Η κυβέρνηση συνασπισμού της Ολλανδίας, υπό την ηγεσία του ακροδεξιού Κόμματος της Ελευθερίας (PVV) του Γκέερτ Βίλντερς, εξετάζει το ενδεχόμενο να στείλει αιτούντες άσυλο από την Αφρική, των οποίων οι αιτήσεις απορρίπτονται, στην Ουγκάντα, προκαλώντας αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, που χαρακτηρίζει το σχέδιο ως «ανεφάρμοστο».
Η υπουργός Εμπορίου και Ανάπτυξης της Ολλανδίας, Reinette Klever, κατά την επίσκεψή της στην Ουγκάντα, ανέφερε ότι η χώρα είναι «ανοιχτή» σε συζητήσεις, αν και οι λεπτομέρειες του σχεδίου παραμένουν ασαφείς.
Το σχέδιο φέρεται να περιλαμβάνει την αποδοχή από την Ουγκάντα αιτούντων άσυλο από διάφορες χώρες της Αφρικής, με αντάλλαγμα οικονομική αποζημίωση από την Ολλανδία. Ωστόσο, νομικές και πρακτικές προκλήσεις παραμένουν, με την κυβέρνηση να εξετάζει τις δυνατότητες εφαρμογής του.
Η Ουγκάντα ήδη φιλοξενεί 1,6 εκατομμύρια πρόσφυγες από γειτονικές χώρες, όπως το Σουδάν και το Κονγκό, γεγονός που καθιστά αβέβαιη τη συνεργασία της σε αυτό το σχέδιο. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγκάντας, Jeje Odongo, εξέφρασε τη διαθεσιμότητα της χώρας για διαπραγματεύσεις, ωστόσο ο υφυπουργός Εξωτερικών, Okello Oryem, σημείωσε ότι είναι απίθανο η Ουγκάντα να συμφωνήσει, τονίζοντας πως η χώρα δεν απελαύνει πρόσφυγες.
Το σχέδιο αυτό προκαλεί αντιδράσεις εντός της ολλανδικής κυβέρνησης λόγω των ανησυχιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ουγκάντα, ιδιαίτερα με την αντι-LGBTQ νομοθεσία της χώρας. Η Claudia van Zanten του αγροτικού κόμματος BBB και ο Diederik Boomsma του αντι-διαφθοράς κόμματος NSC εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για τις συνθήκες στη χώρα.
Η αντιπολίτευση επιτέθηκε στο σχέδιο, χαρακτηρίζοντάς το ως αντιπερισπασμό από τα προβλήματα της κυβέρνησης. Ο Jesse Klaver του κόμματος Green Left ανέφερε ότι η κυβέρνηση αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει βασικά ζητήματα, όπως η οικοδόμηση σπιτιών και η λειτουργία των νοσοκομείων, ενώ ο Rob Jetten του D66 χαρακτήρισε την ιδέα «ανεφάρμοστη», υπενθυμίζοντας παρόμοια αποτυχημένα σχέδια της Δανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το παράδειγμα του Ηνωμένου Βασιλείου με την απόπειρα μεταφοράς αιτούντων άσυλο στη Ρουάντα, η οποία εγκαταλείφθηκε μετά από μεγάλες αντιδράσεις, επισημαίνεται ως προειδοποίηση για τις δυσκολίες τέτοιων πολιτικών. Το σχέδιο αυτό κόστισε στον Βρετανό φορολογούμενο περίπου 700 εκατομμύρια λίρες και κανένας αιτών άσυλο δεν στάλθηκε ποτέ στη Ρουάντα.
Η Ολλανδική κυβέρνηση έχει επικεντρωθεί στην επιβολή της «πιο σκληρής πολιτικής για τη μετανάστευση» στη χώρα, παρά το γεγονός ότι οι αιτήσεις ασύλου στην Ολλανδία κυμαίνονται στον μέσο όρο της ΕΕ.
Με πληροφορίες από Guardian
