«Το Αγόρι»: Χειροποίητες ξυλορακέτες θαλάσσης που κατασκευάζονται στο ίδιο στενό στην Καλλιθέα εδώ και 62 χρόνια

«Το Αγόρι»: Χειροποίητες ξυλορακέτες θαλάσσης που κατασκευάζονται στο ίδιο στενό στην Καλλιθέα εδώ και 62 χρόνια Facebook Twitter
Ο Νίκος Παπαναστασίου και ο Γαβριήλ Παλαιοδήμος. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0



ΕΙΤΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ
σπορ είτε ανήκουμε σ' εκείνους που ενοχλούμαστε από τον χαρακτηριστικό ήχο που το συνοδεύει, οι ρακέτες είναι το εθνικό μας καλοκαιρινό άθλημα. Όμως είναι και κάτι παραπάνω, μια ελληνική πατέντα, η ιστορία της οποίας ξεκίνησε το 1958 σε ένα ξυλουργείο που βρίσκεται σε ένα στενό της Καλλιθέας και συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι σήμερα.

— Ποια είναι η ιστορία των χειροποίητων ξυλορακετών θαλάσσης «Το Αγόρι» που κατασκευάζονται στην Καλλιθέα εδώ και 62 χρόνια;

Ο Δημήτρης Φερεντίνος, ο άνθρωπος που έφτιαξε τις πρώτες ρακέτες στην Ελλάδα, είναι ο ιδρυτής της επιχείρησης «Το Αγόρι», που από το 1958 βρίσκεται στο ίδιο στενό στην Καλλιθέα, πίσω από το Πάντειο. Επιπλοποιός στο επάγγελμα, είδε μια μέρα στην παραλία δύο Έλληνες της Αιγύπτου (σ.σ. το τένις στην Αίγυπτο ήταν δημοφιλές λόγω της παρουσίας των Βρετανών την εποχή εκείνη και οι Έλληνες της Αιγύπτου σκαρφίστηκαν αυτήν τη δική τους εκδοχή, για να μπορούν να παίζουν το παιχνίδι πάνω στην άμμο) να παίζουν με ξύλινες ρακέτες, όμοιες στο μέγεθος με εκείνες του τένις. Του έκανε εντύπωση και προσπάθησε να φτιάξει κάτι αντίστοιχο, το οποίο μάλιστα εξέλιξε έτσι ώστε να έχει καλή τεχνική στο παιχνίδι.

Έχοντας κατασκευάσει πια μερικά ζευγάρια, κατέβαινε κάθε μέρα στην παραλία και έπαιζε παρέα με τους φίλους. Ο κόσμος εντυπωσιαζόταν από το ξενόφερτο σπορ και επειδή δεν ήξερε το όνομα του Δημήτρη, για να τον πλησιάσουν και να τον ρωτήσουν πού βρήκε αυτές τις ρακέτες, του φώναζαν ««Αγόρι... έρχεσαι λίγο εδώ;»». Έτσι η προσφώνηση αυτή στάθηκε η αφορμή για την επωνυμία της εταιρείας που δημιουργήθηκε όταν ξεκίνησε να κατασκευάζει ρακέτες μαζικά.

Μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, την επιχείρηση συνέχισε η σύντροφός του Μαρία Παπαναστασίου, η οποία όχι μόνο κράτησε αλλά και εξέλιξε την εταιρεία, ενώ σήμερα πλέον τα ηνία έχουμε αναλάβει ο ανιψιός της Νίκος Παπαναστασίου και εγώ, ο συνεργάτης του, Γαβριήλ Παλαιοδήμος.

Είναι λαϊκό άθλημα, μια και είναι κυριολεκτικά για όλο τον κόσμο. Επιπλέον, είναι μια τέλεια αερόβια άσκηση, συνδυάζεται ωραία με μια βουτιά, ειδικά αφότου έχεις ιδρώσει από το παιχνίδι, και είναι εντελώς διασκεδαστικό.

