Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter
6
Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter
SUBJECT: Charles Bukowski FILE: 140-35907

Το 1968 ήταν η χρονιά της μεγάλης αμφισβήτησης. Η συντηρητική Αμερική αδυνατούσε να καταλάβει τι συμβαίνει, πώς προέκυψε αυτή η αντίδραση, και πώς να την ελέγξει.

Το FBI, εκφραστής αυτής της ανησυχίας, προσπαθούσε να καταλάβει πώς συνδέονται αυτές οι νέες ιδέες μεταξύ τους. Η υπηρεσία αδυνατούσε να πιστέψει ότι είχε μπει ένας νέος αέρα στη χώρα, ο οποίος σάρωνε τα πάντα, και επέμενε ότι κάπου υπάρχει ένας ή έστω, κάπου, λίγοι αρχηγοί.

Προκειμένου να βρει τον φταίχτη για όλα αυτά, παρακολουθούσε χιλιάδες πολίτες, «δικαίως», και πάρα πολλούς, αδίκως. Δεν χρειαζόταν να είσαι παρανοϊκός για να πιστεύεις ότι καταγράφονται οι συνομιλίες σου, ή ότι ρωτάνε τους γείτονές σου για το τι κάνεις τα βράδια. Οι πρώτες επιλογές ήταν, αναμενόμενα, καλλιτέχνες που εξέφραζαν διαφορετικές απόψεις, ακόμη και αν αυτές δεν ήταν διαφωνίες πολιτικές.

Ένας από αυτούς τους καλλιτέχνες ήταν ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, ο οποίος είχε τραβήξει τα βλέμματα με τη στήλη του σε τοπικό ταμπλόιντ χίπικης ατμόσφαιρας, που περιέγραφαν μια άστατη ζωή, και η περιγραφή του εαυτού του από τον ίδιο: «ένας πορνόγερος», ενώ την ίδια εποχή δούλευε στο ταχυδρομείο του Λος Άντζελες.

Το bukowski.net έχει σκανάρει και τις 113 σελίδες από τον φάκελο του FBI και τις παραδίδει στο κοινό. Τι συμπέρασμα βγαίνει; Ότι λίγα πράγματα κατάφεραν να καταλάβουν. Οι γείτονες μιλάνε για έναν ήσυχο άντρα, που δεν ανακατευόταν στις ζωές τους. Όχι, δεν έβλεπαν γυναίκες να μπαινοβγαίνουν. Πέρασε κάποιες νύχτες σε κελί, μεθυσμένος. Παντρεύτηκε, πήγε δύο χρόνια σε κολέγιο. Σε συνέντευξη με το FBI είπε ότι οι στήλες του στο Tabloid "Open City" ήταν «ένα μίγμα πραγματικότητας και φαντασίας» και ότι η πρόζα είναι «εξαιρετικά εξιδανικευμένη για να δώσει στην ιστορία περισσότερο ζουμί.»

O Μπουκόφσκι μέσα από φωτογραφίες

Από το bukowski

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Ο φάκελος του FBI για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι Facebook Twitter

Aπόσπασμα από το «Γυναίκες»

«Ήμουν αυτό που λένε αισθηματίας. Συγκινιόμουν με ένα σωρό χαζά πράγματα: γυναικεία παπούτσια κάτω από ένα κρεβάτι, μια ξεχασμένη φουρκέτα στο νεροχύτη, από τον τρόπο που έλεγαν «πάω να κατουρήσω», από τις κορδέλες τους, όταν τις έβλεπα να διασχίζουν το δρόμο 1.30 το απομεσήμερο, από τα ατέλειωτα βράδια του συντροφικού πιοτού, από τους καβγάδες, τις ψιλοκουβέντες, τότε που σκέφτεται κανείς την αυτοκτονία. Και ακόμα έλιωνα όταν ένιωθα να συντελείται το θαύμα, όταν καθόμουν μαζί τους στο αμάξι μου, όταν αναθυμιόμουν τους έρωτές μου στις 3 τα ξημερώματα, όταν μου έλεγαν ότι ροχαλίζω, όταν άκουγα τα ροχαλητά τους, όταν μόνος μου σε ένα εστιατόριο διάβαζα την εφημερίδα μου και ήθελα να ξεράσω γιατί σκεφτόμουν πως τώρα είναι παντρεμένη με έναν διανοητικά ανάπηρο οδοντίατρο. Όταν έπινα, όταν χόρευα. Όταν φλέρταρα, όταν φλέρταραν. Όταν κοιμόμουν μαζί τους...»

«Και η αγάπη;» Ρώτησε η Βάλερι.
«Η αγάπη δεν παρουσιάζει προβλήματα σε εκείνους που ξέρουν να αντέξουν την ψυχική φόρτιση. Είναι σαν να προσπαθείς να κουβαλήσεις έναν σκουπιδοτενεκέ στην πλάτη σου πάνω από ένα ποτάμι αφρισμένα κάτουρα.»

