«Εκπνοή»: Η κορυφαία συλλογή sci-fi διηγημάτων της χρονιάς

Εκπνοή Facebook Twitter
Ο Τεντ Τσιάνγκ πιθανότατα ο σημαντικότερος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας του καιρού μας, μοιάζει απρόσβλητος από τη γενικευμένη τάση προς τη δυστοπία που δείχνουν οι συνάδελφοί του.
0

Η ΡΟΠΗ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ έργων επιστημονικής φαντασίας προς πιο δυστοπικές εκδοχές του μέλλοντος δεν είναι κάτι καινούργιο. Σπάνια συναντάει κανείς ιστορίες στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση ή στα βιβλία που δεν εκτυλίσσονται με φόντο ένα σκηνικό καταστροφής. 

Ήρωες που παλεύουν για την επιβίωσή τους σε έναν πλανήτη που δεν θυμίζει πια τη Γη, απολυταρχικά καθεστώτα που κυβερνούν χάρη στον φόβο και τη βία, προνομιούχες ελίτ που ζουν σε βάρος των φτωχότερων στρωμάτων, μοντέλα Τεχνητής Νοημοσύνης (Α.I.) που στρέφονται κατά των εφευρετών τους για την αλαζονεία τους να παίξουν τον ρόλο του Δημιουργού κ.ά.

Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ιστορίες αυτές γίνονται ολοένα και πιο «σκοτεινές». Αλλά υπάρχει εξήγηση. Η επιστημονική φαντασία λειτουργεί περίπου σαν καθρέφτης που αντικατοπτρίζει το πώς αισθάνονται οι άνθρωποι για το μέλλον σε μία δεδομένη χρονική στιγμή.

Στις αρχές του περασμένου αιώνα, η κυρίαρχη εκτίμηση ήταν πιο αισιόδοξη. Οι άνθρωποι φαντάζονταν το μέλλον ως κάτι λαμπερό, φωτεινό, γεμάτο υλική αφθονία και χαρούμενες ζωές. Πίστευαν ότι με τη βοήθεια των επιστημονικών επιτευγμάτων θα δημιουργούσαμε κάποτε τη δική της παγκόσμια ουτοπία. 

Ο Τσιάνγκ καταπιάνεται με σύγχρονα ζητήματα που σχετίζονται με τομείς όπως τα ταξίδια στον χρόνο, η κβαντομηχανική, η ρομποτική, η εικονική πραγματικότητα, η τεχνητή νοημοσύνη ακόμα και η κοσμολογία ή η γλωσσολογία, χωρίς όμως να παραβλέπει όλα εκείνα που μας καθιστούν ανθρώπινους: συνείδηση, μνήμη, ελεύθερη βούληση, πίστη, συναισθήματα.

Σήμερα, αυτή η αισιοδοξία δεν υπάρχει. Το χάσμα των κοινωνικών ανισοτήτων που συνεχώς μεγαλώνει, η συγκέντρωση του παγκόσμιου πλούτου στα χέρια μιας ισχνής μειοψηφίας, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής που είναι πιο φανερές από ποτέ, ο τρόπος που επιμένουμε να φερόμαστε απέναντι στα ζώα και τη Φύση, αλλά κι ο φόβος μπροστά στις πραγματικές δυνατότητες της τεχνολογίας και της Τεχνητής Νοημοσύνης έχουν αλλάξει τον τρόπο που οραματιζόμαστε το μέλλον. Μαζί και οι δημιουργοί αυτών των ιστοριών.

Εκπνοή
ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ: Τεντ Τσιάνγκ, Εκπνοή, Εκδόσεις Ίκαρος

Ο Τεντ Τσιάνγκ (Ted Chiang) πιθανότατα ο σημαντικότερος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας του καιρού μας, μοιάζει απρόσβλητος από τη γενικευμένη τάση προς τη δυστοπία που δείχνουν οι συνάδελφοί του.

Στο τελευταίο του βιβλίο, την «Εκπνοή», που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά (εκδόσεις Ίκαρος, μτφρ.: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου), δανείζεται στοιχεία από σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες για να γράψει εννέα υπέροχες, ανθρωποκεντρικές ιστορίες μέσα από τις οποίες επαναδιατυπώνει (ή θέτει νέα) φιλοσοφικά ερωτήματα. Κι όπως κάνουν συνήθως οι χαρισματικοί συγγραφείς, αφήνει τους αναγνώστες να δώσουν τις δικές τους απαντήσεις. 

