«Το τέλειο έγκλημα»: Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός

«Το τέλειο έγκλημα»: Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός Facebook Twitter
Το «Τέλειο Έγκλημα» του Φρέντερικ Νοτ είναι από τα πιο διάσημα ψυχολογικά θρίλερ, αφού δεν είναι άλλο από το «Dial M for murder» που ο Χίτσκοκ έκανε διεθνώς γνωστό χάρη στην κινηματογραφική μεταφορά του 1954. Φωτο: Γκιόκας Κωστής
0

Το σκηνικό, το οποίο υπογράφει ο Μανόλης Παντελιδάκης, ένα ευρύχωρο σαλόνι μίνιμαλ αισθητικής, κάπως σκοτεινό, με χαρακτηριστικά που προδίδουν ότι πρόκειται για ένα κλασικό βρετανικό μεγαλοαστικό λίβινγκ ρουμ του παλιού καιρού: πολυέλαιοι που κρέμονται, ένα επιδαπέδιο φωτιστικό σαν μανουάλι, στρωμένα χαλιά, τζάκι, ένα παλιάς τεχνολογίας μαύρο τηλέφωνο επάνω σε ένα τραπέζι-γραφείο που κυριαρχεί στη σκηνή. Και στο βάθος μια παραλληλόγραμμη καδραρισμένη από μπετόν οθόνη που παραπέμπει σε σινεμά.

Η πρώτη μορφή που εμφανίζεται είναι μια έκπληξη, καθώς πρόκειται για τη διάσημη εικόνα του Άλφρεντ Χίτσκοκ με το τσεκούρι. Τον ίδιο τον ακούμε να προλογίζει την ιστορία που θα παρακολουθήσουμε! Φυσικά, πρόκειται για τον σαρκαστικό πρόλογο της περίφημης τηλεοπτικής σειράς αυτοτελών επεισοδίων του CBS «Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει» («Alfred Hitchcock Presents»). Αυτό είναι αρκετό για να μας προϊδεάσει για ό,τι θα ακολουθήσει.


Το Τέλειο Έγκλημα του Φρέντερικ Νοτ είναι από τα πιο διάσημα ψυχολογικά θρίλερ, αφού δεν είναι άλλο από το Dial M for murder που ο Χίτσκοκ έκανε διεθνώς γνωστό χάρη στην κινηματογραφική μεταφορά του 1954 (ο ελληνικός τίτλος είναι Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως), με την Γκρέις Κέλι σε έναν από τους κεντρικούς ρόλους. Ένα έργο που πρωτοπαρουσιάστηκε στο ραδιόφωνο από το BBC, μια εποχή που το ράδιο ήταν η καθημερινή ψυχαγωγία κάθε νοικοκυριού, αλλά σημείωσε μεγάλη επιτυχία όταν ανέβηκε το 1952 στο Westminster Theatre του Λονδίνου, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο Μπρόντγουεϊ και να καταλήξει στο Χόλιγουντ.

Πάντως, ο τίτλος της παράστασης στο θέατρο Κιβωτός οφείλεται σε μία από τις πάμπολλες παραλλαγές που ακολούθησαν την επιτυχία της ταινίας του Χίτσκοκ, συγκεκριμένα στο remake του 1998 με τον Μάικλ Ντάγκλας και την Γκουίνεθ Πάλτροου A perfect murder.

Η δράση είναι μηδαμινή, το έργο βασίζεται αποκλειστικά στους διαλόγους. Γι' αυτό, μάλιστα, κατηγόρησαν τον Χίτσκοκ, δηλαδή για το ότι ήταν υπερβολικά θεατρικό.


Η πλοκή έχει να κάνει με ένα ερωτικό τρίγωνο, την πλούσια Μάργκο (που ερμηνεύει η Λίνα Σακκά), τον σύζυγό της Τόνι (Διαμαντής Καραναστάσης) και τον παλιό της φίλο και εραστή Μαρκ (Νίκος Ιωαννίδης). Στην πρωτότυπη εκδοχή του Φρέντερικ Νοτ ο Τόνι είναι τενίστας, ίσως γιατί ως μέλος της βρετανικής μεγαλοαστικής τάξης υπήρξε και ο ίδιος δεινός τενίστας.

Στη θεατρική εκδοχή της Αθήνας είναι πετυχημένος φωτογράφος εφημερίδας και ο ρόλος του συνδέεται με τις εικόνες που προβάλλονται στην οθόνη, φωτογραφίες αλλά και σκίτσα όσων συμμετέχουν στην πλοκή του έργου, λειτουργώντας καταλυτικά στην εξέλιξή του. Ο Μαρκ εδώ δεν είναι απλώς ένας διάσημος συγγραφέας βιβλίων μυστηρίου, όπως στην ταινία, αλλά σεναριογράφος του Χίτσκοκ. Η Μάργκο παραμένει μια πάρα πολύ σικ και καλόγουστα ντυμένη κοσμική, όπως η Γκρέις Κέλι.

«Το τέλειο έγκλημα»: Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός Facebook Twitter
Η σκηνοθεσία παίζει με τους ήχους, τους φωτισμούς, τις εικόνες στην οθόνη και όλες τις σύγχρονες θεατρικές συμβάσεις, που πια συνδιαλέγονται με τον κινηματογράφο. Φωτο: Γκιόκας Κωστής


Ενώ ετοιμάζεται να πάει στην όπερα με τον Τόνι, δέχεται επίσκεψη από τον Μαρκ, ο οποίος ζει στη Νέα Υόρκη. Προσποιείται ότι είναι η πρώτη φορά που τον συναντάει, αλλά ο Τόνι ξέρει ήδη τα πάντα για τη σχέση τους. Έναν χρόνο πριν είχε παρακολουθήσει και καταγράψει όλες τις συναντήσεις τους και τώρα σχεδιάζει να την εξοντώσει, είτε λόγω ζήλιας είτε γιατί φοβάται ότι θα τον εγκαταλείψει κι έτσι θα χάσει την άνετη και πλούσια ζωή που είχε ως τώρα.

