«Woman is the Nigger of the World», μας είπε ο John Lennon

«Woman is the Nigger of the World», μας είπε ο John Lennon Facebook Twitter
0

1. Γυναίκες που ερωτοτροπούν επικίνδυνα με το πυρ το εξώτερον του ροκ, γιατί μέσα τους λυσσομανάει το πυρ το εσώτερον της γενναιότητάς τους. Ο Alexander Trocchi το είχε διατυπώσει άριστα: «Είμαι τυχερός. Έχω γενναίες γυναίκες και όμορφους φίλους». Ανάμεσα στις ακρώρειες ΜΜ & ΖΖ (ήγουν Μαρία Μήτσορα και Ζυράννα Ζατέλη) πάλλονται/στραφταλίζουν/ ιερουργούν οι γυναίκες που εγκαινιάζουν δεκαετίες που υπερβαίνουν μεθορίους, που λένε ξανά και ξανά εκείνο το yes I said yes I will Yes της Molly Bloom.

 


Nατάσα Χατζιδάκι - Ακρυλικά [Ποιήματα], Εκδόσεις Πολυπλάνο, 1976                                                                                     

 

 

2. ΒΑΘΥΕΡΥΘΡΟ (στη Λίντα Κατσαμπιάν και στην Ουλρίκε Μάινχοφ):

Απόψε είμαι η Θέντα Μπάρα ξαπλωμένη σ' ένα δέρμα λιονταριού 

σ' ένα παράπηγμα της Μέτρο Γκόλντουιν 

Είναι Φθινόπωρο και η ραπτική μου μηχανή 

έχει σκουριάσει θα 'ρθω όμως να σε βρω

μόλις κρατήσω τους κτύπους της καρδιάς μου

σε φυσικό ύψος.

Είμαι η Ντόροθυ Λαμούρ 

καθώς πλέω σε μια θάλασσα από μαργαρίνη και χόρτο

πίσω από τις συστάδες του Εκστάζ

με τους δυνατούς μυώνες του Τζώνυ Βάισμυλερ.

Είμαι η Τζέην στην αγκαλιά του Ταρζάν 

και στο τέλος του κόμικς 

το παιδί της ζούγκλας θα μου καρφώσει

το μαχαίρι πισώπλατα. 

Είμαι η Άννα-Μαρία Πιεράντζελι 

και κάθομαι μ' ανοιχτά πόδια 

στην ασημένια Πόρσε του Τζέημς Ντην

λίγο πριν πάρει τη στροφή 

για την Καλιφόρνια-ντρήμινγκ. 

Είμαι η Νταίζη Μπιουκάναν 

σ' αυτόν το σκοτεινό προθάλαμο ξενοδοχείου

λίγο πριν αρχίσει να μιλά ο Τζαίη Γκάτσμπυ.

Είμαι η Νάταλι Γουντ πνιγμένη μέσα στην 

κόκκινη τουαλέτα του μεγαλείου της χλόης.

Είμαι η Τζάνετ Λη γυμνή στο λουτρό μου

και περιμένω τον Άντονυ Πέρκινς

αυτή τη βροχερή αμερικανική νύχτα της ψύχωσης.

Είμαι η ξύλινη μαιτρέσα του Τσαρλς Μάνσον

και σας καλώ απόψε σ' ένα λουτρό αίματος.

(Νατάσα Χατζιδάκι, Ακρυλικά, Πολυπλάνο 1976) .


3. Έλβις & Στράτος: Πολλά είχαν αλλάξει από τον καιρό που οι δύο αδερφές έπιναν πορτοκαλάδες στου Ζώναρς και τα μάτια τους πετάριζαν ακούγοντας Έλβις Πρίσλεϊ. Η Μεταπολίτευση δεν τις κέρδισε. Για την ακρίβεια, τράβηξε όλα τα φώτα από πάνω τους. Από το πουθενά, νέοι, που δεν έφερναν σε τίποτα του Έλβις κι ήρθαν από κάποια χωριά που εκείνες δεν φανταζόντουσαν καν ότι υπήρχαν, έδωσαν το δυναμικό παρών στην Αθήνα τους, προσπερνώντας τους νοικοκυραίους που τόσα χρόνια χάραζαν τον δρόμο τους αργά αλλά σταθερά γύρω από την πλατεία Συντάγματος. Οι σεμνότυφες ημιδεξιότητες των μικροαστών υποχώρησαν μπροστά στη θρασεία ημιμάθεια των νεοφώτιστων της πόλης. Έκτοτε, η Λίλα και η Βιολέτα πήραν χωριστούς δρόμους, με την καρδιά τους παγιδευμένη σε μια εποχή που δεν υπήρχε πια παρά μόνο στις αναμνήσεις τους, σαν το χαμόγελο της Τζοκόντα. Ο Στράτος Διονυσίου είχε νικήσει τον Έλβις Πρίσλεϊ. Στον καθρέφτη της κρεβατοκάμαράς της είχε μια φωτογραφία του γαλανομάτη τραγουδιστή να της θυμίζει την εποχή που άκουγε τη φωνή του στο ραδιόφωνο κι έλιωνε. «For the good times».


Βάσια Τζανακάρη - Τζόνι & Λούλου, Εκδόσεις Μεταίχμιο, Σελίδες: 2544. Η Βιολέτα εγκατέλειψε την πόλη που γεννήθηκε από θλίψη. Η Λίλα από πείσμα. Ο Έλβις είχε ηττηθεί μια φορά στη νιότη της. Δεν θα δεχόταν μια δεύτερη φορά από ξένους που δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Οι ρυθμοί των μαύρων ηχούσαν πρωτόγονοι στ' αυτιά της. (Βάσια Τζανακάρη, Τζόνι & Λούλου, εκδ. Μεταίχμιο, σ. 111)


5. Πάρθηκαν έκτακτα μέτρα για τη ζέστη, η θάλασσα μπροστά μου ήταν κι αυτή παχύρρευστη σαν λάδι, ακίνητη, πήρε ένα χρώμα πράσινο βαθύ. Όλη μέρα καθόμουνα γυμνή στον ήλιο και κάπνιζα. Δεν έβγαινα ποτέ από το σπίτι. Κοίταζα τη θάλασσα, άναβα το ένα τσιγάρο με την καύτρα του άλλου. Το σπίτι γέμισε μουσική: «How deep is your love...», «Just like a woman...», «Baby, please, come back home...». Έβαλα τα ηχεία στην ταράτσα. Οι εκκωφαντικές μεταλλικές φωνές ξεχύνονταν στον καύσωνα και βυθίζονταν στη θάλασσα. (Μαργαρίτα Καραπάνου, Rien ne va plus, εκδ. Καστανιώτης, σ. 152)

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