Η «Γυναίκα που ταξιδεύει» της Λιουμπόβ Ποπόβα στο MOMus - Mουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Συλλογή Κωστάκη

Η «Γυναίκα που ταξιδεύει» της Λιουμπόβ Ποπόβα στο MOMus - Mουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Συλλογή Κωστάκη Facebook Twitter
Λιουμπόβ Ποπόβα, Γυναίκα που Ταξιδεύει, 1915. Λάδι σε μουσαμά, 158,5 х 123 εκ. MOMus-Mουσείο Μοντέρνας Τέχνης-Συλλογή Κωστάκη
0

Η Λιουμπόβ Ποπόβα ήταν η αγαπημένη ζωγράφος του συλλέκτη Γιώργου Κωστάκη. Παρότι δεν την είχε γνωρίσει, γιατί πέθανε σε νεαρή ηλικία το 1924, την αποκαλούσε χαϊδευτικά με το μικρό της όνομα, «Λιούμποτσκα». Η Ποπόβα θεωρείται σήμερα από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της περιόδου της ρωσικής πρωτοπορίας και μία από τις μεγαλύτερες καλλιτέχνιδες του 20ού αιώνα, καθώς δεν περιορίστηκε μόνο στη ζωγραφική αλλά επέκτεινε τη δραστηριότητά της στην τέχνη της παραγωγής, έκανε μοναδικά γραφιστικά σχέδια, δούλεψε για το θέατρο, σχεδίασε υφάσματα και ρούχα και, κυρίως, ποτέ δεν έπαψε να πειραματίζεται.

Το έργο της άργησε να αναγνωριστεί. Το 1977, όταν η επιτροπή του σοβιετικού υπουργείου Πολιτισμού αποφάσιζε ποια έργα της συλλογής θα άφηνε ο Κωστάκης στη Μόσχα, κανείς δεν επέμεινε ιδιαίτερα για την Ποπόβα, εκτός από τον ίδιο τον συλλέκτη, που ήθελε να αφήσει στην Πινακοθήκη Τρετιακόφ ορισμένα από τα έργα της. Για τα περισσότερα πήρε άδεια εξαγωγής και τα έφερε μαζί του φεύγοντας. Έτσι, σήμερα το MOMus - Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Συλλογή Κωστάκη στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται στην πλεονεκτική θέση να κατέχει τον μεγαλύτερο αριθμό έργων της Λιουμπόβ Ποπόβα από οποιοδήποτε άλλο μουσείο. Έργα που διατρέχουν όλη τη διαδρομή της στην τέχνη από τις αρχές του 20ού αιώνα ως το 1924.

Με τη βοήθεια επαναλαμβανόμενων μοτίβων και δυναμικών μορφών εισάγει στην επιφάνεια του πίνακα μεμονωμένα γράμματα, σαν να μεταφέρει αναπαραστατικά τον ήχο της κίνησης, και οι επιφάνειες γίνονται λιγότερο στατικές. Ο όρος «κυβοφουτουρισμός» εξαπλώνεται γρήγορα στη Ρωσία και αποτελεί το λάβαρο ενός ολόκληρου καλλιτεχνικού κινήματος. 

Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους της Ποπόβα, που καθόρισαν το έργο της, ήταν η δίχρονη παραμονή της στο Παρίσι, όπου ταξίδεψε το 1912 για να σπουδάσει τον κυβισμό. Tην ίδια εποχή σπούδαζαν μαζί της στο Παρίσι τρεις Ρωσίδες φίλες της, οι ζωγράφοι Ναντιέζντα Ουνταλτσόβα και Βέρα Πέστελ και η γλύπτρια Βέρα Μούχινα. Μαζί τους ήταν και ο ιστορικός τέχνης Μπορίς Τερνοβέτς, ο οποίος έγραψε: «Όποιος δεν έζησε στο Παρίσι τα χρόνια πριν από τον πόλεμο, δεν μπορεί να φανταστεί την εικόνα της απαράμιλλης αυτής πόλης με τη λεπταίσθητη, εκστατική της ατμόσφαιρα, την εμπλουτισμένη με τα διασταυρούμενα πνευματικά ρεύματα και ταυτόχρονα με μια γοητευτική ελαφρότητα, με μια ανέμελη ευθυμία της ζωής…».

