Βασίλης Βασιλικός: Και προχωρώ ακάθεκτος καθέτως

Βασίλης Βασιλικός: Και προχωρώ ακάθεκτος καθέτως Facebook Twitter
Είναι έξοχες οι παρατηρήσεις του Βασίλη Βασιλικού σχετικά με τη διαδικασία της συγγραφής, τα εργαλεία του ακάματου γραφιά, τους στυλογράφους, τα μελάνια, τα τετράδια, τα χαρτιά...
0

1.

Καλλιτέχνες με ουλές. Διαβάζω, οπλισμένος με μολύβι και βαρύ μεταλλικό χαρακάκι, το βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού Ημερολόγιο Θάσου (εκδ. Gutenberg). Με εντυπωσιάζει η ακρίβεια του λόγου του, η παιγνιακή διάθεση, η μανία του με τα αστυνομικά μυθιστορήματα (διαβάζει άοκνα Γιάννη Μαρή, Πέτρο Μάρκαρη, Καμιλλέρι, Μονταλμπάν, Μανσέτ), η εξομολογητική του δύναμη, η γενναιοψυχία του, το αιφνίδιο χιούμορ, οι προσηλώσεις του, οι παρατηρήσεις του σχετικά με τη διαδικασία της συγγραφής, με το τι σημαίνει γράφω. Με εντυπωσιάζει η ποικιλία των θεμάτων που θίγει και η εντιμότητα με την οποία τα θίγει. Με εντυπωσιάζει η ανοξείδωτη εφηβεία του, οι έμμονες εμμονές του, η μανία του για τους στυλογράφους και το χαρτί και το μελάνι. Με εντυπωσιάζει το βραχνό βλέμμα που είναι πολύπειρο και περισκοπικό. Με εντυπωσιάζει το πώς προβαίνει σε παρατηρήσεις σχετικά με την ποιότητα του τσίπουρου, με την ευελιξία των γάτων του, με τις ιδιότητες και τη μαγεία της ελληνικής γλώσσας, με το τι οφείλει στον μέντορά του, όπως τον χαρακτηρίζει, Αντρέ Ζιντ, με τη μαγεία κάποιων λησμονημένων, ευτυχώς, από τον χρόνο, καφενέδων, ταβερνείων, μαγέρικων, με τη χλωρίδα και την πανίδα της Θάσου. «Τα κυδώνια ωριμάζουν, τα καρύδια ωριμάζουν στις καρυδιές, τα ρόδια ωριμάζουν. Όλα για να δώσουν καρπό στο τέλος του φθινόπωρου. Μόνο εγώ δεν ωριμάζω. Γιατί βρίσκομαι στην καρδιά του χειμώνα» γράφει ο Βασίλης Βασιλικός, ο συγγραφέας του Ζ και του Γλαύκου Θρασάκη. Και τόσων άλλων. Και αλλού, με ηδύτατο θυμό και συγκροτημένη/συγκρατημένη αυτογνωσία, επιμένει: «Είμαστε καλλιτέχνες, με αδυναμίες και ανεξερεύνητες κι από εμάς τους ίδιους ουλές. Δεν είμαστε καριερίστες».


2.

Τσίπουρα και βότκα. Εξομολογείται ο Βασιλικός πώς τον απομόνωσε η αγάπη του για τον «χυμό Ρωσίας», όπως ονομάζει τη βότκα, με τη θελκτική της δύναμη, τη λευκή της φαντασμαγορία. Με απροσποίητη συντριβή γράφει ότι η ερωτοτροπία του με τη βότκα τον απομάκρυνε από τους πολύτιμους φίλους του, τον έκανε σχεδόν αγνώμονα, τον έκλεισε σε έναν υγρό πύργο αλλόκοτου και ίσως ολέθριου αυτισμού. «Θυμάμαι με απέχθεια», τονίζει με δριμύτατη ειλικρίνεια, «την άσχημη αυτή εποχή της ζωής μου, όπου κατέστρεψα τα μόνα χρόνια που δεν είχα οικονομικά προβλήματα και δεν στάθηκα στο ύψος της αποστολής μου, όσον αφορά τους φίλους μου που δεν περιποιήθηκα, δεν προσκάλεσα –πλην μίας ή δύο εξαιρέσεων– την περίοδο που είχα δύο οδηγούς κι έναν μπάτλερ, που δεν ανταπέδωσα και τις υποχρεώσεις που είχα σε Γάλλους φίλους από τις δύο προηγούμενες επταετίες παραμονής μου στην Πόλη του Φωτός. Η εξουσία, λεν, σε απομονώνει. Εμένα με απομόνωσε όχι η εξουσία αλλά η βότκα». Απεναντίας, είναι ευμενής προς το τσίπουρο, και μάλιστα προσφέρει και χρήσιμες, για όσους θύουν στον Βάκχο, συμβουλές: «Μόνο εγγυημένα τσίπουρα μπορεί να μη σε πειράξουν. Όπως το Μπαμπατζίμ, το Θρακιώτικο, το Ηδωνικό – όλα φυσικά χωρίς γλυκάνισο».


