Λούβρο Facebook Twitter
Αντουάν-Ζαν Γκρο (Antoine-Jean Gros, 1771-1835). Ο Βοναπάρτης στη γέφυρα της Αρκόλ (17 Νοεμβρίου 1796), 1796.

Εθνική Πινακοθήκη: Η νέα πτέρυγα ανοίγει με Μποτιτσέλι, Γκόγια, Θεοτοκόπουλο και Βελάσκεθ

0

Στην πρώτη συνέντευξη τύπου –εκτός από την ξενάγηση στο άνοιγμα της Εθνικής Πινακοθήκης– η είδηση είναι διπλή. Ανοίγει στο υπόγειο του κτιρίου η αίθουσα περιοδικών εκθέσεων που δεν έχουμε δει μέχρι σήμερα και εγκαινιάζεται η πρώτη έκθεση του προγράμματος της Πινακοθήκης με έργα από τις συλλογές του Λούβρου.

Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, φορώντας ένα μικρό μπερεδάκι-hommage στο πνεύμα των Γάλλων καλλιτεχνών, που πρωταγωνιστούν στην πρώτη περιοδική έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης με τίτλο «Αναζητώντας την αθανασία / Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου», μίλησε για τον προγραμματισμό των πρώτων περιοδικών εκθέσεων ενός νέου μουσείου που συνδέεται παραδοσιακά με το όραμα του διευθυντή του για την πολιτική και την εικόνα του.

Η οριζόντια και ανθρωπολογική προσέγγιση του αντικειμένου, η ποικιλία των μέσων και των υλικών που εκτίθενται, καταδεικνύουν τη μεταλαμπάδευση, την οικειοποίηση και την ανατροπή των κωδίκων της αναπαράστασης σε τεράστια γεωγραφικά, ιστορικά και κοινωνικά πεδία.

Η νέα αίθουσα των 2.000 και πλέον τ.μ., που πήρε το όνομά της από τον ευεργέτη, όπως τον αποκάλεσε η κ. Πλάκα, κ. Αντώνιο Κομνηνό, θα φιλοξενεί δυο μεγάλες εκθέσεις πλάι σε ευάριθμες μικρότερες, που θα μπορούν να καλύπτουν τόσο την ελληνική ιστορία της τέχνης όσο και την τέχνη άλλων χωρών.

Με σκεπτικό ότι η παρουσίαση των μονίμων συλλογών του μουσείου έδινε κατά τεκμήριο ένα πανόραμα της ιστορίας της νεότερης ελληνικής τέχνης, η πρώτη σημαίνουσα έκθεση μπορούσε και όφειλε να αφιερωθεί σε ένα εκθεσιακό γεγονός που θα αποτελούσε φόρο τιμής της νέας Εθνικής Πινακοθήκης προς ένα μεγάλο αδελφό ξένο μουσείο.

Λούβρο Facebook Twitter
Πορτρέτο γυναίκας.

Στον απόηχο της έκθεσης «Παρίσι / Αθήνα» που εγκαινιάστηκε στο Μουσείο του Λούβρου για να τιμηθεί η διακοσιοστή επέτειος από την έναρξη του Αγώνα για την Εθνική Ανεξαρτησία της Ελλάδας, επιλέχθηκαν, από τις συλλογές του Λούβρου, περισσότερα από εκατό πορτρέτα που παρουσιάζονται σήμερα στην εναρκτήρια έκθεση της ανακαινισμένης Εθνικής Πινακοθήκης. Η επιλογή των έργων που εκτίθενται περιλαμβάνει ζωγραφικά και γλυπτά, έργα τα οποία ξεκινούν, χρονικά, από τον πολιτισμό της Μεσοποταμίας και φτάνουν έως και τον 19ο Δυτικό αιώνα.

Η έκθεση, που καλύπτει περισσότερα από 3.000 χρόνια ιστορίας, ξεκινά από την πιο βαθιά αρχαιότητα, από τα βασίλεια της Μέσης Ανατολής και την Αίγυπτο, διατρέχει  την ελληνορωμαïκή περίοδο, με τα εμβληματικά πορτρέτα του Ομήρου, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ρωμαίου αυτοκράτορα Τραïανού, για να καταλήξει στα νεκρικά προσωπεία του Φαγιούμ. 

