Η Αργυρώ Χιώτη κέρδισε το Βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή

Η Αργυρώ Χιώτη κέρδισε το Βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή Facebook Twitter
1

Πριν δεκατρία χρόνια, μια πολύ ταλαντούχα προικισμένη νέα σκηνοθέτης και ποιήτρια, η Ελευθερία Σαπουντζή, άφησε την τελευταία της πνοή, αιφνίδια και αδόκητα μέσα στο δεύτερο "σπίτι" της, το θέατρο Αμόρε, ενώ έκανε πρόβες για το έργο του Φαλκ Rίχτερ, "O Θεός είναι D.J."

Οι άνθρωποι που την γνώρισαν, ξέρουν καλά, πόσο λείπει από τον κόσμο του θεάτρου. Η Ελευθερία σήμερα θα ήταν 42 ετών.

Στη μνήμη της το 2001, θεσπίστηκε το Βραβείο Ελευθερία Σαπουντζή, το οποίο απονέμεται κάθε δυο χρόνια.

Με το επαμειβόμενο βραβείο (συνοδεύεται από 3.000 ευρώ) έχουν βραβευθεί έξι νέες γυναίκες δημιουργοί του θεάτρου (σκηνοθέτες, ηθοποιοί, μεταφράστριες), η Άννα Μάσχα (2001), η Αγγελική Παπαθεμελή (2003), η Φένια Παπαδόδημα (2005), η Ελένη Μποζά (2007) και η Γαλήνη Χατζηπασχάλη (2009), η Κατερίνα Ευαγγελάτου (2011).

Το φετινό βραβείο απονεμήθηκε χθες βράδι, στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας στην νέα σκηνοθέτη Αργυρώ Χιώτη.

Η επιτροπή που συνεκλήθη για την απονομή του βραβείου «Ελευθερία Σαπουντζή» 2013, και αποτελείτο από τους Άννη Κολιτσιδοπούλου, Ελένη Μανωλοπούλου,Έφη Γιαννοπούλου, Δημήτρη Καρατζά και Γιώργο Δεπάστα πρότεινε ως υποψήφιες έξι νέες γυναίκες που έχουν αφήσει το στίγμα τους στην υποκριτική και τη σκηνοθεσία. Πρόκειται για τις ηθοποιούς: Νεφέλη Κουρή Κίττυ Παϊταζόγλου Αμαλία Νίνου Ελίνα Ρίζου Και τις σκηνοθέτιδες: Αργυρώ Χιώτη και Ελεάννα Τσίχλη.

"Η επιτροπή αποφάσισε ομόφωνα να βραβεύσει για τη φετινή χρονιά την σκηνοθέτιδα Αργυρώ Χιώτη, για την πολύχρονη και επίμονη σκηνοθετική της δραστηριότητα, αλλά και για τα σημαντικά δείγματα υποκριτικής που έχει να επιδείξει όπως και για το καλλιτεχνικό ήθος που τη διακρίνει»

Την συναντήσαμε μετά την απονομή και μας είπε:

"Το ότι δίνεται σε μένα ένα βραβείο που ϕέρει το όνομα της Ελευθερίας Σαπουντζή με τιμά, γιατί υποψιάζομαι πως ήταν ένας άνθρωπος με αυθεντικότητα, ϕλόγα και ακεραιότητα στη δουλειά της.

Δεν το λαμβάνω ως μία διάκριση.

Δεν μου αρέσει ο ανταγωνισμός, τον θεωρώ μάταιο και μόνο να με νικήσει μπορεί.

Λαμβάνω όμως το βραβείο αυτό ως ένα δώρο που μου δίνεται απλόχερα από κάποιους ανθρώπους που αναγνωρίζουν τη δουλειά μου.

Ως μια πολύτιμη και σπάνια προτροπή να συνεχίσω.

Τους ευχαριστώ ειλικρινά.

Και εύχομαι να είναι η δουλειά μου –και η δουλειά του καθενός στο χώρο αυτό- όλο και πιο ελεύθερη και ικανή να ξεπερνά τα προσωπικά, κοινωνικά, αισθητικά ή όποια άλλα δεσμά αναπόϕευκτα παρουσιάζονται."

Η Αργυρώ Χιώτη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Είναι ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας Vasistas, με την οποία σκηνοθέτησε το Spectacle (2011), «Phobia:ένα θέαμα» (2010), το «Silence» (2008-09), την «Κόκκινη σκουφίτσα, εγώ και ο λύκος μου» (2007), και το «Get over it» (βασισμένο στο μύθο της Φαίδρας) (2006).

Σκηνοθέτησε την καντάτα «Κασσάνδρα» του Benedetto Marcello σε συνεργασία με το ensemble Latinitas Nostra (Σεπτέμβριος 2009, Οκτώβριος 2010).

Εργάστηκε σαν σκηνοθέτης και ηθοποιός για το Εθνικό Θέατρο της Αθήνας στον «Φάουστ» του Γκαίτε (2008-2009). Επίσης, είναι εκπαιδευτής θεάτρου σε ανθρώπους με νοητική υστέρηση και σύνδρομο down στο Κέντρο Ειδικής Επαγκελματικής Αγωγής «Εστία».

Υπήρξε υπεύθυνη του τμήματος θεάτρου και της επικοινωνίας του πολυχώρου Bios, στην Αθήνα, (2006-07). Σαν βοηθός σκηνοθέτη εργάστηκε πλάι στους: Τ.Μπαντή, Ν.Χατζόπουλο, Agnès del Amo. Σαν ηθοποιός στο θέατρο έπαιξε σε σκηνοθεσίες των: Γ.Χουβαρδά (Ορέστης 2010, Το σπίτι των κοιμισμένων κοριτσιών 2003), Agnès del Amo, Γ.Τσορτέκη, Τ.Μπαντή. Στον κινηματογράφο, των Π.Φαφούτη και χ.Βαφειάδη.

Έχει επίσης εργαστεί σαν βοηθός σκηνογραφίας πλάι στην Ε.Μανωλοπούλου.


Είναι κάτοχος Πτυχίου Θεατρικών Σπουδών και Μεταπτυχιακού σκηνοθεσίας και δραματουργίας (Master 2 χρόνων, 2004-06) από το Πανεπιστήμιο της Provence στη Γαλλία.

Σπούδασε επίσης Λογοτεχνική Μετάφραση (γαλλικά – ελληνικά) στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (2000-2002). Αποφοίτησε σαν ηθοποιός από τη Δραματική Σχολή «Μορφές» του Θεάτρου «Εμπρός» (1996-2000).

*****

Θέατρο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