— Δηλαδή οι ρακέτες είναι πατέντα του Αγοριού;

Κατά κάποιον τρόπο, ναι. Επιπλέον, ο Δημήτρης ήταν αυτός που δημιούργησε τα κενά αέρος στην κατασκευή της ρακέτας, τα οποία μπήκαν και σε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και εμείς συνεχίζουμε ακριβώς την ίδια τεχνική. Τα κενά αέρος απορροφούν τους κραδασμούς της μπάλας, όπως έρχεται στη ρακέτα, κι έτσι, με ένα απλό άγγιγμα, μπορείς να την επιστρέψεις στον αντίπαλο. Ακόμη και σήμερα κάτι τέτοιο θεωρείται πρωτοποριακό, πόσο μάλλον εκείνη την εποχή. Αυτό που κατάφερε ήταν να μπορεί να αυξομειώνει το βάρος της ρακέτας ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε παίκτη.

— Πώς κατασκευάζονται οι ρακέτες του Αγοριού;

Έχει πολλή δουλειά η κατασκευή τους. Εξωτερικά κατασκευάζονται από κόντρα πλακέ και το εσωτερικό τους είναι από σουηδικά μαδέρια, από πεύκο ή έλατο, που κόβονται σε πηχάκια. Αφού τοποθετηθούν, ακολουθεί κενό αέρος, μετά κοζάρουμε τη ρακέτα και την κλείνουμε. Το πώς θα τοποθετηθούν τα πηχάκια είναι ολόκληρη επιστήμη, όπως και η γεωμετρία της ρακέτας.

Όλη η διαδικασία γίνεται στο χέρι, εκτός από το αρχικό κόψιμο, που δίνει το σχήμα της ρακέτας και πλέον γίνεται αυτοματοποιημένα, μια και έτσι αποδίδεται τέλεια το σχήμα που θέλουμε να δώσουμε. Ακόμα και το κόλλημα στις λαβές γίνεται στο χέρι.

— Ποιοι προτιμούν τις ρακέτες σας;

Όσοι έχουν δοκιμάσει να παίξουν με αυτές. Δεν τις αλλάζουν με τίποτα και η καλύτερη διαφήμιση για εμάς είναι αυτή που πάει από στόμα σε στόμα. Εκτός από την ελληνική αγορά, βέβαια, και από τους τουρίστες που μαθαίνουν το σπορ στη χώρα μας και τους φαίνεται όμορφο να φύγουν από αυτήν έχοντας στη βαλίτσα τους ένα ζευγάρι χειροποίητες ελληνικές ρακέτες, έχουμε και πολλές παραγγελίες από το εξωτερικό.

Φέτος, μάλιστα, αν και οι πωλήσεις σε ρακέτα στη χώρα μας σημειώνουν μείωση, έχουν αυξηθεί οι παραγγελίες από το εξωτερικό. Φαίνεται ότι είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι, μη μπορώντας να ταξιδέψουν στην Ελλάδα, θέλουν να έχουν ένα ζευγάρι ρακέτες για να παίζουν στη χώρα διαμονής τους.

«Το Αγόρι»: Χειροποίητες ξυλορακέτες θαλάσσης που κατασκευάζονται στο ίδιο στενό στην Καλλιθέα εδώ και 62 χρόνια Facebook Twitter
Ηλικία και φύλο δεν έχουν σημασία γι' αυτό το άθλημα και είναι πολλοί οι παίκτες που συνεχίζουν όλο τον χρόνο, δεν περιορίζονται μόνο στους ζεστούς μήνες. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Γιατί οι ρακέτες είναι ένα τόσο δημοφιλές καλοκαιρινό σπορ;

Είναι λαϊκό άθλημα, μια και είναι κυριολεκτικά για όλο τον κόσμο. Επιπλέον, είναι μια τέλεια αερόβια άσκηση, συνδυάζεται ωραία με μια βουτιά, ειδικά αφότου έχεις ιδρώσει από το παιχνίδι, και είναι εντελώς διασκεδαστικό. Το μόνο που χρειάζεται είναι κάποια μέτρα απόσταση μεταξύ των παικτών και, βέβαια, έχει εξαιρετικά χαμηλό κόστος, καθώς μια ρακέτα σαν τις δικές μας, με τη σωστή χρήση, θα αντέξει πάνω από 20 χρόνια. Μόνο μπαλάκια θα χρειαστεί να αλλάξεις. Ηλικία και φύλο δεν έχουν σημασία γι' αυτό το άθλημα και είναι πολλοί οι παίκτες που συνεχίζουν όλο τον χρόνο, δεν περιορίζονται μόνο στους ζεστούς μήνες.