«Οι ερωτευμένοι συχνά είναι νευρωτικοί, επικίνδυνοι. Χάνουν κάθε αίσθηση προοπτικής και χιούμορ. Γίνονται υστερικοί, ψυχωτικοί, ανιαροί. Καμιά φορά γίνονται και δολοφόνοι.»

«Έτσι και αλλιώς οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αδιέξοδες. Μόνο οι δυο πρώτες βδομάδες έχουν ενδιαφέρον, μετά τα πράγματα γίνονται επίπεδα, πλαδαρά. Οι μάσκες πέφτουν και εμφανίζονται τα αληθινά πρόσωπα: τρελοί, ηλίθιοι, παρανοϊκοί, εκδικητικοί, σαδιστές, δολοφόνοι. Η σύγχρονη κοινωνία έχει δημιουργήσει ανθρώπους που κατασπαράσσουν ο ένας τον άλλον. Κανίβαλοι. Τα πάντα μοιάζουν με μονομαχία μέχρι θανάτου που διαδραματίζεται πάνω σε ένα τραπέζι μπιλιάρδου... Η μεγαλύτερη διάρκεια που μπορούμε να ελπίζουμε για μια σχέση μας είναι δυόμισι χρόνια.»

(Μετάφραση: Χρύσα Τσαλικίδου, εκδόσεις: Οδυσσέας)

Αποσπάσματα από τον φάκελο του FBI

Δηλώσεις των γειτόνων όταν ο Μπουκόφσκι έμενε στη διεύθυνση 5124 De Longpre Ave στο Λος Άντζελες

«...δήλωσε ότι απ' όσο ξέρει ο ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ δεν είναι παντρεμένος και ότι δεν έχει δει ποτέ γυναίκες μέσα ή γύρω από το διαμέρισμά του. Δήλωσε ότι πιστεύει ότι δεν ξέρει αρκετά τον ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ για να σχολιάσει τον χαρακτήρα, τους συνεργάτες, τη φήμη του ή την αφοσίωση του και δήλωσε ότι δεν μπορεί να κάνει σχετικές συστάσεις για αυτό το θέμα.»

«... δήλωσε ότι έμενε σε αυτή τη διεύθυνση για αρκετά χρόνια. Δήλωσε ότι ο ΧΕΝΡΙ ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ έμενε εκεί αλλά δήλωσε ότι δεν του μίλησε ποτέ και ότι ο ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ είναι πολύ ήσυχος και δεν άκουσε ποτέ θόρυβο από το διαμέρισμά του. Δήλωσε ότι αφού δεν ξέρει τον ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ, δεν μπορούσε να σχολιάσει την προσωπική ζωή του ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ.»

Τι συμβαίνει; Διακριτικοί γείτονες; Ή ο μύθος ενός συγγραφέα χτίζεται μέσα από τα βιβλία ενός συγγραφέα;

Βιβλίο
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το πίσω ράφι/ Τόμας Μπέρνχαρντ «Ο μίμος των φωνών»

Το πίσω ράφι / «Ο μίμος των φωνών»: Ο Τόμας Μπέρνχαρντ γράφει για τις αντιφάσεις της ανθρώπινης ψυχής

104 σύντομες ιστορίες περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο του 1978, όπου αναδύονται ο γνώριμος κυνισμός και το μαύρο χιούμορ του διάσημου Αυστριακού συγγραφέα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Αυτοί ήταν οι ιδρυτές της Σχολής Χιλλ

Βιβλίο / Σχολή Χιλλ: Ένα βιβλίο για το διάσημο σχολείο της Αθήνας

Οι ημερολογιακές καταγραφές της Φάννυ και του Τζων Χένρυ Χιλλ, ιδρυτών ενός από τα πιο παλιά εκπαιδευτήρια του ελληνικού κράτους: Η νέα κοινωνία της Αθήνας, η εκπαίδευση, οι ιδεολογικές και θρησκευτικές συγκρούσεις.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Χρήστος Βακαλόπουλος «Η γραμμή του ορίζοντος»

Το πίσω ράφι / «Η γραμμή του ορίζοντος»: Σαρκασμός και νοσταλγία στο καλύτερο έργο του Χρήστου Βακαλόπουλου

Η εξερεύνηση μιας ψεύτικης ευημερίας, η σκιαγράφηση μιας Ελλάδας που έχει πάρει λάθος κατεύθυνση, και ένα βιβλίο που δεν χαρίζεται σε κανέναν και σε τίποτα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πώς έχει αλλάξει ο τρόπος που ταξιδεύουμε σήμερα

Βιβλία και Συγγραφείς / Πώς έχει αλλάξει ο τρόπος που ταξιδεύουμε σήμερα

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον καθηγητή Τουριστικής Ανάπτυξης Πάρι Τσάρτα για τα ταξίδια, τον τουρισμό και τον υπερτουρισμό με αφορμή το βιβλίο του «Τα ταξίδια της ζωής μας».
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Μετάξι και Πορφύρα: Ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο του υφάσματος

Βιβλίο / Μετάξι και Πορφύρα: Ένα συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο του υφάσματος

