«Το τέλειο έγκλημα»: Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός

«Το τέλειο έγκλημα»: Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός Facebook Twitter
Το «Τέλειο Έγκλημα» του Φρέντερικ Νοτ είναι από τα πιο διάσημα ψυχολογικά θρίλερ, αφού δεν είναι άλλο από το «Dial M for murder» που ο Χίτσκοκ έκανε διεθνώς γνωστό χάρη στην κινηματογραφική μεταφορά του 1954. Φωτο: Γκιόκας Κωστής
0

Το σκηνικό, το οποίο υπογράφει ο Μανόλης Παντελιδάκης, ένα ευρύχωρο σαλόνι μίνιμαλ αισθητικής, κάπως σκοτεινό, με χαρακτηριστικά που προδίδουν ότι πρόκειται για ένα κλασικό βρετανικό μεγαλοαστικό λίβινγκ ρουμ του παλιού καιρού: πολυέλαιοι που κρέμονται, ένα επιδαπέδιο φωτιστικό σαν μανουάλι, στρωμένα χαλιά, τζάκι, ένα παλιάς τεχνολογίας μαύρο τηλέφωνο επάνω σε ένα τραπέζι-γραφείο που κυριαρχεί στη σκηνή. Και στο βάθος μια παραλληλόγραμμη καδραρισμένη από μπετόν οθόνη που παραπέμπει σε σινεμά.

Η πρώτη μορφή που εμφανίζεται είναι μια έκπληξη, καθώς πρόκειται για τη διάσημη εικόνα του Άλφρεντ Χίτσκοκ με το τσεκούρι. Τον ίδιο τον ακούμε να προλογίζει την ιστορία που θα παρακολουθήσουμε! Φυσικά, πρόκειται για τον σαρκαστικό πρόλογο της περίφημης τηλεοπτικής σειράς αυτοτελών επεισοδίων του CBS «Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει» («Alfred Hitchcock Presents»). Αυτό είναι αρκετό για να μας προϊδεάσει για ό,τι θα ακολουθήσει.


Το Τέλειο Έγκλημα του Φρέντερικ Νοτ είναι από τα πιο διάσημα ψυχολογικά θρίλερ, αφού δεν είναι άλλο από το Dial M for murder που ο Χίτσκοκ έκανε διεθνώς γνωστό χάρη στην κινηματογραφική μεταφορά του 1954 (ο ελληνικός τίτλος είναι Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως), με την Γκρέις Κέλι σε έναν από τους κεντρικούς ρόλους. Ένα έργο που πρωτοπαρουσιάστηκε στο ραδιόφωνο από το BBC, μια εποχή που το ράδιο ήταν η καθημερινή ψυχαγωγία κάθε νοικοκυριού, αλλά σημείωσε μεγάλη επιτυχία όταν ανέβηκε το 1952 στο Westminster Theatre του Λονδίνου, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στο Μπρόντγουεϊ και να καταλήξει στο Χόλιγουντ.

Πάντως, ο τίτλος της παράστασης στο θέατρο Κιβωτός οφείλεται σε μία από τις πάμπολλες παραλλαγές που ακολούθησαν την επιτυχία της ταινίας του Χίτσκοκ, συγκεκριμένα στο remake του 1998 με τον Μάικλ Ντάγκλας και την Γκουίνεθ Πάλτροου A perfect murder.

Η δράση είναι μηδαμινή, το έργο βασίζεται αποκλειστικά στους διαλόγους. Γι' αυτό, μάλιστα, κατηγόρησαν τον Χίτσκοκ, δηλαδή για το ότι ήταν υπερβολικά θεατρικό.


Η πλοκή έχει να κάνει με ένα ερωτικό τρίγωνο, την πλούσια Μάργκο (που ερμηνεύει η Λίνα Σακκά), τον σύζυγό της Τόνι (Διαμαντής Καραναστάσης) και τον παλιό της φίλο και εραστή Μαρκ (Νίκος Ιωαννίδης). Στην πρωτότυπη εκδοχή του Φρέντερικ Νοτ ο Τόνι είναι τενίστας, ίσως γιατί ως μέλος της βρετανικής μεγαλοαστικής τάξης υπήρξε και ο ίδιος δεινός τενίστας.

Στη θεατρική εκδοχή της Αθήνας είναι πετυχημένος φωτογράφος εφημερίδας και ο ρόλος του συνδέεται με τις εικόνες που προβάλλονται στην οθόνη, φωτογραφίες αλλά και σκίτσα όσων συμμετέχουν στην πλοκή του έργου, λειτουργώντας καταλυτικά στην εξέλιξή του. Ο Μαρκ εδώ δεν είναι απλώς ένας διάσημος συγγραφέας βιβλίων μυστηρίου, όπως στην ταινία, αλλά σεναριογράφος του Χίτσκοκ. Η Μάργκο παραμένει μια πάρα πολύ σικ και καλόγουστα ντυμένη κοσμική, όπως η Γκρέις Κέλι.

