Λίγα βιβλία μ' έχουν συγκλονίσει κι επηρεάσει τόσο όσο «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος» της Μαργαρίτας Καραπάνου. Απ' την πρώτη παγερή σελίδα μέχρι την τελευταία, η καλειδοσκοπική της κατάδυση στην αγριότητα της παιδικής ηλικίας, της μνήμης και των αισθήσεων, συνθέτει κατ' εμέ έναν απ' τους σπουδαιότερους θησαυρούς της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας. Και, καθώς το ζήτημα της ψυχικής νόσου και η μετάπλασή της μέσα απ' την τέχνη της γραφής, είναι στοιχεία αλληλένδετα με τον βίο και τα βιβλία της Καραπάνου, όταν η μητέρα μου αυτοκτόνησε στα τέλη του 2002 - έπειτα από τριάντα χρόνια πάλης με τη διπολική διαταραχή - ο πόνος της απώλειάς της δέθηκε αυθόρμητα κι ανεξήγητα με την Κασσάνδρα, γεννώντας έναν μονόλογο που συνδύαζε πραγματικότητα και μύθο. Ελπίζω μονάχα να στάθηκα αντάξιος των περιστάσεων και των αισθημάτων.
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

Eurovision 2025 - Β' Ημιτελικός: Η Ελλάδα με την Klavdia στον τελικό - Ποιες χώρες πέρασαν

Eurovision 2025: Αποθεώθηκε η Klavdia - Η εκρηκτική κορύφωση στο φινάλε του Β' Ημιτελικού

Eurovision 2025: Σήκωσαν σημαίες της Παλαιστίνης την ώρα που τραγουδούσε η εκπρόσωπος του Ισραήλ

Ζαχάροβα για Ζελένσκι: Περιμένουμε να τελειώσει ο κλόουν την ομιλία του, να περάσει η επίδραση από τα παραισθησιογόνα

Τροχαίο στην Πέτρου Ράλλη: «Αν είχα καθυστερήσει λίγα δευτερόλεπτα, θα με είχε πλακώσει» - Εικόνες από το σημείο

σχόλια