνολο ερευνών αμφισβητεί αυτήν την εξήγηση καθώς διαφορετικές μεταβλητές επηρεάζουν την αθλητική απόδοση.

«Η εργασία της ομάδας μου έχει διαπιστώσει ότι συγκεκριμένες ιδιότητες των επιφανειών μπορούν να οδηγήσουν σε πρόωρη νευρομυϊκή κόπωση και απροσδόκητες μυϊκές κράμπες» τονίζει ο Michael Hales, επιστήμονας που μελετά αθλήματα.

Γιατί παθαίνουμε κράμπες

Όταν κάποιος παθαίνει κράμπα, σημαίνει πως η φυσιολογική ισορροπία μεταξύ των σημάτων στο νευρικό σύστημα που κατευθύνουν τους μύες να συστέλλονται και να χαλαρώνουν, διαταράσσεται. Οι μυϊκοί άξονες, οι οποίοι αντιλαμβάνονται το τέντωμα, αυξάνουν τον ρυθμό πυροδότησής τους.

Εν τω μεταξύ, η ανασταλτική ανάδραση από τα όργανα του τένοντα Golgi- ένα μέρος του νευρικού συστήματος στη διασταύρωση των μυϊκών ινών και των τενόντων- μειώνεται.

Με άλλα λόγια, οι μύες λαμβάνουν ανάμεικτα σήματα σχετικά με το αν θα συσταλούν ή θα χαλαρώσουν. Το αποτέλεσμα είναι η υπερβολική ενεργοποίηση των κινητικών νευρώνων που διεγείρουν τις μυϊκές ίνες σε μια παρατεταμένη, ακούσια συστολή, την κράμπα.

Πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι «οι επιφάνειες με άγνωστες ιδιότητες», μπορεί να επιταχύνει τη νευρομυϊκή κόπωση.

Οι επιφάνειες αλλάζουν τη μηχανική των μυών και των αρθρώσεών. Εάν το νευρομυϊκό σύστημα δεν είναι συνηθισμένο σε αυτές τις απαιτήσεις, η κόπωση μπορεί να εμφανιστεί πρόωρα και να «ανοίξει τον δρόμο» για να πάθει κανείς κράμπα.

Σε μια μελέτη, «η ομάδα μου και εγώ βρήκαμε μια διαφορά 13% στη μυϊκή δραστηριότητα μεταξύ των δρομέων που εκτελούν πεδία ποικίλης ακαμψίας και ελαστικότητας. Μια άλλη μελέτη από την ομάδα μου βρήκε μια διαφορά 50% στη δραστηριότητα των οπίσθιων μηριαίων μεταξύ των αθλητών που εκτελούν πανομοιότυπες ασκήσεις σε διαφορετικούς τύπους χλοοτάπητα».

Πέρα από τις μετρήσεις απόδοσης που αφορούν συγκεκριμένα αθλήματα, η έρευνα έχει δείξει εδώ και καιρό ότι η αλλαγή των ιδιοτήτων των επιφανειών παιχνιδιού αλλάζει τη μυϊκή ακαμψία, το φορτίο των αρθρώσεων και το εύρος κίνησης.

«Αυτές οι μεταβλητές επηρεάζουν άμεσα την κόπωση» επισημαίνει ο Hales.

Οι μύες που περνούν από πολλαπλές αρθρώσεις, όπως οι οπίσθιοι μηριαίοι, φαίνονται ιδιαίτερα ευάλωτοι σε διακυμάνσεις στις επιφάνειες, δεδομένου του κεντρικού τους ρόλου στο σπριντ και το τρέξιμο.

Μπορεί κανείς να προλάβει τις κράμπες κατά την άσκηση;

Εάν οι επιφάνειες παιχνιδιού επηρεάζουν την απόδοση, τότε η διαχείριση του τρόπου με τον οποίο αλληλεπιδρούν με τους παίκτες θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη των κράμπων.

Οι ερευνητές έχουν προτείνει την ανάπτυξη περιφερειακών βάσεων δεδομένων που καταγράφουν τα μηχανικά χαρακτηριστικά των επιφανειών στους αγώνες σε αθλήματα όπως το τένις.

Με αυτά τα δεδομένα, προπονητές και αθλητικοί οργανισμοί θα μπορούσαν να προσαρμόσουν τα περιβάλλοντα προπόνησης, μειώνοντας το σοκ από άγνωστες επιφάνειες.

