ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

«Φάκελος Βάνκαου» στη Μικρή Επίδαυρο: Άνθρωπος, ζωή, μετά

«Φάκελος Βάνκαου» στη Μικρή Επίδαυρο: Άνθρωπος, ζωή, μετά Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
0

Καθρεφτίζοντας την «Άλκηστη» του Ευριπίδη, αλλά και το «Κοκτέιλ Πάρτι» του Έλιοτ που βασίστηκε σε αυτήν, η Αλεξάνδρα Ρίμπα φωτογραφίζει την παραδομένη στο όνειρο –αλλά και τον εφιάλτη– ευδαιμονία μιας ανώτερης τάξης σε ένα μακρινό μέλλον, οικείο, όσο και ανοίκειο.

Η περίπτωση Βάνκαου (Wahncau): μια γυναίκα βρέθηκε νεκρή σε όρθια στάση. Η συνήθης μεταθανάτια μυϊκή παράλυση αποκαταστάθηκε από μια σπάνια, ακαριαία πτωματική ακαμψία. Επειδή έχουμε συνηθίσει τους νεκρούς οριζοντιωμένους-παραιτημένους από κάθε δικαίωμα και παρουσία, αυτή η γυναίκα μοιάζει να μας απειλεί. Ή να μας υπόσχεται το θαύμα. Σαν την Άλκηστη που «έχει και δεν έχει ξανάρθει, είναι και δεν είναι η Άλκηστη. Μπορείς και ζωντανή και πεθαμένη να την πεις».

Μια έκλειψη ηλίου θα ρίξει το αλλόκοτο φως της σε μια ήσυχη γη στο μέλλον, στα πρόσωπα των ανθρώπων και τα ερείπια των ναών.

Λίγο πριν από την πρεμιέρα στις 5 και 6 Αυγούστου στη Μικρή Επίδαυρο, οι έξι ηθοποιοί της παράστασης «Φάκελος Βάνκαου» του Σύλλα Τζουμέρκα στη Μικρή Επίδαυρο, σε κείμενο του Ηλία Μαγκλίνη, διασχίζουν την πόλη με τα κοστούμια της Μάρλι Αλειφέρη και σχολιάζουν τους ρόλους τους.

Ένα ταξίδι στην ανθρωπότητα του μέλλοντος με τα υλικά του παρελθόντος. Τα ίδια βασανιστικά ερωτήματα από τον Ευριπίδη και την «Άλκηστή» του μέχρι τη δική μας παράσταση σήμερα. Άνθρωπος, ζωή, μετά.

Νικόλας Παπαγιάννης (Ο Πατέρας)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Ένα ταξίδι στην ανθρωπότητα του μέλλοντος με τα υλικά του παρελθόντος. Τα ίδια βασανιστικά ερωτήματα από τον Ευριπίδη και την "Άλκηστή" του μέχρι τη δική μας παράσταση σήμερα. Άνθρωπος, ζωή, μετά. Υπάρχει μια φράση που συναντάμε και στα δυο έργα, που έφτιαξε μέσα μου το λεπτό νήμα μεταξύ του Άδμητου και του Πατέρα στον "Φάκελο Βάνκαου": "Και ζωντανή τη λες και πεθαμένη"».

Άννα Τσακουρίδου (Η Μητέρα)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Στον "Φάκελο Βάνκαου" είμαι μια γυναίκα που πέφτει και ξανασηκώνεται, πέφτει και ξανασηκώνεται με δύναμη. Και αυτό με εμπνέει πολύ».

Βασίλης Κανάκης (Ο Γιος)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Στο έργο μού έκανε εντύπωση η πορεία της μνήμης. Η μνήμη από μία λειτουργία "συντήρησης" εικόνων και εμπειριών για έναν άνθρωπο σε βασικό "συστατικό" για την επαναφορά του. Το έργο αυτό λειτουργεί σαν μια ανασκαφή στις μνήμες μας και ξεθάβει ένα ερώτημα που έθεσε ο Ευριπίδης χιλιάδες χρόνια πριν».

Νίκη Παπανδρέου (Η Κοπέλα)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Στο έργο αναφέρεται πως "ποτέ δεν επιστρέφουμε από ένα ταξίδι οι άνθρωποι που ήμαστε όταν φύγαμε. Κάτι αφήνουμε πίσω μας, εκεί που πήγαμε, και κάτι άλλο φέραμε μαζί μας, από εκεί που ήρθαμε". Κάπως έτσι θα ήθελα να βιώσουν και οι θεατές την παράστασή μας. Ως μια προσωπική μετακίνηση, ένα ξεβόλεμα που θα κάνουν καιρό να ξεχάσουν και που θα αλλάξει κάτι μέσα τους. Ένα ταξίδι στο φως, στο σκοτάδι και ξανά στο φως».

