LIVE!

Εν αρχή ην ο ποιητής

Εν αρχή ην ο ποιητής Facebook Twitter
Tο Βιργιλίου Θάνατος του Μπροχ είναι ένα από τα τέσσερα βιβλία που συνοψίζουν τις αρχές της δημιουργίας και τη συνάφεια φιλοσοφίας και ποιητικής πράξης, επανατοποθετώντας τον ποιητή στο κέντρο και την αρχή του κόσμου... Επεξεργασία: Ατελιέ/ LIFO
0

Ο Βιργίλιος, ο ποιητής, βρέθηκε ν' ανασαίνει εκεί πάνω την πραγματικότητα: παλλόμενος και εγκαρδιωμένος απ' αυτούς τους παλμούς, ξεκόλλησε επιτέλους τα χέρια του απ' τη διαφάνεια του κρυστάλλου και τα ετέντωσε προς τα πάνω, προς τα επάνω, προς τον φωτοβόλο θόλο, όπου έλαμπαν αστέρια, και ήλιοι μεγάλοι αρχίζανε να γράφουν τις μεγάλες τροχιές τους... αστέρι μοναδικό αυτός πάν' από όλα τ' άλλα αστέρια και τους ήλιους». Με αυτήν ακριβώς την ανεστραμμένη κίνηση ο άνω θρώσκων ποιητής οραματίστηκε έναν κόσμο χωρίς αποσπασματικότητα, χωρίς αρρώστιες –πραγματικές, πολιτικές ή άλλες–, που θα συναρμόζει κάτω από τον ατελείωτο θόλο του τα διαφορετικά στοιχεία και τις παλλόμενες εκφράσεις. Η εκάστοτε μικρότητα –της γλώσσας ή της ύπαρξης– αναγκαστικά αφανίζεται μπροστά σε αυτό το καθολικό όραμα που έχει χαρακτηριστικά Κοσμογονίας και πρώτο και βασικό δημιουργό τον ίδιο τον ποιητή. Όχι τυχαία το Βιργιλίου Θάνατος, το ερμητικό δημιούργημα του Αυστριακού Χέρμαν Μπροχ, που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τον Gutenberg και τη σειρά Orbis Literae, θεωρήθηκε ένα από τα κορυφαία έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας: ένα μανιφέστο για την ουσία της ύπαρξης, ένα υπεριστορικό γλωσσικό κατασκεύασμα κι ένα φιλοσοφικό ποίημα για την ίδια τη δημιουργία του κόσμου. Όπως και να εκλάβει κανείς το συμπαντικό αυτό έργο με το οποίο καλείται να αναμετρηθεί πολλαπλά ο αναγνώστης και συνάμα θεατής του, το σίγουρο είναι ότι μπορεί να τοποθετηθεί, ως προς τα εξαγγελτικά του μοτίβα, δίπλα στην Κοσμογονία του Ησιόδου και στα Έπη του Ομήρου.

Το ερμητικό δημιούργημα του Αυστριακού Χέρμαν Μπροχ θεωρήθηκε ένα μανιφέστο για την ουσία της ύπαρξης, ένα υπεριστορικό γλωσσικό κατασκεύασμα κι ένα φιλοσοφικό ποίημα για την ίδια τη δημιουργία του κόσμου.