«Το τέλειο έγκλημα»: Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός Facebook Twitter
Η σκηνοθεσία παίζει με τους ήχους, τους φωτισμούς, τις εικόνες στην οθόνη και όλες τις σύγχρονες θεατρικές συμβάσεις, που πια συνδιαλέγονται με τον κινηματογράφο. Φωτο: Γκιόκας Κωστής


Ενώ ετοιμάζεται να πάει στην όπερα με τον Τόνι, δέχεται επίσκεψη από τον Μαρκ, ο οποίος ζει στη Νέα Υόρκη. Προσποιείται ότι είναι η πρώτη φορά που τον συναντάει, αλλά ο Τόνι ξέρει ήδη τα πάντα για τη σχέση τους. Έναν χρόνο πριν είχε παρακολουθήσει και καταγράψει όλες τις συναντήσεις τους και τώρα σχεδιάζει να την εξοντώσει, είτε λόγω ζήλιας είτε γιατί φοβάται ότι θα τον εγκαταλείψει κι έτσι θα χάσει την άνετη και πλούσια ζωή που είχε ως τώρα.

Συναντάει έναν παλιό του γνώριμο, για τον οποίο έχει φροντίσει να συλλέξει ενοχοποιητικές πληροφορίες, και, αφού τον εκβιάσει, του αναθέτει τη δολοφονία της Μάργκο. Κάτι θα πάει στραβά, όμως, και η Μάργκο βρίσκεται ένοχη για έναν φόνο που δεν έκανε. Τι συνέβη πραγματικά, τι πήγε στραβά; Θα αποδειχτεί το σχέδιο του Τόνι το τέλειο έγκλημα ή ένα μοιραίο λάθος θα προδώσει τον ενορχηστρωτή του; Οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη, αποτελώντας μέρος της γοητείας του διάσημου έργου, κάτι που εξηγεί τον λόγο που παραμένει τόσο απολαυστικό.


Η δράση είναι μηδαμινή, το έργο βασίζεται αποκλειστικά στους διαλόγους. Γι' αυτό, μάλιστα, κατηγόρησαν τον Χίτσκοκ, δηλαδή για το ότι ήταν υπερβολικά θεατρικό. Στην παράσταση της ομάδας naan σε σκηνοθεσία Φρόσως Λύτρα οι γρήγοροι, στακάτοι ρυθμοί, το υποδόριο χιούμορ, η υποβλητική κινηματογραφική μουσική, σαν φόρος τιμής στα κλισέ των φιλμ νουάρ του Χόλιγουντ, και η ακρίβεια των ερμηνειών, που επίσης βασίστηκαν στο ευφυές βρετανικό φλέγμα, δημιουργούν ένα αναπάντεχο σασπένς που, ακόμα κι αν γνωρίζεις την έκβαση της ιστορίας, σε κρατάει σε αναμονή για την εξέλιξή της.

«Το τέλειο έγκλημα»: Το διάσημο ψυχολογικό θρίλερ ανεβαίνει στο θέατρο Κιβωτός Facebook Twitter
Φωτο: Γκιόκας Κωστής


Η σκηνοθέτις Φρόσω Λύτρα, που μαζί με τον μεταφραστή Νίκο Χαρλαύτη διασκεύασαν το αυθεντικό και μεγάλο σε διάρκεια θεατρικό έργο, έχοντας στο ενεργητικό της κι άλλα έργα μυστηρίου, μου εξηγεί: «Η δυσκολία και η πρόκληση είναι να βρεις καινούργιους κώδικες, ώστε να το κάνεις εξίσου ενδιαφέρον με την ταινία. Διαδραματίζεται σε μια αθώα εποχή, τη δεκαετία του '50, ενώ ο σύγχρονος θεατής χρειάζεται τόνους αίματος και βίας για να πειστεί. Εγώ, που λάτρεψα το παλιό Χόλιγουντ και τα κλισέ του, επικεντρώθηκα ακριβώς σε αυτά, αποθεώνοντας και ταυτόχρονα σχολιάζοντάς τα μέσα από τη μουσική και τους ήχους. Όλη η εισαγωγή είναι μια αναφορά σ' εκείνο το σινεμά, συνδέοντας το σήμερα με μια άλλη εποχή».