Υπάρχει πραγματικά ελεύθερη βούληση; Μπορούμε να σβήσουμε όσα συνέβησαν στο παρελθόν; Πώς θα ήταν η ζωή μας αν η μνήμη δεν μας πρόδιδε ποτέ και θυμόμασταν τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια; Οι μηχανές με συνείδηση έχουν δικαιώματα; Μπορούν άνθρωποι και τεχνητά όντα να αναπτύξουν συναισθηματικές σχέσεις; Αποκαλύπτεται πράγματι ο χαρακτήρας μας μέσα από τις επιλογές μας;

Ο Τσιάνγκ καταπιάνεται με σύγχρονα ζητήματα που σχετίζονται με τομείς όπως τα ταξίδια στον χρόνο, η κβαντομηχανική, η ρομποτική, η εικονική πραγματικότητα, η τεχνητή νοημοσύνη ακόμα και η κοσμολογία ή η γλωσσολογία, χωρίς όμως να παραβλέπει όλα εκείνα που μας καθιστούν ανθρώπινους: συνείδηση, μνήμη, ελεύθερη βούληση, πίστη, συναισθήματα.

Δεν τον ενδιαφέρουν τόσο οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, μα περισσότερο η αλληλεπίδρασή τους με την τεχνολογία και πώς αυτή φτάνει να διαμορφώνει τις ζωές τους. Κι αυτό το κάνει με έναν τρόπο ειλικρινή, τρυφερό και βαθιά ανθρώπινο.

Το διήγημα με τίτλο «Η αγωνία είναι ο ίλιγγος της ελευθερίας» έχει ως βάση την κβαντική θεωρία των «πολλαπλών κόσμων», που υποστηρίζει ότι το σύμπαν διαρκώς διαιρείται σε έναν σχεδόν άπειρο αριθμό διαφορετικών εκδοχών – άρα όλοι μας έχουμε κι έναν σχεδόν άπειρο αριθμό παράλληλων εαυτών. Οι ήρωες της ιστορίας έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με τους παράλληλους εαυτούς τους που ζουν σε άλλους «κλάδους» μέσα από μία ιδιότυπη κατασκευή που ονομάζεται πρίσμα.

Αν όμως ισχύει αυτή η θεωρία, τότε τι νόημα ή ηθικό βάρος έχουν άραγε οι αποφάσεις που παίρνουμε, όταν σε ένα άλλο σύμπαν κάνουμε το ακριβώς αντίθετο; Τι λέει αυτό για μας ως χαρακτήρες;

«Κάθε φορά που κάνεις κάτι γενναιόδωρο, δίνεις στον εαυτό σου τη μορφή κάποιου που είναι πιο πιθανόν να φανεί γενναιόδωρος και την επόμενη φορά, κι αυτό είναι σημαντικό. Και δεν αλλάζεις απλώς τη συμπεριφορά σου σ’ αυτόν εδώ τον κλάδο: μπολιάζεις και όλες τις εκδοχές του εαυτού σου που θα διαχωριστούν στο μέλλον. Όταν γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος, εξασφαλίζεις πως όλο και πιο πολλοί κλάδοι που θα διαχωριστούν από εκείνο το σημείο και μετά θα διαθέτουν καλύτερες εκδοχές του εαυτού σου» λέει μία από τις πρωταγωνίστριες της ιστορίας.

Δεν πρωταγωνιστούν όμως μόνο άνθρωποι στα διηγήματα του Τσιάνγκ. Στη σύντομη, λυρική «Μεγάλη Σιγή», αφηγητής είναι ένας παπαγάλος από ένα τροπικό δάσος του Πουέρτο Ρίκο. Το είδος του σύντομα θα εξαφανιστεί.