Εξού και το ότι χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες, Ύδωρ, Πυρ, Γη και Αιθέρας, ανάλογες με τα τέσσερα φιλοσοφικά στοιχεία που εξηγούν την ύπαρξη του κόσμου. Στόχος και ουσιαστική φιλοδοξία του ποιητή είναι η ανάκτηση της χαμένης ενότητας που ξεπερνά τα όρια της γλώσσας, η καταβύθιση σε χαμένες ερμηνείες που υπερβαίνουν τα σημασιολογικά πρόσημα. Όπλο του η ενορασιακή δύναμη που διαθέτει ένας ποιητής όπως ο Βιργίλιος και μέσο του η επανοριοθέτησή του, κατά τα πρότυπα της νιτσεϊκής επαναξιολόγησης των αξιών, μέσω της ίδιας της εννοιολογικής συνθήκης. Αυτά ακριβώς τα ανυπέρβλητα δεδομένα της φιλοσοφικής χρήσης του κειμένου και της υπέρτατης μεταγλωσσικής διάρθρωσής του έλαβε υπ' όψιν ο μεταφραστής Γιώργος Κεντρωτής όταν ξεκίνησε την πολύμοχθη διαδικασία της απόδοσης που έβαζε στόχο να υπερβεί το αμετάφραστο πολλών εννοιών, συλλογισμών και όρων. Επιπλέον, συνέλαβε τον βασικό στόχο του έργου, που ήταν η ανάκτηση της χαμένης ενότητας, και διείδε πίσω από τις ερμητικές συναρμογές του την υπέρτατη φιλοδοξία να ανακτηθεί το καθολικό έναντι της γλωσσικής αποσπασματικότητας: «Το καταλυτικό ερώτημα των δομιστών –που ταυτοχρόνως είναι και ετυμηγορία απορριπτική του παραδοσιακού modus variandi της πρότασης–, αφού το τι αποτελεί πλήρη και εντελή σκέψη δεν είναι δυνατόν να το ορίσουμε ανεξαρτήτως της γλώσσης, πως το επικαλούμεθα νομιμοποιητικά στον ορισμό της πρότασης αποτελεί όχι μόνο έναυσμα γλωσσικού προβληματισμού για τον Μπροχ αλλά και (ως θετική πρόκληση ιδωμένο) προγραμματική επιλογή στο έργο του: η πλήρης και εντελής σκέψη του Μπροχ προσβλέπει στο αδιαίρετο όλον, διεκδικεί την άτμητη ενότητα αυτού που είναι και αυτού που δεν είναι, προάγει τη σύμπτωση όλων των αντιθέτων» επισημαίνει ο μεταφραστής στον επίλογό του.


Με άλλα λόγια, το μυστικό της αέναης αναζήτησης της χαμένης ενότητας αποκαλύπτει τα κλειδιά της ερμηνευτικής και γλωσσικής απόδοσης. Πολύ ορθά ο Κεντρωτής τονίζει ότι το Βιργιλίου Θάνατος «είναι αφενός μια ολόκληρη πρόταση», μια ανάσα, μια πνοή στο άπειρο του σύμπαντος. Σε κάθε του εξαγγελία –γιατί όλες οι προτάσεις μετατρέπονται σε ενορασιακές περιγραφές ή εξαγγελίες– ενυπάρχει η ιστορία ενός σωματιδίου από το οποίο διαμορφώθηκε ο κόσμος και το οποίο αρνήθηκε την ανάλωση του θανάτου. Ολάκερη η διαδρομή του Βιργιλίου από την κάθοδο στην άνοδο και από το παρελθόν στο μέλλον εκφράζει το θαύμα της δημιουργίας, το οποίο φέρει στα χέρια του ο ποιητής ως μοναδικός και αποκλειστικός φορέας κάθε μεταφορικής δημιουργίας. Από όποιο όραμα κι αν περάσεις, όποια φιλοσοφική θέση και αν εκφράσεις, η ποίηση τίθεται αναπόφευκτα στο επίκεντρο. Είναι αδύνατον να διεκδικείς την καθολικότητα, χωρίς να διαισθάνεσαι την αδιανόητη δύναμη που έχει ο μεταφορικός λόγος της ποιήσεως. «Ο ποιητής ένιωθε τώρα τ' αφούγκρασμά του να τα διαλύει και να τα ενώνει, όχι βεβαίως για ν' αποκαταστήσει την τάξη των ανθρώπων, την τάξη των ζώων, την τάξη των πραγμάτων, όχι βεβαίως για ν' αποκαταστήσει την τάξη του κόσμου, την τάξη εκείνη όπου παλαιότερα εκινείτο κι ο ίδιος και η οποία διαλυμένη κι αυτή όπως και η διαλυμένη δική του μνήμη, είχε πάψει πια να υφίσταται κι ούτε υπήρχε περίπτωση να ξαναϋπάρξει ποτέ στο μέλλον... Όλ' αυτά, που 'χαν αποκαλυφθεί, λοιπόν, με δυσκολία, θα 'λεγες ότι ήταν η ενότητα του κάλλους, η ενότητα του παγκόσμιου κάλλους που τρεμάναβε και τρεμόσβηνε, για ν' ανοίξει ολόκληρο και να αποκαλυφθεί ολάκερο, όχι, όχι, δεν ήταν η ενότητα του κάλλους, παρά η ενότητα μιας πλημμύρας που φούσκωνε και φύραινε τα τερπίμολπα νερά της κάθε νύχτα...».