3.

Στυλογράφοι και χαρτί. Είναι έξοχες οι παρατηρήσεις του Βασίλη Βασιλικού σχετικά με τη διαδικασία της συγγραφής, τα εργαλεία του ακάματου γραφιά, τους στυλογράφους, τα μελάνια, τα τετράδια, τα χαρτιά. Τα όσα γράφει για το γιατί και το πώς γράφουμε είναι, μέσα στη συγκλονιστική απλότητά τους, μαθήματα από έναν μεγάλο μάστορα. «Τελικά, το γράψιμο είναι μεγάλη ανακούφιση» λέει. «Γράφοντας δεν ενοχλείς κανέναν με εξωτερικούς θορύβους. Ο εσωτερικός ορυμαγδός είναι χωρίς ήχο». Μια φράση που μας θυμίζει την απόφανση του ποιητή Νίκου Καρούζου σχετικά με τον θόρυβο και τον ίλιγγο της μοτοσικλέτας. «Να γίνει εσωτερικός αυτός ο θόρυβος, αυτός ο ίλιγγος. Να γίνει μύχιος» επέμενε ο Καρούζος. Μιλώντας για κάτι που του συνέβη, δηλώνει: «Εγώ καταγράφω το γεγονός εική και ως έχει». Μερικές σελίδες πιο κάτω, για ένα άλλο περιστατικό, λέει: «Δεν είχα όνειρα για να πάρω εκδίκηση. Απλά καταθέτω τα πράγματα όπως εγώ τα βίωσα». Και έτσι δίνει το στίγμα του, δείχνει ότι διακόνησε, και διακονεί, το γράψιμο ως ιστορία και χρονικό, ότι οι στυλογράφοι και τα μελάνια και τα χαρτιά του είναι εργαλεία καταγραφής της πραγματικότητας προς χρήση των επερχόμενων γενεών, θυμίζοντας τον Νόρμαν Μέιλερ και τον Τρούμαν Καπότε, δύο σημαντικούς καταγραφείς γεγονότων. «Στις επάλξεις της γραφής ξανά» σημειώνει αλλού. «Της αγίας γραφής». Την οποία γραφή, το γράψιμο πιο απλά, δεν κουράζεται να το χαρακτηρίζει θεραπεία του θυμικού. Προσωπικά, θαύμασα και λάτρεψα, λόγω ιδίας πείρας, ένα σημείο όπου ο Βασιλικός μιλάει για ένα μπλοκάκι, για το χαρτί, για το μελάνι, και πώς όλα αυτά επηρεάζουν το τι έχουμε να κάνουμε με τις λέξεις. «Η ανάγκη να επιστρέψω στη μυθοπλασία αναιρείται από την ίδια την ποιότητα του χαρτιού. Είναι απορροφητικό, και η μυθοπλασία θέλει στιλπνό χαρτί, για να τρέχει»! 

radiobookspotting.blogspot.gr

Βιβλίο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εφοπλιστές και αρχαιοκάπηλοι

Βιβλία και Συγγραφείς / Εφοπλιστές και αρχαιοκάπηλοι

Ο Νίκος Μπακουνάκης συζητά με τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Νικόλα Ζηργάνο για το αστυνομικό μυθιστόρημά του «Επιχείρηση ''Νόστος''. Ένα χρυσό στεφάνι και μια κόρη για τον Αλέξη Καρρά» με θέμα την αρχαιοκαπηλία και τα διεθνή κυκλώματα.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Άδα Σταματάτου: «Οι ανάπηροι δεν είναι κακόμοιροι, είναι Παραολυμπιονίκες»

The Upfront Initiative 2023 / Άδα Σταματάτου: «Οι ανάπηροι δεν είναι κακόμοιροι, είναι Παραολυμπιονίκες»

Στο πλαίσιο της συμμετοχής της στο φετινό Upfront Initiative, η συγγραφέας δύο βιβλίων –«Η ζωή μου με τον Γιάννη» και «Τι έχει ο Γιάννης;»– και ακτιβίστρια για τον αυτισμό μιλά στη LiFO για το πώς είναι η ζωή με ένα αυτιστικό παιδί και χαρτογραφεί τα κενά της στήριξης από την πολιτεία και την κοινωνία.
ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Η Μπερναρντίν Εβαρίστο στη LIFO: «Αν είστε θυμωμένες, καλώς είστε!»