Μαρία Φιλίνη (Η Σύμβουλος)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Υπάρχει μια ρήση του Χάιντεγκερ, που λέει: "Η μήτρα της αυθεντικής σκέψης είναι το θαυμάζειν, το θαυμάζειν για το είναι ενώπιον του είναι. Το θαυμάζειν με την ενέργεια του ερωτάν. Γιατί το ερωτάν είναι η ευλάβεια της σκέψης". Ήταν από τις πρώτες σημειώσεις που κράτησα για την παράσταση και ακόμα, ευλαβικά σχεδόν, ξαναγυρνάω σε αυτήν. Θεωρώ ότι φωτίζει αυτόν τον πρωτόγνωρα ρευστό κόσμο που δημιουργείται επί σκηνής, καθώς και τα πρόσωπα που ζουν μέσα του».

Στέφανος Μουαγκιέ (Το Στέλεχος)

Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα
Φάκελος Βάνκαου Facebook Twitter
Φωτ.: Αλεξάνδρα Ρίμπα

«Ένας ήρωας, κάποια στιγμή, λέει: "Ο ζητών και ευρήσεται". Αγαπώ αυτό το σημείο γιατί, ενώ ο χαρακτήρας βρίσκεται σ’ ένα τελικό σημείο απόγνωσης, βρίσκει, έστω και για λίγο, μια εσωτερική δύναμη που του λέει πως ακόμα κι αν έχει φτάσει στο τέρμα, υπάρχει ίσως μια ελπίδα».

Credits φωτογράφισης:
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Ρίμπα (instagram: @alexanriba)
Κοστούμια: Μάρλι Αλειφέρη
Μακιγιάζ και κομμώσεις: Εύη Ζαφειροπούλου 
Σχεδιασμός κοσμημάτων: Katerina Vassou
Ευχαριστούμε: Μeuf - Θεοδώρα Χριστοπούλου, Parthenis - Ορσαλία Παρθένη
Καπέλα: Blanc

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου
Σύλλας Τζουμέρκας 
«Φάκελος Βάνκαου» του Ηλία Μαγκλίνη 
Εμπνευσμένο από την «Άλκηστη» του Ευριπίδη 
Κύκλος Contemporary Ancients

Σκηνοθεσία: Σύλλας Τζουμέρκας
Δραματουργία: Βάσια Ατταριάν
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Μάκης Κεντεποζίδης a.k.a. Quetempo 
Κοστούμια: Μάρλι Αλειφέρη
Μακιγιάζ και κομμώσεις: Εύη Ζαφειροπούλου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Νίκος Κολιούκος, Αλεξάνδρα Ρίμπα
Εκτέλεση παραγωγής: LΕFOU productions / Βάσια Ατταριάν, Σεραφείμ Ράδης
Ηθοποιοί: Βασίλης Κανάκης, Στέφανος Μουαγκιέ, Νικόλας Παπαγιάννης, Nίκη Παπανδρέου, Άννα Τσακουρίδου, Μαρία Φιλίνη

Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου
5 & 6 Αυγούστου 2022, 21:30

Θέατρο
0

ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Τουρνέ» του Ευριπίδη Λασκαρίδη: Αυτό το Παρασκευοσάββατο η Μικρή Επίδαυρος θα σειστεί από τα γέλια

Θέατρο / «Τουρνέ» του Ευριπίδη Λασκαρίδη: Ένας ξεκαρδιστικός φόρος τιμής στη θεατρική μας κληρονομιά

Στο νέο του έργο, που παρουσιάζεται σήμερα και αύριο στη Μικρή Επίδαυρο, ο ιδιοφυής καλλιτέχνης εντάσσει για πρώτη φορά τον λόγο στην καλλιτεχνική του γλώσσα, σχολιάζοντας μοναδικά τη θεατρική μας κληρονομιά – και τη θεατρική μας παράνοια.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!»

Θέατρο / «Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!»: Backstage στην παράσταση του καλοκαιριού

Η LiFO βρέθηκε στα παρασκήνια της τελευταίας παράστασης του έργου «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι», που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Κουτλής στο Φεστιβάλ Αθηνών και μέσα σε τέσσερα βράδια έγινε το απόλυτο θεατρικό viral της χρονιάς, ειδικά ανάμεσα στο νεαρό κοινό.
M. HULOT

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