Κρατούμενος επί περισσότερες από 100 ημέρες, χωρίς να του έχει απαγγελθεί κατηγορία και υπό τη διαρκή απειλή απέλασης, ο Παλαιστίνιος φοιτητής και ακτιβιστής Μαχμούντ Χαλίλ δηλώνει βέβαιος ότι, από την πρώτη στιγμή, πίστευε πως θα δικαιωνόταν.
Σε συνέντευξή του στη Κριστιάν Αμανπούρ του CNN, ο Μαχμούντ Χαλίλ -που πλέον έχει επιστρέψει στην οικογένειά του- περιγράφει τους μήνες που πέρασε σε κέντρο κράτησης της Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Τελωνείων των ΗΠΑ (ICE), μιλώντας για τον ψυχικό πόνο που βίωσε, όταν του αρνήθηκαν την άδεια να παραστεί στη γέννηση του γιου του.
«Ήταν μια πολύ, πολύ απάνθρωπη εμπειρία, για κάποιον που δεν κατηγορήθηκε για κανένα έγκλημα», δήλωσε ο Μαχμούντ Χαλίλ, ο οποίος διαθέτει πράσινη κάρτα και σε βάρος του δεν είχαν απαγγελθεί ποινικές ή αστικές κατηγορίες.
Η κράτησή του προκάλεσε ευρύ κύμα οργής σε ολόκληρες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Την Πέμπτη, οι δικηγόροι του υπέβαλαν αγωγή κατά της κυβέρνησης Τραμπ, διεκδικώντας αποζημίωση 20 εκατομμυρίων δολαρίων. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, ο Μαχμούντ Χαλίλ φυλακίστηκε, διώχθηκε και στοχοποιήθηκε ως αντισημίτης, καθώς η κυβέρνηση επιχείρησε να τον απελάσει εξαιτίας της συμμετοχής του στις φοιτητικές διαμαρτυρίες κατά του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα. Εκπρόσωπος του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς του Χαλίλ «παράλογους».
Η σύλληψή του έξω από το διαμέρισμά του, στην πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου Κολούμπια, στη Νέα Υόρκη, τον περασμένο Μάρτιο, την ώρα που επέστρεφε στο σπίτι του από δείπνο με τη σύζυγό του, είχε χαρακτήρα «απαγωγής», όπως δήλωσε στην Αμανπούρ.
Όπως αφηγήθηκε, πράκτορες με πολιτικά τον ακολούθησαν μέχρι το λόμπι του κτιρίου και απείλησαν τη σύζυγό του με σύλληψη αν δεν απομακρυνόταν από κοντά του. Το CNN είχε ήδη αποκαλύψει ότι οι πράκτορες της ICE δεν διέθεταν ένταλμα τη στιγμή της σύλληψης.
Ο Χαλίλ ήταν ένας από τους πρώτους σε μια σειρά συλλήψεων φιλοπαλαιστινίων φοιτητών με έντονη δημοσιότητα, καθώς η κυβέρνηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ είχε ξεκινήσει εκστρατεία καταστολής του αντισημιτισμού στα αμερικανικά πανεπιστήμια. Ο 30χρονος Χαλίλ, που γεννήθηκε σε προσφυγικό καταυλισμό στη Συρία και αποφοίτησε από το Κολούμπια, είχε αναδειχθεί σε βασικό διαπραγματευτή των φιλοπαλαιστινίων διαδηλωτών του πανεπιστημίου.
Αμέσως μετά τη σύλληψή του, μεταφέρθηκε στο Νιου Τζέρσεϊ, ακολούθως στο Τέξας και τελικά σε κέντρο κράτησης της ICE στη Λουιζιάνα — περισσότερα από 1.000 μίλια μακριά από τη σύζυγό του, η οποία ήταν τότε οκτώ μηνών έγκυος.
«Με μετέφεραν κυριολεκτικά από το ένα μέρος στο άλλο, σαν αντικείμενο», θυμήθηκε, αναφερόμενος στις συνεχείς μετακινήσεις του. «Ήμουν αλυσοδεμένος όλη την ώρα», είπε.
Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει, οι δύσκολες συνθήκες δεν κάμψαν ποτέ το ηθικό του. «Από τη στιγμή που με συνέλαβαν, ήξερα ότι τελικά θα νικούσα», είπε. «Αυτό που απλώς έκανα ήταν να διαμαρτυρηθώ για μια γενοκτονία».
Το Ισραήλ έχει επανειλημμένα απορρίψει τους ισχυρισμούς ότι ο πόλεμός του στη Γάζα συνιστά γενοκτονία.
