Το πρώτο τραγούδι, «Limelight», που κυκλοφόρησαν οι Mnimes στις αρχές του 2024 ήταν ένα κομμάτι κιθαριστικής ποπ με αγγλόφωνο στίχο, εντελώς ’90s, μάλλον ρετρό και παράταιρο μέσα στον ήχο που κυριαρχεί στα 20χρονα. Το EP τους «The brightest star» που βγήκε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς είχε έξι κομμάτια στο ίδιο κλίμα, αναβιώνοντας ηχητικά μια εποχή την οποία κανένα από τα δύο μέλη του σχήματος δεν έχει ζήσει – και ο Ιάσονας και ο Στάθης είναι παιδιά της νέας χιλιετίας. Φίλοι με κοινό όραμα που τους έκανε κολλητούς η αγάπη τους για τη μουσική, γνωρίστηκαν μέσω κοινής παρέας και αμέσως ανακάλυψαν κάτι που τους «έδεσε»: το κοινό τους ενδιαφέρον για το «Random access memories» των Daft Punk, το τελευταίο στούντιο άλμπουμ τους που βγήκε το 2013. «Εδώ και τρία χρόνια που υπάρχουμε ως μπάντα περνάμε ένα τρίμηνο τον χρόνο να ακούμε μόνο αυτό στο repeat», λέει ο Ιάσονας. «Eιδικά στο νέο άλμπουμ μάς έδωσε πολλές ιδέες. Γενικά, μας έχει επηρεάσει πολύ».
Το «Brightest Star» γράφτηκε με βάση όσα ήξεραν από τη μέχρι τότε πορεία τους στη μουσική, με έναν ανορθόδοξο τρόπο: «Ξεκινήσαμε με κιθάρα-ντραμς και χωρίς καμία βοήθεια, δεν είχαμε καθόλου γνώσεις», λένε. «Είδαμε ένα βίντεο στο YouTube που έλεγε ότι στην ντουλάπα έχει καλύτερη ηχομόνωση λόγω των ρούχων και ηχογραφήσαμε μέσα στην ντουλάπα του Ιάσονα με το κινητό! Φυσικά, δεν ισχύει καθόλου αυτό. Είχαμε και τη φαεινή ιδέα να γράψουμε και τα ντραμς πάνω σε μια φανταστική κιθάρα και να συνδέσουμε τα audio files, και το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Μάθαμε όμως γρήγορα και μέσα σε έναν χρόνο βγάλαμε το EP».
Θέλουμε να μας ακούσει ο κόσμος, αλλά η υστεροφημία είναι το όνειρό μας, γιατί ό,τι κάνουμε το κάνουμε με ειλικρινή και καλή πρόθεση, όχι για να το πουλήσουμε. Το κάνουμε επειδή είναι πραγματικά η αγάπη μας.
«Στην αρχή μας έλεγαν “Έξεις”», συνεχίζει ο Ιάσονας. «Έδινα Πανελλήνιες και διάβαζα Αρχαία και κάπου είδα ότι έξεις είναι οι συνήθειες που αποκτιούνται με την επανάληψη, άρα οι καλές πράξεις που σε κάνουν καλό άνθρωπο αν τις κάνεις συχνά, και από εκεί βαφτιστήκαμε. Αλλά μόλις το είπαμε στους φίλους μας μας κορόιδεψαν γιατί exes είναι οι πρώην, όλοι το συνέδεαν με αυτό. Έτσι το αλλάξαμε. Μια μέρα που ο Στάθης ήταν στο σπίτι μου, μας λέει η μάνα μου: “Ανοίξτε το λεξικό και διαλέξτε την πρώτη λέξη που σας κάνει κλικ”. Ψάχναμε μια ελληνική λέξη που να είναι εύκολη σαν ήχος και στα αγγλικά, γιατί οι στίχοι μας είναι στην αγγλική γλώσσα. Τελικά είδαμε το “μνήμες” και μας άρεσε».
Mnimes - Papercut
Από τη στιγμή που κυκλοφόρησε το πρώτο EP τους μέχρι την κυκλοφορία του «Papercut», του single-προάγγελου του νέου EP τους «Make of Concrete» (οι ίδιοι το ονομάζουν «άλμπουμ», παρότι περιέχει πάλι έξι κομμάτια), οι Mnimes δεν σταμάτησαν να φτιάχνουν μουσική και να εξελίσσονται, κάνοντας τον ήχο τους ακόμα πιο ηλεκτρονικό, παραμένοντας ωστόσο πιστοί στο ρετρό που τους χαρακτηρίζει.
