Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας

Beyoncé εναντίον Beatles: Τα βραβεία Grammy ξεπέρασαν κάθε όριο φαιδρότητας Facebook Twitter
Φέτος, τα βραβεία Grammy μας λένε ότι ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά κομμάτια που έχει να προσφέρει η σύγχρονη παραγωγή είναι ένα παλιό demo των Beatles που επανήλθε στη ζωή μέσω τεχνητών μέσων.
0


ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, η Ακαδημία Δισκογραφίας δημοσίευσε την ετήσια λίστα των υποψηφίων για τα 67α Βραβεία Grammy με μια δυνατή βουή και μια ήσυχη υπενθύμιση: Τα Grammy δεν αφορούν εσάς. Αυτά τα μικρά τρόπαια σε σχήμα γραμμοφώνου δεν έχουν σχεδιαστεί για να γιορτάσουν το αληθινό μουσικό μεγαλείο, ούτε για να επιβραβεύσουν τα πιο σημαντικά άλμπουμ, ούτε καν για να αποτελέσουν μια αντανάκλαση των τάσεων της εποχής.

Αντίθετα, πρόκειται απλά για μια τελετή απονομής βραβείων που προκύπτει από τις ψήφους των μελών της Ακαδημίας. Το μόνο που μας δείχνει είναι πώς βλέπει τον εαυτό της η μουσική βιομηχανία. Αυτό είναι όλο. Και φέτος, τα βραβεία Grammy μας λένε ότι ένα από τα πιο σημαντικά μουσικά κομμάτια που έχει να προσφέρει η σύγχρονη παραγωγή είναι ένα παλιό demo των Beatles που επανήλθε στη ζωή μέσω τεχνητών μέσων.

Το τραγούδι ονομάζεται «Now and Then» και αρχικά είχε ηχογραφηθεί από τον Τζον Λένον στο σπίτι του το 1977. Οι επιζώντες σύντροφοί του άρχισαν να το επεξεργάζονται το 1995, μετά ξεχάστηκε για να ξαναρχίσει η επεξεργασία του το 2021. Τελικά κυκλοφόρησε το 2023. Πρόκειται για μια ωραία μελωδία. Αλλά αν το είχε κάνει κάποιος άλλος, θα ενδιαφερόταν κανείς; Τώρα είναι υποψήφιο για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς, ένα από τα πιο επιφανή βραβεία που θα μοιράσει η Ακαδημία κατά την ετήσια απονομή των βραβείων Grammy στις 2 Φεβρουαρίου.

Μήπως η Beyoncé έχει φτάσει σ’ ένα τέτοιο επίπεδο φήμης όπου οι ήττες της αναζωογονούν τον θαυμασμό του κοινού περισσότερο από τις νίκες της; Αν ναι, τι θα συμβεί αν ένα άλμπουμ που μοιάζει να ειρωνεύεται την ίδια την διαδικασία των βραβείων, κερδίσει τελικά το Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς;

Αυτή η χειρονομία φαίνεται να συμπυκνώνει όλη την σύγχυση και την έλλειψη σοβαρότητας που διακρίνει τα Grammy, έναν κουρασμένο μηχανισμό κύρους που παραμένει ανυπόληπτος, χωρίς φαντασία, εσωστρεφής, οπισθοδρομικός, αδιάφορος να γιορτάσει την πληρότητα του παρόντος, αλλεργικός στη ραπ μουσική και πολλά άλλα, ακόμα χειρότερα. Δύο από τα πιο αξιοσημείωτα ονόματα που διαγωνίζονται με τους Beatles για τον «δίσκο της χρονιάς» (ένα βραβείο που επιβραβεύει την ηχογράφηση ενός τραγουδιού, ενώ το βραβείο για το «τραγούδι της χρονιάς» επιβραβεύει τη σύνθεση) είναι η Beyoncé για την country επιτυχία της «Texas Hold 'Em» και ο Kendrick Lamar για το «Not Like Us».