Λούβρο Facebook Twitter
Πορτρέτο του Μεγάλου Αλεξάνδρου (π. 336-323 π.Χ.), ο λεγόμενος «Ερμής του Αζάρα».
Λούβρο Facebook Twitter
Ογκιστέν Παζού (Augustin Pajou, 1730-1809). Ελιζαμπέτ Βιζέ Λε Μπραν (Élisabeth Louise Vigée Le Brun, 1755-1842), 1783.

Η επιλογή των έργων συνεχίζεται με την επικράτηση του χριστιανισμού, όταν ο ιδεαλισμός επικαλύπτει την προσωπικότητα του ατόμου, για να μας οδηγήσει τελικά στη θριαμβευτική ανάδυση της ανθρώπινης μορφής στα χρόνια της Αναγέννησης.

Διασχίζοντας το επιδεικτικό Μπαρόκ, με τα επίσημα πορτρέτα βασιλέων και ευγενών, αλλά και με τις αιφνίδιες συνταρακτικές ψυχολογικές παρεκβάσεις του, η έκθεση παρουσιάζει τους φιλοσόφους του Διαφωτισμού, αναφέρεται στην Γαλλική Επανάσταση με το συγκλονιστικό πορτρέτο του Ζακ Λουί Νταβίντ «Ο θάνατος του Μαρά», αλλά και στον Ναπολέοντα, αρχικά θριαμβευτή, στο αριστούργημα του Αντουάν Ζαν Γκρο «Ο Ναπολέων διασχίζει την Γέφυρα της Αρκόλης», και αργότερα ηττημένο και εξόριστο, με τη συνταρακτική νεκρική του μάσκα.

Τέλος η έκθεση φτάνει ως τα χρονικά όρια των συλλογών του μουσείου του Λούβρου, με χαρακτηριστικά έργα του Ενγκρ και του Ντελακρουά.

Καμιά κοινωνική κατηγορία δεν απουσιάζει από αυτή την πλούσια συλλογή: γυναίκες, παιδιά, οικογένειες αντιπροσωπεύονται με αριστουργήματα μεγάλων καλλιτεχνών. Ανάμεσα στους μεγάλους καλλιτέχνες θα συναντήσουμε τα ονόματα των Μποτιτσέλι, Βερονέζε, Γκρέκο, Βελάσκεθ, Ρέμπραντ, Γκόγια, Ρέινολτς, Νταβίντ, Ενγκρ, Ντελακρουά κ.ά. Είναι τα πρόσωπα της ιστορίας και η ίδια η ζωντανή ιστορία της τέχνης.

Οι επιμελητές της έκθεσης επέλεξαν μια όχι γραμμική ιστορική παρουσίαση των έργων, αλλά μια θεματική οργάνωση του υλικού, με βάση κυρίως την κοινωνική λειτουργία του πορτρέτου σε κάθε εποχή. Κάθε εποχή αντιπροσωπεύεται από χαρακτηριστικά έργα που εικονογραφούν τη λειτουργία και τον συμβολισμό του πορτρέτου τη συγκεκριμένη περίοδο.

Λούβρο Facebook Twitter
Φανταστικό πορτρέτο του Ομήρου

Η διαδρομή, θεματική και χρονολογική, οργανώνεται γύρω από τις διαφορετικές λειτουργίες οι οποίες αποδίδονται στο πορτρέτο με την πάροδο του χρόνου. Μέσο προνομιακό, χάρη στο οποίο η αριστοκρατία και, εν συνεχεία, οι λιγότερο ευνοημένες κοινωνικές τάξεις θέλησαν να αποτυπώσουν την εικόνα τους, το πορτρέτο δεν περιορίζεται μόνο στη διαιώνιση της μνήμης των απεικονιζόμενων χάρη στην αναπαραγωγή των φυσικών χαρακτηριστικών τους.