Η σκηνοθεσία παίζει με τους ήχους, τους φωτισμούς, τις εικόνες στην οθόνη και όλες τις σύγχρονες θεατρικές συμβάσεις, που πια συνδιαλέγονται με τον κινηματογράφο. Τη βραδιά κλείνει και πάλι ο μεγάλος μετρ του μυστηρίου. Η έκπληξη είναι ότι μόλις κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ του Eminem με τίτλο «Music to be murdered by», όπου ο γνωστός Αμερικανός ράπερ φωτογραφίζεται μιμούμενος ακριβώς την πόζα του Χίτσκοκ που προβάλλεται στην παράσταση, στην οποία ακούγονται επίσης η εισαγωγή και ο επίλογος εκείνου. Άλλωστε και ο τίτλος είναι αναφορά σε δίσκο του 1958, με μουσικές ταινιών του «θείου Άλφρεντ». Αλλά, όπως λέει και η σκηνοθέτις: «Ποιος δεν θα 'θελε για συνεργό του τον Χίτσκοκ;»

Το τέλειο έγκλημα (Dial M for Murder)

Συγγραφέας: Φρέντερικ Νοτ

Σκηνοθεσία: Φρόσω Λύτρα

Μετάφραση: Νίκος Χαρλαύτης

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Εικαστικός καλλιτέχνης: Στέλιος Γαβαλάς

Σκιτσογράφος: Πόπη Χασιώτη

Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης

Μουσική επιμέλεια & σχεδιασμός ήχου: Διαμαντής Καραναστάσης

Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης

Φωτογραφία και μακιγιάζ: Αχιλλέας Χαρίτος

Κίνηση - Χορογραφία: Σοφία Μιχαήλ

Κατασκευή σκηνικών: Παναγιώτης Λαζαρίδης

Παραγωγή: Ομάδα naan

Executive producer: Παναγιώτης Τρύφων

Διανομή: Λίνα Σακκά, Διαμαντής Καραναστάσης, Δημήτρης Γεωργαλάς, Δημήτρης Δεγαΐτης, Νίκος Ιωαννίδης

Χορεύει η Αναστασία Κελέση

 

Θέατρο Κιβωτός

Πειραιώς 115

Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00

Προπώληση εισιτηρίων: viva.gr

Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3427426

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΓΙΑ 28 ΜΑΙΟΥ Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Θέατρο / Elena Souliotis: Η Ελληνίδα που θα γινόταν η επόμενη Κάλλας 

Σαν σήμερα, το 1943, γεννήθηκε η Ελληνίδα σοπράνο που διέπρεψε για μια ολόκληρη δεκαετία στην Ευρώπη και την Αμερική, αλλά κάηκε εξαιτίας μιας σειράς ιδιαίτερα απαιτητικών ρόλων, τους οποίους ερμήνευσε πολύ νωρίς. Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που γνωρίζουν σε βάθος την πορεία της, περιγράφει την άνοδο και την πτώση της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Θέατρο / Δημήτρης Καπουράνης: «Το αόρατο νήμα που ενώνει τα παιδιά μεταναστών είναι το πένθος»

Από τους Αγίους Σαράντα της Αλβανίας μέχρι τη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, η ζωή του βραβευμένου ηθοποιού, τραγουδιστή και σεναριογράφου είναι μια διαρκής προσπάθεια συμφιλίωσης με την απώλεια. Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» τον καθόρισε, ενώ ο ρόλος του στο «Brokeback Mountain» τού έσβησε κάθε ομοφοβικό κατάλοιπο. Δηλώνει πως αυτό που τον ενοχλεί βαθιά είναι η αδράνεια απέναντι σε όσα συμβαίνουν γύρω μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Το έπος μάς έμαθε να αναπνέουμε ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Θέατρο / Μιχαήλ Μαρμαρινός: «Από μια κοινωνία της αιδούς, γίναμε μια κοινωνία της ξεδιαντροπιάς»

Με τη νέα του παράσταση, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός επιστρέφει στην Οδύσσεια και στον Όμηρο και διερευνά την έννοια της φιλοξενίας. Αναλογίζεται το «απύθμενο θράσος» της εποχής μας, εξηγεί τη στενή σχέση του έπους με το βίωμα και το θαύμα που χάσαμε και παραμένει σχεδόν σιωπηλός για τη νέα του θέση ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Θέατρο / 13 λόγοι για να πάμε φέτος στο Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Τέχνη με φαντασία, αστείρευτη δημιουργία, πρωτοποριακές προσεγγίσεις: ένα επετειακό, εορταστικό, πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα για τα 70 χρόνια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου μέσα από 83 επιλογές από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κυνηγώντας τον χαμένο χρόνο σε ένα έργο για την εξουσία

Θέατρο / «Δελφίνοι ή Καζιμίρ και Φιλιντόρ»: Ένα έργο για τη μόνιμη ήττα μας από τον χρόνο

