Ephemeral Party: Μια έκθεση εικαστικών σε ένα πάρκινγκ στη Βασιλίσσης Σοφίας

CHECK Έκθεση Ephemeral Party Facebook Twitter
Τρεις περφόρμερ οι οποίοι παίζουν ένα τρομακτικό παιχνίδι bingo ανά μία ώρα στην επιτελεστική δράση του Γιάννη Βαρελά. Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου
0

Τρία υπόγεια επίπεδα με έντονες αντιθέσεις μεταξύ φωτός και σκιάς. Ένας χώρος συμπαγής, αυστηρά οριοθετημένος από τον κάνναβο των θέσεων, με ογκώδη μηχανολογικά στοιχεία και κρυφές γωνιές. Ένα υποβλητικό σκηνικό που τονίζει την επαναληπτικότητα των καθημερινών κινήσεων, τη διάσταση της αναμονής μεταξύ της παύσης και της εκκίνησης. Τι συνθέτουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά; Ένα πάρκινγκ, σαν αυτά που όλοι ξέρουμε και όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει.

Οι χώροι στάθμευσης, τόσο αυτοί που λείπουν όσο και αυτοί που υπάρχουν, αποτελούν μόνιμο θέμα συζήτησης για τους Αθηναίους. Και τώρα, για τις επόμενες μέρες τουλάχιστον, ένας τέτοιος χώρος θα συζητηθεί έντονα για εντελώς άλλους λόγους από τους γνωστούς και συνηθισμένους. Γιατί η αντίθεση μεταξύ της αμετάβλητης όψης του και της προσωρινότητας της ανθρώπινης παρουσίας σε αυτόν θα αναδείξει την αίσθηση του εφήμερου που έγινε η αφορμή για να διαμορφωθεί το αφήγημα μιας έκθεσης. 

Λίγο πριν από την έναρξη της λειτουργίας του, το Carco Parking διοργανώνει την εικαστική ομαδική έκθεση Ephemeral Party, την πρώτη και τελευταία που θα πραγματοποιηθεί εκεί και θα διαρκέσει μόλις επτά ημέρες. Η έκθεση αυτή προέκυψε «ως απάντηση σε θεμελιώδη ερωτήματα γύρω από την τέχνη που υπάρχουν στη δημόσια σφαίρα. Στην Αθήνα υπάρχει τέχνη σε δημόσιους χώρους, κυρίως γλυπτά, αλλά δεν υπάρχει αρκετή σύγχρονη τέχνη.

Με τη συμμετοχή δεκαεννέα καλλιτεχνών και έργα φτιαγμένα με διάφορα μέσα και υλικά (ζωγραφική, γλυπτική, βίντεο, εικαστικές εγκαταστάσεις), ο χώρος του πάρκινγκ που επιλέχθηκε λόγω της δυναμικής του νοηματοδοτείται εκ νέου, υπενθυμίζοντάς ότι «η τέχνη μπορεί να αναδυθεί από τα πιο αναπάντεχα μέρη, είναι ανοιχτή, προσβάσιμη και απευθύνεται σε όλους, χωρίς περιορισμούς». 

Θα θέλαμε να βλέπουμε συχνότερα έργα σύγχρονης τέχνης –στο μέτρο του εφικτού– σε χώρους δημόσιας χρήσης, όπου συγκεντρώνεται το κοινό. Επιπλέον, μας ενδιέφερε το κοινό που πιθανώς δεν είναι εξοικειωμένο με τους χώρους τέχνης ή τα μουσεία. Αυτό το κοινό ίσως επισκεφτεί ευκολότερα μια έκθεση που γίνεται σε έναν χώρο που αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς του», όπως εξηγεί ο Φίλιππος Τσαγκρίδης Παναγόπουλος που είχε την ιδέα και την επιμελείται μαζί με την Κατερίνα Χατζή.

CHECK Έκθεση Ephemeral Party Facebook Twitter
Από αριστερά προς τα δεξιά: Απόστολος Γεωργίου (γεν. 1952), Χωρίς τίτλο, 2016, ακρυλικό σε καμβά, 40 x 50 εκ. - Χωρίς τίτλο, 1986, ακρυλικό σε καμβά, 169,5 x 175 εκ. Συλλογή Ειρήνης Παναγοπούλου. Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου

Με τη συμμετοχή δεκαεννέα καλλιτεχνών και έργα φτιαγμένα με διάφορα μέσα και υλικά (ζωγραφική, γλυπτική, βίντεο, εικαστικές εγκαταστάσεις), ο χώρος του πάρκινγκ που επιλέχθηκε λόγω της δυναμικής του νοηματοδοτείται εκ νέου, υπενθυμίζοντάς ότι «η τέχνη μπορεί να αναδυθεί από τα πιο αναπάντεχα μέρη, είναι ανοιχτή, προσβάσιμη και απευθύνεται σε όλους, χωρίς περιορισμούς». Και τα τρία υπόγεια επίπεδα του πάρκινγκ λειτουργούν ως αναπόσπαστο κομμάτι της έκθεσης, εντείνοντας έτσι τη δυναμική της, μια και το κοινό καλείται να περιπλανηθεί στον χώρο και να ανακαλύψει έργα κρυμμένα σε απρόσμενες γωνίες.