Είναι ταυτόχρονα φορέας αναπαράστασης η οποία χαρακτηρίζεται από την κινητικότητα και τη διάδοση της εμφάνισης του ατόμου αλλά είναι και υπόβαθρο μιας σειράς ταυτοτικών αναζητήσεων: πώς να δειχθεί κάποιος εικαστικά απέναντι στο θείο, πώς να δηλώσει την ισχύ του, την κοινωνική του θέση, το status του ως διανοούμενου, ως καλλιτέχνη ή ως αρχηγού οικογένειας; Από την Αρχαιότητα και από το τέλος του Μεσαίωνα όλοι αυτοί οι παράγοντες συνέβαλαν στο να καταστεί το πορτρέτο ένα ευρύτατο πεδίο καλλιτεχνικού πειραματισμού.

Λούβρο Facebook Twitter
Αποδίδεται στον Κλοντ Αρνού, τον λεγόμενο Λουλιέ (Lulier, ενεργός από το 1543, πέθανε το 1580). Πορτρέτο μικρού κοριτσιού, π. 1560.

Η οριζόντια και ανθρωπολογική προσέγγιση του αντικειμένου, η ποικιλία των μέσων και των υλικών που εκτίθενται, καταδεικνύουν τη μεταλαμπάδευση, την οικειοποίηση και την ανατροπή των κωδίκων της αναπαράστασης σε τεράστια γεωγραφικά, ιστορικά και κοινωνικά πεδία. Η επιλογή των έργων δεν στοχεύει εδώ σε μια συμβατική πληρότητα αλλά προτείνει αντηχήσεις και αντικατοπτρισμούς που προσκαλούν τον θεατή της έκθεσης να προβεί σε συγκρίσεις, να εντοπίσει αντιθέσεις ή εξελίξεις και να αφυπνίσει στο έπακρο την περιέργειά του.

Η Νέα Εθνική Πινακοθήκη από το άνοιγμά της μέχρι σήμερα έχει υποδεχθεί 90.000 επισκέπτες.

Αναζητώντας την αθανασία / Η τέχνη του πορτρέτου στις συλλογές του Λούβρου

Εθνική Πινακοθήκη / Από τις 29 Νοεμβρίου

Την έκθεση επιμελήθηκαν από το Λούβρο οι: Λουντοβίκ Λοζιέ (Ludovic Laugier), Επιμελητής Ελληνικών, Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων, Κομ Φαμπρ (Côme Fabre), Επιμελητής στο τμήμα Ζωγραφικής.

Συντονισμός της έκθεσης: Αλίν Φρανσουά-Κολέν (Aline François-Colin), Αναπληρώτρια Διευθύντρια Πολιτιστικού Προγραμματισμού, Νικολά Λεζούρ (Nicolas Lesur), Συντονιστής Εκθέσεων του Μουσείου του Λούβρου και Έφη Αγαθονίκου, Διευθύντρια Συλλογών ΕΠΜΑΣ.

