Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας Facebook Twitter
Φέτος, τα βραβεία Grammy μας λένε ότι ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά κομμάτια που έχει να προσφέρει η σύγχρονη παραγωγή είναι ένα παλιό demo των Beatles που επανήλθε στη ζωή μέσω τεχνητών μέσων.
0


ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, η Ακαδημία Δισκογραφίας δημοσίευσε την ετήσια λίστα των υποψηφίων για τα 67α Βραβεία Grammy με μια δυνατή βουή και μια ήσυχη υπενθύμιση: Τα Grammy δεν αφορούν εσάς. Αυτά τα μικρά τρόπαια σε σχήμα γραμμοφώνου δεν έχουν σχεδιαστεί για να γιορτάσουν το αληθινό μουσικό μεγαλείο, ούτε για να επιβραβεύσουν τα πιο σημαντικά άλμπουμ, ούτε καν για να αποτελέσουν μια αντανάκλαση των τάσεων της εποχής.

Αντίθετα, πρόκειται απλά για μια τελετή απονομής βραβείων που προκύπτει από τις ψήφους των μελών της Ακαδημίας. Το μόνο που μας δείχνει είναι πώς βλέπει τον εαυτό της η μουσική βιομηχανία. Αυτό είναι όλο. Και φέτος, τα βραβεία Grammy μας λένε ότι ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά κομμάτια που έχει να προσφέρει η σύγχρονη παραγωγή είναι ένα παλιό demo των Beatles που επανήλθε στη ζωή μέσω τεχνητών μέσων.

Το τραγούδι ονομάζεται «Now and Then» και αρχικά είχε ηχογραφηθεί από τον Τζον Λένον στο σπίτι του το 1977. Οι επιζώντες σύντροφοί του άρχισαν να το επεξεργάζονται το 1995, μετά ξεχάστηκε για να ξαναρχίσει η επεξεργασία του το 2021. Τελικά κυκλοφόρησε το 2023. Πρόκειται για μια ωραία μελωδία. Αλλά αν το είχε κάνει κάποιος άλλος, θα ενδιαφερόταν κανείς; Τώρα είναι υποψήφιο για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς, ένα από τα πιο επιφανή βραβεία που θα μοιράσει η Ακαδημία κατά την ετήσια απονομή των βραβείων Grammy στις 2 Φεβρουαρίου.

Μήπως η Beyoncé έχει φτάσει σ’ ένα τέτοιο επίπεδο φήμης όπου οι ήττες της αναζωογονούν τον θαυμασμό του κοινού περισσότερο από τις νίκες της; Αν ναι, τι θα συμβεί αν ένα άλμπουμ που μοιάζει να ειρωνεύεται την ίδια την διαδικασία των βραβείων, κερδίσει τελικά το Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς;

Αυτή η χειρονομία φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τα Grammy, έναν κουρασμένο μηχανισμό κύρους που παραμένει ανυπόληπτος, χωρίς φαντασία, εσωστρεφής, οπισθοδρομικός, αδιάφορος να γιορτάσει την πληρότητα του παρόντος, αλλεργικός στη ραπ μουσική και πολλά άλλα, ακόμα χειρότερα. Δύο από τα πιο αξιοσημείωτα ονόματα που διαγωνίζονται με τους Beatles για τον «δίσκο της χρονιάς» (ένα βραβείο που επιβραβεύει την ηχογράφηση ενός τραγουδιού, ενώ το βραβείο για το «τραγούδι της χρονιάς» επιβραβεύει τη σύνθεση) είναι η Beyoncé για την country επιτυχία της «Texas Hold 'Em» και ο Kendrick Lamar για το «Not Like Us».

Πρόκειται για δύο καλλιτέχνες με καριέρα, των οποίων η συμβολή στη σύγχρονη δημοφιλή μουσική σνομπάρεται μονίμως τη βραδιά των Grammy. Κανένας από τους δύο δεν έχει κερδίσει το βραβείο για το άλμπουμ της χρονιάς. Η Beyoncé πήρε το βραβείο για τραγούδι της χρονιάς μία φορά, το 2010. Ο Lamar, ποτέ. Και τώρα μπορεί να χάσουν το βραβείο για τον δίσκο της χρονιάς από ένα «αναπαλαιωμένο» ντέμο των Beatles; Θλιβερό.

Ωστόσο, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ένα ακόμα χειρότερο σενάριο, στο οποίο το βραβείο θα πάει στην Taylor Swift για το «Fortnight», ένα μονότονο ντουέτο με τον Post Malone από το πιο πρόσφατο και πιο αδιάφορο άλμπουμ της, το «The Tortured Poets Department». Νωρίτερα φέτος, η Swift έγινε η πρώτη τετράκις νικήτρια Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς, οπότε είναι λογικό να της χαρίσει η Ακαδημία Ηχογράφησης ένα νέο πεδίο βράβευσης. Μπορούμε να δούμε από τώρα τις επικεφαλίδες: «Η Taylor Swift κερδίζει τους Beatles!».

