Ακριβώς πριν από 100 χρόνια, ο 20χρονος Ναμπόκοφ έφτανε ως πρόσφυγας στον Πειραιά

Ακριβώς πριν από 100 χρόνια, ο 20χρονος Ναμπόκοφ έφτανε ως πρόσφυγας στον Πειραιά Facebook Twitter
Η οικογένεια Ναμπόκοφ στην Αγία Πετρούπολη γύρω στα 1907. Τρίτος από δεξιά ο μικρός Βλάντιμιρ και όρθιοι οι γονείς του Βλάντιμιρ Ντιμιτρίεβιτς Ναμπόκοφ και Έλενα Ιβάνοβα.
0

Αφού είχε περάσει πολλούς μήνες στο «καθαρτήριο» της Γιάλτας όπου είχαν συγκεντρωθεί πολλοί από όσους αντιφρονούντες είχαν διαφύγει νύχτα από τη Ρωσία μετά την επικράτηση της Επανάστασης, η οικογένεια Ναμπόκοφ – ο πατέρας του Βλάντιμιρ Ντιμιτρίεβιτς ήταν μέλος της μεταβατικής αστικής κυβέρνησης που είχε οριστεί μετά την πτώση του Τσάρου το 1917 – αναζήτησε καταφύγιο αρχικά στην Κωνσταντινούπολη.

Οι αρμόδιες αρχές εκεί όμως, ήδη πελαγωμένες από το κύμα προσφύγων που κατέφθανε από τη Ρωσία, τους έκαναν γνωστό ότι δεν μπορούν να τους προσφέρουν άσυλο. Αναγκάστηκαν τότε να επιβιβαστούν σε ένα ελληνικό φορτηγό πλοίο με προορισμό τον Πειραιά όπου έφτασαν στις 22 Απριλίου του 2019 ανήμερα των εικοστών γενεθλίων του συγγραφέα. Τη Ρωσία δεν θα την έβλεπε ποτέ ξανά.

Από την Αθήνα, η οικογένεια ξεκίνησε τη διαδρομή της κατά μήκος της Ευρώπης που θα την οδηγούσε αρχικά στην Αγγλία. Ο Βλάντιμιρ Ναμπόκοφ μπορεί να ήταν προνομιούχος γόνος μεγαλοαστών που όπως έλεγε χαριτολογώντας είχε ανατραφεί ως «ένα συνηθισμένο τρίγλωσσο παιδί», το είχε σκάσει όμως από την πατρίδα του χωρίς τα απαραίτητα χαρτιά για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο.

«Τίποτε» θα έλεγε αργότερα, «δεν με κάνει να πλήττω μέχρι θανάτου όσο οι πολιτικές νουβέλες και η λογοτεχνία της κοινωνικής αναταραχής».

Τελικά τα κατάφερε να μπει στο Κέιμπριτζ και όταν αποφοίτησε πήγε να ξαναβρεί την οικογένειά του που είχε εγκατασταθεί στο Βερολίνο, όπως άλλωστε και η πλειοψηφία των Ρώσων εμιγκρέδων. Εκεί γνώρισε και την Βέρα Σλόνιμ, τη μέλλουσα σύζυγο του, η οποία είχε επίσης βιώσει μια περιπετειώδη απόδραση από την Αγία Πετρούπολη, αντιμετωπίζοντας επιπλέον δυσχέρειες επειδή ήταν Εβραία σε μια εποχή που ο αντισημιτισμός ήταν διαδομένος σε όλες τα στρώματα της ρωσικής κοινωνίας.

Η οικογένεια της είχε καταφέρει να διασχίσει σώα την Ουκρανία εν μέσω πογκρόμ και να φτάσει στο Βερολίνο, όπου λίγο καιρό μετά όμως ο πατέρας της θα δολοφονείτο σε μια πολιτική συγκέντρωση (το θέμα της οποίας ήταν «Η Αμερική και η Αναστήλωση της Ρωσίας») από έναν ακροδεξιό φανατικό.

Απρόθυμος να ενταχθεί στους γερμανικούς κύκλους ή να μάθει πάνω από μερικές φράσεις της γερμανικής γλώσσας, ο Ναμπόκοφ βιοποριζόταν στο Βερολίνο παραδίδοντας μαθήματα αγγλικών, πυγμαχίας και τένις. Μετέφρασε επίσης την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» από τα αγγλικά στα ρωσικά. Η Βέρα εργαζόταν ως γραμματέας.

Τα πράγματα όμως είχαν αρχίσει να ζορίζουν, ειδικά από τη στιγμή που γεννήθηκε ο γιος τους το 1934. Λίγο αργότερα η Βέρα έχασε τη δουλειά της. Το φθινόπωρο του 1936 ο Ναμπόκοφ είχε ήδη ξεκινήσει επαφές στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει τη μετάβαση της οικογένειας του στο Παρίσι που έμοιαζε η προφανής επιλογή νέου προορισμού.

Ακριβώς πριν από 100 χρόνια, ο 20χρονος Ναμπόκοφ έφτανε ως πρόσφυγας στον Πειραιά Facebook Twitter
Vladimir Nabokov’s immigrant identification card, Η ταυτότητα μετανάστη του Ναμπόκοφ κατά την έλευσή του στις ΗΠΑ το 1940.

«Αργοπεθαίνουμε από την πείνα και κανείς δε νοιάζεται», έγραφε το 1937 σε ένα ξάδελφό του στο Παρίσι, λίγο πριν ευοδωθούν τελικά οι προσπάθειες μετάβασης στη γαλλική πρωτεύουσα με την εξασφάλιση επαγγελματικής βίζας για εκείνον και τη γυναίκα του που έφτασε λίγο μετά για να αντικρύσει τις τεράστιες υψωμένες σβάστικες στο γερμανικό περίπτερο που είχε σχεδιάσει ο Άλμπερτ Σπεερ για την Διεθνή Έκθεση του Παρισιού.

Στο μεταξύ ο Ναμπόκοφ είχε ξεκινήσει τη συνεργασία του με μια ατζέντισα στη Νέα Υόρκη η οποία προς μεγάλη του απογοήτευση τον ενθάρρυνε να γράψει κάτι επίκαιρο και πολιτικό. «Τίποτε» θα έλεγε αργότερα, «δεν με κάνει να πλήττω μέχρι θανάτου όσο οι πολιτικές νουβέλες και η λογοτεχνία της κοινωνικής αναταραχής».

Παρ' όλα αυτά, λίγες εβδομάδες αργότερα, στο μπάνιο του παρισινού του διαμερίσματος, ξεκίνησε με βαριά καρδιά – «σαν πρωταθλητής καλλιτεχνικού πατινάζ που υποχρεώνεται να φορέσει πατίνια» - να γράφει στα αγγλικά. Τον ίδιο καιρό μια αμερικανική οργάνωση προσφύγων του εξασφάλισε βίζες για την Αμερική με την προοπτική να παραδώσει σειρά διαλέξεων με θέμα τη «μεταφυσική αναζήτηση», όμως έπρεπε να βρεθούν και τα ναύλα.

Τελικά τα ναύλα βρέθηκαν κι έτσι στις 19 Μαΐου του 1940, την ημέρα που οι Ναζί παράκαμπταν με άνεση τη γραμμή Μαζινό, οι Ναμπόκοφ σαλπάριζαν για την Αμερική. Ένα μήνα μετά από την άφιξή τους στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, οι Γερμανοί έμπαιναν θριαμβευτικά στο Παρίσι.

Με στοιχεία από τους New York Times

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