Λούβρο Facebook Twitter
Ζαν Ογκίστ Ντομινίκ Ενγκρ (Jean-Auguste-Dominique Ingres, 1780-1867). Πορτρέτο του Φερντινάν-Φιλίπ ντε Μπουρμπόν-Ορλεάν (1810-1842), δούκα της Ορλεάνης, βασιλικού πρίγκιπα, 1842.
Λούβρο Facebook Twitter
Ζακ-Λουί Νταβίντ (Jacques-Louis David, 1748-1825) και ατελιέ. Ο θάνατος του Μαρά, π. 1794.
Λούβρο Facebook Twitter
Λουί-Μισέλ βαν Λου (Louis-Michel Van Loo, 1707-1771). Το πορτρέτο του Ντενί Ντιντερό, 1767.
Λούβρο Facebook Twitter
Φρανσουά Μπουσέ (François Boucher, 1703-1770). Πορτρέτο της Ζαν Αντουανέτ Λε Νορμάν ντ’ Ετιόλ, μαρκησίας ντε Πομπαντούρ, π. 1750.
Λούβρο Facebook Twitter
Ατελιέ του Φρανσουά Κλουέ (François Clouet, π. 1520-1572). Πορτρέτο του Ηρακλή-Φραγκίσκου (1554-1584), δούκα ντ’ Αλανσόν, π. 1566-1567.
Λούβρο Facebook Twitter
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, γνωστός ως Γκρέκο (1541-1614). Πορτρέτο του Αντόνιο δε Κοβαρούμπιας (1524-1602), π. 1597-1600.
Λούβρο Facebook Twitter
Ζαν-Μαρκ Νατιέ (Jean-Marc Nattier, 1685-1766). Πορτρέτο της Μαντάμ ντε Σομπρεβάλ (1700-1779) ως Ερατώς, μούσας της λυρικής ποίησης, 1746.
Λούβρο Facebook Twitter
Σερ Τζόσουα Ρέινολντς (Sir Joshua Reynolds, 1723-1792). Πορτρέτο του Φράνσις Τζορτζ Χέαρ, του λεγόμενου Master Hare, 1788-1789.
Λούβρο Facebook Twitter
Ευγένιος Ντελακρουά (Eugène Delacroix, 1798-1863). Πορτρέτο της Λουσίλ-Βιρζινί Λε Γκιγιού (1831-1841), θυγατέρας της γκουβερνάντας του καλλιτέχνη, π. 1840.
Λούβρο Facebook Twitter
Κύκλος του Τεοντόρ Ζερικό (Théodore Géricault). Πορτρέτο ενός νέου καλλιτέχνη στο ατελιέ του, π. 1820.
Λούβρο Facebook Twitter
Φρανθίσκο Γκόγια (Francisco José de Goya y Lucientes, 1746-1828). Πορτρέτο του Λουίς Μαρία ντε Σιστουέ υ Μαρτινέθ (1788-1842), 2ου βαρόνου της Menglana, 1791.
Λούβρο Facebook Twitter
Αλεσάντρο ντι Μαριάνο Φιλιπέπι, γνωστός ως Σάντρο Μποτιτσέλι (Sandro Botticelli, π. 1445-1510) και ατελιέ. Πορτρέτο νεαρού άνδρα με κόκκινο σκούφο, π. 1480-1490.
Λούβρο Facebook Twitter
Ατελιέ του Ντιέγκο Βελάσκεθ (Diego Velázquez, 1599-1660), Πορτρέτο της Μαρίας-Άννας της Αυστρίας, βασίλισσας της Ισπανίας , π. 1652.
Εικαστικά
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η μανία με τον Μποτιτσέλι, η αθάνατη ομορφιά  και η τρελή κούρσα των τιμών στα έργα του

Πολιτισμός / Η μανία με τον Μποτιτσέλι και η τρελή κούρσα των τιμών στα έργα του

Τώρα έρχεται ένας τέταρτος πίνακας που στα δελτία τύπου αναφέρεται ως το «αριστούργημα της όψιμης καριέρας του»- το έργο που τιτλοφορείται «Άνθρωπος εν πληγή» και χρονολογείται γύρω στο 1500.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ευφροσύνη Δοξιάδη: «Η καθημερινότητά μας, αγαπητέ, σπάνια αγγίζει την τελειότητα»

Εικαστικά / Ευφροσύνη Δοξιάδη: «Απ΄την αρχή ήξερα ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Ρούμπενς»

Και ξαφνικά, οι «ακραίες υποθέσεις» της Ευφροσύνης ότι ένας πίνακας του Ρούμπενς είναι πλαστός στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου απεδείχθησαν πανηγυρικά. Σε αυτή την (παλιότερη) συνέντευξη μιλά για την πολυεπίπεδη ζωή της, αλλά και για το γεγονός που την δικαιώνει.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
πικάσο-κλοπή

Εικαστικά / Εθνική Πινακοθήκη: Το περίπλοκο χρονικό της «κλοπής του αιώνα»

Η νύχτα της κλοπής, οι ύποπτοι, το dark web και οι πιθανές τιμές πώλησης των κλοπιμαίων, τα πρόσωπα-κλειδιά, τα αναπάντητα ερωτήματα και οι «τρύπες» μιας υπόθεσης που, όπως όλα δείχνουν, θα μας απασχολεί για καιρό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε – ενεργεί, αντιδρά και μεταβάλλεται συνεχώς»