«Στο “Brightest Stars” κάναμε indie pop», λέει ο Στάθης, «αλλά πάντα είμαστε ποπ, είμαστε ποπ στην καρδιά μας. Μπορεί το πρώτο EP μας να ήταν βασισμένο σε κιθάρες, ντραμς και μπάσο, να παίζουμε τα όργανα που ξέρουμε, αλλά η ποπ μπορεί να έχει πολλά πράγματα, π.χ. ραπ, οτιδήποτε θέλει να ακούσει το κοινό. Έτσι, το δεύτερο EP μας είναι αντίθετο – μας αρέσουν οι αντιθέσεις και θέλαμε να δείξουμε ότι δεν είναι μόνο ένα το κοινό που μπορεί να μας ακούσει. Και θα υπάρξει και επόμενη αντίθεση. Εξελιχθήκαμε και εξελισσόμαστε συνεχώς.
Ξέρουμε ότι αυτό που κάνουμε, ποπ μουσική με αγγλικό στίχο, είναι πάρα πολύ δύσκολο να έχει μεγάλο κοινό, αν και ζούμε σε μια εποχή που μπορείς να έχεις απήχηση διαδικτυακά, εμάς ωστόσο μας ενδιαφέρουν οι άνθρωποι. Θέλουμε να μας ακούσει ο κόσμος, αλλά η υστεροφημία είναι το όνειρό μας, γιατί ό,τι κάνουμε το κάνουμε με ειλικρινή και καλή πρόθεση, όχι για να το πουλήσουμε αλλά γιατί είναι πραγματικά η αγάπη μας. Με τον Ιάσονα θέλαμε περισσότερο να εκφραστούμε, γιατί ξεκινώντας να γράφουμε μουσική ξέραμε πόσο δύσκολος είναι ο στόχος».
Τους ρωτάω ποιος είναι αυτός ο στόχος. «Δεν έχει ταβάνι. Να φτάσουμε στο εξωτερικό αρχικά, και μετά ο πήχης θα μπαίνει όλο και πιο ψηλά», λέει ο Στάθης. «Είναι δύσκολος στόχος, αλλά όχι ακατόρθωτος», προσθέτει ο Ιάσονας. «Δεν λέω να κάνουμε περιοδεία σαν τον Kendrick, αλλά να φτάσουμε στο εξωτερικό και να έχουμε κάποιους ακροατές από εκεί. Από την πρώτη στιγμή που υπάρχουμε ως σχήμα θέλαμε να εκπροσωπούμε την Ελλάδα, κοιτάζαμε από τότε προς τα έξω, γι’ αυτό και ο στίχος μας ήταν πάντα αγγλικός. Ο ήχος μας δεν έβγαζε vibes Ελλάδας, όπως ούτε και το στυλ σε αυτό που κάναμε και σε αυτό που κάνουμε τώρα. Πιστεύουμε σε αυτό που θέλουμε να κάνουμε και πέρα από τη μουσική».
«Θέλουμε να επικοινωνήσουμε το διαφορετικό, να είμαστε ανοιχτοί σε νέους ήχους, όχι μόνο στους δικούς μας», λέει ο Ιάσονας. «Δεν κάνουμε μουσική για να μας ακούει το κοινό κανενός, δεν θέλουμε να αρέσουμε επειδή μας τοποθετούν κάπου, αλλά επειδή κάνουμε τη δική μας μουσική».
«Έχουμε τις πρωινές δουλειές μας και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα στην ελληνική πραγματικότητα», συνεχίζει ο Στάθης. «Δεν περιμένουμε να βιοποριστούμε σύντομα από τη μουσική, όμως, όταν κάποιος που ακούει τη μουσική μας μου λέει “Αυτό με έχει αγγίξει”, μου αρέσει πάρα πολύ. Αυτό για μένα είναι νίκη. Εκεί καταλαβαίνεις ότι λες κάτι αληθινό που τον σημάδεψε. Γράφω στίχους και τραγουδάω, και οι στίχοι μου έχουν πολλαπλό νόημα. Θέλω κάθε άτομο που θα τους ακούει να προσλαμβάνει κάτι διαφορετικό – είναι ωραίο να μπορούν να ταυτιστούν αρκετά άτομα. Με ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω μου, αλλά δεν είμαι ο άνθρωπος που θα σχολιάσει κάτι κοινωνικό, τουλάχιστον ευθέως. Μου αρέσει να γράφω πιο αλληγορικά.
