Πρόκειται για μια υπόθεση συστηματικής σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και διακίνησης παιδικού πορνογραφικού υλικού που συντάραξε τον πλανήτη.
Οι ειδήσεις από το Μίνστερ το 2020 είχαν προκαλέσει διεθνές σοκ: σε μια αποθήκη στον κήπο ενός σπιτιού στο Μίνστερ άνδρες φέρονται να κακοποιούσαν σεξουαλικά επι μέρες παιδιά. Μέσω μιας διεύθυνσης ΙΡ οι έρευνες των αρχών έφτασαν αρχικά στον 28χρονο Άντριαν Φ.
Σύντομα έγινε σαφές ότι οι ειδεχθείς πράξεις ξεπερνούσαν κατά πολύ τα όρια του Μίνστερ. Επρόκειτο για ένα από τα μεγαλύτερα κυκλώματα παιδεραστίας στη γερμανική ιστορία. Η γερμανική αστυνομία έχει εντοπίσει μέχρι στιγμής 50 υπόπτους. Τριάντα τελούν ήδη υπό κράτηση.
Η δίκη του Άντριαν Φ., της μητέρας του και άλλων τριών αδρών, ολοκληρώθηκε στο Δικαστήριο του Μίνστερ, όπου ανακοινώθηκε και η ετυμηγορία: Ποινή κάθειρξης 14 ετών για τον Άντριαν Φ. και προληπτικά μέτρα σε βάρος του μετά την έκτιση της ποινής, ενώ ποινή 5 χρόνια κάθειρξης και για τη μητέρα του, ως συνεργό. Οι Μάρκο Σ., Τομπίας Σ. και Ενρίκο Λ. καταδικάστηκαν σε 10, 12 και 11 χρόνια κάθειρξης αντίστοιχα.
Εκτός από την κύρια δίκη στο Μίνστερ όμως, διεξάγονται παράλληλα δίκες και σε άλλες πόλεις εναντίον άλλων κατηγορούμενων. Κεντρικός πάντως φαίνεται να ήταν ο ρόλος του Άντριαν Φ., οποίος κατηγορείται ότι κακοποιούσε συστηματικά τον ανήλικο γιο της συντρόφου του, μαγνητοσκοπούσε τις ασελγείς πράξεις και στη συνέχεια διακινούσε το υλικό στο διαδίκτυο.
Η Süddeutsche Zeitung σχολιάζει: «Είναι ένα έγκλημα που συνδέεται με την άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής (…) Το γεγονός ότι το Δικαστήριο του Mίνστερ επέβαλε τώρα αυστηρές ποινές είναι η σωστή απάντηση. Ωστόσο, μια τέτοια απόφαση δεν μπορεί να ξαναχτίσει τον εσωτερικό κόσμο, που καταρρέει ως συνέπεια τέτοιων εγκλημάτων (…) Η οργή, ο θυμός, το αίσθημα ότι είσαι αβοήθητος: Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να ισοσταθμιστεί από χρόνια φυλάκισης. Αλλά ποια συμπεράσματα πρέπει να εξαχθούν; Σκληρότερες κυρώσεις; Εγκλήματα σαν κι αυτά είναι αδιανόητα: Η ετυμηγορία του Μίνστερ θα ήταν μια ευκαιρία να πούμε την αλήθεια για τις ποινές. 14 χρόνια συν προληπτική κράτηση είναι το ανώτατο όριο που είναι δυνατό βάσει του κράτους δικαίου».
Σύμφωνα με το σχόλιο εκτός από το κομμάτι της επιβολής ποινών, θα πρέπει παράλληλα να ενισχυθούν οι αστυνομικές αρχές που ερευνούν τέτοιες υποθέσεις, όπως και οι υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Θα πρέπει επίσης να ακούγονται περισσότερο τα ίδια τα παιδιά-θύματα σε αντίστοιχες δίκες. «Για χρόνια αυτό δεν ήταν αυτονόητο, μόνο πριν από λίγες εβδομάδες τα δικαιώματα των παιδιών-θυμάτων ενισχύθηκαν. Μια εξέλιξη που ήρθε πολύ αργά για τα παιδιά του Μίνστερ».