Πρόκειται για δύο καλλιτέχνες με καριέρα, των οποίων η συμβολή στη σύγχρονη δημοφιλή μουσική σνομπάρεται μονίμως τη βραδιά των Grammy. Κανένας από τους δύο δεν έχει κερδίσει το βραβείο για το άλμπουμ της χρονιάς. Η Beyoncé πήρε το βραβείο για τραγούδι της χρονιάς μία φορά, το 2010. Ο Lamar, ποτέ. Και τώρα μπορεί να χάσουν το βραβείο για τον δίσκο της χρονιάς από ένα «αναπαλαιωμένο» ντέμο των Beatles; Θλιβερό.

Ωστόσο, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ένα ακόμα χειρότερο σενάριο, στο οποίο το βραβείο θα πάει στην Taylor Swift για το «Fortnight», ένα μονότονο ντουέτο με τον Post Malone από το πιο πρόσφατο και πιο αδιάφορο άλμπουμ της, το «The Tortured Poets Department». Νωρίτερα φέτος, η Swift έγινε η πρώτη τετράκις νικήτρια Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς, οπότε είναι λογικό να της χαρίσει η Ακαδημία Ηχογράφησης ένα νέο πεδίο βράβευσης. Μπορούμε να δούμε από τώρα τις επικεφαλίδες: «Η Taylor Swift κερδίζει τους Beatles!».

Αποτελεί έκπληξη, αν όχι απογοήτευση, το γεγονός ότι η Beyoncé συνεχίζει να υποβάλλει τον εαυτό της σε τέτοιου είδους φαιδρές διαδικασίες. Το «κάντρι» άλμπουμ της «Cowboy Carter», σ’ ένα κομμάτι του οποίου φαίνεται να σαρκάζει τα ίδια τα βραβεία Grammy με τον στίχο «Album Of The Year, I ain't win», είναι υποψήφιο για το άλμπουμ της χρονιάς, ενώ είναι επίσης υποψήφιο και στην κατηγορία του καλύτερου κάντρι άλμπουμ της χρονιάς, μαζί με τις πρόσφατες δουλειές των Chris Stapleton, Kacey Musgraves, Lainey Wilson αλλά και του αναπόφευκτου Post Malone. Και οι τέσσερις αυτοί καλλιτέχνες ήταν επίσης υποψήφιοι στα φετινά βραβεία της κάντρι δισκογραφίας (CMA) στο Νάσβιλ. Η Beyoncé δεν ήταν.

Μήπως η Beyoncé έχει φτάσει σ’ ένα τέτοιο επίπεδο φήμης όπου οι ήττες της αναζωογονούν τον θαυμασμό του κοινού περισσότερο από τις νίκες της; Αν ναι, τι θα συμβεί αν ένα άλμπουμ που μοιάζει να ειρωνεύεται την ίδια την διαδικασία των βραβείων, κερδίσει τελικά το Grammy για το άλμπουμ της χρονιάς; Ακόμα πιο ειρωνικό ίσως είναι το γεγονός ότι στο «Cowboy Carter» υπάρχει ένα τραγούδι, το οποίο αρχικά ηχογραφήθηκε από ένα συγκρότημα που την ανταγωνίζεται φέτος για το βραβείο του δίσκου της χρονιάς. Είναι το «Blackbird» των Beatles.

Με στοιχεία από The Washington Post

Μουσική
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

105’ με τον Rack

Μουσική / Rack: «Έχω φάει σφαλιάρες γιατί τις ζήταγα, αλλά η ζωή μου πλέον έχει αλλάξει»

Γιος του Λεκτικού Επεξεργαστή και με καριέρα που εκτοξεύτηκε νωρίς, ο δημοφιλής ράπερ έχει αλλάξει ρότα. Στα 25 του, πιο ήρεμος από ποτέ, απολαμβάνει μια φήμη που έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
M. HULOT
Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