Στο ημι-αυτοβιογραφικό Ham on Rye –ή Tοστ Zαμπόν, επί το ελληνικότερον–, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι καταγράφει μέσω του λογοτεχνικού του alter ego Χένρι Τσινάσκι την παιδική και εφηβική του ηλικία του, περιόδους της ζωής του που σημαδεύτηκαν από την κακοποιητική φιγούρα του πατέρα του, τις προκαταλήψεις που βίωσε εξαιτίας της γερμανική του καταγωγής και τη βαριάς μορφής ακμή που τον ταλαιπωρούσε.
Στο τέταρτο μυθιστόρημά του η καταγραφή αυτή ξεκινάει ήδη από τα βρεφικά του χρόνια, απ’ όταν ο συγγραφέας θυμάται τον εαυτό του, μόλις δύο ετών, να κάθεται κάτω από ένα τραπέζι στο οποίο έχουν μαζευτεί άντρες με μαύρα παπούτσια και ρυτίδες οι οποίοι πίνουν τον καφέ τους, και δεν θέλει να φύγει, του αρέσει αυτή η θέση. Το νέο μπαρ της Αθήνας, που πήρε το όνομά του από αυτό το βιβλίο, είναι ναι μεν ένα αυθεντικό ποτάδικο, όμως θα ανοίγει από το πρωί και θα σερβίρει καφέ από την Create του (πρωταθλητή του είδους) Στέφανου Δωματιώτη, ένα χαρμάνι με διπλή καταγωγή, από τη Βραζιλία και την Κολομβία, που δίνει ένα αποτέλεσμα ισορροπημένο και ευκολόπιοτο.
Το Ham on Rye θα σερβίρει και κάποια πολύ λιτά πρωινά, ένα avocado τοστ, που όσο κι αν λέμε ότι μας κούρασε, δεν πέφτει από τον θρόνο του, δύο διαφορετικά tramezzini, ένα πιάτο με τυρί, αλλαντικό, βούτυρο, ψωμί και μια μαρμελάδα – θυμηθείτε το αν ο δρόμος σας σάς βγάλει στο κρυφό στενό της Κλεισόβης στην πλατεία Κάνιγγος, δίπλα στη «Στοά Χόλιγουντ» ή Στοά Πανταζόπουλου, όπως λέγεται κανονικά, όπου κάποτε λειτουργούσαν οι εταιρείες κινηματογραφικής παραγωγής και περνούσαν όσοι σχετίζονταν με το ελληνικό σινεμά των δεκαετιών ’50-’70.
Και από κει που το Ham on Rye λειτουργεί κανονικά το πρωί, όσο βραδιάζει ο Μάρκος Πρίφτης κάνει στο πρώτο δικό του μπαρ αυτό που γνωρίζει πολύ καλά: σερβίρει άκρως προσεγμένα ποτά, λιτά και απέριττα σε εμφάνιση, που όλη τους η ουσία βρίσκεται στη γεύση.
Ακούγεται κάπως καρμική η ιστορία του πώς βρήκε εκεί το μαγαζί του ο Μάρκος Πρίφτης. Έψαχνε καιρό για μέρος που να χωράει αυτό που είχε στο μυαλό του, μέχρι που έπεσε πάνω σε αυτό, που κάποτε διέθετε ηλεκτρολογικά είδη – το όνομα του προηγούμενου ιδιοκτήτη, δε, ήταν επίσης Πρίφτης.
Από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Μπουκόφσκι στο Ham on Rye δεν απουσιάζει και η αυτοκαταστροφική σχέση του με το αλκοόλ, αφού το βιβλίο φτάνει μέχρι και τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσής του την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης στην Αμερική. Και από κει που το Ham on Rye λειτουργεί κανονικά το πρωί, όσο βραδιάζει ο Μάρκος Πρίφτης κάνει στο πρώτο δικό του μπαρ αυτό που γνωρίζει πολύ καλά: σερβίρει άκρως προσεγμένα ποτά, λιτά και απέριττα σε εμφάνιση, που όλη τους η ουσία βρίσκεται στη γεύση.
Με πολυετή θητεία σε ένα από τα πιο σοβαρά ποτάδικα της πόλης, στο CV Distiller των Ιλισίων, και ένα σύντομο πέρασμα από το Grasshoppers, έχει φτιάξει ένα μπαρ χωρίς τραπέζια στο εσωτερικό του, που ο πυρήνας του είναι η μπάρα του και όλα συμβαίνουν γύρω από αυτήν. Στα ράφια του έχει συλλέξει premium ετικέτες, διαθέτει ποικιλία από ουίσκι διαφορετικών προφίλ. Αν θέλετε, ας πούμε, να πιείτε κάποιο πιπεράτο, έχει να σας προτείνει διάφορα, ενώ δεν λείπουν τα ποιοτικά τζιν και οι βότκες ή τα απεριτίφ.
Με έμπνευση από το κίνημα του «βρόμικου ρεαλισμού», χωρίς περιττούς στολισμούς στο ποτήρι, η λίστα με τα κοκτέιλ του αποτελείται από κλασικές συνταγές με διακριτικά twists. Σερβίρει ένα άψογο sazerac με rye ουίσκι, κονιάκ, πολύ λίγη ζάχαρη, bitters από αγριοκέρασο και γλυκάνισο, και αρωματίζει το ποτήρι με αψέντι. Στο Ham on Rye θα δοκιμάσετε πώς μοιάζει το cult κοκτέιλ B-52 όταν φτιαχτεί με τις σωστές τεχνικές, επίσης μια spicy μαργαρίτα με παντζάρι και κεράσι.
Tα του φαγητού, όσα τσιμπάμε με το ποτό μας, έχει αναλάβει να τα επιμεληθεί ο Μάριος Κοροβέσης της Cookoovaya. Είναι μόνο δύο οι επιλογές, μία σαλάτα με παξιμάδι χαρουπιού, ντοματίνια, βασιλικό και μοτσαρέλα, και ένα σάντουιτς με παστράμι. Επιλογές έχετε και σε αλλαντικά και τυριά από το Provence, αρσενικό Νάξου έξτρα παλαιωμένο και comte, κόπα και μορταδέλα μεταξύ άλλων, που θα σας τα βγάλουν με ένα πολύ ωραίο προζυμένιο ψωμί από τον φούρνο του Λώλη στον Βύρωνα.
Όσο για τη μουσική, το brief που δίνει ο Μάρκος στους DJs του είναι «ερωτισμός και νοσταλγία. Εκεί που πίνεις το ποτό σου να ακούσεις ένα κομμάτι που θα σου θυμίσει κάτι, που μπορεί να σε ωθήσει να φλερτάρεις ή να αγαπήσεις λίγο παραπάνω τον άνθρωπο με τον οποίο έχεις βγει». Ένα βράδυ Τετάρτης θυμάμαι να παίζει Moby και Sade, το Natural Blues και το Paradise.
Κλεισόβης 12, Εξάρχεια, 210 3806681
