Λούβρο Facebook Twitter
Αντουάν-Ζαν Γκρο (Antoine-Jean Gros, 1771-1835). Ο Βοναπάρτης στη γέφυρα της Αρκόλ (17 Νοεμβρίου 1796), 1796.

Εθνική Πινακοθήκη: Η νέα πτέρυγα ανοίγει με Μποτιτσέλι, Γκόγια, Θεοτοκόπουλο και Βελάσκεθ

0

Στην πρώτη συνέντευξη τύπου –εκτός από την ξενάγηση στο άνοιγμα της Εθνικής Πινακοθήκης– η είδηση είναι διπλή. Ανοίγει στο υπόγειο του κτιρίου η αίθουσα περιοδικών εκθέσεων που δεν έχουμε δει μέχρι σήμερα και εγκαινιάζεται η πρώτη έκθεση του προγράμματος της Πινακοθήκης με έργα από τις συλλογές του Λούβρου.

Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, φορώντας ένα μικρό μπερεδάκι-hommage στο πνεύμα των Γάλλων καλλιτεχνών, που πρωταγωνιστούν στην πρώτη περιοδική έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης με τίτλο «Αναζητώντας την αθανασία / Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου», μίλησε για τον προγραμματισμό των πρώτων περιοδικών εκθέσεων ενός νέου μουσείου που συνδέεται παραδοσιακά με το όραμα του διευθυντή του για την πολιτική και την εικόνα του.

Η οριζόντια και ανθρωπολογική προσέγγιση του αντικειμένου, η ποικιλία των μέσων και των υλικών που εκτίθενται, καταδεικνύουν τη μεταλαμπάδευση, την οικειοποίηση και την ανατροπή των κωδίκων της αναπαράστασης σε τεράστια γεωγραφικά, ιστορικά και κοινωνικά πεδία.

Η νέα αίθουσα των 2.000 και πλέον τ.μ., που πήρε το όνομά της από τον ευεργέτη, όπως τον αποκάλεσε η κ. Πλάκα, κ. Αντώνιο Κομνηνό, θα φιλοξενεί δυο μεγάλες εκθέσεις πλάι σε ευάριθμες μικρότερες, που θα μπορούν να καλύπτουν τόσο την ελληνική ιστορία της τέχνης όσο και την τέχνη άλλων χωρών.

Με σκεπτικό ότι η παρουσίαση των μονίμων συλλογών του μουσείου έδινε κατά τεκμήριο ένα πανόραμα της ιστορίας της νεότερης ελληνικής τέχνης, η πρώτη σημαίνουσα έκθεση μπορούσε και όφειλε να αφιερωθεί σε ένα εκθεσιακό γεγονός που θα αποτελούσε φόρο τιμής της νέας Εθνικής Πινακοθήκης προς ένα μεγάλο αδελφό ξένο μουσείο.

Λούβρο Facebook Twitter
Πορτρέτο γυναίκας.

Στον απόηχο της έκθεσης «Παρίσι / Αθήνα» που εγκαινιάστηκε στο Μουσείο του Λούβρου για να τιμηθεί η διακοσιοστή επέτειος από την έναρξη του Αγώνα για την Εθνική Ανεξαρτησία της Ελλάδας, επιλέχθηκαν, από τις συλλογές του Λούβρου, περισσότερα από εκατό πορτρέτα που παρουσιάζονται σήμερα στην εναρκτήρια έκθεση της ανακαινισμένης Εθνικής Πινακοθήκης. Η επιλογή των έργων που εκτίθενται περιλαμβάνει ζωγραφικά και γλυπτά, έργα τα οποία ξεκινούν, χρονικά, από τον πολιτισμό της Μεσοποταμίας και φτάνουν έως και τον 19ο Δυτικό αιώνα.

Η έκθεση, που καλύπτει περισσότερα από 3.000 χρόνια ιστορίας, ξεκινά από την πιο βαθιά αρχαιότητα, από τα βασίλεια της Μέσης Ανατολής και την Αίγυπτο, διατρέχει  την ελληνορωμαïκή περίοδο, με τα εμβληματικά πορτρέτα του Ομήρου, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραïανού, για να καταλήξει στα νεκρικά προσωπεία του Φαγιούμ. 

Λούβρο Facebook Twitter
Πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (π. 336-323 π.Χ.), ο λεγόμενος «Ερμής του Αζάρα».
Λούβρο Facebook Twitter
Ογκιστέν Παζού (Augustin Pajou, 1730-1809). Ελιζαμπέτ Βιζέ Λε Μπραν (Élisabeth Louise Vigée Le Brun, 1755-1842), 1783.