Βιβλίο / Η Μπερναρντίν Εβαρίστο στη LIFO: «Αν είστε θυμωμένες, καλώς είστε!»

Η πολυβραβευμένη λογοτέχνιδα σε μια χειμαρρώδη συζήτηση στη LiFO για το νέο της βιβλίο «Ξανθές ρίζες» (εκδόσεις Gutenberg), για τον πολιτικό αντίκτυπο της πατριαρχίας στην αποσιώπηση των γυναικών, για τη δημιουργική γραφή και τη σημασία του ακτιβιστικού φεμινισμού.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ελένη Καπετανάκη: «Μακάρι να μεταφράσουμε όσο περισσότερη αραβική λογοτεχνία μπορούμε»

Βιβλίο / Ελένη Καπετανάκη: «Μακάρι να μεταφράσουμε όσο περισσότερη αραβική λογοτεχνία μπορούμε»

Η μεταφράστρια που έχει αποδώσει στα ελληνικά αριστουργήματα από διαφορετικές αραβικές χώρες μιλάει στη LiFO γι' αυτά τα άγνωστα έργα, τις γυναίκες συγγραφείς που γράφουν στα αραβικά, αλλά και την περιπέτεια της ανακάλυψης του όμορφου κόσμου της Ανατολής.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Αποκολοκύνθωση: Ένα από τα πιο αστεία και σκανδαλώδη έργα της λατινικής λογοτεχνίας

Βιβλίο / Αποκολοκύνθωση: Ένα από τα πιο αστεία και σκανδαλώδη έργα της λατινικής λογοτεχνίας

Μια ανελέητη σάτιρα, γραμμένη από τον Σενέκα, τον συγγραφέα, ρήτορα, παιδαγωγό και μετρ της ίντριγκας στη Ρώμη κατά τον 1ο αι. μ.Χ. Στόχος της ο αυτοκράτορας Κλαύδιος και η ματαίωση της θεοποίησής του μετά τη δολοφονία του.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Τα 29 βιβλία νέων Ελλήνων λογοτεχνών που ξεχώρισαν την τελευταία δεκαπενταετία

Βιβλίο / Τα 30 βιβλία νέων Ελλήνων λογοτεχνών που ξεχώρισαν την τελευταία δεκαπενταετία

Μια επιτροπή από ανθρώπους στον χώρο του βιβλίου και η ομάδα της LiFO επιλέγουν τίτλους νεοεμφανιζόμενων συγγραφέων που άφησαν στίγμα στην ελληνική λογοτεχνία των τελευταίων ετών και αξίζει να γνωρίζετε.
THE LIFO TEAM
Ντάριο Φο «Ο κόσμος μου»

Το πίσω ράφι / Ντάριο Φο: Η συναρπαστική εξομολόγηση του νομπελίστα συγγραφέα για τη ζωή του

Γνήσιος απόγονος των μεσαιωνικών παλιάτσων, ο πολυτάλαντος θεατρικός συγγραφέας Ντάριο Φο ξετύλιξε τη ζωή του σε μια σειρά συνομιλιών που απλώθηκαν στο βιβλίο «Ο κόσμος μου».
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νταβίντ Ερνό-Μπριό: «Δεν το περιμέναμε το Νόμπελ, αλλά σίγουρα το άξιζε»

Βιβλίο / «Δεν το περιμένε η Ανί Ερνό το Νόμπελ, αλλά σίγουρα το άξιζε»

Ο γιος της νομπελίστριας Ανί Ερνό, Νταβίντ Ερνό-Μπριό, σκηνοθετεί μαζί με τη μητέρα του τα «Χρόνια των super 8» που προβλήθηκαν στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και μιλούν για τις κοινές ανησυχίες και τις προσδοκίες τους, για την πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη και για το βραβείο Νόμπελ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ο φθόνος είναι ο συντριμμένος θαυμασμός

Βιβλίο / Ο φθόνος είναι ο συντετριμμένος θαυμασμός: Ένα επίκαιρο δοκίμιο για τη μνησικακία

Το δοκίμιο του Μένο τερ Μπράακ για την κοινωνική ζήλια, τη συλλογική εκδίκηση και τη βία μάς έρχεται από το 1937 και την απειλούμενη από τον εθνικοσοσιαλισμό Ολλανδία.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ

ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

THE GOOD LIFO ΔΗΜΟΦΙΛΗ