Στο Παρίσι, οι δάσκαλοι της σχολής «Λα Παλέτ» διακήρυτταν τις ιδέες και τις μεθόδους του κυβισμού. Οι Μετσενζέ, Λε Φοκονιέ και Ντινουαγιέ ντε Σεγκονζάκ μιλούσαν για τεχνικές λύσεις όσον αφορά τον χώρο, το χρώμα, την υφή, την πινελιά και το κολάζ, τη δυναμική των μορφών. Η Ποπόβα έγινε ενεργή κοινωνός μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας που δεν προέκυπτε από το περιεχόμενο αλλά πρωτίστως επιδίωκε την τελειότητα της σύνθεσης, δεν πήγαζε από τις φιλοσοφικές θεωρίες αλλά βασιζόταν άμεσα στην εφαρμογή της τεχνικής μεθόδου, θεμέλια της οποίας ήταν το χρώμα, η γραμμή, το φως και ο όγκος. Ο κυβισμός φάνταζε στα μάτια της νεαρής Λιουμπόβ σαν το ύψιστο στάδιο στην εξέλιξη της ζωγραφικής.

Η Ποπόβα, προφανώς, γνώριζε και τους φουτουριστές, καθώς καταλάμβαναν μία από τις πιο κεντρικές θέσεις στην καλλιτεχνική σκηνή του Παρισιού. Απελευθερωμένη από τον διδακτισμό της σχολής «Λα Παλέτ» και από τις διαμάχες μεταξύ των κυβιστών και των φουτουριστών, η Ποπόβα, με την αναγκαστική επιστροφή της στη Μόσχα το 1914, όταν ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, στρέφεται και στον φουτουρισμό και μεθοδικά πια προσπαθεί να ενώσει τις αρχές του κυβισμού και του φουτουρισμού. Προσπαθεί να απεικονίσει στα έργα της την αίσθηση της ταχύτητας και του χρόνου.

Η «Γυναίκα που ταξιδεύει» της Λιουμπόβ Ποπόβα στο MOMus - Mουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Συλλογή Κωστάκη Facebook Twitter
Στο Παρίσι η Ποπόβα έγινε ενεργή κοινωνός μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας που δεν προέκυπτε από το περιεχόμενο αλλά πρωτίστως επιδίωκε την τελειότητα της σύνθεσης, δεν πήγαζε από τις φιλοσοφικές θεωρίες αλλά βασιζόταν άμεσα στην εφαρμογή της τεχνικής μεθόδου, θεμέλια της οποίας ήταν το χρώμα, η γραμμή, το φως και ο όγκος. Ο κυβισμός φάνταζε στα μάτια της νεαρής Λιουμπόβ σαν το ύψιστο στάδιο στην εξέλιξη της ζωγραφικής.
 

Με τη βοήθεια επαναλαμβανόμενων μοτίβων και δυναμικών μορφών εισάγει στην επιφάνεια του πίνακα μεμονωμένα γράμματα, σαν να μεταφέρει αναπαραστατικά τον ήχο της κίνησης, και οι επιφάνειες γίνονται λιγότερο στατικές. Ο όρος «κυβοφουτουρισμός» εξαπλώνεται γρήγορα στη Ρωσία και αποτελεί το λάβαρο ενός ολόκληρου καλλιτεχνικού κινήματος.

O πίνακας με τίτλο «Γυναίκα που ταξιδεύει» είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της κυβοφουτουριστικής περιόδου της Ποπόβα αλλά και ένα από τα σημαντικότερα έργα διεθνώς για τις τεχνικές εξέλιξης του κυβισμού που εφαρμόζει. Στη Συλλογή Κωστάκη, στο MOMus, φυλάσσεται σήμερα ο γνωστός αυτός, μεγάλων διαστάσεων πίνακας (λάδι σε μουσαμά, 158,5 x 123 εκ.). Με τον ίδιο τίτλο υπάρχει και ένας πίνακας που βρίσκεται στη συλλογή του Μουσείου Norton Simon στην Πασαντίνα της Καλιφόρνιας και προέρχεται επίσης από τη Συλλογή Κωστάκη.

