Πικρό αντίο σε 14χρονο ομοφυλόφιλο που έδωσε τέλος στη ζωή του

Facebook Twitter
4

Τον Μάιο του 2011 ο Jamey από το Buffalo (της Νέας Υόρκης) ανέβασε ένα βίντεο στα πλαίσια της διαδικτυακής καμπάνιας κατά του ομοφοβικού bullying IT GETS BETTER. Ακούγεται λίγο ευάλωτος, αλλά το μήνυμα του είναι ξεκάθαρο και αισιόδοξο. Υπόσχεται σε όλους τους γκέι και τις λεσβίες έφηβους ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν γι' αυτούς ....

Κι όμως δεν πρόλαβε να δει τίποτα να καλυτερεύει ...

----

Την ώρα που οι αμερικανοί και αμερικανίδες στρατιώτες γιορτάζουν την πολυαναμενόμενη κατάργηση της πολιτικής διακρίσεων του αμερικανικού στρατού που ακούει στο όνομα Dont Ask Dont Tell, ένας ακόμα γκέι έφηβος αυτοκτονεί υπό το βάρος του ομοφοβικού bullying που συνεχίζει να μαστίζει την ομοφυλοφιλική κοινότητα, και ιδιαίτερα τους νέους.

Ο Jamey Rodemeyer ήταν μόλις 14 χρονων κι όμως πάλευε να ακουστεί σε έναν κόσμο με ομοφοβικούς δαίμονες και έκανε ότι μπορούσε για να τον αλλάξει. Στις 9 Σεπτέμβρη έγραφε στο μπλογκ του «Μιλάω συνέχεια για το οτι γίνομαι στόχος ομοφοβικού bullying αλλά κανείς δεν με ακούει. Τί πρέπει να κάνω για να ακουστώ;»

Μια βδομάδα μετά το ποστ αυτό ο Jamey βρήκε, δυστυχώς, τον τρόπο να μας κάνει να τον ακούσουμε, όλοι. Βρέθηκε νεκρός έξω από το σπίτι  του. Όλες οι ενδείξεις μιλούν για αυτοκτονία.

Στους μήνες που προηγήθηκαν, στις αναρτήσεις που ανέβαζε στο μπλογκ του μιλούσε για το πρόβλημα του bullying στα σχολεία αλλά και για κάποιες σκέψεις που έκανε ... σκεφτόταν να αυτοκτονήσει. Στις 8 του Σεπτέμβρη πόσταρε το εξής μήνυμα: «Κανείς στο σχολείο μου δεν νοιάζεται για την πρόληψη των αυτοκτονιών, την ώρα που εσείς με προπηλακίζετε λεκτικά και μου ξεσκίζετε την αξιοπρέπεια μου». Σε ένα ξεχωριστό ποστ την ίδια μέρα ενημέρωνε τους πάντες για το ότι ήταν Εθνική Ημέρα Πρόληψης Αυτοκτονιών. Παράλληλα, ανέβασε στο μπλογκ του και τους στίχους του κομματιού των Hollywood Undead που έλεγαν τα εξής:

I just wanna say good bye, disappear with no one knowing

I don't wanna live this lie, smiling to the world unknowing

I dont want you to try, you've done enough to keep me going

I'll be fine, I'll be fine, I'll be fine for the very last time

Το Σάββατο (10 Σεπτεμβρίου) πόσταρε και τους στίχους της Lady Gaga από το κομμάτι The Queen που λένε: «Μην με ξεχάστε όταν έρθω κλαίγοντας στην πόρτα του παραδείσου».

Την Κυριακή το πρωί (γύρω στις 1:30 πμ) ανέρτησε τα δυο τελευταία του μηνύματα. Στο ένα έλεγε πως θέλει πολύ να ξαναδεί την προγιαγιά του, που πέθανε πρόσφατα, και στο άλλο ευχαριστούσε την Lady Gaga (For everything you have done for me Paws up forever).