Εκτός από το να αναδείξει έναν καθημερινό χώρο δημόσιας χρήσης σε ζωντανό πεδίο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών, στόχος της έκθεσης είναι να προσφέρει μια αναστοχαστική ματιά στην έννοια του εφήμερου υπό το πρίσμα των ονείρων, του χρόνου και των αναμνήσεων. Έργα των Γιώργου Μπουζιάνη, Γιάννη Τσαρούχη και ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη συνομιλούν με μοντέρνους και σύγχρονους καλλιτέχνες της εγχώριας και διεθνούς σκηνής.

«Αρχικά, οι καλλιτέχνες που σκεφτόμασταν για το θέμα της έκθεσης ήταν κυρίως σύγχρονοι και μοντέρνοι. ‘Όμως τα έργα του Παναγιώτη Λουκά και της Μαλβίνας Παναγιωτίδη ήταν τόσο συγγενικά με το ποίημα του Καβάφη "Κεριά", που θελήσαμε να το συμπεριλάβουμε κι αυτό. Με αυτή την αφορμή ξεκίνησε η επιθυμία να γίνει αυτός ο διάλογος μεταξύ καλλιτεχνών.

Μετά, επιλέξαμε το έργο του Γιάννη Τσαρούχη λόγω της αγάπης που έτρεφε για τις νεότερες γενιές. Θελήσαμε να τον “φέρουμε σε επαφή” με κάποιους νεότερους που δεν έτυχε να συναντήσει. Τέλος, τον Γιώργο Μπουζιάνη, έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες εξπρεσιονιστές, θελήσαμε να τον συμπεριλάβουμε σε αυτή την έκθεση που εξερευνά τις συναισθηματικές καταστάσεις. Επιλέγοντας καλλιτέχνες από ένα μεγάλο εύρος γενεών, θέλαμε επίσης να δείξουμε την αντίθεση μεταξύ του εφήμερου της ανθρώπινης εμπειρίας και της αέναης τέχνης».

CHECK Έκθεση Ephemeral Party Facebook Twitter
Γιάννης Βαρελάς (γεν. 1977), Bingo Players, 2016, επιτελεστική δράση, διάρκεια 25’, Συλλογή Ειρήνης Παναγοπούλου. Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου
CHECK Έκθεση Ephemeral Party Facebook Twitter
Δαυίδ Σαμπεθάι (γεν. 1989), Empire of Sleep, 2021, ακρυλικά, κόλλα, χρωστικές, λάδι και λαδοπαστέλ σε καμβά 180x150 εκ. Ιδιωτική Συλλογή Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου
CHECK Έκθεση Ephemeral Party Facebook Twitter
Από αριστερά προς τα δεξιά: Γιώργος Μπουζιάνης (1885-1959), Δύο γυμνές φιγούρες, λάδι σε καμβά, 105x80 εκ., Συλλογή Ειρήνης Παναγοπούλου - Γιώργος Μπουζιάνης (1885-1959), Δύο Γυναίκες, 1955, λάδι σε κόντρα πλακέ, 485x56,5 εκ. - Γιώργος Μπουζιάνης (1885-1959) Μητέρα και Παιδί, περ.1925, λάδι σε καμβά, 59,5 x 74 εκ. Συλλογή Ειρήνης Παναγοπούλου. Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου

Στο πρώτο επίπεδο του πάρκινγκ, η έκθεση σκιαγραφεί το εφήμερο των ονείρων: από την επιτελεστική δράση του Γιάννη Βαρελά με τρεις περφόρμερ οι οποίοι παίζουν ένα τρομακτικό παιχνίδι bingo ανά μία ώρα και τα εξωπραγματικά πλάσματα του Robert Nava –«τα οποία έχουν μια φαινομενική “αφέλεια” που σε απελευθερώνει και σε τρομάζει συγχρόνως– μέχρι τα σουρεαλιστικά έργα των Κωνσταντίνου Κακανιά,  Δαυίδ Σαμπεθάι και Παναγιώτη Λουκά, οι επισκέπτες περιηγούνται σε κόσμους που ταλαντεύονται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης.