«Το σύμπαν είναι τόσο απέραντο, που νοήμονα όντα θα πρέπει σίγουρα να έχουν εμφανιστεί πολλές φορές. Επίσης το σύμπαν είναι τόσο παλιό, που έστω και ένα τεχνολογικά εξελιγμένο είδος θα είχε χρόνο να εξαπλωθεί και να γεμίσει τον γαλαξία. Κι ωστόσο δεν υπάρχει κανένα ίχνος ζωής πουθενά αλλού εκτός από τη Γη. Αυτό οι άνθρωποι το αποκαλούν Παράδοξο του Φέρμι. Μια λύση που έχει προταθεί για το Παράδοξο του Φέρμι είναι ότι τα νοήμονα όντα επιδιώκουν ενεργά να συγκαλύψουν την παρουσία τους, να αποφύγουν να γίνουν στόχος εχθρικών εισβολέων. Μιλώντας ως μέλος ενός είδους που έχει οδηγηθεί από τους ανθρώπους στα όρια της εξαφάνισης, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι πρόκειται για σοφή στρατηγική. Είναι λογικό να παραμένεις σιωπηλός και να αποφεύγεις να τραβάς την προσοχή» λέει με μία λεπτή δόση ειρωνείας ο παπαγάλος και ποιος μπορεί να τον αδικήσει;

Η πρόζα του Τσιάνγκ είναι απλή, σφιχτή. Τα διηγήματά του μοιάζουν γραμμένα με χειρουργική ακρίβεια. Θυμίζουν τους αλγόριθμους που «τρέχουν» τις πολύπλοκες συσκευές που ενσωματώνει στις ιστορίες του. Καμία πρόταση δεν περισσεύει, καμία λέξη δεν είναι περιττή. Γιατί αν κάτι έλειπε, μπορεί όλο το υπόλοιπο να κατέληγε σε σφάλμα.

Εδώ που τα λέμε, βέβαια, ίσως και η ταμπέλα του «συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας» να λειτουργεί περιοριστικά στην περίπτωσή του. Ο τρόπος γραφής και η ευκολία με την οποία διασχίζει τα όρια ανάμεσα στα λογοτεχνικά είδη θυμίζει περισσότερο Μπόρχες, Κάρβερ και Σάντερς, παρά τυπικό συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας ·αν και ένα από τα διηγήματα του βιβλίου είναι μερικώς εμπνευσμένο από «Το Ηλεκτρικό Μυρμήγκι» του Φίλιπ Κ. Ντικ.

«Το σύμπαν ξεκίνησε σαν μία πελώρια κρατημένη ανάσα που βγήκε. Κανείς δεν ξέρει γιατί, αλλά όποιος κι αν είναι ο λόγος, χαίρομαι που συνέβη, γιατί σ’ αυτό χρωστώ την ύπαρξη μου» γράφει ο Τσιάνγκ στην ιστορία που έχει δώσει και τον τίτλο στη συλλογή του. Και ίσως αυτό ακριβώς να είναι και το βιβλίο του. Μια βαθιά ανάσα που θα μας βοηθήσει να δούμε  λίγο πιο ψύχραιμα το παρόν και να ατενίσουμε το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία.

ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κεχαγιάς

Βιβλίο / «Το να εκδίδεις βιβλία στην Ελλάδα είναι σαν να παίζεις στο καζίνο»

Η Γεννήτρια είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος αφιερωμένος στη σύγχρονη λογοτεχνία. Ο εκδότης της, συγγραφέας και μεταφραστής, Παναγιώτης Κεχαγιάς, μιλά για τις δυσκολίες και τις χαρές του εγχειρήματος, για το πώς σκοπεύει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας ιδιαίτερα ανταγωνιστικής αγοράς, καθώς και για τους πρώτους τίτλους που ετοιμάζεται να εκδώσει.
M. HULOT
Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Οι Αθηναίοι / Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: «Ακούμε συνεχώς για ανάπτυξη, χωρίς να διερευνάται τι είναι το "καλό"»

Η εκτέλεση του Μπελογιάννη τον έκανε αριστερό. Η αυτοκτονία του Νίκου Πουλαντζά, μπροστά στα μάτια του, τον καθόρισε. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αφηγείται το προσωπικό του ταξίδι και την πνευματική περιπέτεια μιας ολόκληρης εποχής, από τη διανόηση του Παρισιού μέχρι τους δρόμους της πολιτικής και τις αίθουσες των πανεπιστημίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός» ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Νίκος Μπακουνάκης / Νίκος Μπακουνάκης: «Αυτή τη θέση δεν την παντρεύεσαι, ούτε είσαι θεός»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΒΙΠ, στην πρώτη του συνέντευξη, μιλά στη LIFO για τους στόχους και τις δράσεις του ιδρύματος και για το προσωπικό του όραμα για το βιβλίο. Ποιος ο ρόλος των μεταφράσεων στην πολιτιστική διπλωματία και πώς θα αυξηθεί η φιλαναγνωσία; 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζόναθαν Κόου