Από τα αυτοκρατορικά εργαστήρια της Κωνσταντινούπολης μέχρι τα περίφημα μεταξωτά της Χίου, από την άνθηση της βυζαντινής μεταξουργίας μέχρι την πτώση της, μια εξερεύνηση των παραδόσεων στον κόσμο του βυζαντινού και μεταβυζαντινού υφάσματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ Οι Έλληνες δεν γερνούν ποτέ

Βιβλίο / Οι Έλληνες δεν γερνούν ποτέ

Η Βερονίκ Μπουτόν-Μιγιό εξερευνά την τρίτη ηλικία στην ελληνική αρχαιότητα, ο Μιχάλης Αλμπάτης ενσωματώνει αριστουργηματικά το σεξ στο «Και οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους» και η Ζέιντι Σμιθ ανατρέχει στο παρελθόν για να εξετάσει τον λαϊκισμό.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Διαβάζοντας (με τρόμο) αποσπάσματα από τη νέα βιογραφία του Ίλον Μασκ

Daily / Διαβάζοντας (με τρόμο) αποσπάσματα από τη νέα βιογραφία του Ίλον Μασκ

Όσο πιο πολύ διαβάζει κανείς για τον Μασκ, τόσο πιο πολύ νοσταλγεί τις εποχές του Ωνάση, του Αγά Χαν, του Ροκφέλερ και του Σκρουτζ Μακ Ντακ, πολύ πριν αναλάβουν τα ηνία οι σύγχρονοι τρισεκατομμυριούχοι τεχνο-σωτήρες του πλανήτη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ο Τσαρούχης και ο ομοερωτισμός στο έργο και στον λόγο του

Podcast / Ο Τσαρούχης και ο ομοερωτισμός στο έργο και στον λόγο του

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον Ευγένιο Ματθιόπουλο, καθηγητή Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, για τον μεγάλο ζωγράφο, με αφορμή το βιβλίο του «Πέρα από την εγκράτεια και την απόλαυση: ο έρως που δημιουργεί τον κόσμο», μια έκδοση του Μουσείου Μπενάκη.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ

σχόλια

6 σχόλια
Αν τα στοιχεία του FBI αφορούν τη δεκαετία του '60 είναι λογικό οι γείτονες του Buk να τον περιγράφουν απλώς ως έναν φιλήσυχο, μοναχικό άντρα. Τότε ήταν ακόμη ένας σχετικά άσημος συγγραφέας (τουλάχιστον για το ευρύ κοινό, πέρα από τον κύκλο των αντεργκράουντ, χίπικων εντύπων όπου κρατούσε τη γνωστή στήλη "Notes of a Dirty Old Man" και των αντίστοιχων εκδοτικών οίκων που εξέδιδαν τις ποιητικές συλλογές του), και ένας σκληρά εργαζόμενος χειρώνακτας - δούλευε νυχτερινή βάρδια στο ταχυδρομείο, στη διαλογή. Ο εν λόγω συνδυασμός δεν ήταν και πολύ ελκυστικός για τις γυναίκες. Το '69 ο εκδότης John Martin (Black Sparrow Press) του πρότεινε να εγκαταλείψει το ταχυδρομείο και να αφοσιωθεί στο γράψιμο, με αντάλλαγμα μια τακτική επιχορήγηση. Έτσι, ο Buk μπόρεσε να γράψει τα μυθιστορήματα και τα διηγήματα που τον έκαναν διάσημο συγγραφέα και επιπλέον μια θρυλική μορφή της αμερικανικής ποπ κουλτούρας. Η διασημότητα έφερε και τις γκόμενες και ο άνθρωπος το γλέντησε με την καρδιά του, κι ας είχε μπει πια στην πέμπτη δεκαετία της ζωής του. Βέβαια, η σκιά της στέρησης και της μοναξιάς, μέσα στις οποίες είχε χάσει τα νιάτα του, δεν έφυγε ποτέ. "The young blondes with the tight pussies came too late. The cameras came too late… Don’t grin at me like that, it’s true. They came too late, I’m too strong..." έλεγε στον Taylor Hackford το 1973.
ποτέ δε΄ν πίστεψα ότι ο δάσκαλος πήδαγε ή έστω πήδαγε τόσο.γι αυτό κι έγραφε έτσι νευρώδικα, παρανοικά.άμα πήδαγε καθημερινά θα είχε μπουνταλέψει, λίγο (ή πολύ) απ τη τρέλλα του θα καλμάριζε και τότε αλίμονό μας.και πιστεύω και ελάχιστοι απ΄τους μεγάλους συγγραφείς πήδαγαν σε φυσιολογικά επίπεδα.αραιά και που ή και καθόλου.η ηρεμία διακρίνει το χορτάτο στο γαμήσι που όμως σε μιά τέτοια δουλειά γίνεται αναγνωρίσιμη σα πνευματική πλαδαρότητα.εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά πιστεύω ο ικανοποιημένος σεξουαλικά μπορεί ισως να γίνει καλός ποιητής αλλά μυθιστοριογράφος δύσκολο.