Η επιλογή των έργων συνεχίζεται με την επικράτηση του χριστιανισμού, όταν ο ιδεαλισμός επικαλύπτει την προσωπικότητα του ατόμου, για να μας οδηγήσει τελικά στη θριαμβευτική ανάδυση της ανθρώπινης μορφής στα χρόνια της Αναγέννησης.

Διασχίζοντας το επιδεικτικό Μπαρόκ, με τα επίσημα πορτρέτα βασιλέων και ευγενών, αλλά και με τις αιφνίδιες συνταρακτικές ψυχολογικές παρεκβάσεις του, η έκθεση παρουσιάζει τους φιλοσόφους του Διαφωτισμού, αναφέρεται στην Γαλλική Επανάσταση με το συγκλονιστικό πορτρέτο του Ζακ Λουί Νταβίντ «Ο θάνατος του Μαρά», αλλά και στον Ναπολέοντα, αρχικά θριαμβευτή, στο αριστούργημα του Αντουάν Ζαν Γκρο «Ο Ναπολέων διασχίζει την Γέφυρα της Αρκόλης», και αργότερα ηττημένο και εξόριστο, με τη συνταρακτική νεκρική του μάσκα.

Τέλος η έκθεση φτάνει ως τα χρονικά όρια των συλλογών του μουσείου του Λούβρου, με χαρακτηριστικά έργα του Ενγκρ και του Ντελακρουά.

Καμιά κοινωνική κατηγορία δεν απουσιάζει από αυτή την πλούσια συλλογή: γυναίκες, παιδιά, οικογένειες αντιπροσωπεύονται με αριστουργήματα μεγάλων καλλιτεχνών. Ανάμεσα στους μεγάλους καλλιτέχνες θα συναντήσουμε τα ονόματα των Μποτιτσέλι, Βερονέζε, Γκρέκο, Βελάσκεθ, Ρέμπραντ, Γκόγια, Ρέινολτς, Νταβίντ, Ενγκρ, Ντελακρουά κ.ά. Είναι τα πρόσωπα της ιστορίας και η ίδια η ζωντανή ιστορία της τέχνης.

Οι επιμελητές της έκθεσης επέλεξαν μια όχι γραμμική ιστορική παρουσίαση των έργων, αλλά μια θεματική οργάνωση του υλικού, με βάση κυρίως την κοινωνική λειτουργία του πορτρέτου σε κάθε εποχή. Κάθε εποχή αντιπροσωπεύεται από χαρακτηριστικά έργα που εικονογραφούν τη λειτουργία και τον συμβολισμό του πορτρέτου τη συγκεκριμένη περίοδο.

Λούβρο Facebook Twitter
Φανταστικό πορτρέτο του Ομήρου

Η διαδρομή, θεματική και χρονολογική, οργανώνεται γύρω από τις διαφορετικές λειτουργίες οι οποίες αποδίδονται στο πορτρέτο με την πάροδο του χρόνου. Μέσο προνομιακό, χάρη στο οποίο η αριστοκρατία και, εν συνεχεία, οι λιγότερο ευνοημένες κοινωνικές τάξεις θέλησαν να αποτυπώσουν την εικόνα τους, το πορτρέτο δεν περιορίζεται μόνο στη διαιώνιση της μνήμης των απεικονιζόμενων χάρη στην αναπαραγωγή των φυσικών χαρακτηριστικών τους.

Είναι ταυτόχρονα φορέας αναπαράστασης η οποία χαρακτηρίζεται από την κινητικότητα και τη διάδοση της εμφάνισης του ατόμου αλλά είναι και υπόβαθρο μιας σειράς ταυτοτικών αναζητήσεων: πώς να δειχθεί κάποιος εικαστικά απέναντι στο θείο, πώς να δηλώσει την ισχύ του, την κοινωνική του θέση, το status του ως διανοούμενου, ως καλλιτέχνη ή ως αρχηγού οικογένειας; Από την Αρχαιότητα και από το τέλος του Μεσαίωνα όλοι αυτοί οι παράγοντες συνέβαλαν στο να καταστεί το πορτρέτο ένα ευρύτατο πεδίο καλλιτεχνικού πειραματισμού.

Λούβρο Facebook Twitter
Αποδίδεται στον Κλοντ Αρνού, τον λεγόμενο Λουλιέ (Lulier, ενεργός από το 1543, πέθανε το 1580). Πορτρέτο μικρού κοριτσιού, π. 1560.