Εικαστικά / Μαρίνα Ξενοφώντος: «Η μνήμη δεν είναι κάτι που απλώς κουβαλάμε»

Η εικαστικός μιλάει για την εγκατάσταση με την οποία θα εκπροσωπήσει στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2026 την Κύπρο, για την επιρροή της χώρας στο έργο της και για τη θέση του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το μαγευτικό, υπερβατικό σύμπαν της Yayoi Kusama προσγειώνεται στην Ευρώπη

Εικαστικά / Tα πλοκάμια και οι κολοκύθες της Yayoi Kusama προσγειώνονται στην Ευρώπη

Από τη Βασιλεία ξεκίνησε η ευρωπαϊκή περιοδεία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης της πιο διάσημης και πιο επιτυχημένης εν ζωή εικαστικού στον κόσμο, με περισσότερα από 300 έργα που καλύπτουν επτά δεκαετίες.
THE LIFO TEAM
Τι μυστήριο κρύβει η ιστορία της αυτοπροσωπογραφίας του Κουρμπέ;

Εικαστικά / «Ο απελπισμένος»: Ο περίφημος πίνακας του Κουρμπέ εκτίθεται ξανά μετά από 20 χρόνια

Ίσως το πιο γνωστό έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου, «Ο απελπισμένος» θα εκτεθεί στο Μουσείο Ορσέ αρχικά και έπειτα στο Μουσείο Art Mill στη Ντόχα. Ποια είναι η ιστορία του; Σε ποιον ανήκει τώρα ο πίνακας;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα έκθεση αναδεικνύει τη συμβολή των γυναικών στην τέχνη της γεωμετρικής αφαίρεσης

Εικαστικά / Έξι γυναίκες. Έξι πρωτοποριακές καλλιτέχνιδες της γεωμετρικής αφαίρεσης

Έργα των Όπυ Ζούνη, Etel Adnan, Samia Halaby, Saloua Raouda Choucair, Ebtisam Abdulaziz και Lubna Chowdhary, αποτελούν το υλικό της έκθεσης του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη που ξεκίνησε μόλις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Εικαστικά / Όταν ο Αντώνης Μπενάκης απέδειξε ότι οι Ελληνικές ενδυμασίες είναι Υψηλή Ραπτική

Αμέτρητες είναι οι ιστορίες που κρύβονται πίσω από την έκδοση «Ελληνικαί Εθνικαί Ενδυμασίαι», φέρνοντας στο φως την επίδραση που άσκησε η ενδυμασία στη διαμόρφωση της εθνικής συνείδησης και στην κυρίαρχη μόδα του Μεσοπολέμου.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Και λοιπόν τι;»: Μία έκθεση στον Ταύρο «φωτίζει» το θρυλικό άλμπουμ των Εν Πλω

Εικαστικά / «Οι Εν πλω άφησαν πίσω τραγούδια που συνδέουν όσους ονειρεύονται με παρόμοιο τρόπο»

Έγιναν θρύλοι της εγχώριας μουσικής σκηνής με την κυκλοφορία ενός μόνο άλμπουμ. Μετά, εξαφανίστηκαν. Ο Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου, ο Απόστολος Βασιλόπουλος και η Μαρία-Θάλεια Καρρά επιμελήθηκαν, μετά από δεκαετή έρευνα, μια έκθεση για ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής δισκογραφίας. Mίλησαν στη LifO.
M. HULOT
Με Chryssa και Iannis Xenakis η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Εικαστικά / Με Chryssa και Ιάννη Ξενάκη η μεγάλη έκθεση για τον μινιμαλισμό στο Παρίσι

Μέσα από 100 έργα και 40 καλλιτέχνες επιχειρείται η διερεύνηση της διεθνούς εξέλιξης του κινήματος το οποίο από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 επαναπροσδιόρισε ριζικά την έννοια του καλλιτεχνικού έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Εικαστικά / Πολλές, πάρα πολλές εκθέσεις τον Οκτώβριο στην Αθήνα. Και καλές μάλιστα