Mnimes - Make of Concrete
Εκτός από τους Daft Punk που είναι σίγουρη επιρροή μας, μας έχουν εμπνεύσει αρκετά πράγματα, και αυτά που ακούει ο καθένας μας είναι πολύ διαφορετικά. Εγώ ακούω φουλ τραπ και ξένο ραπ, ο Ιάσονας ακούει πιο πολύ ροκ, αλλά και οι δύο ακούμε Pavement, Red Hot Chilli Peppers, Jimmy Hendrix, ακούμε τα πάντα και μας εμπνέουν και τα πάντα – χθες στο αυτοκίνητο άκουγα Μητροπάνο και Καζαντζίδη. Κάθε φορά που ακούω αυτά τα τραγούδια κάτι μου μένει, με την έννοια ότι ακούω μια μελωδία και σκέφτομαι ότι μπορεί να αλλαχτεί και να χρησιμοποιηθεί για κάτι καινούργιο. Η έμπνευση είναι παντού, δεν έχει όρια».
Το «Make of Concrete» είναι πιο ηλεκτρονικό, πιο χορευτικό, πιο «εύκολο» για το κοινό που αγαπάει τα ’90s και πιο «ραδιοφωνικό». Μπορεί να στοχεύσει στο κοινό εκτός Ελλάδας, αλλά πρέπει πρώτα να προσεγγίσει το ελληνικό κοινό. Ο αγγλικός στίχος είναι περιοριστικός πλέον για τον νεαρόκοσμο, παρότι η εξοικείωση με την αγγλική γλώσσα είναι μεγαλύτερη από ποτέ, ενώ ο ελληνικός από την άλλη σε περιορίζει μέσα στα σύνορα της Ελλάδας. «Είναι δίκοπο μαχαίρι», λένε, «το να πετύχουμε στο εξωτερικό ή στην Ελλάδα. Επιλέξαμε να κάνουμε αυτό που θέλαμε και όχι κάτι που θα γινόταν όπως θα έπρεπε να γίνει και τελικά να μην αρέσει, κι ας έχουμε μικρότερες πιθανότητες να καταφέρουμε τον στόχο μας. Είναι πολύ δύσκολο αυτό που επιχειρούμε, είναι λίγες οι ευκαιρίες, αλλά, άμα πετύχει, θα πετύχει σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι και σίγουρο ότι θα πετύχουμε στην Ελλάδα αν έχουμε ελληνικό στίχο. Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι να προμοτάρεις τη δουλειά σου, και για εμάς γίνεται ακόμα πιο δύσκολο γιατί δεν μας αρέσει το TikTok. Αυτό που κάναμε για το πρώτο EP δεν μας εξέφραζε, θέλαμε να κάνουμε κάτι πιο σοβαρό και το TikTok θέλει σαχλαμάρα».
Ο Ιάσονας υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία και δύο μέρες έπειτα από τη συνάντησή μας μπήκε και ο Στάθης στον στρατό, οπότε το νέο άλμπουμ τους θα τους βρει και τους δυο φαντάρους. Αυτό δεν φαίνεται να τους πτοεί καθόλου: κάνουν σχέδια για τη ζωντανή παρουσίαση του δίσκου, που χρειάζεται πρόβες, προετοιμασία και ακόμα πιο σκληρή δουλειά, ακόμα και αν θα βρίσκονται από κοντά μόνο στις άδειες. «Έχουμε κάνει ένα live που δεν θέλουμε να το θυμόμαστε γιατί ήταν τραγικό», λένε γελώντας. «Ο κύριος λόγος που ξεκινήσαμε να κάνουμε αυτόν τον ήχο στο νέο άλμπουμ μας είναι για να μπορεί να παιχτεί πολύ πιο εύκολα σε μαγαζιά. Και να ακουστούμε πιο εύκολα».