Αποτελεί έκπληξη, αν όχι απογοήτευση, το γεγονός ότι η Beyoncé συνεχίζει να υποβάλλει τον εαυτό της σε τέτοιου είδους φαιδρές διαδικασίες. Το «κάντρι» άλμπουμ της «Cowboy Carter», σ’ ένα κομμάτι του οποίου φαίνεται να σαρκάζει τα ίδια τα βραβεία Grammy με τον στίχο «Album Of The Year, I ain't win», είναι υποψήφιο για το άλμπουμ της χρονιάς, ενώ είναι επίσης υποψήφιο και στην κατηγορία του καλύτερου κάντρι άλμπουμ της χρονιάς, μαζί με τις πρόσφατες δουλειές των Chris Stapleton, Kacey Musgraves, Lainey Wilson αλλά και του αναπόφευκτου Post Malone. Και οι τέσσερις αυτοί καλλιτέχνες ήταν επίσης υποψήφιοι στα φετινά βραβεία της κάντρι δισκογραφίας (CMA) στο Νάσβιλ. Η Beyoncé δεν ήταν.

Μήπως η Beyoncé έχει φτάσει σ’ ένα τέτοιο επίπεδο φήμης όπου οι ήττες της αναζωογονούν τον θαυμασμό του κοινού περισσότερο από τις νίκες της; Αν ναι, τι θα συμβεί αν ένα άλμπουμ που μοιάζει να ειρωνεύεται την ίδια την διαδικασία των βραβείων, κερδίσει τελικά το Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς; Ακόμα πιο ειρωνικό ίσως είναι το γεγονός ότι στο «Cowboy Carter» υπάρχει ένα τραγούδι, το οποίο αρχικά ηχογραφήθηκε από ένα συγκρότημα που την ανταγωνίζεται φέτος για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς. Είναι το «Blackbird» των Beatles.

Με στοιχεία από The Washington Post

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

KET: «Το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να υπάρχουμε τόσα χρόνια είναι ένα μικρό θαύμα»

Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων / KET: «Καταφέραμε να υπάρχουμε τόσα χρόνια, κι αυτό είναι ένα μικρό θαύμα»

Μια μεγάλη συζήτηση για την ιστορία του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενός από τους βασικούς πυρήνες της πειραματικής και ανεξάρτητης μουσικής σκηνής της πόλης και όχι μόνο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
102΄ με την Tάμτα και την Ανίτα Ρατσβελισβίλι

Μουσική / Tάμτα - Ανίτα Ρατσβελισβίλι: «Μάθαμε να ζούμε με το τραύμα»

Δυο διάσημες και πετυχημένες Γεωργιανές συναντιούνται στην ΕΛΣ και μιλούν για τις δυσκολίες που τις διαμόρφωσαν και την κουλτούρα της χώρας τους, που την κουβαλάνε μαζί τους παντού, ακόμα και όταν τις πληγώνει.
M. HULOT
Η επιστροφή της Lily Allen

Μουσική / Η Lily Allen επιστρέφει με το πιο θεαματικό ξεκατίνιασμα στην ιστορία της ποπ

Το «West End Girl» της Lilly Allen και ένα αριστουργηματικό ραπ άλμπουμ από την CupcakKe αποτελούν τα πιο δυνατά και τολμηρά, από πλευράς στιχουργικής, άλμπουμ της χρονιάς. Μια καλή εβδομάδα για τη μουσική.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
BOYS’ SHORTS INTERVIEW

Μουσική / Boys’ Shorts: «Δεν φταίνε τα τρανς άτομα που έχει γίνει μίζερη η ζωή σου»

To eyeliner και το electroclash έφερε κοντά το ντουέτο των DJs, που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τον Boy George. Έπαιξαν στο Berghain, και η φήμη τους εκτοξεύτηκε. Πλέον το mantra τους είναι το «enjoy the moment».
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Παιδί Τραύμα: Τραγουδάκια λέω που αύριο θα ξεχαστούν, δεν κάνω καμία επανάσταση, δεν αλλάζω τον κόσμο

Μουσική / Παιδί Τραύμα: «Τραγουδάκια λέω, που αύριο θα ξεχαστούν, δεν αλλάζω τον κόσμο»

Στο νέο του άλμπουμ, το Παιδί Τραύμα χρησιμοποιεί τις έννοιες της φυγής και της συγχώρεσης για να μιλήσει για το αδιέξοδο του ψηφιακού κόσμου και την αναζήτηση της αλήθειας με τραγούδια που ξεφεύγουν από το mainstream.   
M. HULOT
Οι Tame Impala φτιάχνουν έναν δίσκο εμπνευσμένο από τα bush doofs της Αυστραλίας

Μουσική / «Deadbeat» των Tame Impala: Μια lo-fi ωδή στα rave πάρτι από ένα σπουδαίο συγκρότημα

Είναι η πρώτη του δουλειά που δεν περιέχει ούτε μια ροκ στιγμή. Σύμφωνα με τον Chris Deville: «Οι Tame Impala έχουν μεταμορφωθεί σταδιακά από ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα της γενιάς τους σε… κάτι άλλο».
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Το Μονόγραμμα του Έρωτα και της Μουσικής

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τιμά τη μνήμη του Οδυσσέα Ελύτη με αφορμή τα τριάντα χρόνια από τον θάνατό του, παρουσιάζοντας το «Μονόγραμμα» του Γιώργου Κουρουπού, που βασίζεται στο ομότιτλο έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή, στις 24 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