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος σκηνοθετεί και γράφει ένα έργο-παιχνίδι, εξετάζοντας τις σχέσεις εξουσίας, τον δημιουργικό αντίλογο και τη μάταιη προσπάθεια να ασκήσουμε έλεγχο στη ζωή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΧΛΟΗ ΟΜΠΟΛΕΝΣΚΙ: Σκηνογράφος-ενδυματολόγος του θεάτρου και της όπερας

Οι Αθηναίοι / Χλόη Ομπολένσκι: «Τι είναι ένα θεατρικό έργο; Οι δυνατότητες που δίνει στους ηθοποιούς»

Ξεκίνησε την καριέρα της ως βοηθός της Λίλα ντε Νόμπιλι, υπήρξε φίλη του Γιάννη Τσαρούχη, συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν και τον Λευτέρη Βογιατζή, δούλεψε με τον Φράνκο Τζεφιρέλι και, για περισσότερο από 20 χρόνια, με τον Πίτερ Μπρουκ. Η διεθνούς φήμης σκηνογράφος και ενδυματολόγος Χλόη Ομπολένσκι υπογράφει τα σκηνικά και τα κοστούμια στην «Τουραντότ» του Πουτσίνι και αφηγείται τη ζωή της στη LiFO.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Φάουστ» του Άρη Μπινιάρη, ένα μιούζικαλ από την Κόλαση

Θέατρο / Φάουστ: Ένα μιούζικαλ από την κόλαση

«Ζήσε! Μας λέει ο θάνατος, ζήσε!», είναι το ρεφρέν του τραγουδιού που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, εν μέσω ομαδικών βακχικών περιπτύξεων – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Φάουστ» του Γκαίτε σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Θέατρο / Η Αριάν Μνουσκίν τα βάζει με τους δράκους της Ιστορίας

Η μεγάλη προσωπικότητα του ευρωπαϊκού θεάτρου Αριάν Μνουσκίν επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το Θέατρο του Ήλιου για να μιλήσουν για τα τέρατα της Ιστορίας που παραμονεύουν πάντα και απειλούν τον ελεύθερο κόσμο. Με αφορμή την παράσταση που αποθεώνει τη σημασία του λαϊκού θεάτρου στην εποχή μας μοιραζόμαστε την ιστορία της ζωής και της τέχνης της, έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες, που υπηρετούν με πάθος την πρωτοπορία, την εγγύτητα που δημιουργεί η τέχνη και τη μεγαλειώδη ουτοπία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΕΠΕΞ ΤΙΤΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ Νίκος Χατζόπουλος

Νίκος Χατζόπουλος / «Αν σκέφτεσαι μόνο το ταμείο, κάποια στιγμή το ταμείο θα πάψει να σκέφτεται εσένα»

Ο Νίκος Χατζόπουλος έχει διανύσει μια μακρά πορεία ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος υποκριτικής. Μιλά στη LIFO για το πόσο έχει αλλάξει το θεατρικό τοπίο σήμερα, για τα πρόσφατα περιστατικά λογοκρισίας στην τέχνη, καθώς και για τις προσεχείς συνεργασίες του με τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Ακύλλα Καραζήση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Χορός / Τι θα δούμε φέτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας;

Maguy Marin, Χρήστος Παπαδόπουλος, Damien Jalet, Omar Rajeh και άλλα εμβληματικά ονόματα του χορού πρωταγωνιστούν στις 20 παραστάσεις του φετινού προγράμματος του 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που θα πραγματοποιηθεί από τις 18-27 Ιουλίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Μια άλλη Θήβα»: Η πιο αθόρυβη επιτυχία της θεατρικής Αθήνας

The Review / «Μια άλλη Θήβα»: Η παράσταση-φαινόμενο που ξεπέρασε τους 100.000 θεατές

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την θεατρική παράσταση στο Θεάτρο του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, που διανύει πλέον την τρίτη της σεζόν σε γεμάτες αίθουσες. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της; Το ίδιο το έργο ή οι δύο πρωταγωνιστές, ο Θάνος Λέκκας και ο Δημήτρης Καπουράνης, που καθήλωσαν το κοινό;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Θέατρο / «Διαβάζοντας Ευριπίδη καταλαβαίνεις πού πάτησε η ακροδεξιά»

Η Μαρία Πρωτόπαππα σκηνοθετεί την «Ανδρομάχη» στην Επίδαυρο, με άντρες ηθοποιούς στους γυναικείους ρόλους, εξερευνώντας τις πολιτικές και ηθικές διαστάσεις του έργου του Ευριπίδη. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ηθική και η ευθύνη ηγετών και πολιτών έρχονται σε πρώτο πλάνο σε μια πολιτική και κοινωνική τραγωδία με πολυδιάστατη δομή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