Συναντάει έναν παλιό του γνώριμο, για τον οποίο έχει φροντίσει να συλλέξει ενοχοποιητικές πληροφορίες, και, αφού τον εκβιάσει, του αναθέτει τη δολοφονία της Μάργκο. Κάτι θα πάει στραβά, όμως, και η Μάργκο βρίσκεται ένοχη για έναν φόνο που δεν έκανε. Τι συνέβη πραγματικά, τι πήγε στραβά; Θα αποδειχτεί το σχέδιο του Τόνι το τέλειο έγκλημα ή ένα μοιραίο λάθος θα προδώσει τον ενορχηστρωτή του; Οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη, αποτελώντας μέρος της γοητείας του διάσημου έργου, κάτι που εξηγεί τον λόγο που παραμένει τόσο απολαυστικό.


Η δράση είναι μηδαμινή, το έργο βασίζεται αποκλειστικά στους διαλόγους. Γι' αυτό, μάλιστα, κατηγόρησαν τον Χίτσκοκ, δηλαδή για το ότι ήταν υπερβολικά θεατρικό. Στην παράσταση της ομάδας naan σε σκηνοθεσία Φρόσως Λύτρα οι γρήγοροι, στακάτοι ρυθμοί, το υποδόριο χιούμορ, η υποβλητική κινηματογραφική μουσική, σαν φόρος τιμής στα κλισέ των φιλμ νουάρ του Χόλιγουντ, και η ακρίβεια των ερμηνειών, που επίσης βασίστηκαν στο ευφυές βρετανικό φλέγμα, δημιουργούν ένα αναπάντεχο σασπένς που, ακόμα κι αν γνωρίζεις την έκβαση της ιστορίας, σε κρατάει σε αναμονή για την εξέλιξή της.

«Το τέλειο έγκλημα»: Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός Facebook Twitter
Φωτο: Γκιόκας Κωστής


Η σκηνοθέτις Φρόσω Λύτρα, που μαζί με τον μεταφραστή Νίκο Χαρλαύτη διασκεύασαν το αυθεντικό και μεγάλο σε διάρκεια θεατρικό έργο, έχοντας στο ενεργητικό της κι άλλα έργα μυστηρίου, μου εξηγεί: «Η δυσκολία και η πρόκληση είναι να βρεις καινούργιους κώδικες, ώστε να το κάνεις εξίσου ενδιαφέρον με την ταινία. Διαδραματίζεται σε μια αθώα εποχή, τη δεκαετία του '50, ενώ ο σύγχρονος θεατής χρειάζεται τόνους αίματος και βίας για να πειστεί. Εγώ, που λάτρεψα το παλιό Χόλιγουντ και τα κλισέ του, επικεντρώθηκα ακριβώς σε αυτά, αποθεώνοντας και ταυτόχρονα σχολιάζοντάς τα μέσα από τη μουσική και τους ήχους. Όλη η εισαγωγή είναι μια αναφορά σ' εκείνο το σινεμά, συνδέοντας το σήμερα με μια άλλη εποχή».


Η σκηνοθεσία παίζει με τους ήχους, τους φωτισμούς, τις εικόνες στην οθόνη και όλες τις σύγχρονες θεατρικές συμβάσεις, που πια συνδιαλέγονται με τον κινηματογράφο. Τη βραδιά κλείνει και πάλι ο μεγάλος μετρ του μυστηρίου. Η έκπληξη είναι ότι μόλις κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ του Eminem με τίτλο «Music to be murdered by», όπου ο γνωστός Αμερικανός ράπερ φωτογραφίζεται μιμούμενος ακριβώς την πόζα του Χίτσκοκ που προβάλλεται στην παράσταση, στην οποία ακούγονται επίσης η εισαγωγή και ο επίλογος εκείνου. Άλλωστε και ο τίτλος είναι αναφορά σε δίσκο του 1958, με μουσικές ταινιών του «θείου Άλφρεντ». Αλλά, όπως λέει και η σκηνοθέτις: «Ποιος δεν θα 'θελε για συνεργό του τον Χίτσκοκ;»

Το τέλειο έγκλημα (Dial M for Murder)

Συγγραφέας: Φρέντερικ Νοτ

Σκηνοθεσία: Φρόσω Λύτρα

Μετάφραση: Νίκος Χαρλαύτης

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Εικαστικός καλλιτέχνης: Στέλιος Γαβαλάς

Σκιτσογράφος: Πόπη Χασιώτη

Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης

Μουσική επιμέλεια & σχεδιασμός ήχου: Διαμαντής Καραναστάσης

Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης

Φωτογραφία και μακιγιάζ: Αχιλλέας Χαρίτος

Κίνηση - Χορογραφία: Σοφία Μιχαήλ

Κατασκευή σκηνικών: Παναγιώτης Λαζαρίδης

Παραγωγή: Ομάδα naan

Executive producer: Παναγιώτης Τρύφων

Διανομή: Λίνα Σακκά, Διαμαντής Καραναστάσης, Δημήτρης Γεωργαλάς, Δημήτρης Δεγαΐτης, Νίκος Ιωαννίδης

Χορεύει η Αναστασία Κελέση

 

Θέατρο Κιβωτός

Πειραιώς 115

Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr

Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3427426

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