«Σκεφτείτε μια ομάδα ποδοσφαίρου που προπονείται σε μαλακή επιφάνεια αλλά αγωνίζεται σε πιο σκληρή επιφάνεια. Χωρίς προετοιμασία, η αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιηθούν οι μύες τους μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρη κόπωση και κράμπες κατά τη διάρκεια του αγώνα» συμπληρώνει ο Michael Hales.

«Ενσωματώνοντας ασκήσεις που αναπαράγουν τον τρόπο με τον οποίο θα ενεργοποιηθούν οι μύες των αθλητών στο χλοοτάπητα του αγώνα, θα μπορούσε να βοηθηθεί η ομάδα να προετοιμαστεί καλύτερα για τις συνθήκες του παιχνιδιού» προσθέτει.

Ομοίως, μια ομάδα μπάσκετ που έχει συνηθίσει σε σκληρό ξύλο μπορεί να επωφεληθεί από προπονήσεις σε φθαρμένα ή μαλακά γήπεδα που προσομοιώνουν επερχόμενους εκτός έδρας χώρους.

«Το κλειδί είναι η συστηματική έκθεση. Η προετοιμασία σε επιφάνειες που αναπαράγουν ανταγωνιστικές απαιτήσεις εγκλιματίζει το νευρομυϊκό σύστημα, μειώνοντας τον κίνδυνο κόπωσης και ενδεχομένως μειώνοντας τον κίνδυνο κράμπας» εξηγεί.

Ο Hales καταλήγει πως η ενυδάτωση και η διατροφή παραμένουν απαραίτητες για την απόδοση «αλλά η συνεκτίμηση της προετοιμασίας, της πρόσφυσης των υποδημάτων και της προσαρμογής σε διαφορετικές επιφάνειες θα μπορούσε να βοηθήσει την αθλητιατρική να προχωρήσει προς μια πιο ολοκληρωμένη λύση για τις μυϊκές κράμπες που σχετίζονται με την άσκηση».

Με πληροφορίες από Science Alert

 
 
 
Τech & Science
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

VIOLOGIKA OPLA VIOTROMOKRATIA TEHNITI NOIMOSINI

Τech & Science / Βιοτρομοκρατία: Ερευνητές προειδοποιούν για επικίνδυνες παραλλαγές πρωτεϊνών μέσω τεχνητής νοημοσύνης

Ερευνητές προειδοποιούν για αυξανόμενες απειλές βιοτρομοκρατίας λόγω AI και συνθετικής βιολογίας, εντοπίζοντας κρίσιμη ευπάθεια σε λογισμικό βιοασφάλειας
LIFO NEWSROOM
Long Covid: Παιδιά και έφηβοι έχουν διπλάσιο κίνδυνο επιπλοκών μετά από δεύτερη μόλυνση

Τech & Science / Long Covid: Παιδιά και έφηβοι έχουν διπλάσιο κίνδυνο επιπλοκών μετά από δεύτερη μόλυνση

Μεταξύ των παθήσεων που σχετίζονται με τη long Covid στα παιδιά και τους έφηβους, η μυοκαρδίτιδα ήταν η πιο συχνή, με τον κίνδυνο να τριπλασιάζεται έπειτα από τη δεύτερη λοίμωξη Covid
LIFO NEWSROOM
Οι γυναίκες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης και ψύχωσης τις πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό

Τech & Science / Οι γυναίκες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης και ψύχωσης τις πρώτες εβδομάδες μετά τον τοκετό

Η μελέτη, που βασίστηκε σε σχεδόν 1,8 εκατομμύρια γεννήσεις στη Σουηδία, δείχνει ότι η ψυχική υγεία των γυναικών βελτιώνεται στην εγκυμοσύνη αλλά επιδεινώνεται αμέσως μετά τον τοκετό
LIFO NEWSROOM
«Ένας σύντροφος από κώδικα»: Πώς οι άνθρωποι κάνουν τους AI συνοδούς τους να μοιάζουν πραγματικοί

Τech & Science / «Ένας σύντροφος από κώδικα»: Πώς οι άνθρωποι κάνουν τους AI συνοδούς τους να μοιάζουν πραγματικοί

Από την επιλογή προσωπικότητας μέχρι τη δημιουργία fan art, οι χρήστες διαμορφώνουν οι ίδιοι τις σχέσεις τους με chatbots, δημιουργώντας δεσμούς που θυμίζουν ανθρώπινες σχέσεις
LIFO NEWSROOM