Και μετά το μπλογκ του σιώπησε για πάντα.

Η μαμά του αλλά και οι φίλες του διηγούνται το πόσο καλό, ευγενικό και γλυκό παιδί ήταν. Ήταν αρκετά εξωστρεφής και πρόσχαρος, πλησίαζε και έκανε φίλους του όλους όσους δεν είχαν άλλους φίλους. Ήθελε να κάνει τους πάντες να χαμογελούν, ακόμα και στις χειρότερες μέρες.

Είχε και ο ίδιος «κακές μέρες» όμως. Μιλούσε συχνά για τις επιθέσεις bullying που δεχόταν και για την αυτοκτονία, οι γονείς και οι φίλες του είχαν γνώση αυτών του των σκέψεων. Οι αντιδράσεις όμως των υπολοίπων συμμαθητών του σε όσα έγραφε για όλα αυτά στον ιστότοπο του, ήταν αποκαρδιωτικές, αδυσώπητες, βάρβαρες. Να τι είδους (ανώνυμα) μηνύματα άφηναν στη σελίδα του.

«Ο Jamey είναι ηλίθιος, γκέι, χοντρός και άσχημος. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ!»

«Δε με νοιάζει καθόλου αν πεθάνεις. Κανέναν δε νοιάζει. Άρα κάν’ το J Θα έκανες τους πάντες πολύ πιο χαρούμενους αν το έκανες!»

Είχε βέβαια και μηνύματα υποστήριξης, αλλά δυστυχώς δεν ήταν αρκετά για να τον αποτρέψουν από το μοιραίο. Η μαμά του λέει οτι από το δημοτικό είχε προβλήματα και ήταν συναισθηματικά ταραγμένος. Από τότε είχε τάσεις αυτοκτονίας. Αλλά όταν πια πήγε στο γυμνάσιο, τότε είχε να αντιμετωπίσει μεγαλύτερες προκλήσεις. Όταν τον ρωτούσε η μαμά του αν όλα ήταν καλά, αν είχε προβλήματα, αυτός αρνιόταν το οποιοδήποτε πρόβλημα. Και μάλιστα μια βδομάδα πριν το μοιραίο, όταν οικογενειακώς πήγανε σε ένα κάμπινγκ, ο ίδιος φαινόταν χαρούμενος και ξένοιαστος. Έβλεπε τακτικά ένα ψυχοθεραπευτή και έναν κοινωνικό λειτουργό.

Πόσοι ακόμα έφηβοι ομοφυλόφιλοι και λεσβίες χρειάζεται να αυτοκτονήσουν (ή να πεθάνουν από ανελέητο bullying) για να βάλουν μυαλό οι ομοφοβικοί συντηρητικοί και να σταματήσουν τη ρητορική του μίσους που τρέφει και γιγαντώνει το bullying και κάθε είδους επίθεση εναντίον της σεξουαλικότητας κάποιου;

4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

*Αναγνωρίζωντας σε σένα τον ωραιότερο ευατό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Αναγνωρίζοντας σε σένα τον ωραιότερο εαυτό σου/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου δεν ήταν απλώς ένα πολιτισμικό γεγονός. Ήταν η τελετή λήξης ενός αιώνα που πίστεψε πως η Ελλάδα μπορούσε να εξηγηθεί μέσα από τους μύθους της. Αυτό το πολυπόστ της ΟΑΣΗΣ χαρτογραφεί τη χώρα που επέμενε να υπάρχει μέσα του, από τις εθνικές κηδείες των ’90s μέχρι τη διάχυτη queer Ελλάδα του 2025, από τον Bowie και τη Μελίνα μέχρι τα σημερινά queer σώματα που χορεύουν μέσα σε pixels και φως. Μια αφήγηση για το πένθος, τη μνήμη και την επιμονή μιας χώρας να επιβιώνει μέσα από τη συγκίνηση.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Εικαστικά / Ο ευά παπαδάκης φέρνει την ποίηση στα Ζαγοροχώρια