Η οριζόντια και ανθρωπολογική προσέγγιση του αντικειμένου, η ποικιλία των μέσων και των υλικών που εκτίθενται, καταδεικνύουν τη μεταλαμπάδευση, την οικειοποίηση και την ανατροπή των κωδίκων της αναπαράστασης σε τεράστια γεωγραφικά, ιστορικά και κοινωνικά πεδία. Η επιλογή των έργων δεν στοχεύει εδώ σε μια συμβατική πληρότητα αλλά προτείνει αντηχήσεις και αντικατοπτρισμούς που προσκαλούν τον θεατή της έκθεσης να προβεί σε συγκρίσεις, να εντοπίσει αντιθέσεις ή εξελίξεις και να αφυπνίσει στο έπακρο την περιέργειά του.

Η Νέα Εθνική Πινακοθήκη από το άνοιγμά της μέχρι σήμερα έχει υποδεχθεί 90.000 επισκέπτες.

Αναζητώντας την αθανασία / Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου

Εθνική Πινακοθήκη / Από τις 29 Νοεμβρίου

Την έκθεση επιμελήθηκαν από το Λούβρο οι: Λουντοβίκ Λοζιέ (Ludovic Laugier), Επιμελητής Ελληνικών, Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων, Κομ Φαμπρ (Côme Fabre), Επιμελητής στο τμήμα Ζωγραφικής.

Συντονισμός της έκθεσης: Αλίν Φρανσουά-Κολέν (Aline François-Colin), Αναπληρώτρια Διευθύντρια Πολιτιστικού Προγραμματισμού, Νικολά Λεζούρ (Nicolas Lesur), Συντονιστής Εκθέσεων του Μουσείου του Λούβρου και Έφη Αγαθονίκου, Διευθύντρια Συλλογών ΕΠΜΑΣ.

Λούβρο Facebook Twitter
Ζαν Ογκίστ Ντομινίκ Ενγκρ (Jean-Auguste-Dominique Ingres, 1780-1867). Πορτρέτο του Φερντινάν-Φιλίπ ντε Μπουρμπόν-Ορλεάν (1810-1842), δούκα της Ορλεάνης, βασιλικού πρίγκιπα, 1842.
Λούβρο Facebook Twitter
Ζακ-Λουί Νταβίντ (Jacques-Louis David, 1748-1825) και ατελιέ. Ο θάνατος του Μαρά, π. 1794.
Λούβρο Facebook Twitter
Λουί-Μισέλ βαν Λου (Louis-Michel Van Loo, 1707-1771). Το πορτρέτο του Ντενί Ντιντερό, 1767.
Λούβρο Facebook Twitter
Φρανσουά Μπουσέ (François Boucher, 1703-1770). Πορτρέτο της Ζαν Αντουανέτ Λε Νορμάν ντ’ Ετιόλ, μαρκησίας ντε Πομπαντούρ, π. 1750.
Λούβρο Facebook Twitter
Ατελιέ του Φρανσουά Κλουέ (François Clouet, π. 1520-1572). Πορτρέτο του Ηρακλή-Φραγκίσκου (1554-1584), δούκα ντ’ Αλανσόν, π. 1566-1567.
Λούβρο Facebook Twitter
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστός ως Γκρέκο (1541-1614). Πορτρέτο του Αντόνιο δε Κοβαρούμπιας (1524-1602), π. 1597-1600.
Λούβρο Facebook Twitter
Ζαν-Μαρκ Νατιέ (Jean-Marc Nattier, 1685-1766). Πορτρέτο της Μαντάμ ντε Σομπρεβάλ (1700-1779) ως Ερατώς, μούσας της λυρικής ποίησης, 1746.
Λούβρο Facebook Twitter
Σερ Τζόσουα Ρέινολντς (Sir Joshua Reynolds, 1723-1792). Πορτρέτο του Φράνσις Τζορτζ Χέαρ, του λεγόμενου Master Hare, 1788-1789.
Λούβρο Facebook Twitter
Ευγένιος Ντελακρουά (Eugène Delacroix, 1798-1863). Πορτρέτο της Λουσίλ-Βιρζινί Λε Γκιγιού (1831-1841), θυγατέρας της γκουβερνάντας του καλλιτέχνη, π. 1840.
Λούβρο Facebook Twitter
Κύκλος του Τεοντόρ Ζερικό (Théodore Géricault). Πορτρέτο ενός νέου καλλιτέχνη στο ατελιέ του, π. 1820.
Λούβρο Facebook Twitter
Φρανθίσκο Γκόγια (Francisco José de Goya y Lucientes, 1746-1828). Πορτρέτο του Λουίς Μαρία ντε Σιστουέ υ Μαρτινέθ (1788-1842), 2ου βαρόνου της Menglana, 1791.
Λούβρο Facebook Twitter
Αλεσάντρο ντι Μαριάνο Φιλιπέπι, γνωστός ως Σάντρο Μποτιτσέλι (Sandro Botticelli, π. 1445-1510) και ατελιέ. Πορτρέτο νεαρού άνδρα με κόκκινο σκούφο, π. 1480-1490.
Λούβρο Facebook Twitter
Ατελιέ του Ντιέγκο Βελάσκεθ (Diego Velázquez, 1599-1660), Πορτρέτο της Μαρίας-Άννας της Αυστρίας, βασίλισσας της Ισπανίας , π. 1652.
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η μανία με τον Μποτιτσέλι, η αθάνατη ομορφιά  και η τρελή κούρσα των τιμών στα έργα του