Στο δεύτερο επίπεδο, η έννοια του χρόνου και της ύπαρξης είναι παρούσα μέσω έργων που εξετάζουν τη ματαιότητα της ανθρώπινης εμπειρίας. Τα «Κεριά» του Καβάφη εισάγουν το κοινό στο παράδοξο της ανθρώπινης ύπαρξης και συνομιλούν με τη Μαλβίνα Παναγιώτιδη, τον Παναγιώτη Λουκά, την Ηλιοδώρα Μαργέλλου, την Ariana Papademetropoulos και τον Δημήτρη Γκέτση.

Στο τρίτο επίπεδο η έκθεση εστιάζει στο εφήμερο των αναμνήσεων. Σε διάλογο με τον Γιώργο Μπουζιάνη και τον Γιάννη Τσαρούχη τα έργα της Plum Cloutman –«καθημερινές σκηνές με σουρεαλιστικά στοιχεία που σε παρακινούν να τις κρυφοκοιτάξεις», μαζί με αυτά των Εμμανουήλ Μπιτσάκη, Απόστολου Γεωργίου, Στηβ Γιαννάκου, Χρύσας (Βαρδέα), Raed Yassin και του Max Hooper Schneider εξετάζουν την ευθραυστότητα της μνήμης και την κατασκευή των αναμνήσεων. «Η έκθεση “Ephemeral Party” είναι μια μοναδική ευκαιρία να δούμε μια εικαστική παρέμβαση σε έναν χώρο δημόσιας χρήσης, να προβληματιστούμε για τη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης και να αναρωτηθούμε για τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη μπορεί να ενσωματωθεί στην καθημερινότητά μας», καταλήγουν οι επιμελητές της.

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Χρύσα (Βαρδέα), Γιάννης Βαρελάς, Απόστολος Γεωργίου, Στηβ Γιαννάκος, Δημήτρης Γκέτσης,  Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, Κωνσταντίνος Κακανιάς, Παναγιώτης Λουκάς, Ιλιοδώρα Μαργέλλου, Εμμανουήλ Μπιτσάκης, Γιώργος Μπουζιάνης, Μαλβίνα Παναγιώτιδη, Δαυίδ Σαμπεθάι, Γιάννης Τσαρούχης, Plum Cloutman, Max Hooper Schneider, Robert Nava, Ariana Papademetropoulos, Raed Yassin

CHECK Έκθεση Ephemeral Party Facebook Twitter
Ηλιοδώρα Μαργέλλου (γεν. 1985), Sunset Goddesses (ATLAS), 2018, χειροποίητο κέντημα σε επιχρωματισμένο καμβά, χάντρες, κλωστή 24 καρατίων, διάμετρος: 20 εκ. - Can You See, 2021, χειροποίητο κέντημα σε επιχρωματισμένο καμβά, χάντρες, διάμετρος: 21 εκ. - You Are Happy, 2021 χειροποίητο κέντημα σε επιχρωματισμένο καμβά, χάντρες, διάμετρος: 21 εκ. - Healing, 2018, χειροποίητο κέντημα, 29 x 36 εκ. - Skinny Dip, 2019, χειροποίητο κέντημα, 28,5 x 34 εκ. Συλλογή Ειρήνης Παναγοπούλου Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου
CHECK Έκθεση Ephemeral Party Facebook Twitter
Κωνσταντίνος Κακανιάς (γεν. 1961), Χωρίς τίτλο, 2007, ακρυλικό σε καμβά 203 x 165 εκ. Συλλογή Ειρήνης Παναγοπούλου. Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου
CHECK Έκθεση Ephemeral Party Facebook Twitter
Παναγιώτης Λουκάς (γεν. 1975), Light Clouds, 2015, λάδι σε καμβά, 40x30 εκ. - Smoke, 2018 λάδι σε καμβά, 50x40 εκ. - All Three of Them, 2012, λάδι σε καμβά, 50x40 εκ. Φωτ.: Πηνελόπη Γερασίμου

Carco Parking
Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 35, Αθήνα (πλησίον Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης)

Διάρκεια έκθεσης: 11 Φεβρουαρίου - 17 Φεβρουαρίου
Εγκαίνια: 11 Φεβρουαρίου 2025: 17:00-23:00

Ώρες λειτουργίας: Τετ.-Παρ., Δευτ. 17:00-21:00, Σάβ.-Κυρ. 12:00-21:00

Ελεύθερη είσοδος

Πρόγραμμα της επιτελεστικής δράσης «Bingo Players» του Γιάννη Βαρελά

11/2/2025: 18.00, 19.30, 21.00, 22.30 
12/2/2025: 18.00, 19.30
13/2/2025: 18.00, 19.30
14/2/2025: 18.00, 19.30
15/2/2025: 13.00, 14.30, 17.00, 18.30, 20.00
16/2/2025: 13.00, 14.30, 17.00, 18.30, 20.00
17/2/2025: 18.00, 19.30

