«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!»: Backstage στην παράσταση του καλοκαιριού

«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
0

Για το κοινό που είχε δει τον περασμένο χειμώνα τους «Παίχτες» δεν ήταν και τόσο μεγάλη έκπληξη η σαρωτική καλλιτεχνική (και εμπορική) επιτυχία του έργου «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι» που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Κουτλής για το Φεστιβάλ Αθηνών. 

Βρισκόμαστε με τη Ζωή Παρασίδη και τον Πάρι Ταβιτιάν στα παρασκήνια του χώρου Η της Πειραιώς 260, λίγο πριν ρίξει αυλαία η καλύτερη παράσταση που είδαμε το φετινό καλοκαίρι, για να καταγράψουμε τη γιορτινή ατμόσφαιρα αλλά και τη συγκίνηση που επικρατεί. 

Οι άνθρωποι που ανανεώνουν το χώμα στη σκηνή το στρώνουν προσεκτικά για να μη σηκώσει σκόνη, μετά κάποιος το βρέχει και όλο το σκηνικό μυρίζει φθινόπωρο. Ο Βασίλης Μαγουλιώτης, ένας εκ των τριών πρωταγωνιστών, κάνει τζόγκινγκ και μετά push ups για να χαλαρώσει την ένταση, πριν μπει στο ντους και αλλάξει ρούχα και ζωστεί με τον πομπό και το μικρόφωνο. 

Το πιο μεγάλο στοίχημα που κερδήθηκε με την επιτυχία της παράστασης είναι ότι έφερε στο θέατρο ένα κοινό νεανικό, που δεν πηγαίνει συχνά στο θέατρο –ή δεν πηγαίνει καθόλου– και φεύγει ενθουσιασμένο.

«Ήταν μια σκληρή εμπειρία, πολύ δημιουργική, είναι πολύ ωραίο να είσαι με οικογένεια, με ανθρώπους που αγαπάς και εκτιμάς και γουστάρεις να συνεργάζεσαι» μας λέει. «Είναι ένα έργο- γρίφος, πάρα πολύ μυστήριο, με μεγάλο βάθος, και ταυτόχρονα βάλαμε ψηλά τον πήχη με πολλά τεχνικά θέματα, οπότε ήταν μια ακροβασία. Ήταν ένα ρίσκο αυτό γιατί δεν ξέραμε αν θα πετύχει και μέχρι τελευταία στιγμή είχαμε μεγάλο άγχος αν αυτά θα δέσουν, αλλά τελικά τα καταφέραμε, ευτυχώς! Και ο κόσμος το γουστάρει ανέλπιστα πολύ».

«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Ο Βασίλης Μαγουλιώτης, ένας εκ των τριών πρωταγωνιστών, κάνει τζόγκινγκ και μετά push ups για να χαλαρώσει την ένταση. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Το πιο μεγάλο στοίχημα που κερδήθηκε με την επιτυχία της παράστασης είναι ότι έφερε στο θέατρο ένα κοινό νεανικό, που δεν πηγαίνει συχνά στο θέατρο –ή δεν πηγαίνει καθόλου– και φεύγει ενθουσιασμένο. «Το καλύτερο σχόλιο που έχω ακούσει για την παράσταση», λέει ο Βασίλης, «είναι ότι από τη στιγμή που ξεκινάει το έργο, από την πρώτη στιγμή, με ρούφηξε και δεν σταμάτησα ούτε δευτερόλεπτο για να σκεφτώ αν θα μπορούσε να ήταν καλύτερο ή όχι. Από την πρώτη στιγμή με κέρδισε». Και ένα άλλο που μου άρεσε: «Ήσασταν τόσο ελεύθεροι εκεί πάνω που δεν με ένοιαζε τι παίζατε».

Αυτό που μας κάνει εντύπωση είναι η δροσιά που επικρατεί παντού, πραγματικά σαν φθινόπωρο. «Είναι δροσερά για να μην μπουκώνουν τα μικρόφωνα» μας εξηγεί ο Γιώργος Κουτλής, εμφανώς χαρούμενος και ανακουφισμένος επειδή η πολύμηνη και σκληρή δουλειά που έχουν ρίξει έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση. «Κάθε φορά που κάνω μια παράσταση θα ήθελα να είναι η καλύτερη παράσταση που έχω φτιάξει στη ζωή μου και που έχει δει άνθρωπος ποτέ» λέει. «Αυτό σημαίνει ότι προσπαθείς προς τα κει και ό,τι γίνει. Άμα λειτουργήσει και αυτό που κάνεις έχει επικοινωνία, τότε προφανώς είσαι χαρούμενος. Αλλά το κίνητρο είναι να φτιάξεις κάτι μοναδικό, οπότε πάντα ελπίζεις να πάει όσο καλύτερα γίνεται».

«Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι», ένα έργο γραμμένο το 2008 από τον Μάριους φον Μάγενμπουργκ της Σαουμπίνε, είναι σκηνοθετημένο εξαιρετικά και εντελώς σύγχρονα, με αναφορές στην ποπ κουλτούρα της εποχής, που το κάνουν πολύ ελκυστικό στο νεανικό κοινό, παρότι απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Παρατηρώντας το κοινό που έχει γεμίσει ασφυκτικά τις κερκίδες είναι αδύνατο να μη θαυμάσεις αυτό που καταφέρνει ο Γιώργος Κουτλής με τις παραστάσεις του: να γίνεται talk of the town στους εικοσάχρονους, κάτι που ελάχιστοι σκηνοθέτες καταφέρνουν στην Ελλάδα. 

«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

«Χαίρομαι που βλέπω νέους ανθρώπους, συνομήλικούς μου ή πιο μικρούς, να πηγαίνουν θέατρο» λέει. «Κι άμα μπορεί η δουλειά που κάνω να φέρει περισσότερο κόσμο, που δεν θα έχει φανταστεί ότι του αρέσει, αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος για μένα. Το καλύτερο κομπλιμέντο το έκανε ένας φίλος μου, που δεν έχει καμία σχέση με το θέατρο, που μου είπε: “κοίτα με τον μαλάκα τον Κουτ” –έτσι με φωνάζουν οι φίλοι μου– “που θα με κάνει να μου αρέσει το θέατρο!”. Δεν θα μπορούσε να με κάνει πιο χαρούμενο. Δεν σκεφτήκαμε ότι πρέπει να απευθυνθούμε σε νέους, κάναμε κάτι που μας αρέσει αλλά προφανώς αρέσει σε νέο κόσμο».

Δεν τον τρομάζει το γεγονός ότι δημιουργεί πλέον μεγάλες προσδοκίες; «Όταν βλέπεις να λειτουργεί αυτό που κάνεις, είναι μια ανταπόδοση, αλλά κάποιες φορές δεν θα λειτουργήσει» λέει. «Όταν πετυχαίνει, είσαι χαρούμενος, αλλά αν δεν λειτουργήσει, δεν πρέπει να σε καταβάλλει, αλλά να λες “την επόμενη φορά θα δούμε”. Ξέρω ότι είναι μαθηματικά, κάποια στιγμή δεν θα πάει, δεν μπορείς να ετεροπροσδιορίζεσαι από το πώς είναι η ανταπόκριση, άμα δεν πάει, δεν πήγε, δεν έγινε κάτι. Κι επίσης εγώ πρέπει να κοστολογώ τον καιρό που περνώ με τους ανθρώπους που συνεργάζομαι. Αυτή είναι η πραγματικότητα της ζωής μου. Αφού πέρασα καλά με τους ανθρώπους, και να μην πήγαινε καλά η παράσταση, θα στεναχωριόμουν, αλλά θα ήμουν μια χαρά. Έζησα, έμαθα, πήγα παρακάτω, το ότι λειτουργεί είναι όνειρο. Εμείς γι’ αυτό ζούμε, για να κάνουμε πράγματα με ανθρώπους και να τα επικοινωνούμε με άλλους. Είναι πολύ ωραίο, όμως, να παίρνεις τόση αγάπη».  

«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Η Δήμητρα Βλαγκοπούλου, όπως και τα δύο αγόρια που πρωταγωνιστούν μαζί της, είναι εκπληκτική στους ρόλους που υποδύεται, κάνοντας μπροστά στα μάτια σου μεταμορφώσεις που σε αφήνουν άφωνο.