Από την έκθεση του Juergen Teller στο ολοκαίνουργιο Onassis Ready, στην ποιητική αρχιτεκτονική του Πικιώνη και στις έξι πρωτοποριακές γυναικείες φωνές της γεωμετρικής αφαίρεσης. Αυτόν τον μήνα οι λέξεις «μουσείο» και «γκαλερί» θα ακούγονται πολύ συχνά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

Εικαστικά / Τζον Σίνγκερ Σάρτζεντ: Ο ζωγράφος των στυλάτων της εποχής του επιστρέφει

H έκθεση στο Μουσείο Ορσέ συγκεντρώνει 90 έργα του Αμερικανού στυλίστα ζωγράφου, εστιάζοντας στην πιο καθοριστική περίοδο του έργου του. Aνάμεσά τους και η περίφημη «Madame X», το πιο διάσημο έργο του.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Εικαστικά / Φρα Αντζέλικο: «Ένας μεγάλος ζωγράφος, ένας άγιος άνθρωπος»

Η έκθεση «Beato Angelico», συγκεντρώνει στο Palazzo Strozzi και στο Mουσείο του Αγίου Μάρκου στη Φλωρεντία περισσότερα από 140 έργα με δάνεια από 70 συλλογές ιδιωτών και μουσείων και φιλοδοξεί να εδραιώσει τη φήμη του Φρα Αντζέλικο ως κορυφαίου δασκάλου της Αναγέννησης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Εικαστικά / Γιατί η Νυχτερινή Περίπολος του Ρέμπραντ αποτελεί μέχρι σήμερα ένα μυστήριο της Τέχνης

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1669 ο φλαμανδός ζωγράφος Ρέμπραντ φαν Ράιν. Αυτός ο πίνακας υπήρξε η πραγματική αιτία της οικονομικής καταστροφής του καλλιτέχνη ή πρόκειται περί θεωρίας συνωμοσίας;
THE LIFO TEAM
«Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Εικαστικά / «Πρωτόλεια»: Οι πρώτες πινελιές αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά πάντα κάτι μένει

Η νέα έκθεση του Μουσείου Μπενάκη, χαρτογραφεί την πορεία έντεκα Ελλήνων και Ελληνίδων εικαστικών και θέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα: «Σε μια πορεία πλούσια, γεμάτη ανατροπές αλλά και επαναλήψεις, ποιες ήταν οι πρωτόλειες αναζητήσεις τους, στις οποίες επέτρεψαν ακολούθως να εισχωρήσουν στις ώριμες αποφάσεις τους»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Εικαστικά / Aμερικανικός σουρεαλισμός; Κι όμως υπάρχει. Απλώς δεν το γνώριζε κανείς

Μια έκθεση στο Μουσείο Γουίτνεϊ ενώνει διαφορετικές φωνές και αποκαλύπτει την άγνωστη ως τώρα τάση Αμερικανών καλλιτεχνών που στράφηκαν στον σουρεαλισμό για να εκφράσουν την ταραχώδη δεκαετία του '60.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
"Η κούνια" του Φραγκονάρ: Στο φως τα ζουμερά μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Εικαστικά / «Η Κούνια» του Φραγκονάρ: Τα μυστικά και η ίντριγκα του πιο αυθάδικου έργου του ροκοκό

Η περίφημη «Κούνια» με τη σκηνοθεσία της συνεύρεσης των σωμάτων και των ψυχών με τρόπο ακόλαστο, πονηρό ή ανοιχτό σε μια νέα ηθική, έργο – σταρ της περίφημης συλλογής Wallace στο Λονδίνο, αποκαταστάθηκε φέρνοντας στο φως άτακτες λεπτομέρειες που ενισχύουν την αυθάδεια του έργου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ειρήνη Παναγοπούλου

Εικαστικά / Ειρήνη Παναγοπούλου: Η μεγάλη Ελληνίδα συλλέκτρια Τέχνης μιλά στη LIFO

Η γνωστή συλλέκτρια μιλά στη LiFO για το ταξίδι της στην τέχνη μέσα από τη συγκρότηση της μεγάλης και σπάνιας συλλογής της, μέρος της οποίας θα δούμε με αφορμή την έκθεση «Fernweh ή νοσταλγία για άγνωστους τόπους».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