Κάτι ακόμα χαρακτηριστικό της ρακέτας είναι πως αποτελεί το μοναδικό παιχνίδι συνεργασίας και ανταγωνισμού παγκοσμίως. Η συνεργασία έχει να κάνει με το γνωστό «στρώσιμο» της μπάλας και ο ανταγωνισμός με τα γνωστά «καρφιά» που περνούν από τον έναν παίκτη στον άλλο.

— Ναι, όμως στις παραλίες υπάρχουν πάντα εκείνοι που παίζουν ρακέτες και οι εκείνοι που ενοχλούνται από αυτήν τη δραστηριότητα.

Η ρακέτα όντως δέχτηκε πόλεμο λόγω κάποιων ανεγκέφαλων παικτών που ενοχλούν τους λουόμενους. Εμείς προτρέπουμε πάντα τον παίκτη να πηγαίνει στα οργανωμένα σημεία που έχουν αρκετές πλαζ, όπου φιλοξενούνται κι άλλα αθλήματα, όπως το beach volley, ή, αν η παραλία δεν είναι οργανωμένη, να πηγαίνουν σε σημεία που δεν ενοχλούν. Όμως πολύ φοβάμαι ότι αυτοί που δεν υπολογίζουν ότι θα ενοχλήσουν τους υπόλοιπους με τις ρακέτες ενοχλούν και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

http://www.toagori.gr

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

 

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Design
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Αθηναία αρχιτέκτων Ελίζα Μάνωλα «μεταφράζει» την αγγλική εξοχή

Design / Η Ελίζα Μάνωλα ξαναζωντανεύει παλιά εξοχικά σπίτια της βρετανικής υπαίθρου

Με σεβασμό στην ιστορική αρχιτεκτονική τους, την ιδιαιτερότητα των τεχνοτροπιών και των λεπτομερειών τους, η Αθηναία αρχιτέκτονας προτείνει τον δικό της σύγχρονο σχεδιασμό, εγκαθιστά σε αυτά τα διατηρητέα κτίρια μια αισθητική απαλλαγμένη από κλισέ.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΠΕΤΗΣ
Hôtel de la Marine, ένα μουσείο για το lifestyle στο Παρίσι του 18ου αιώνα

Design / Hôtel de la Marine, ένα μουσείο για το lifestyle στο Παρίσι του 18ου αιώνα

Το hotspot της γαλλικής αριστοκρατίας των δεκαετιών πριν από τη Γαλλική Επανάσταση ζωντανεύει έναν τρόπο ζωής υψηλής τέχνης και μια καθημερινότητα γεμάτη ακραία εξωπραγματική πολυτέλεια. Τώρα είναι και πάλι ανοιχτό για το κοινό. 
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα διαμέρισμα με ανθρώπινη υπόσταση

Interiors / Ένα διαμέρισμα με ανθρώπινη υπόσταση στο Παγκράτι

Ο φωτογράφος μόδας Θανάσης Κρίκης ζει σε ένα διαμέρισμα που το αισθάνεται σαν προέκταση του εαυτού του. Σε αυτό κυριαρχούν οι φωτογραφίες μόδας, τα ζωγραφικά του έργα και τα design έπιπλα, μα, πάνω απ’ όλα, η ικανότητά του να τα συνθέτει όλα αυτά και να δημιουργεί ένα καλαίσθητο σύμπαν.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Πώς είναι να ζεις μέσα σε ένα dream house