I was there / Τζόναθαν Κόου: «Το να είσαι κυνικός δείχνει τεμπελιά στη σκέψη»

Ο διάσημος Βρετανός συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε για τη συγγραφή ως «πολυτέλεια για λίγους», την εκλογή Τραμπ ως «έκφραση απόγνωσης» και τη «woke» κουλτούρα ως πράξη ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πολ Όστερ (1947-2024): Ο Mr. Vertigo των ονειρικών μας κόσμων

Σαν σήμερα  / Πολ Όστερ: «Οι χαμένες ευκαιρίες αποτελούν μέρος της ζωής στον ίδιο βαθμό με τις κερδισμένες»

Σαν σήμερα 30 Απριλίου, το 2024 πεθαίνει ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας και μετρ της σύμπτωσης, που κατάφερε να συνδυάσει την προοπτική των άπειρων φανταστικών κόσμων με το ατελείωτο κυνήγι των ευκαιριών και τη νουάρ ατμόσφαιρα με τα πιο ανήκουστα αυτοβιογραφικά περιστατικά.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ηλίας Μαγκλίνης: «Η ανάκριση»

Το Πίσω Ράφι / «Γιατί δεν μου μιλάς ποτέ για τον εφιάλτη σου, μπαμπά;»

Η «Ανάκριση» του Ηλία Μαγκλίνη, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πεζά των τελευταίων χρόνων, φέρνει σε αντιπαράθεση έναν πατέρα που βασανίστηκε στη Χούντα με την κόρη του που «βασανίζεται» ως περφόρμερ στα χνάρια της Μαρίνα Αμπράμοβιτς.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Πέντε κλασικά έργα που πρέπει κανείς να διαβάσει

Βιβλίο / 5 κλασικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ξανά σε νέες μεταφράσεις

Η κλασική λογοτεχνία παραμένει εξαιρετικά επίκαιρη, κι αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς ανατρέχοντας στους τίτλους της πρόσφατης βιβλιοπαραγωγής και σε έργα των Τζόις, Κουτσί, Κάφκα, Αντρέγεφ και Τσβάιχ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Τάσος Θεοφίλου: «Η φυλακή είναι το LinkedΙn των παρανόμων» ή «Το πορνό και το Κανάλι της Βουλής είναι από τα πιο δημοφιλή θεάματα στη φυλακή»

Βιβλίο / Τάσος Θεοφίλου: «Όταν μυρίζω μακαρόνια με κιμά θυμάμαι τη φυλακή»

Με αφορμή το βιβλίο-ντοκουμέντο «Η φυλακή», ο Τάσος Θεοφίλου μιλά για την εμπειρία του εγκλεισμού, για τον αθέατο μικρόκοσμο των σωφρονιστικών ιδρυμάτων –μακριά απ’ τις εικόνες που αναπαράγουν σειρές και ταινίες– και για το πώς η φυλακή λειτουργεί σαν το LinkedIn των παρανόμων.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Βιβλίο / Michel Gaubert: Ο dj που βάζει μουσικές στα σημαντικότερα catwalks

Chanel, Dior και πολλοί ακόμα οίκοι υψηλής ραπτικής «ντύνουν» τα shows τους με τη μουσική του. Στο «Remixed», την αυτοβιογραφία-παλίμψηστο των επιρροών και των εμμονών του, ο ενορχηστρωτής της σύγχρονης catwalk κουλτούρας μας ξεναγεί σε έναν κόσμο όπου μουσική και εικόνα γίνονται ένα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Βιβλίο / Ρωμανός ο Μελωδός: Ο ουρανόθρεφτος ποιητής του Θείου Δράματος

Λίγοι είναι οι ποιητικά γραμμένοι εκκλησιαστικοί στίχοι που δεν φέρουν τη σφραγίδα αυτού του ξεχωριστού υμνωδού και εκφραστή της βυζαντινής ποιητικής παράδοσης που τίμησαν οι σύγχρονοί μας ποιητές, από τον Οδυσσέα Ελύτη μέχρι τον Νίκο Καρούζο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