Performers: Χάρης Δήμος, Άγγελος Λόκος, Τάσος Νίκας

Συντελεστές
Συντονισμός παραγωγής: Κατερίνα Χατζή
Φωτισμός: The Show Solution
Φωτογράφιση έργων: Γιάννης Χατζηασλάνης, Πηνελόπη Γερασίμου
Μεταφορά και ανάρτηση έργων τέχνης: Move Art
Συντήρηση έργων τέχνης: Βασίλης Αργυράτος, Φωτεινή Φραγκάκη 
Ασφάλιση έργων τέχνης: DAES
Επιμέλεια κειμένων: Χριστίνα Πετκοπούλου
Γραφιστικός Σχεδιασμός: Ogust

Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Εικαστικά / Μυρτώ Ξανθοπούλου: «Έχω ψίχουλα, έχω τα περισσεύματα; Με αυτά θα δουλέψω»

Η γεννημένη στο Ελσίνκι καλλιτέχνιδα που κέρδισε το βραβείο Young Artist της φετινής Art Athina μιλάει για το έργο της που βασίζεται στην αίσθηση του κατεπείγοντος, στη χειρωνακτική εργασία και στη σχέση της με τη γλώσσα. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα «χρονικό της αναισθησίας» με έργα υψηλής δόνησης 

Εικαστικά / Κωνσταντίνος Λαδιανός: «Πού πήγε όλη αυτή η επιδεξιότητα των χεριών που είχαν οι παλιότεροι»

Η παράδοση, η αγιολογική γραμματεία και η λαϊκή μυθολογία συνυπάρχουν στον κόσμο του ταλαντούχου καλλιτέχνη, εμπλέκοντας το προσωπικό βίωμα με καθηλωτικές αλληγορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Εικαστικά / Ένας μνημειώδης φτερωτός ταύρος στο Μουσείο Ακρόπολης

Με το έργο του στον εξωτερικό χώρο του μουσείου ο Michael Rakowitz συνομιλεί με τα έργα της κλασικής αρχαιότητας και υπενθυμίζει τα μάταια ταξίδια ανθρώπων και πολιτιστικών αγαθών που «ξεσπιτώνονται».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Εικαστικά / Η Συλλογή Λέοναρντ Λόντερ θα δώσει το φιλί της ζωής στην αγορά της τέχνης;

Με πυρήνα της συλλογής του Λόντερ ένα από τα διασημότερα έργα του Κλιμτ, που εκτιμάται ότι η πώλησή του θα ξεπεράσει τα 150 εκατομμύρια δολάρια, η βραδιά της δημοπρασίας στον οίκο Sotheby’s φιλοδοξεί να προσελκύσει ξανά τους μεγάλους συλλέκτες. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζένη Μαρκέτου

Οι Αθηναίοι / Τζένη Μαρκέτου: «Οι καλλιτέχνες δεν έχουμε ανακαλύψει τον τροχό»

Στην Αμερική έμαθε πως η τέχνη είναι κοινωνική υπόθεση, πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στις γκαλερί. Η πρώτη της παρέμβαση σε δημόσιο χώρο, που προκάλεσε αντιδράσεις, της δίδαξε ότι ένα έργο οφείλει να μοιάζει σαν να υπήρχε πάντα εκεί. Με τη νέα της εγκατάσταση στο Μέγαρο Μουσικής μάς υπενθυμίζει ότι δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές της φύσης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σεπτέμβρης της Art Athina 2025

Εικαστικά / Art Athina 2025: Το τώρα και το μετά της σύγχρονης τέχνης

Ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, ψηφιακή τέχνη: Το ανάγλυφο του παγκόσμιου εικαστικού χάρτη έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την ελληνική και ξένη παραγωγή, και αναδεικνύεται στην ετήσια φουάρ που πραγματοποιείται ξανά στο Ζάππειο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Εικαστικά / Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης μετατρέπει το σπήλαιο του Πλάτωνα σε escape room

Με τo «Δωμάτιο Απόδρασης», μια εγκατάσταση ερευνητική και παιγνιώδη, βασισμένη στην ιδέα της φιλοσοφίας και την παραίσθηση του ψηφιακού κόσμου, θα μας εκπροσωπήσει στην 61η Μπιενάλε Βενετίας ο καταξιωμένος εικαστικός και αρχιτέκτονας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