Design / Πώς είναι να ζεις μέσα σε ένα σπίτι σαν γκαλερί γλυπτών

Η Τζούλη Αγοράκη επισκέπτεται ένα αθηναϊκό σπίτι γεμάτο με έργα Ελλήνων γλυπτών, που όλα του τα πράγματα μένουν πάντα στη θέση τους, και μιλά με τον αρχιτέκτονα ιδιοκτήτη που δεν συνηθίζει να σχεδιάζει σπίτια γιατί «αισθανόταν ότι θα έπρεπε να κάνει και τον διαπραγματευτή της οικογένειας»
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Crini & Sophia: Εκεί που η art de la table συναντά τα έργα καταξιωμένων σύγχρονων καλλιτεχνών 

Design / Crini & Sophia: Εκεί που η art de la table συναντά τα έργα καταξιωμένων σύγχρονων καλλιτεχνών 

Σε μια υπερυψωμένη βιτρίνα στο Κολωνάκι συναντάμε μια σειρά από έργα τριών καλλιτεχνών οι οποίοι δεν είχαν μιλήσει μεταξύ τους πριν τελειώσει το κατάστημα, που απ’ έξω δεν μαρτυρά τι ακριβώς κρύβει μέσα του. 
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η χρυσή σχεδιάστρια που μάγεψε το Χόλιγουντ

Design / Συνεργάτις του Ντε Κίρικο. Κολλητή του Νουρέγιεφ. Επίσκεψη στο απίθανο σπίτι της εικαστικού Lisa Sotilis

Η Τζούλη Αγοράκη επισκέπτεται το σπίτι της εικαστικού Lisa Sotilis, που ήταν στενή φίλη του Ιόλα, συνεργάτιδα του Ντε Κίρικο και κολλητή φίλη του Νουρέγιεφ. Και εντυπωσιάζεται με την κινηματογραφική της ζωή.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Kyr Lakis: Ένα νέο αθηναϊκό brand αναβιώνει την τέχνη των ηπειρώτικων σταμπωτών

Design / Kyr Lakis: Ένα νέο αθηναϊκό brand αναβιώνει την τέχνη των ηπειρώτικων σταμπωτών

Ένα νέο concept store εμφανίστηκε στα Εξάρχεια από τη γλύπτρια Αντιγόνη MacLellan και τον designer Χαρίλαο Κουρτίνο Πάλλα, το Αphilo, που συγκεντρώνει τη δουλειά πολλών ντόπιων artisans. Εκεί βρίσκουμε και τα χρηστικά αντικείμενα του brand τους, Kyr Lakis, που αξιοποιεί τα σχέδια από ξυλόγλυπτες μήτρες οι οποίες άντεξαν στον χρόνο, όπως μια γοργόνα που μετρά εκατό χρόνια ζωής.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Mέσα στο boho διαμέρισμα της σχεδιάστριας Σήλιας Δραγούνη

Design / Mέσα στο boho διαμέρισμα της σχεδιάστριας Σήλιας Δραγούνη

Ένα σταντ με ρούχα δίπλα στην τραπεζαρία, μια σανίδα του skate στη μέση του καθιστικού, το πιο ιδιαίτερο πλακάκι που έχει μπει ποτέ σε τζάκι. Το διαμέρισμα της σχεδιάστριας στην Κηφισιά είναι μποέμ και boho, σαν την ίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Έλενα Ναβροζίδου: Νομίζω πως η πολιτική τους ορθότητα είναι μια εισβολή ασκήμιας

Design / Έλενα Ναβροζίδου: «Λογοκρίθηκαν πολλές από τις εικόνες μου, γιατί φαινόταν λίγο στήθος»

Η ξεχωριστή εικαστική καλλιτέχνις και δημιουργός της θρυλικής Λουντμίλα, της ηρωίδας κόμικς που ζούσε σουρεαλιστικές ερωτικές ιστορίες στο «Παρά Πέντε» και στη «Βαβέλ», μας ανοίγει το ειδωλολατρικό, πληθωρικό σπίτι της και μας δείχνει τη δική της Παραμυθία.
M. HULOT