Επομένως, αν κανείς δεν ασπαστεί το όραμα της ποιητικής δημιουργίας, δεν θα μπορέσει να διακρίνει την ανάγκη υποταγής του λόγου σε ένα μεταγλωσσικό, συμπαντικό πρόταγμα που υπερβαίνει τις αρχές της έκφρασης και το καθιστά δυσπρόσιτο για τα απλά δεδομένα του απροετοίμαστου αναγνώστη. Όχι τυχαία, το Βιργιλίου Θάνατος στάθηκε δίπλα στον Οδυσσέα του Τζόις όσον αφορά το εκτόπισμα και το δυσερμήνευτο περιεχόμενό του. Ο Μπροχ ξεκίνησε να το γράφει τον Μάρτιο του 1936 στην Αυστρία και τελικά συνέχισε τη συγγραφή του μετά τη φυλάκισή του από το χιτλερικό καθεστώς – από όπου τελικά διέφυγε ύστερα από την καθολική υποστήριξη των διανοουμένων και των ανθρώπων του πνεύματος. Τελικά, το ολοκλήρωσε το 1944 στη Νέα Υόρκη. Παρότι στην Ελλάδα το συγγραφικό αποτύπωμα του Μπροχ έμεινε από τους Υπνοβάτες, το magnum opus του Αυστριακού συγγραφέα παραμένει αναμφίβολα το Βιργιλίου Θάνατος. Αδιανόητο να σκεφτεί κανείς πώς κατάφεραν αυτές οι περιπλοκές της δημιουργίας να αναλογιστούν το Άρρητο και να επαναπροσδιορίσουν σε άλλο γλωσσικό κώδικα τη δύναμή του. Ακόμη πιο αδύνατον είναι να συλλάβει πώς κατάφερε ο μεταφραστής του να αποτυπώσει την ιδιοσυστασία του –το «οικειόξενο», κατά τη οικεία λέξη του Μπροχ–, υπερβαίνοντας τα ονομασιολογικά και σημασιολογικά όρια. Όπως επισημαίνει ο ίδιος ο Κεντρωτής στον διαυγέστατο επίλογό του, κατέφυγε κατ' αρχάς «σε ενδελεχή επεξεργασία των σημάτων που δέχεται πυκνωμένα και κωδικευμένα» και κατά δεύτερον, προκειμένου να το αποδώσει σε γλώσσα αυστηρά ελληνική, σε όλα τα γλωσσικά όπλα που είχε στη διάθεσή του. Εξού και η λαμπηράδα –άλλη μια συναφής λέξη– των νεολογισμών που παρατίθενται και σε ειδικό λεξάρι στο τέλος του βιβλίου. Έστω και δύστοκο, λοιπόν, ως προς την αναγνωστική του ευκολία, στράτσο –για να χρησιμοποιήσουμε μια λέξη από το έργο– ως προς την ερμηνευτική του προσέγγιση, το Βιργιλίου Θάνατος του Μπροχ είναι ένα από τα τέσσερα βιβλία που συνοψίζουν τις αρχές της δημιουργίας και τη συνάφεια φιλοσοφίας και ποιητικής πράξης, επανατοποθετώντας τον ποιητή στο κέντρο και την αρχή του κόσμου.

Βιβλίο
0

LIVE!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