Πολιτισμός / Η μανία με τον Μποτιτσέλι και η τρελή κούρσα των τιμών στα έργα του

Τώρα έρχεται ένας τέταρτος πίνακας που στα δελτία τύπου αναφέρεται ως το «αριστούργημα της όψιμης καριέρας του»- το έργο που τιτλοφορείται «Άνθρωπος εν πληγή» και χρονολογείται γύρω στο 1500.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ευφροσύνη Δοξιάδη: «Η καθημερινότητά μας, αγαπητέ, σπάνια αγγίζει την τελειότητα»

Εικαστικά / Ευφροσύνη Δοξιάδη: «Απ΄την αρχή ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Ρούμπενς»

Και ξαφνικά, οι «ακραίες υποθέσεις» της Ευφροσύνης ότι ένας πίνακας του Ρούμπενς είναι πλαστός στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου απεδείχθησαν πανηγυρικά. Σε αυτή την (παλιότερη) συνέντευξη μιλά για την πολυεπίπεδη ζωή της, αλλά και για το γεγονός που την δικαιώνει.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
πικάσο-κλοπή

Εικαστικά / Εθνική Πινακοθήκη: Το περίπλοκο χρονικό της «κλοπής του αιώνα»

Η νύχτα της κλοπής, οι ύποπτοι, το dark web και οι πιθανές τιμές πώλησης των κλοπιμαίων, τα πρόσωπα-κλειδιά, τα αναπάντητα ερωτήματα και οι «τρύπες» μιας υπόθεσης που, όπως όλα δείχνουν, θα μας απασχολεί για καιρό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο ζωηρόχρωμος, μυστηριώδης, πνευματικός κήπος της Ιωάννας Λημνιού

Εικαστικά / Η Ιωάννα Λημνιού μεταμορφώνει την γκαλερί The Breeder σε ιδεώδη κήπο

Στην πρώτη της ατομική έκθεση της που συζητιέται, μέσα από την πυκνή βλάστηση των έργων της αχνοφαίνεται και μια ελπίδα ότι αξίζουμε μια καλύτερη πραγματικότητα από αυτή που ζούμε στις ασφυκτικά φτιαγμένες πόλεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Εικαστικά / «Για τους αγρότες δεν έχει προτεραιότητα η “οικολογική ευαισθησία” της πόλης, αλλά η πραγματικότητά τους»

Ανάμεσα σε εκατοντάδες έργα που υπαγορεύονται από τα «επείγοντα» της εποχής, το «Ξηρόμερο», η ελληνική συμμετοχή στην 60ή Μπιενάλε της Βενετίας, εστιάζει στην εντοπιότητα και λειτουργεί ως φόρος τιμής στα πανηγύρια της επαρχίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Η Βενετία γιορτάζει τη εικονογραφία και τον συμβολισμό του στήθους

Εικαστικά / Μια μεγάλη εικαστική έκθεση αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος

Στη Βενετία και στο Palazzo Franchetti μια έκθεση αφηγείται την «περιπέτεια» ενός σημείου της γυναικείας ανατομίας που έχει κατανοηθεί και αναπαρασταθεί στην τέχνη, τη διαφήμιση, τη μόδα, σε όλους τους πολιτισμούς και τις παραδόσεις με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
NEWSROOM
Το λεπτεπίλεπτο έργο του Στρατή Ταυλαρίδη που το κατέστρεψε μια γάτα στη Σμύρνη 

Εικαστικά / Το λεπτεπίλεπτο έργο του Στρατή Ταυλαρίδη που το κατέστρεψε μια γάτα στη Σμύρνη 

Ο νεαρός εικαστικός εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Μεσογειακή Μπιενάλε της Σμύρνης με ένα έργο για την ιστορία ενός παιδιού που έχει υποστεί ενδοοικογενειακή κακοποίηση, το οποίο καταστράφηκε από μια γάτα. Και δεν βρέθηκε κανείς να τη σταματήσει! 
M. HULOT
Έντεκα μουσικοσυνθέτες μάς καλούν να τους ξανα-ανακαλύψουμε