Ο διακεκριμένος μελετητής της ρωσικής πρωτοπορίας, Ανατόλι Στριγκαλιόφ, υποστηρίζει ότι το έργο που παρουσιάστηκε στην «0,10» με τον τίτλο «Γυναίκα που ταξιδεύει» είναι αυτό της συλλογής του Μουσείου Norton Simon επειδή αναπαριστά με μεγαλύτερη σαφήνεια μια γυναικεία μορφή που είναι καθισμένη σε κουπέ τρένου και κρατά ομπρέλα. Ο Στριγκαλιόφ προτείνει νέα ονομασία στο έργο της Συλλογής Κωστάκη στη Θεσσαλονίκη, τιτλοφορώντας το «Άντρας που ταξιδεύει», επειδή υπάρχουν κυρίως στοιχεία αντρικής φιγούρας (π.χ. φράκο, καπέλο) και όχι γυναικείας.

  

Το έργο με τίτλο «Γυναίκα που ταξιδεύει» από τη Συλλογή Κωστάκη στο MOMus της Θεσσαλονίκης συγκεντρώνει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί πρόκειται για ένα απολύτως συνθετικό έργο που περικλείει λεπτομέρειες, στοιχεία και πειραματικές φόρμες. Στο πίσω μέρος του μουσαμά αναγράφεται ο τίτλος στα ρωσικά: «Puteshesvennitsa» (Γυναίκα που ταξιδεύει).

Υπάρχει, ωστόσο, ένα ενδιαφέρον στοιχείο που δίνει λύση στο ζήτημα των δύο «Γυναικών που ταξιδεύουν». Στον κατάλογο της μεταθανάτιας έκθεσης της Ποπόβα που έγινε στη Μόσχα το 1924 αναφέρεται ότι παρουσιάζεται το έργο «Γυναίκα που ταξιδεύει (δεύτερη παραλλαγή)». Στις φωτογραφίες που έχουν σωθεί από εκείνη την έκθεση βλέπουμε να εικονίζεται καθαρά στον τοίχο το έργο που σήμερα βρίσκεται στη Συλλογή Norton Simon. Έτσι, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο πίνακας της συλλογής Norton Simon είναι η «δεύτερη παραλλαγή» της «Γυναίκας που ταξιδεύει», ενώ ο ομώνυμος πίνακας της Συλλογής Κωστάκη του MOMus είναι η πρώτη.

Ο πίνακας αυτός έχει επισημανθεί επανειλημμένως στη διεθνή βιβλιογραφία, ενώ υπάρχει μια άποψη ότι πρόκειται για αυτοβιογραφικό έργο που αναπαριστά τις αναμνήσεις της καλλιτέχνιδος από τα ταξίδια της στην Ευρώπη την περίοδο 1912-14. 

Το MOMus - Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Συλλογή Κωστάκη

Το MOMus - Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης - Συλλογή Κωστάκη (πρώην Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης) έχει ως αρμοδιότητά του τη συντήρηση, μελέτη, ανάδειξη και προβολή των εικαστικών, ως επί το πλείστον, επιτευγμάτων της μοντέρνας τέχνης και ιδίως της διεθνούς σπουδαιότητας Συλλογής Κωστάκη με έργα της ρωσικής πρωτοπορίας (1900-1930), καθώς και έργων Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών τα οποία συγκαταλέγονται στην αισθητική περίοδο του μοντερνισμού. Βασικοί άξονες του μουσείου είναι επίσης η εκπαίδευση του κοινού, η παραγωγή επιστημονικών εκδόσεων, η κινητικότητα των έργων των συλλογών του και η εξωστρέφειά του με συνεργασίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό με άλλα ιδρύματα και μουσεία. Το μουσείο υποστηρίζει ενεργά την έρευνα και υποδέχεται επιστήμονες και φοιτητές που έχουν ως αντικείμενο τη μελέτη της ρωσικής πρωτοπορίας.

Επιμέλεια: Χρήστος Παρίδης

Εικαστικά
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Εικαστικά / Takis: Αρχαϊκός καλλιτέχνης, προφήτης, μάντης, μάγος. Σίγουρα μοναδικός

Με μια μεγάλη έκθεση σε δύο μέρη, στην Αθήνα και στην Άνδρο, το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή γιορτάζει τα εκατό χρόνια του Takis, μίας από τις σημαντικότερες σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας εικαστικής σκηνής.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα τοιχογραφία με τη ζωή των σεξεργατριών σε έναν δρόμο του Μεταξουργείου

Εικαστικά / Μια νέα τοιχογραφία για την αόρατη ζωή των σεξεργατριών στην οδό Ιάσωνος