«Ευχόμαστε να το συνεχίσουμε και με τη νέα σεζόν» μας λέει. «Έχουμε περάσει πολύ ωραία, ελπίζω και σήμερα να είναι μια ωραία παράσταση, και μακάρι να υπάρχει συνέχεια. Έχουμε ακούσει πολύ ωραία λόγια για τη δουλειά, για τη δουλειά όλων, κι αυτή είναι η μεγαλύτερη χαρά. Ότι αυτή η συλλογική δουλειά που κάναμε με αυτόν τον τρόπο πέρασε και στους θεατές. Κι είναι πάρα πολύ ωραίο που το κοινό είναι τόσο νεανικό, είναι ωραίο να φέρνεις γενικά κόσμο στο θέατρο, όχι μόνο νέους. Υπάρχουν διάφορες στιγμές που αρέσουν σε διαφορετικούς ανθρώπους, ο κόσμος αντιδράει πολύ, επειδή έχει κι αρκετό χιούμορ η παράσταση, και αυτό το εισπράττουμε, γελάει ο κόσμος, αλλά και σε στιγμές που είμαστε σε άλλες περιοχές, πιο ποιητικές, πιο δραματικές, αισθάνεσαι ότι έχεις πάει το κοινό προς αυτή τη διαδρομή. Οπότε μας ακολουθούν διαρκώς, αυτή είναι η αίσθηση από σκηνής». 

Ο Θάνος Λέκκας είναι σχεδόν έτοιμος να βγει στη σκηνή και να αλλάξει και αυτός πρόσωπα και χαρακτήρες. Και οι τρεις ηθοποιοί ανήκουν σε μια γενιά που έχει τη δική της φιλοσοφία για τον τρόπο που δουλεύει τον κάθε ρόλο, έντονα σωματικό, γιατί πέρα από την ασταμάτητη ενέργεια του ρόλου πρέπει και να χορεύουν, να κινούνται non stop, να βρίσκονται σε συνεχή ένταση. Είναι αδύνατο να αφήσεις τα μάτια σου από πάνω τους και να μη συμμετέχεις σε όσα βλέπεις. 

«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

«Είναι η τελευταία παράσταση της σεζόν» μας λέει. «Μετά από τέσσερις παραστάσεις και μία σειρά είμαι εξαντλημένος φουλ, αλλά και πολύ χαρούμενος που κάναμε αυτή τη δουλειά με αυτούς τους ανθρώπους. Δεν έχω αφήσει τον εαυτό μου να καταλάβει ακόμα τι έχουμε φτιάξει, ξέρω ότι είναι κάτι πολύ σπουδαίο, αλλά επειδή είχαμε τελειομανείς ανθρώπους που μας πίεζαν και τους πιέζαμε συνέχεια, σε όλη τη διάρκεια, δεν έχω χαλαρώσει. Ξέρω ότι όλοι συζητούν για τη νεαρή ηλικία του κοινού, αλλά εγώ δεν το βλέπω όταν είμαι στη σκηνή, υπάρχουν φώτα, καπνοί, δεν βλέπω τίποτα κάτω. Ακούστηκε όμως η ενέργεια, η σπλατεριά, το χιούμορ και ήρθε ένα κοινό νεαρό. Κι αυτό είναι υπέροχο.  

Να σου πω ποιο είναι το καλύτερο σχόλιο που άκουσα για την παράσταση; Ο ασφαλιστής μου μού είπε “θα σου αυξήσω κατά 86% τα ασφάλιστρα”, επειδή κάνω, λέει, μια πολύ επικίνδυνη δουλειά, σηκώνω πολύ ταλαντούχους ανθρώπους, παλεύω χορεύοντας και βάζω σε κίνδυνο τα αυτιά μου με δυνατό χειροκρότημα…».

«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Είναι αδύνατο να αφήσεις τα μάτια σου από πάνω τους και να μη συμμετέχεις σε όσα βλέπεις. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
«Ρε Κουτλή, θα μας κάνεις να μας αρέσει το θέατρο!» Facebook Twitter
Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

«Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι» του Μάριους φον Μάγενμπουργκ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κουτλής
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνικά - κοστούμια: Εύα Γουλάκου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Πρωτότυπη μουσική - σχεδιασμός ήχου: Jeph Vanger
Επιμέλεια κίνησης: Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Κουτσιούμπα
Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Άρτεμις Σγούρου Δροσοπούλου
Ηχολήπτης: Σωτήρης Ζηλιασκόπουλος
Props - Effects: Πάνος Κονδύλης - ΑRK FX
Κατασκευή σκηνικού: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος
Ζωγραφική σκηνικού: Νίκος Καρράς
Ραφή κοστουμιού: Βικτώρια Χαραλαμπίδου
Παίζουν (αλφαβητικά): Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Θάνος Λέκκας, Βασίλης Μαγουλιώτης