Το πρώτο διεθνές πολυθεματικό φεστιβάλ ποίησης «Σολοικισμός», έρχεται το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2025 στον Ελαφότοπο, στα Ζαγοροχώρια. Ο εμπνευστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του μίλησε στη LifO.
M. HULOT
*Η θαυμάσια απειλή του να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Η θαυμάσια απειλή τού να υπάρχεις χωρίς να απολογείσαι/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Η θεία Σταματίνα είπε intersex και η Ελλάδα σώπασε για ένα δευτερόλεπτο, όσο χρειάζεται για να αλλάξει εποχή. Ο Γιώργος Καπουτζίδης δεν έκανε επανάσταση, έκανε κάτι πιο σπάνιο: έμαθε σ’ ένα έθνος να μιλά με τρυφερότητα. Κι αυτό, σε μια χώρα που ακόμη συγχέει τη φωνή με τη βία, είναι σχεδόν θαύμα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Marwan Kaabur: «Αγωνιζόμαστε και στον αραβικό κόσμο για δικαιώματα κι ελευθερίες, αλλά προκρίνουμε τον δικό μας τρόπο, στο πλαίσιο της δικής μας κουλτούρας»

Lgbtqi+ / Κι όμως υπάρχουν και «αραβικά καλιαρντά»!

Λίγο πριν από την αθηναϊκή παρουσίαση της αγγλόφωνης έκδοσης του «Queer Arab Glossary» μιλήσαμε με τον συγγραφέα του Marwan Kaabur, για τα «αραβικά καλιαρντά», την ομοφυλοφιλία και την queer συνθήκη στον αραβικό κόσμο, το «pink washing», αλλά και τη συχνά παρεξηγημένη πρόσληψή τους από τη Δύση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Athens Pride 2022 / Explainer: Τι σημαίνει να γεννιέσαι ίντερσεξ;

Το γράμμα «Ι» στο αρκτικόλεξο ΛΟΑΤΚΙ+ αντιστοιχεί σε υγιή ανθρώπινα σώματα που μέχρι σήμερα συχνά παθολογικοποιούνται και υποβάλλονται σε επεμβάσεις «κανονικοποίησης» φύλου ερήμην τους. Η Intersex Greece εξηγεί τον όρο, τις δυσκολίες και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα ίντερσεξ άτομα στην Ελλάδα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
*Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Από τον λαιμό ως την αυγή/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Σε έναν κόσμο που φοβάται τη σιωπή, η ΟΑΣΗ επιμένει να μιλά με ευαισθησία. Δέκα κείμενα–καθρέφτες, από τη Θεία Σταματίνα ως τον Sorour Darabi, για το βλέμμα που δεν ωραιοποιεί, παρατηρεί.Για την ατέλεια που γίνεται φως, και για το queer που επιβιώνει μέσα στην τρυφερότητα.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Nα μένεις μέσα στο φως/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Το νέο πολυποστ του Πάνου Μιχαήλ παρακολουθεί το δάκρυ, την έκθεση και την επιείκεια ως μορφές αισθητικής πίστης. Από τον οίκο Dior μέχρι το Eye Filmmuseum του Άμστερνταμ, κι από τα Instagram ban του Slava Mogutin ως την επιμονή της ομορφιάς στο έργο του Παπαϊωάννου, η ΟΑΣΗ σκιαγραφεί τη νέα ηθική του φωτός: πώς η τέχνη, η μόδα και το queer βλέμμα συναντιούνται στην πιο ανθρώπινη τους στιγμή τη στιγμή που ραγίζουν.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
«Στο θέατρο ο κόσμος θέλει να βλέπει άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Οι Άλλοι / «Στο θέατρο θέλουν να βλέπουν άντρες ή, καλύτερα, “άντρακλες”»