Η διεθνής εικαστικός Paulina Olowska δημιουργεί μια τοιχογραφία στον πεζόδρομο του Μεταξουργείου για τις γυναίκες και γειτόνισσές της με τις οποίες καλημερίζεται και πίνει καφέ.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο ζωοπλάστης γλύπτης Ευριπίδης Βαβούρης (1911-1987) 

Εικαστικά / Ευριπίδης Βαβούρης: Πέρα από το «Λαγωνικό» της Φωκίωνος Νέγρη

Ο δημιουργός του γνωστού αγάλματος της Κυψέλης υπήρξε ένας στοχαστικός γλύπτης της Αθήνας με αξιόλογη πορεία, που απέδιδε πειστικά και με μεγάλη ευαισθησία τα κατοικίδια ζώα. Μια επίσκεψη στο ατελιέ του, που έχει διατηρηθεί σε άψογη κατάσταση, αποτέλεσε το ερέθισμα για να τον ανακαλύψουμε και να τον επανεκτιμήσουμε. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Εικαστικά / Ένας Ιούνιος γεμάτος τέχνη: 28 εκθέσεις που αξίζει να δείτε

Μια σειρά από εκθέσεις σημαντικών καλλιτεχνών χαρακτηρίζουν την έναρξη του καλοκαιριού. Από τα Plásmata 3 της Στεγης έως την αναδρομική έκθεση του Takis κι από τη Marlene Dumas έως την Charline von Heyl.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μαρλέν

Εικαστικά / Marlene Dumas: «Η τέχνη είναι πάντοτε μια πράξη εναντίον της βίας»

Η κορυφαία Νοτιοαφρικανή ζωγράφος παρουσιάζει την πρώτη ατομική της έκθεση στην Ελλάδα, στην οποία τα έργα της διαλέγονται με αρχαιότητες από τις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πρόδρομος Τσιαβός: «Στην παρουσία μας στον δημόσιο χώρο ο στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση αλλά να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Plāsmata 3 / Πρόδρομος Τσιαβός: «Στόχος μας δεν είναι απλά να κάνουμε μια έκθεση, αλλά να αφήσουμε κάτι πίσω μας»

Ο επικεφαλής Ψηφιακής Ανάπτυξης και Καινοτομίας του Ιδρύματος Ωνάση μιλά με υπόκρουση τα ασταμάτητα τιτιβίσματα των πουλιών που έρχονται από τα σκιερά δέντρα του Πεδίου του Άρεως.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα σε μια συνάντηση με τη σύγχρονη τέχνη σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά

Εικαστικά / Η Ραλλού Μάνου, ο Γρηγόρης Σεμιτέκολο και η Ναυσικά Πάστρα «συνομιλούν» με τη σύγχρονη τέχνη

Οι τρεις Έλληνες πρωτοπόροι καλλιτέχνες που στιγμάτισαν την ελληνική δημιουργία, σε μια απρόσμενη διαγενεακή συνάντηση με τη Sagg Napoli και τον Mungo Thomson, σε ένα εργοστάσιο στον Πειραιά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
PLASMATA 3 TOPIC

Plāsmata 3 / Plāsmata 3: «Ο πιο σύντομος δρόμος είναι πάντα ο λιγότερο ενδιαφέρων»

Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση, επιμελείται μαζί με την ομάδα της Στέγης μια έντυπη «ξενάγηση» στην έκθεση «Plāsmata 3: We’ve met before, haven’t we?», που παρουσιάζεται στο Πεδίον του Άρεως.
THE LIFO TEAM
O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Εικαστικά / O Jean Tinguely σατίριζε την εξάρτησή μας από την τεχνολογία πολύ πριν το AI

Τα παράξενα μηχανικά γλυπτά του πρωτοποριακού καλλιτέχνη –του οποίου φέτος γιορτάζονται τα 100 χρόνια από τη γέννησή του με εκθέσεις σε όλο τον κόσμο– αποτελούν ένα σαρδόνιο σχόλιο και για τη σύγχρονη κοινωνία.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
2ο κομμάτι Αφροδίτη

Onassis Stegi / Ξενάγηση στα Plāsmata: Κεφάλαιο 2

«Μας αρέσει η παρέκκλιση και η απόκλιση. Στη ζωή, γενικά. Στους ανθρώπους. Και στην τέχνη. Και εδώ. Από τον Ροδώνα στη Γαρδένια, από τις Αριές στο θέατρο Αλίκη. Οι σπείρες έχουν φτιαχτεί για να τις περπατήσεις και τα παρτέρια για να σταθείς».
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