 

    

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Λίγα λεπτά με δυο νέους, ταλαντούχους ηθοποιούς

Βασίλης Μαγουλιώτης - Θάνος Λέκκας / Λίγα λεπτά με δυο νέους, ταλαντούχους ηθοποιούς

Ο Βασίλης Μαγουλιώτης και ο Θάνος Λέκκας συνεργάζονται για πρώτη φορά στη νέα παράσταση του Γιώργου Κουτλή «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι» που θα παρουσιαστεί στην Πειραιώς 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Δήμητρα Βλαγκοπούλου: Η γυναίκα κρίνεται σκληρότερα από τον άντρα για τα πάντα

Θέατρο / Δήμητρα Βλαγκοπούλου: Η γυναίκα κρίνεται σκληρότερα από τον άντρα για τα πάντα

Η βραβευμένη ηθοποιός, πρωταγωνίστρια στο έργο «Ο σκύλος, η νύχτα και το μαχαίρι» που ανεβαίνει στο Φεστιβάλ Αθηνών, μιλάει για το έργο, τις γυναίκες στο θέατρο και τη διαδρομή της.
THE LIFO TEAM
Το νέο αίμα του ελληνικού θεάτρου στην Πειραιώς 260

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / Το νέο αίμα του ελληνικού θεάτρου στην Πειραιώς 260

Τρεις Ελληνίδες σκηνοθέτιδες και δυο σκηνοθέτες φωτογραφίζονται στους χώρους της Πειραιώς 260 και παρουσιάζουν τις ενδιαφέρουσες θεατρικές τους προτάσεις στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νίκος Καραθάνος: Ο θάνατος είναι μια αποθέωση 

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
THE LIFO TEAM
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στο ζόφο του πολέμου

Θέατρο / Πολεμικοί Ανταποκριτές: Ψάχνοντας την αλήθεια μέσα στον ζόφο του πολέμου

Σε μια περίοδο που ο πόλεμος αποτελεί βασικό συστατικό της καθημερινότητάς μας, μια παράσταση εξετάζει όσα μεσολαβούν μεταξύ γεγονότος και πληροφορίας και πώς διαμορφώνουν την τελική καταγραφή και την ιστορική μνήμη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Θέατρο / Η τραγική ιστορία και η άγρια δολοφονία μιας θαρραλέας περφόρμερ

Όταν η Πίπα Μπάκα ξεκίνησε να κάνει oτοστόπ από την Ιταλία για να φτάσει στην Ιερουσαλήμ δεν φαντάστηκε ότι αυτό το ταξίδι-μήνυμα ειρήνης θα κατέληγε στον βιασμό και τη δολοφονία της. Mια παράσταση που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αναφέρεται στην ιστορία της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Θέατρο / Ο Σίμος Κακάλας ξορκίζει τα χάλια μας με μια κωμωδία γέλιου και αίματος

Τα «Κακά σκηνικά» είναι «μια κωμική κόλαση» αφιερωμένη στη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα, μια απόδραση από τα χάλια της χώρας, του θεάτρου, του παγκόσμιου γεωπολιτικού γίγνεσθαι, ένα ξόρκι στην κατάθλιψη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χρήστος Παπαδόπουλος: «Κάθε μορφή τέχνης χρειάζεται το εσωτερικό βάθος»

Θέατρο / Χρήστος Παπαδόπουλος: «Mε αφορά πολύ το "μαζί"»

Το «τρομερό παιδί» από τη Νεμέα που συμπληρώνει φέτος δέκα χρόνια στη χορογραφία ανοίγει το φετινό 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας με τους Dance On Ensemble και το «Mellowing», μια παράσταση για τη χάρη και το σθένος της ωριμότητας.  
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάνεις χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη σου ανάγκη

Χορός / «Κάνουμε χορό γιατί αυτή είναι η μεγάλη μας ανάγκη»

Με αφορμή την παράσταση EPILOGUE, ο διευθυντής σπουδών της σχολής της Λυρικής Σκηνής Γιώργος Μάτσκαρης και έξι χορευτές/χορεύτριες μιλούν για το δύσκολο στοίχημα τού να ασχολείται κανείς με τον χορό στην Ελλάδα σήμερα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