Εικαστικά / Έντεκα μουσικοσυνθέτες μάς καλούν να τους ξανα-ανακαλύψουμε

"Νομίζω ήρθε η ώρα ν' ακούσουμε..." - Το Ινστιτούτο Ελληνικής Μουσικής Κληρονομιάς, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, επιχειρεί μια πρωτότυπη μουσειακή παρέμβαση στη μόνιμη έκθεση της Πινακοθήκης Γκίκα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΘΗΤΕΙΑ: Μια σημαντική έκθεση στη μνήμη του Στέλιου Φαϊτάκη

Εικαστικά / Επτά σύγχρονοι εικαστικοί εκθέτουν στη μνήμη του Στέλιου Φαϊτάκη

Η «συνάντηση» επτά σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών δημιουργών της γενιάς του ζωγράφου –κάποιοι είναι και προσωπικοί του φίλοι– στην γκαλερί Roma, με σκοπό την ανάδειξη μιας σειράς κοινών καταβολών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK Αυτές τις μέρες, ενώ χορεύουμε στην Cantina Social στο απέναντι δωμάτιο στέκεται ένα πολύχρωμο κουνέλι

Εικαστικά / Στην Cantina Social συχνάζει ένα πολύχρωμο, «αντικοινωνικό» κουνέλι

Σε ένα διαχρονικά εναλλακτικό στέκι της Αθήνας, που έχει γράψει ιστορία με τα πάρτι και τα ξενύχτια του, επαναλειτουργεί πια ένα safe-house στο οποίο καλλιτέχνες θα μπορούν να μοιραστούν τις πιο σκοτεινές στιγμές τους, τις πιο προσωπικές τους εμπειρίες.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Πρόσωπο με πρόσωπο: Μια έκθεση για τη μαγεία και τα μυστικά των Φαγιούμ

Πολιτισμός / Τα πιο καθηλωτικά πορτρέτα στην Ιστορία της Τέχνης: Μια έκθεση για τη μαγεία και τα μυστικά των Φαγιούμ

Τριάντα οκτώ μουμιοποιημένα σώματα με προσωπογραφίες στη θέση της κεφαλής που βρέθηκαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές σε όλο τον κόσμο παρουσιάζονται σε μια μεγάλη έκθεση στο Άμστερνταμ.
NEWSROOM
Εκθέσεις εικαστικών: Απρίλιος 2024.

Εικαστικά / Ένα εικαστικός Απρίλιος γεμάτος με ενδιαφέρουσες εκθέσεις

Μία έκθεση στη μνήμη του Στέλιου Φαϊτάκη και άλλη μία με αφετηρία το «Θυμήσου, Σώμα...» του Κ. Π. Καβάφη, «Αναδυόμενες Αφροδίτες», «Διάφανοι κήποι» και άλλες 25 προτάσεις που καλύπτουν ένα ευρύ καλλιτεχνικό φάσμα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σωκράτης Σωκράτους

Εικαστικά / Σωκράτης Σωκράτους: «Δεν έχω αίσθηση του φόβου, δεν καταλαβαίνω Χριστό άμα είναι να κάνω κάτι»

Μετακόμισε στην Αθήνα των '90s και δεν θέλησε να μείνει πουθενά αλλού, έβαλε τα κλάματα την πρώτη φορά που είδε από κοντά έργο του Τσαρούχη. Έχει σκηνογραφήσει πολύ για το ντόπιο θέατρο του οποίου δεν ήταν φαν κάποτε, έχει εκπροσωπήσει την Κύπρο στη Μπιενάλε της Βενετίας. Βρίσκεται στη μόνιμη συλλογή του Πομπιντού, συμφώνησε να συνεργαστεί με την Hermès για έναν χρόνο και το έκανε για δεκαπέντε. Κι είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Η Μαρία Λιναρδάκη πλάθει στον πηλό αναμνήσεις και φωτεινά όνειρα

Εικαστικά / Η Μαρία Λιναρδάκη πλάθει με πηλό αναμνήσεις και φωτεινά όνειρα

Η συμβολαιογράφος, η οποία πριν από δεκαπέντε χρόνια αποφάσισε να ακολουθήσει το δικό της δημιουργικό ταξίδι, αποκωδικοποιεί την αγάπη της για τη φύση ως έμπνευση για τη διακόσμηση των κεραμικών της και μας μεταφέρει σε έναν φανταστικό κήπο χρωμάτων και αναμνήσεων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