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Βηλαράς μιλά για τη σιωπηλή βία των εφηβικών του χρόνων, την αγωνία των γκέι αντρών στη σκηνή, τη φοβική βιομηχανία του θεάτρου και την ανάγκη να μείνουμε άνθρωποι σε μια εποχή που όλα ξεχνιούνται γρήγορα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / Ο ανυπεράσπιστος καημός για ένα ακόμη κράξιμο/από τον Πάνο Μιχαήλ

Από τον ποταμό της Baarn μέχρι το φιλί στις «Σέρρες», κι από το βλέμμα–countdown του Ren Hang μέχρι τη φάρσα του Μίστερ Μπούτια, η ΟΑΣΗ καταγράφει τα queer ραγίσματα που δεν έγιναν ποτέ ιδιωτικά. Dickpics, cult σώματα, drag spoof βιντεάκια, καμπαρέ φωνές, τηλεοπτικά taboos· όλα στην ίδια καμπύλη: γέλιο, καύλα, πληγή, ανάσα. Το ripology του queer δεν είναι θεωρία· είναι ο ανυπεράσπιστος καημός που μας κρατάει ζωντανούς.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
*Κάθε τρελό παιδί/ από τον Πάνο Μιχαήλ

ΟΑΣΗ / *Κάθε τρελό παιδί/ από τον Πάνο Μιχαήλ

Η ελληνική ψυχανάλυση κρύβει ακόμα τα queer σώματα στις σκιές: από τα τηλεοπτικά δικαστήρια της Τατιάνας μέχρι τα hashtags των θεραπευτών–influencers. Σπαράγματα μνήμης, media τραύματος και επιβίωσης συνθέτουν μια ιστορία που ποτέ δεν ειπώθηκε ολόκληρη.
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Οι εκδόσεις που απευθύνονται στο LGBTQ+ κοινό αντιμετωπίζουν διακρίσεις από τους διαφημιστές, προειδοποιούν οι εκδότες

Διεθνή / Τα περιοδικά που απευθύνονται στο LGBTQ+ κοινό αντιμετωπίζουν διακρίσεις από τους διαφημιστές, προειδοποιούν οι εκδότες

Η αντι-DEI εκστρατεία στις ΗΠΑ και οι διαφημιστές που αποφεύγουν να συνεργαστούν με τα έντυπα που απευθύνονται στην LGBTQ+ κοινότητα και άλλες μειονότητες
LIFO NEWSROOM

σχόλια

4 σχόλια
Όταν βίαια σταματά να μιλάμε η καρδιά και τα έργα των χεριών των άλλων κατασπαραζουν παιδικά χρόνια και καταδικάζουν την αθωότητά τότε έχουμε γεγονότα σαν αυτό. Είναι λυπηρό και ειδεχθες!! Πόσα ακόμα παιδιά θα πρέπει να κλειστουν πιο βαθιά στην "ντουλάπα" του και φοβούνται τον ίδιο τους τον εαυτό;; Ειλικρινά τι κέρδισε αυτός ήταν αυτοί που το καταφέρνουν κάτι τέτοιο;; Τι..;;!
Άραγε οι γονείς των παιδιών που έκραζαν το παιδάκι που αυτοκτόνησε, τι να έχουν να πουν για ολα αυτά; Και μη μου πείτε πως δεν φταίνε καθόλου. Θα ήθελα κάποιος να έβρισκε και να ρωτούσε εκείνο το παιδί που έγραψε ότι του αξίζει να πεθάνει, τί πιστεύει για όλα αυτά.
το περιεχόμενο του άρθρου αυτού βέβαια είναι παλιό, έτσι; διότι το παιδί αυτό μας άφησε πριν ένα χρόνο.. και από τότε πόσα ακόμα έχουν συμβεί.. είναι λυπητερό.. κ εμείς τι κάνουμε γι'αυτό; σκεφτείτε το!