Ο Χαλίλ περιέγραψε ως σχεδόν «μη βρώσιμο» το φαγητό στο κέντρο της ICE στη Λουιζιάνα. Όταν του σέρβιραν κρέας που του προκάλεσε εμετό, στράφηκε σε χορτοφαγική διατροφή, όπως είπε. Το κέντρο ήταν παγωμένο και, σύμφωνα με τον ίδιο, τα συνεχή αιτήματα για κουβέρτες αγνοούνταν.
«Τη στιγμή που εισέρχεστε σε τέτοιες εγκαταστάσεις της ICE, τα δικαιώματά σας κυριολεκτικά παραμένουν έξω», είπε στην Αμανπούρ.
Η υπηρεσία δηλώνει ότι η κράτηση δεν είναι τιμωρητικού χαρακτήρα. Η εταιρεία GEO Group, που διαχειρίζεται την εγκατάσταση όπου κρατήθηκε ο Χαλίλ, έχει αρνηθεί κάθε κατηγορία για κακομεταχείριση.
Η κυβέρνηση Τραμπ έχει ισχυριστεί ότι οι ενέργειες του Χαλίλ συνιστούν απειλή για την πολιτική της στην αντιμετώπιση του αντισημιτισμού. Οι δικηγόροι του απορρίπτουν κατηγορηματικά αυτόν τον ισχυρισμό.
Η κυβέρνηση τον κατηγόρησε -χωρίς να παρουσιάσει αποδείξεις- ότι υποστηρίζει τη Χαμάς και ζήτησε την απέλασή του, επικαλούμενη ότι δεν αποκάλυψε υποτιθέμενους δεσμούς με δύο οργανισμούς κατά τη διαδικασία αίτησής του για μόνιμη διαμονή. Οι συνήγοροί του χαρακτηρίζουν τον ισχυρισμό αυτόν «ανίσχυρο».
Ο Χαλίλ δήλωσε στην Αμανπούρ ότι οι κατηγορίες της κυβέρνησης Τραμπ ήταν «παράλογες». «Θέλουν να συγχέουν οποιαδήποτε ομιλία για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων με ομιλία που υποστηρίζει την τρομοκρατία, κάτι που είναι εντελώς λάθος», είπε.
«Είναι ένα μήνυμα ότι θέλουν να με χρησιμοποιήσουν ως παράδειγμα - ότι, ακόμα κι αν είσαι νόμιμος κάτοικος... θα βρούμε έναν τρόπο να σε κυνηγήσουμε, να σε τιμωρήσουμε, αν μιλήσεις ενάντια σε αυτό που θέλουμε».
Όπως δήλωσε στο Associated Press, εάν η αγωγή του κατά της κυβέρνησης Τραμπ τελεσφορήσει, σκοπεύει να μοιραστεί οποιοδήποτε ποσό διακανονισμού με άλλους ανθρώπους που στοχοποιήθηκαν στο πλαίσιο της «αποτυχημένης» -όπως τη χαρακτηρίζει- απόπειρας της κυβέρνησης Τραμπ να φιμώσει τη φιλοπαλαιστινιακή φωνή. Αντί χρηματικής αποζημίωσης, θα αποδεχόταν μια επίσημη συγγνώμη και αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής απέλασης.
Χαλίλ για τη γέννηση του γιου του: «Δεν μπορούσα να τον κρατήσω»
Μέσα στις δύσκολες συνθήκες κράτησης -το άθλιο φαγητό, το ψύχος, ο φόβος απέλασης- μία εμπειρία ξεχώρισε ως η πιο οδυνηρή: η απαγόρευση να παραστεί στη γέννηση του πρώτου του παιδιού.
Τον Μάιο, οι δικηγόροι του δήλωσαν ότι οι αξιωματούχοι στο κέντρο της Λουιζιάνα επικαλέστηκαν μια «γενική πολιτική επισκέψεων χωρίς φυσική επαφή» και αόριστες ανησυχίες για την ασφάλεια ως λόγους για την απόρριψη του αιτήματος.
«Μου λείπει η γέννηση του παιδιού μου. Νομίζω ότι ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου... Υποβάλαμε τόσα πολλά αιτήματα για να μπορέσω, να παρευρεθώ σε εκείνη τη στιγμή», είπε ο Χαλίλ. «Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να τους συγχωρήσω που μου στέρησαν αυτή τη στιγμή».
«Την πρώτη φορά που είδα το παιδί μου ήταν κυριολεκτικά μέσα από χοντρό γυαλί. Ήταν κυριολεκτικά μπροστά μου, περίπου πέντε εκατοστά μακριά μου... Δεν μπορούσα να τον κρατήσω». «Και όταν ήρθε η στιγμή να τον κρατήσω, ήταν με δικαστική εντολή, για να έχω μια ώρα... μαζί του».
Με πληροφορίες από CNN