Από την πλευρά της η Tagesspiegel του Βερολίνου παρατηρεί: «Ένα είναι πλέον ξεκάθαρο: Μετά από κύματα αποκαλύψεων (για περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών) σε ιδρύματα, από οικοτροφεία μέχρι αθλητικά σωματεία, η εγκληματική βία αναδύεται πλέον ολοένα περισσότερο από την ιδιωτική σφαίρα, όπου διαπράττονται έως και το 80% όλων των εγκλημάτων».
Δεν πρόκειται για μεμονωμένη υπόθεση
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας συνολικά 1 εκατομμύριο παιδιά και νέοι στη Γερμανία έχουν υποστεί ή εκτεθεί σε σεξουαλική βία. Ωστόσο, οι περισσότερες περιπώσεις περνούν απαρατήρητες. Μόνο το 2020 έγιναν γνωστές 14.500 περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και 18.000 περιπτώσεις διάδοσης υλικού παιδικής πορνογραφίας. Εκτός από την υπόθεση του Μίνστερ, άλλες δύο υποθέσεις, στο Λύγκντε (2018) και στο Μπέργκις Γκλάντμπαχ (2019) έγιναν πρωτοσέλιδα στη Γερμανία. Και οι τρεις πόλεις βρίσκονται στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, όπου η αστυνομία έχει συστήσει ειδικές ομάδας κατά της παιδικής κακοποίησης.
Όλα ξεκίνησαν από τον εντοπισμό μιας διεύθυνσης ΙΡ
Αλλά πώς έφτασε η αστυνομία της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας στο Μίνστερ; Αρχικά, οι αστυνομικοί είχαν μόνο μία διεύθυνση IP, από την οποία διακινούνταν εικόνες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Τον Απρίλιο του 2019 η επίμαχη διεύθυνση οδήγησε την αστυνομία σε έναν κήπο. Διαχειριστής της ήταν ο Άντριαν Φ. Στη συνέχεια εντοπίστηκαν σκληροί δίσκοι με τεράστιες ποσότητες σβησμένων ή κρυπτογραφημένων δεδομένων.
Η αστυνομία χρειάστηκε ένα χρόνο για να ανασύρει όλο το υλικό. Με την αποκατάσταση των αρχείων, εντοπίστηκαν και άλλοι εμπλεκόμενοι. Ο τελευταίος, από το Βερολίνο, εμφανίστηκε από μόνος του στις αρχές του περασμένου μήνα. Για την Γιουλιάνε φον Βάιλερ, ανησυχία προκαλεί η στάση των γειτόνων, των συγγενών αλλά των δασκάλων. Κλείνοντας τα μάτια τους μπροστά στην αλήθεια, όπως λέει χαρακτηριστικά, στην ουσία υπέθαλπαν τους δράστες.
Σύμφωνα με την φον Βάιλερ κρίσιμη είναι η στήριξη του ρόλου των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας, πέρα από την ενίσχυση της αστυνομίας με προσωπικό και τεχνολογία. Η ίδια εργάζεται εδώ και 30 χρόνια στον τομέα της πρόληψης της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης και όπως παρατηρεί: «Πράγματι κάποια πράγματα έχουν αλλάξει. Μιλάμε πιο πολύ γι αυτά τα θέματα. Αλλά έχουν γίνει ελάχιστα για να αντιμετωπιστεί δομικά το πρόβλημα». Μόλις στις 30 Ιουνίου ο Πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ ανέφερε ότι απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για την καταπολέμηση της κακοποίησης παιδιών και νέων στη Γερμανία. Σε ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο κατά της σεξουαλικής βίας σε βάρος παιδιών και εφήβων, απηύθυνε έκκληση για επαγρύπνηση, αλλά για και βοήθεια σε θύματα και τους συγγενείς τους.
Με πληροφορίες από Deutsche Welle
