Ο «Αμφορέας» είναι ένα ποίημα του Νίκου Καρούζου που ποτέ δεν εκδόθηκε. Γραμμένο στη γραφομηχανή του, με τη χειρόγραφη σημείωση «Bimm Gamm Gimm Gamm», ανασύρθηκε από το αρχείο του, που ανήκει στην κληρονόμο (και πρώην σύζυγό του) κυρία Μεϊμαράκη. Οι εκδόσεις Ίκαρος, μετά τους δύο τόμους με το σύνολο των γνωστών ποιημάτων του, αποφάσισαν να συγκεντρώσουν και το σύνολο των ανέκδοτων ποιημάτων του για να εκδώσουν το 2010 ένα νέο τόμο, με αφορμή και τη συμπλήρωση είκοσι ετών από το θάνατό του ποιητή. Για το λόγο αυτό απευθύνουν έκκληση σε όσους «έχουν στην κατοχή τους τέτοια χειρόγραφα ή δακτυλόγραφα να μας αποστείλουν αντίγραφα ή, έστω, να έρθουν σε επαφή με τα γραφεία μας για περισσότερες πληροφορίες. Εξυπακούεται ότι στον τόμο αυτό, εφόσον η προσπάθεια καρποφορήσει, θα αναφέρονται τα ονόματα των δωρητών, τους οποίους ευχαριστούμε προκαταβολικά για τη συμβολή τους στην ολοκλήρωση της παρουσίασης ενός τόσο σημαντικού ποιητή».

Όπως μας εξηγεί ο υπεύθυνος της έκδοσης Ευγένιος Αρανίτσης, ο Νίκος Καρούζος είχε ως παιχνίδι τη συνήθεια να γράφει ποιήματα και να τα δίνει στους φίλους του σε στιγμές διασκέδασης, καθώς έπιναν «σε μακρινά κουτούκια, σε σιγηλά λησμονεία». Άλλες φορές, όταν πήγαινε επίσκεψη σε κάποιο φιλικό σπίτι, αντί δώρου προσέφερε ένα ποίημα που είχε ετοιμάσει ειδικά για την περίσταση. Και, φυσικά, υπήρχαν και τα ποιήματα που δεν πρόλαβε να δημοσιεύσει, ή κάποια που παραχώρησε σε περιοδικά, εκδόθηκαν για μια φορά και μετά δεν βρέθηκαν σε κάποια από τις ποιητικές του εκδόσεις. Είναι γνωστό ότι πολλά ποιήματα έχει ο Γιώργος Σκούρτης, στον οποίο ανήκε η Ράμπα όπου σύχναζε ο ποιητής, ο Μάνος Στεφανίδης και άλλοι.

Ο Ευγένιος Αρανίτσης έχει την ευθύνη της επιλογής του υλικού που θα εκδοθεί και γνωρίζει πως ανάμεσά τους βρίσκονται από αριστουργήματα μέχρι ποιήματα που αρχικά δεν αξιολογούνται ιδιαίτερα, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για άκρως ενδιαφέροντες χρησμούς ή παροιμίες. Όλα αυτά θα μονταριστούν σε μια σειρά, ώστε να προκύπτει ένα είδος εξέλιξης, σαν αφήγηση μιας ιδέας (και όχι χρονολογικά). Τίτλος φυσικά δεν υπάρχει, αν και ο Αρανίτσης θα ήθελε έναν τίτλο ποιήματος: προς το παρόν, επικρατέστερο το «Oιδίπους τυραννούμενος» (με την προσθήκη «και άλλα ποιήματα»).